Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 923/14

POSTANOWIENIE

Dnia 16 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny - Odwoławczy

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Janusz Kasnowski

Sędziowie: SO Irena Dobosiewicz /spr./

SO Aurelia Pietrzak

po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku wierzyciela (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej w W.

z udziałem dłużniczki M. F.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie wniosku dłużniczki o obniżenie opłaty stosunkowej

na skutek zażalenia dłużniczki na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 14 października 2014 r. w sprawie o sygn. akt XII Co 6154/14

postanawia :

oddalić zażalenie.

II Cz 923/14

UZASADNIENIE

Dłużniczka M. F. wniosła o obniżenie opłaty stosunkowej, ustalonej w postanowieniu Sądu Rejonowego z dnia 17 września 2014 r.

Sąd Rejonowy w Bydgoszczy postanowieniem z dnia 14 października 2014 r. uzupełnił swoje postanowienie z dnia 17 września 2014 r. i oddalił wniosek o uzupełnienie opłaty stosunkowej /wniosek dłużniczka złożyła razem ze skargą na czynności Komornika w przedmiocie ustalenia kosztów postępowania egzekucyjnego w sprawie Km 709/12 /z powołaniem się na przepis art. 49 ust. 7 i 10 u.k.s.e./.

Wskazał Sąd Rejonowy, że dłużniczka powołała się na art. 49 ust. 7 u.k.s.e. wskazując, iż Sąd może uwzględniając w szczególności nakład pracy komornika lub sytuację majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów, obniżyć wysokość opłat. Wnioskodawczyni powołała się na wydane przez (...) Bank (...) S.A. z dnia 2 lipca 2014 r. zaświadczenie o dokonanej przez nią wpłacie na rzecz wierzyciela w wysokości 422 790,88 zł w okresie po zawieszeniu postępowania egzekucyjnego. Wobec powyższego zdaniem wnioskodawczyni w okresie, gdy postępowanie egzekucyjne było zawieszone nakład pracy komornika był znikomy. Ponadto dłużniczka powołała się na swoją trudną sytuację majątkową i zadłużenie, co w jej ocenie uzasadnia obniżenie opłaty stosunkowej o 50%.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Bydgoszczy w odniesieniu do wniosku dłużniczki o obniżenie ustalonych w postanowieniu z dnia 7 lipca 2014 r. opłat stosunkowych wniósł o jego oddalenie, wskazując, iż opłata egzekucyjna jest wprawdzie należnością komornika, jednak nie stanowi ona jedynie wynagrodzenia komornika za skutecznie prowadzoną egzekucją, ale również daninę publicznoprawną określoną w ustawie co do wysokości, trybu uiszczenia i rozliczenia. Ponadto opłaty te są przeznaczone na pokrycie kosztów działalności egzekucyjnej.

W ocenie Sądu I instancji, brak podstaw do obniżenia opłat stosunkowych jeszcze poniżej ich wysokości niż ustalone w postanowieniu Sądu z dnia 17 września 2014 r. W ocenie Sądu to właśnie wszczęcie postępowania egzekucyjnego i działania podjęte przez komornika miały znaczący wpływ na podjęcie przez dłużniczkę czynności mających na celu zaspokojenie wierzyciela. Z analizy akt sprawy nie wynika, aby dłużniczka przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego, podejmowała czynności mające na celu dobrowolne spłacenie wierzyciela.

Zażalenie na powyższe wniosła dłużniczka, domagając się uwzględnienia jej wniosku i obniżenia opłaty do 5 000 zł.

W zażaleniu powołała się na swoją trudną sytuację materialną, zobowiązania wobec ZUS i Urzędu Skarbowego oraz fakt sprzedaży nieruchomości będącej przedmiotem egzekucji i mieszkania stanowiącego jej własność celem zaspokojenia wierzyciela.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie podlegało oddaleniu.

Przepis art. 49 ust. 10 u.k.s.e. wprost wskazuje, że po rozpoznaniu wniosku dłużnika o obniżenie wysokości opłat, o których mowa w ust. 1 i ust. 2, sąd może, uwzględniając w szczególności nakład pracy komornika lub sytuację majątkową wnioskodawcy oraz wysokość jego dochodów, obniżyć wysokość opłat, o których mowa w ust. 1 i 2.

Przepis ten wprost wskazuje, że obok takiej okoliczność jak nakład pracy komornika, sąd uwzględnia sytuację majątkową oraz wysokość dochodów dłużnika.

W zakresie nakładu pracy komornika, to zważyć należy, że pomiędzy wszczęciem egzekucji /wniosek wierzyciel złożył 9 maja 2012 r./ a postanowieniem komornika z 7 lipca 2014 r. upłynęły 2 lata. Komornik podjął szereg koniecznych i celowych czynności, kierując się wnioskiem wierzyciela, w tym wszystkie czynności związane z egzekucją z nieruchomości, aż do obwieszczenia o licytacji zajętych nieruchomości / vide – obwieszczenie – k. 56/

Wbrew twierdzeniom dłużniczki, nakład pracy komornika nie uzasadnia obniżenia opłaty – tej, prawidłowo ustalonej przez Sąd Rejonowy w postanowieniu z dnia 17 września 2014 r., prawomocnym, a to wobec oddalenia zażalenia Komornika Sądowego w zakresie orzeczenia o wysokości opłaty stosunkowej /postanowienie Sądu Okręgowego w Bydgoszczy z dnia 16 stycznia 2015 r. sygn.. akt II Cz 922/14/. Sąd Rejonowy ustalił opłatę w wysokości 40 644,48 zł.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Rejonowego, że nie była możliwa ocena sytuacji majątkowej dłużniczki i wysokości jej dochodów, albowiem dłużniczka w ogóle w postępowaniu niniejszym nie wykazała jakie są źródła jej dochodów, jaka jest ich wysokość, jak jest sytuacja majątkowa dłużniczki, jak kształtuje się budżet domowy dłużniczki przy wskazaniu dochodów i wydatków.

Poza informacją o sprzedaży nieruchomości i istniejącym zadłużeniu wobec ZUS i Urzędu Skarbowego /bez wskazania wysokości zadłużeń/, Sąd Okręgowy nie mógł, tak jak Sąd Rejonowy, rozpoznać wniosku merytorycznie.

Konsekwencją powyższych rozważań jest oddalenie zażalenia dłużniczki na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.