Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ka 101/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy IV Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Roger Michalczyk

Sędziowie SO Włodzimierz Hilla - sprawozdawca

SO Małgorzata Lessnau-Sieradzka

Protokolant st.sekr.sądowy Justyna Bobak

przy udziale Andrzeja Chmieleckiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Bydgoszczy

po rozpoznaniu dnia 11 marca 2015 r.

sprawy T. D. s. M. i J. ur. (...)

oskarżonego o przestępstwo z art. 291 § 1 k.k.,

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu

z dnia 25 listopada 2014 r. sygn. akt II K 557/14

zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uchyla rozstrzygnięcie zawarte w pkt. 5; utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części; zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze i jego wydatkami obciąża Skarb Państwa.

IV Ka 101/15

UZASADNIENIE

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie była apelacja prokuratora, na korzyść oskarżonego, od wyroku Sądu Rejonowego w Inowrocławiu z 25 listopada 2014 r. (sygn. akt 557/14) w odniesieniu do T. D. skazanego za czyny z art. 291 § 1 k.k.

Odnosząc się do sformułowanego w niniejszym środku odwoławczym, opartego o podstawę odwoławczą określoną w art. 438 pkt 2 k.p.k., zarzutu apelacyjnego dotyczącego wydania wyroku z obrazą przepisów art.art.: 343 § 7 k.p.k. w zw. z 335 § 1 k.p.k., stwierdzić należy, że zarzut ów był w pełni zasadny.

W doktrynie słusznie podnosi się, że wprawdzie przepis art. 335 k.p.k. nie konstytuuje wprost „porozumienia" stron, lecz bez niego niezrozumiały byłby wniosek prokuratora o określone koncesje na rzecz oskarżonego. Do istoty tego „porozumienia" należy negocjacja warunków, na jakich oskarżony gotów jest wyrazić zgodę na skazanie, przy czym zgoda ta

musi być wyrażona osobiście (por. R.A.Stefański [w:] Komentarzu do Kodeksu postępowania karnego, pod red. Zb.Gostyńskiego.. Warszawa 1998, tli, s. 161 i n.).

Uzgodnienie poczynione przez prokuratora z oskarżonym, przed wystąpieniem z wnioskiem w trybie cyt. przepisów ustawy, nie obejmowało orzeczenia względem T. D. świadczenia pieniężnego, jakie to rozstrzygnięcie zapadło w pkt. 5 wyroku.

W konsekwencji zatem, uznać należało, że w realiach niniejszej sprawy, organ a quo orzekając w powyższy sposób i łamiąc ten sposób warunki „umowy", naruszył owe przepisy postępowania, co w sposób oczywisty miało wpływ na treść zapadłego wyroku (art. 438 pkt 2

k.P.k.).

Równocześnie nie było przeszkód, by - w uwzględnieniu wniosku oskarżyciela publicznego zawartego w apelacji - skonwalidować ten stan rzeczy na rozprawie odwoławczej, wydając rozstrzygnięcie o charakterze reformatoryjnym (por. szerzej: tamże, s. 204).

Orzeczenie odnośnie kosztów sądowych w postępowaniu przed sądem drugiej instancji miało swe oparcie w treści przepisów art. 634 k.p.k. i art. 624 § 1 k.p.k., uwzględniając fakt, że to nie oskarżony wywołał niniejsze postępowanie odwoławcze.

IV Ka 101/15

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE