Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 stycznia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2015r. w S.

odwołania J. C.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 26 września 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. C.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. C. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 sierpnia 2013r. do 27 października 2015r.

Sygn. akt: IV U 1301/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 26 września 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. C. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła J. C., wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Podnosiła, że je stan zdrowia jest przyczyną niezdolności do pracy. Cierpi na niedosłuch. Na badaniu przez Komisję Lekarską nie było laryngologa. Nadto cierpi na obustronną dekompresję kanału cieśni nadgarstka, nadciśnienie tętnicze, zawroty głowy, leczy się na zespół bólów kręgosłupa w części lędźwiowo- krzyżowej i części szyjnej, leczy się też psychiatrycznie. Do odwołania ubezpieczona załączyła kopię dokumentacji medycznej (odwołanie k.2-4).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując, że zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 20 września 2013r., która nie stwierdziła u ubezpieczonej niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę tej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.7).

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

J. C. była uprawniona do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 lipca 2013r. (decyzja z 18 sierpnia 2010r. k.121-124 akt rentowych). W dniu 25 czerwca 2013r. ubezpieczona wystąpiła do organu rentowego z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.131 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika, który w orzeczeniu z 2 sierpnia 2013r. ustalił, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy do 31 sierpnia 2016r. (orzeczenie Lekarza Orzecznika k.133 akt rentowych). Na skutek zarzutu wadliwości do powyższego orzeczenia zgłoszonego przez Zastępcę Głównego Lekarza Orzecznika, ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 20 września 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS k.139 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 26 września 2013r. organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja k.140 akt rentowych).

Ubezpieczona ma 54 lata i wykształcenie podstawowe. Pracowała jako siostra pogotowia (...), a także jako opiekun pomocy społecznej (świadectwa pracy k.1-17 akt rentowych).

Ubezpieczona cierpi na zawroty głowy w wywiadzie, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z przepukliną tarczy międzykręgowej (...), zmiany zwyrodnieniowe stawów obwodowych bez niewydolności czynnościowej i aktywnych objawów korzeniowych, w 2006r. przeszła obustronne leczenie operacyjne zespołu cieśni nadgarstka. Stan zaawansowania tych schorzeń nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy (opinia biegłych z zakresu neurologii, ortopedii i psychiatrii k.12-14).

Ponadto ubezpieczona cierpi na obustronny głęboki niedosłuch zmysłowo-nerwowy i szumy uszne. Kontakt z ubezpieczoną jest utrudniony, nie odpowiada na pytania, trzeba porozumiewać się z nią za pomocą pisma, słabo odczytuje mowę z ust, nie posługuje się językiem migowym, nie stosuje aparatów słuchowych i nie akceptuje implantu ślimakowego. Głęboki niedosłuch obustronny współistniejący u ubezpieczonej z bardzo dużymi zaburzeniami komunikacji międzyludzkiej i społecznej (komunikacji droga werbalną) powodują, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy, a przewidywany okres tej niezdolności to rok od chwili badania przez biegłego. Jest to czas niezbędny do podjęcia leczenia zmierzającego do skutecznego zaprotezowania ubytku słuchu implantem ślimakowym lub aparatem słuchowym, a w przypadku właściwych efektów takiego leczenia na czas umożliwiający przystosowanie się do nowej sytuacji i rozwinięcia możliwości komunikacji pozawerbalnej. Dokumentacja medyczna w postaci badań słuchu – audiogramów od 2007r. do 2013r. wykazuje stałe pogarszanie się słuchu, początkowo niedosłuch typu przewodzeniowego, następnie mieszanego średniego stopnia, który przechodzi w niedosłuch typu odbiorczego głębokiego stopnia do resztek słuchowych (opinia podstawowa i uzupełniająca biegłego otolaryngologa-audiologa E. A. k.22-27 i 34 oraz opinia biegłego otolaryngologa-audiologa T. B. k.50-53 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej J. C. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r., poz.1440 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia, czy u ubezpieczonej nadal istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. W tym celu Sąd zasięgnął opinii specjalistów z zakresu medycyny. Z opinii biegłych z zakresu neurologii, ortopedii i psychiatrii wynika, że stwierdzone u ubezpieczonej schorzenia natury ortopedyczno-neurologicznej nie powodują niezdolności do pracy. W odniesieniu do stanu zdrowia psychicznego wskazano, że z uwagi na niemożliwość nawiązania z ubezpieczoną kontaktu słownego niemożliwe stało się jest zbadanie i postawienie pełnej diagnozy. Natomiast opinie biegłych - specjalistów z zakresu audiologii w osobach E. A. i T. B. dały podstawy do ustalenia, że ubezpieczona jest osobą częściowo niezdolną do pracy. Niezdolność ta istniała w dacie badania przez biegłych (odpowiednio w dniu 20 maja 2014r. i 27 października 2014r.), a przewidywany okres jej badania to jeden rok od czasu badania. W wydanych opiniach oboje biegli doszli do tożsamych wniosków. Rozpoznali u ubezpieczonej obustronny niedosłuch senso-motoryczny głębokiego stopnia z istotnymi zaburzeniami komunikacji werbalnej (ubezpieczona nie czyta z ust, nie posługuje się językiem migowym, nie korzysta z urządzeń wspomagających słuch), co powoduje, że nie kwalifikuje się do pracy wymagającej kontaktów werbalnych (opinie biegłej E. A. k.22-27 i 34 oraz biegłego T. B. k.50-53 akt sprawy).

Analizując powyższe opinie Sąd doszedł do przekonania, że stanowią one miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydany zostały przez specjalistów z zakresu audiologii, a ponadto poprzedzone były analizą dokumentacji medycznej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinie są spójne i należycie uzasadnione. Należy zauważyć, że oboje biegli wskazali na brak w pełni obiektywnych badań słuchu ,tj. badań elektrofizjologicznych, które wskazywałyby jednoznacznie stopnień upośledzenia słuchu ubezpieczonej. Niemniej podnieśli, że istniejące badania audiologiczne dają podstawy do potwierdzenia rozpoznania u ubezpieczonej obustronnego niedosłuchu typu odbiorczego głębokiego stopnia. Ponadto biegły T. B. ustosunkowując się do zastrzeżeń organu rentowego do opinii opiniującej w pierwszej kolejności biegłej audiolog E. A. wskazał, że nieuzasadnione jest twierdzenie organu rentowego, że ubezpieczona jest osobą z niedosłuchem od dzieciństwa (vide: zastrzeżenia organu rentowego k.45 akt sprawy), gdyż z dokumentacji wynika, że badana od dzieciństwa miała nawracające zapalenie uszu, natomiast niedosłuch, będący powikłaniem wcześniejszych schorzeń uszu, pojawił się w późniejszym wieku (pierwsza wzmianka o niedosłuchu pojawia się w 2004r.) i ulegał pogłębieniu od lekkiego niedosłuchu do poziomu braku reakcji słuchowych.

Co do okresu trwania u ubezpieczonej częściowej niezdolności do pracy biegli z zakresu audiologii podali, że niezdolność ta z pewnością istniała u ubezpieczonej w dacie badania przez biegłych, z których pierwsze odbyło się w dniu 20 maja 2014r. (badanie przez biegłą E. A.). Mając na uwadze te stwierdzenia oraz biorąc pod uwagę progresywny charakter schorzenia, na które cierpi ubezpieczona i które to schorzenie było podstawą orzeczenia u ubezpieczonej częściowej niezdolności do pracy do 31 lipca 2013r. (vide: opinia lekarska Lekarza Orzecznika ZUS z 8 lipca 2010r. k.181 akt rentowych - tom dokumentacji medycznej i orzeczenie Lekarza Orzecznika z tej samej daty k.97 akt rentowych) Sąd uznał, że niezdolność ta trwa u ubezpieczonej nieprzerwanie ,tj. istniała w dniu 1 sierpnia 2013r., a przewidywany przez biegłych okres jej trwania to rok od czasu badania. Biorąc pod uwagę datę późniejszego badania przez biegłego T. B. (w dniu 27 października 2014r.) końcowa data orzeczonej niezdolności do pracy to 27 października 2015r.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 sierpnia 2013r. do 27 października 2015r.