Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 stycznia 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant – st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2015 r. w Bydgoszczy

na rozprawie

odwołania A. L.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 18 listopada 2013 r. znak: (...)

w sprawie: A. L.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych

Oddziałowi w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonej A. L. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia (...). do(...) ;

II stwierdza odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VIU 4443/13

Spór w niniejszej sprawie dotyczył prawa do świadczenia z tytułu renty przyznawanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2013 roku pozycja 1440. Decyzją z dnia 18 listopada 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. rozpoznając wniosek ubezpieczonej A. L. odmówił jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej z dnia 13 listopada 2013 roku, w której komisja ta nie stwierdziła niezdolności ubezpieczonej do pracy. Odwołanie od tej decyzji wniosła ubezpieczona, domagając się jej zmiany i przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Ubezpieczona w uzasadnieniu swego żądania, powoływała się na bóle w stawie skokowym, które uniemożliwiają jej wykonywanie zatrudnienia zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji zawodowych. Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wnosił o oddalenie odwołania, powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. W celu zweryfikowania stanowiska organu rentowego, wyrażonego w zaskarżonej decyzji i opartego na orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS, Sąd dopuścił dowód z opinii zespołu biegłych sądowych. Biegli sądowi z zakresu medycyny pracy, psychiatrii oraz internista i, i reumatolog w opinii z 22 lipca 2014 roku rozpoznali u ubezpieczonej pourazowe, pourazową artrozę stawu skokowo-goleniowego prawego, stan po złamaniu i leczeniu operacyjnym z upośledzeniem narządu ruchu, stan po artroskopii w 2012 roku z uwolnieniem więzozrostu stawu skokowego prawego z upośledzeniem funkcji chodu, podkreśl... biegli podkreślili, iż ubezpieczona czeka, oczekuje na wszczepienie endoprotezy; jak również zaburzenia osobowości w wywiadzie. Biegli sądowi, analizując powyższe schorzenia oraz rozważając ich wpływ na zdolność ubezpieczonej do pracy w... zgodnej z poziomem posiadanych przez nią kwalifikacji w zawodzie sprzedawcy i magazyniera, podkreślili, iż w ich ocenie ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy przed 27 marca 2012 roku i do 31 grudnia 2015 roku. Częściowa niezdolność do pracy spowodowana jest, zdaniem biegłych sądowych, upośledzeniem funkcji narządu ruchu. Biegli nie, zgodzili się z orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 23 października 2013 roku, natomiast nie byli zgodni z oceną komisji lekarskiej ZUS z dnia 13 listopada 2013 roku, podkreślając w końcowej części swojej opinii, iż dysponowali tymi samymi wynikami badań i konsultacji, które posiadali także lekarze orzecznicy Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Zastrzeżenia do tej opinii zgłosił w piśmie procesowym z dnia 21 sierpnia 2014 roku, karta 26 akt sprawy, organ rentowy. Powołując się na stanowisko przewodniczącego komisji lekarskiej ZUS, organ ten wskazał, iż nie akceptuje opinii biegłych, ponieważ w komisji lekarskiej ZUS nie brał udziału specjalista ortopeda, a zdaniem organu rentowego aktualne zmiany zwyrodnieniowe stawu skokowego prawego ubezpieczonej istnieją w stopniu nie upośledzającym istotnie funkcji narządu ruchu i nie powodują długotrwałej niezdolności do pracy ubezpieczonej. Organ rentowy wnosił o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej, po zapoznaniu się z bieg... biegłych z zastrzeżeniami ZUS, a w przypadku nieuwzględnienia tego wniosku, organ ten wnosił o oddalenie odwołania. Sąd Okręgowy dopuścił dowód z uzupełniającej opinii, wskazując powołanym w sprawie zespołowi biegłych, iż w postanowieniu dowodowym z dnia 2 stycznia 2014 roku wskazany został jako członek zespołu także lekarz ortopeda. Opinie uzupe... uzupełniającą sporządził specjalista medycyny przemysłowej oraz specjalista z zakresu chirurgii ortopedycznej i urazowej. O, w opinii tej z dnia 7 października 2014 roku biegli rozpoznali u ubezpieczonej przebyte złamanie stawu skokowego prawego. Wskazywali na leczenie operacyjne w latach 1998 i 2012, na wykonaną artroskopię stawu skokowego i wskazali, iż mimo powtórnej operacji ubezpieczona chodzi o kuli i odczuwa ból w s... znaczny ból w stawie, jak również oczekuje na endoprotezę stawu skokowego prawego. Choruje na nadciśnienie tętnicze i przebyła dwukrotnie leczenie operacyjne żylaków kończyn dolnych. W badaniu klinicznym biegli sądowi z, w opinii z 7 października 2014 roku stwierdzili staw skokowy prawy obrzęknięty ze znacznie ograniczoną ruchomością, zgięcie podeszwowe praktycznie zmniejszone, podudzie prawe obrzęknięte, kręgosłup bolesny na ucisk w okolicy L-S, bóle z kręgosłupa odcinka L-S promieniujące do uda kończyny dolnej prawej oraz ograniczoną ruchomość kręgosłupa. Biegli zdiagnozowali u ubezpieczonej znaczne ograniczenie sprawności prawego stawu skokowego po przebytym urazie, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa odcinka L-S z okresowym zespołem bólowym, otyłość i ustalili częściową niezdolność do pracy z upośledzeniem narząd... wynikającym, wynikającą ze znacznego upośledzenia narządu ruchu. Niezdolność tę ustalili do 31 grudnia 2015 roku. W piśmie procesowym z dnia 26 listopada 2014 roku organ rentowy nie zgłosił, oświadczył, iż nie zgłasza zastrzeżeń do opinii uzupełniającej. Oceniając ustalony stan faktyczny poprzez właściwe normy prawa materialnego powołanej ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, Sąd Okręgowy w pierwszej kolejności podkreśla, iż zgodnie z artykułem 57 ustępem 1 tej ustawy renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w punkcie 3 ustępu 1 artykułu 57. Przesłanka posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego w ostatnim 10-leciu przed złożeniem wniosku o rentę nie była między stronami sporna, co wynikało zarówno z uzasadnienia zaskarżonej decyzji, jak i z odpowiedzi na odwołanie, złożonej przez organ rentowy. Spór dotyczył tego, czy ubezpieczona jest częściowo niezdolna do pracy, czy jest niezdolna do pracy i czy niezdolność ta powstała w okresach wskazanych w artykule 57 ustępem 1 punkcie 3, nie później niż w ciągu 18 miesięcy od powstania tych okresów. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy podkreślał, że ewentualna niezdolność do pracy ubezpieczonej powinna powstać przed dniem 27 marca 2012 roku, ponieważ ubezpieczona do dnia 27 września 2010 roku pobierała zasiłek dla bez... była uprawniona do zasiłku dla bezrobotnych. Na podstawie dowodów z opinii biegłych sądowych o, z opinii z 22 lipca 2014 roku i 7 października 2014 roku Sąd Okręgowy ustalił, iż ubezpieczona jest niezdolna częściowo do pracy, a ta niezdolność powstała w, przed 27 marca 2012 roku, a więc w okresie uprawniającym, zgodnie z artykułem 57 ustępem 1 punktem 3 ustawy emerytalno-rentowej, do nabycia prawa do renty. Sąd Okręgowy podzielił w pełni ustalenia i wnioski opinii biegłych. Opinie były szczegółowe. W sposób merytoryczny opisywały stan zdrowia ubezpieczonej, wpływ rozpoznanych u niej schorzeń: pourazowej artrozy, artozy stawu skokowego goleniowego prawego, stan po złamaniu i leczeniu operacyjnym z upośledzeniem narządu ruchu, stan po artroskopii w 2012 roku z uwolnieniem więzozrostu stawu skokowego prawego z upośledzeniem funkcji chodu i zaburzenia osobowości w wywły... w wywiadzie, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa na, odcinka L-S z okresowym zespołem bólowym. Uwzględniając kwalifikacje zawodowe ubezpieczonej, które wymagają pełnej sprawności ruchowej przy wykonywaniu pracy fizycznej, dowód z opinii biegłego sądowego w sposób rzetelny, w ocenie Sądu Okręgowego, przedstawiał stan zdrowia ubezpieczonej, a wnioski co do tego, iż jest ona w okresie do dnia 31 grudnia 2015 roku a niezd... częściowo niezdolna do pracy nie budziły żadnych wątpliwości Sądu. Biegli wydali swoje opinie zgodnie z posiadaną wiedzą medyczną. Są specjalistami z tych dziedzin medycyny, które są adekwatne do schorzeń, na które cierpi ubezpieczona. Dlatego na podstawie artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 kodeksu postępowania cywilnego Sąd zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonej prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 września 2013 roku do dnia 31 grudnia 2015 roku zgodnie z ustaleniami poczynionymi na podstawie opinii biegłych sądowych. Początkowa data przyznania świadczenia została u... ustalona zgodnie z artykułem 129 ustęp 1 ustawy emerytalno-rentowej od dni... 1 dnia miesiąca, w którym ubezpieczona złożyła wniosek. W punkcie 2 wyroku Sąd stwierdził odpowiedzialność Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Podkreślić należy, iż lekarz orzecznik ZUS stwierdził częściową niezdolność do pracy ubezpieczonej na warunkach uprawniających ją do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. To organ rentowy, organy orzecznicze organu rentowego zgłosiły zarzut wadliwości tego orzeczenia. Komisja lekarska ZUS wydała, w ujęciu obiektywnym w ocenie Sądu Okręgowego, wadliwe orzeczenie stwierdzające zdolność ubezpieczonej do pracy zgodną z poziomem posiadanych kwalifikacji, dlatego Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 118 ustęp 1a stwierdził odpowiedzialność organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji, gdyż w tej sytuacji organ rentowy odpowiada za wadliwe orzeczenie komisji lekarskiej ZUS. Dlatego Sąd orzekł jak w sentencji wyroku, mając na względzie przepisy ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, w szczególności artykuł 57, 58, 12 i 13 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a co do punktu 2 wyroku, artykuł 118 ustęp 1a ustawy o emeryturach i rentach z Fundusz Ubezpieczeń Społecznych. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. Proszę Pani...