Sygn. akt IV U 96/13
Dnia 27 lutego 2015 roku
Sąd Rejonowy w Świdnicy IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący: SSR Teresa Maślukiewicz
Protokolant : Katarzyna Zych
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2015 roku w Ś.
sprawy z powództwa H. H. (1)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.
o nakazanie wydania decyzji w przedmiocie zasiłku chorobowego
oddala odwołanie
H. H. (1) w dniu (...) wniósł o wydanie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. nakazu zapłaty w trybie postepowania upominawczego i nakazanie pozwanemu by zapłacił powodowi kwotę 3220 zł z ustawowymi odsetkami za zwłokę od (...)do dnia zapłaty, tytułem zasiłku chorobowego za sierpień 2012r.
Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o odrzucenie odwołania z (...) uzasadniając to m.in. tym, że zgodnie z decyzją z dnia (...) przyznano i wypłacono H. H. zasiłki chorobowe oraz świadczenie rehabilitacyjne.
Pismem z (...). H. H. rozszerzył żądanie pozwu do kwoty 36.290,07 zł z odsetkami jak dla zobowiązań budżetowych, od dnia powstania zobowiązania do dnia zapłaty.
Organ rentowy pismem z (...). wniósł o zawieszenie postepowania do czasu prawomocnego zakończenia postepowania w sprawie z odwołania H. H. od decyzji z (...). toczącego się przez Sądem Okręgowym w (...)pod sygn. akt (...) które będzie miało wpływ wyliczenie zasiłku chorobowego.
Sąd ustalił:
H. H. (1) prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i podlega obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu i wypadkowemu oraz dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu.
Organ rentowy decyzją z (...) ustalił wysokość podstawy wymiaru składki za okres od (...). w wysokości 30% minimalnego wynagrodzenia, które wynosi 450 zł za ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe i 2828,31 zł na ubezpieczenie zdrowotne.
Od decyzji tej ubezpieczony odwołał się do Sądu Okręgowego w (...) który wyrokiem z (...) oddalił odwołanie.
Dowód:
wyrok z (...) wraz z motywami uzasadnienia Sądu Okręgowego w (...)w aktach (...) (...) – w załączeniu
W oparciu o decyzję z (...). organ rentowy wyliczył i wypłacił ubezpieczonemu należny mu zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne.
Bezsporne
Sąd zważył:
Żądanie powoda jest bezzasadne.
Powód de facto domagał się nakazania organowi rentowemu wypłacenia kwoty 36.290,07 zł stanowiącej różnicę pomiędzy przyznanymi i wypłaconymi mu kwotami zasiłku chorobowego liczonymi od podstawy wymiaru składki ustalonej decyzją z(...)na 30% minimalnego wynagrodzenia a zasiłkiem chorobowym wyliczonym przez powoda od podstawy zadeklarowanej podstawy składki, tj. 250% przeciętnego wynagrodzenia.
Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy zależało od wyniku postepowania toczącego się w Sądzie Okręgowym w (...)pod sygn. akt (...) (...)
Wyrokiem z dnia (...). Sąd Okręgowy w(...) oddalił odwołanie powoda, co oznacza, że decyzja z (...)zgodna jest ze stanem faktycznym i odpowiada przepisom prawa, że brak było podstaw do przyjęcia deklarowanej przez powoda podstawy wymiaru składki w wysokości 250% przeciętnego wynagrodzenia, że organ rentowy prawidłowo przyjął za tą podstawę 30% minimalnego wynagrodzenia. Zasady te regulują przepisy ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).
Skoro zatem organ rentowy prawidłowo ustalił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia – o czym rozstrzygnął Sad Okręgowy w (...)wyrokiem z (...)., to brak było podstaw do uwzględnienia żądania pozwu, sprecyzowanego w piśmie procesowym z (...)
Przy orzekaniu w niniejszej sprawie Sąd był związany wyrokiem Sadu Okręgowego w(...)z (...). wraz z motywami uzasadnienia, który dostatecznie wyjaśnił wszystkie okoliczności mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia.
Wobec powyższego Sąd oddalił wnioski dowodowe powoda zgłoszone w piśmie z (...) albowiem zeznania świadków z oczywistych względów nie mogą podważyć prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w (...)z (...)
Sąd pominął tez dowód z przesłuchania stron albowiem wszystkie istotne dla rozstrzygnięcia fakty wyjaśnił wyrok z (...)
Mając powyższe na uwadze, na mocy art. 477 14 § 1 kpc orzeczono jak w sentencji.