Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 811/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 lutego 2015 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie:    SO Alicja Chrzan SR Kamil Majcher (del.)   

Protokolant:      Alicja Marciniak

po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2015 r. w Świdnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa Ł. P.

przeciwko (...)SA w W.

o zapłatę 13.000zł

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich

z dnia 1 sierpnia 2014 r., sygn. akt I C 970/13

I zmienia zaskarżony wyrok w pkt I i II w ten sposób, że zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.000 (dwa tysiące)zł z odsetkami ustawowymi od dnia 12 kwietnia 2013r. oraz zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej 703 zł kosztów procesu;

II oddala dalej idącą apelację;

III zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej 100 zł kosztów postępowania apelacyjnego.

Sygn. akt II Ca 811/14 ( transkrypcja wygłoszonego uzasadnienia)

Początek tekstu

[Przewodniczący 00:00:06.444]

Wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej. Dnia 5 lutego 2015 roku Sąd Okręgowy w Świdnicy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Ł. P. przeciwko (...) S. A. w W. o zapłatę 13.000 złotych na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich z dnia 1 sierpnia 2014 roku sygnatura akt I C 970/13 zmienia zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym i drugim w ten sposób, że zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 2.000 złotych z odsetkami ustawowymi od dnia 12 kwietnia 2013 roku oraz zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej 703 złote kosztów procesu. Po drugie, oddala dalej idącą apelację. Po trzecie, zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej 100 złotych kosztów postępowania apelacyjnego. Proszę usiąść będzie wygłoszone uzasadnienie w sprawie II Ca 811/14.

[Członek składu orzekającego SSO Alicja Chrzan 00:01:14.914]

Apelacja jest zasadna w części. Podniesione w apelacji zarzuty dotyczą dokonanej przez Sąd Rejonowy oceny dowodów i poczynionych na tej podstawie ustaleń faktycznych. W niniejszej sprawie o zadośćuczynienie powód zgodnie z treścią artykułu 6 Kodeksu cywilnego, w związku z artykułem 227 Kodeksu cywilnego, powinien udowodnić fakty mające zgodnie z treścią artykułu 445 paragraf 1 Kodeksu cywilnego w związku z artykułem 822 Kodeksu cywilnego, istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, to jest doznaną przez powoda w wyniku wypadku samochodowego w dniu 13 lutego 2013 roku w Z. krzywdę i odpowiednie do tej krzywdy zadośćuczynienie. Powód zarzucając w apelacji Sądowi Rejonowemu brak wszechstronnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego w szczególności dokumentacji medycznej, akt szkodowych oraz zeznań świadków nie wskazał, na czym polega błąd Sądu w ocenie powyższych dowodów. Z tego powodu Sąd Okręgowy nie odniósł się do tak sformułowanego zarzutu naruszenia przez Sąd Rejonowy artykułu 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego. Kolejny zarzut powoda nie dokonania przez Sąd Rejonowy wszechstronnej oceny materiału dowodowego poprzez nie ustalenie przyczyny nie stawiennictwa powoda na badaniu wyznaczonym przez Sąd biegłych nie jest zasadnym, bowiem jak wyżej wskazano nie jest to fakt istotny w sprawie. Sąd Okręgowy jedynie na marginesie zauważa, że biegli wskutek dwukrotnego niestawiennictwa powoda na wyznaczone przez nich terminy zwrócili się do pełnomocnika powoda o kontakt z powodem w tej sprawie. Próby kontaktu z powodem były nieskuteczne vide karta 93, mimo iż zgodnie z treścią artykułu 136 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego powód miał obowiązek zawiadamiać Sąd o każdej zmianie swego miejsca zamieszkania. Zauważyć należy, że Sąd Rejonowy prowadził odpowiednie, co do zakresu postępowanie dowodowe. W szczególności dopuszczając dowód z opinii dysponującego wiadomościami specjalnymi biegłego sądowego doktora nauk medycznych z zakresu ortopedii i traumatologii M. J. na okoliczności mające istotny wpływ dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. To jest na okoliczność rodzaju obrażeń ciała jakich powód doznał w wypadku w dniu 13 lutego 2013 roku, skutków tego wypadku dla stanu zdrowia psychicznego i fizycznego powoda, stopnia trwałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, określenia czy w przyszłości mogą ujawnić się inne następstwa obrażeń, rokować, co do możliwości wykonywania przez powoda podstawowych czynności życia codziennego, prowadzenia aktywnego wypoczynku oraz korzystania z innych rozrywek, a także możliwości normalnego wypełniania funkcji społecznych. Powód wskutek leżących po jego stronie wyżej wskazanych przyczyn nie udowodnił mających istotny wpływ dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy powyższych okoliczności. Zatem Sąd Rejonowy mając na uwadze przeszkody stawiane przez powoda w przeprowadzeniu dowodu z opinii biegłego nie naruszył artykułu 233 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego, bowiem ocena zgromadzonego materiału dowodowego i dokonane na tej podstawie ustalenia faktyczne zostały dokonane w sposób uprawniony i brak jest podstaw do zaaprobowania poglądu apelującego, co do ich prawidłowości. Sąd Rejonowy wbrew poglądowi powoda nie naruszył artykułu 235 Kodeksu postępowania cywilnego w związku z artykułem 236 Kodeksu postępowania cywilnego z tej przyczyny, że pomimo dowodu z przesłuchania w charakterze strony powoda, bowiem artykuł 235 k.c. wyraża zasadę odbywania postępowania dowodowego przed Sądem Orzekającym. Natomiast artykuł 236 k.p.c. wyraża zasadę oznaczenia w postanowieniu o przeprowadzeniu dowodu z faktów podlegających stwierdzeniu i śladów dowodowych. Sąd Rejonowy w istocie nie odniósł się do wniosku powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań powoda na okoliczność zmian obrażeń, jakich doznał w wyniku wypadku, rozmiaru głównie cierpień doznanych przez powoda w wyniku wypadku, czy wskutek wypadku sytuacja życiowa powoda uległa zmianie. Jeżeli tak to, w jakim zakresie. Czy powód w okresie po wypadku wymagał opieki osób trzecich, a jeżeli tak to, jakiego rodzaju była to opieka, ile godzin dziennie trwała czy powód w chwili obecnej jest całkowicie samodzielny, czy wymaga nadal pomocy innych osób czy w innym wypadku i bezpośrednio z nim powiązanym powypadkowym leczeniu pogorszyła się sytuacja finansowa jego rodziny i jakie były koszty związane z leczeniem powoda, i nie wydał stosownego postanowienia, czym naruszył artykuł 232 k.p.c. nakazujący Sądowi odniesienie się do dowodów wskazanych przez stronę na okoliczność faktów, z których wywodzi skutki prawne. Wskazać należy za poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 20 sierpnia 2001 roku w sprawie sygnatura akt I PKN 571/00, że dokonanie przez Sąd ustaleń faktycznych w oparciu o dowody, które nie zostały w formalny sposób dopuszczone i przeprowadzone na rozprawie narusza ogólne reguły postępowania dowodowego w zakresie bezpośredniości, jawności, równości stron i kontradyktoryjności. Wobec powyższego Sąd Okręgowy uzupełniając postępowanie dowodowe przed Sądem Rejonowym dopuścił dowód z przesłuchania powoda na okoliczność rozmiaru obrażeń oraz rozmiaru bólu i cierpień jakich doznał on w wyniku wypadku. Na okoliczność ustalenia czy wskutek wypadku jego sytuacja życiowa uległa zmianie, jeżeli tak to, w jakim zakresie oraz czy po wypadku wymagał opieki osób trzecich, a jeżeli tak to, jakiego rodzaju była to opieka. Ile godzin dziennie trwała, a nadto na okoliczność czy powód w chwili obecnej jest całkowicie samodzielny, czy wymaga pomocy innych osób. A nadto w tej sytuacji dopuszczając ten dowód Sąd Okręgowy ustalił zakres rozmiaru obrażeń oraz rozmiaru bólu i cierpień, jakich powód doznał. Sąd Okręgowy oddalił wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z zeznań powoda na powyżej wskazane pozostałe okoliczności, bowiem dotyczą one faktu poniesienia przez powoda ewentualnej szkody, a nie przedmiotu postępowania w niniejszej sprawie to jest doznanej przez powoda krzywdy i odpowiedniego do tej krzywdy zadośćuczynienia. W powyższych okolicznościach Sąd Okręgowy uznał na podstawie artykułu 445 paragraf 1 Kodeksu cywilnego w związku z artykułem 822 paragraf 1 Kodeksu cywilnego, że kwota 4.000 złotych stanowi odpowiednie do doznanych przez powoda obrażeń, bólu i cierpienia, a nadto stanowi odpowiednie do zadłużenia w funkcjonowaniu rodziny powoda zadośćuczynienie, które zrekompensuje jego krzywdę. Mając na uwadze to, że pozwana przed wytoczeniem powództwa wypłaciła powodowi tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę kwotę 2.000 złotych Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 386 paragraf 1 Kodeksu postępowania cywilnego zmienił zaskarżony wyrok i orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji. Sąd Okręgowy o kosztach postępowania przed Sądem Rejonowym orzekł na podstawie artykułu 98 Kodeksu postępowania cywilnego. Sąd Okręgowy o kosztach postępowania apelacyjnego orzekł na podstawie artykułu 98 k.p.c., artykułu 108 paragraf 1 k.p.c., artykułu 391 paragraf 1 k.p.c. Przewodniczący w osobie Sędziego Sądu Rejonowego w Kłodzku zarządzeniem zwróci powodowi kwotę 600 złotych stanowiącą zaliczkę na poczet wynagrodzenia biegłego. (...)

[Przewodniczący 00:09:41.657]

(...)

[koniec części 00:09:44.148]