Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VIII Gz 10/15

POSTANOWIENIE

Dnia 5 marca 2015 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VIII Wydział Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Marek Tauer

po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2015 r. w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością
w B.

przeciwko: (...) w G.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy
z dnia 25 września 2014 r., sygn. akt VIII GNc 4289/14

postanawia: oddalić zażalenie

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 7 marca 2013 r. Sąd Rejonowy na podstawie art. 504 § 1 kpc odrzucił wniesiony po terminie sprzeciw pozwanego od nakazu zapłaty, po tym jak nie uwzględnił wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia tego sprzeciwu. Oddalając wniosek o przywrócenie terminu Sąd wskazał, że obowiązkiem pozwanego, jako przedsiębiorcy będącego osobą prawną było zapewnienie funkcjonowania prawidłowego obiegu korespondencji w okresie planowanej przeprowadzki.

W zażaleniu na postanowienie pozwany zarzucił naruszenie przepisu art. 168 § 1 kpc poprzez przyjęcie, że pozwany nie wykazał, że brak zachowania terminu do wniesienia sprzeciwu nastąpił z jego winy, a także naruszenie przepisu art. 504 § 1 kpc poprzez odrzucenie sprzeciwu. Uzasadniając zażalenie skarżący powtórzył argumentację z wniosku o przywrócenie terminu odnośnie przenoszenia dokumentów do nowego biura, co uniemożliwiło dokładną kontrolę terminów wpływu korespondencji i odpowiedzi na nią.

Wskazał, że w związku z zaistnieniem obiektywnych utrudnień w postaci przeprowadzki, niezależnych od jego woli, trudno przypisać pozwanemu winę
w niedochowaniu terminu.

Sąd zważył, co następuje.

Zażalenie pozwanego należało uznać za bezzasadne.

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zażalenie na postanowienie Sądu pierwszej instancji o oddaleniu wniosku pozwanego o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu nie przysługuje. Niemniej jednak powyższe postanowienie podlega badaniu przez Sąd odwoławczy na podstawie art. 380 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc, jako mające wpływ na zaskarżone jednocześnie postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu od nakazu zapłaty.

Sąd Rejonowy nie dopuścił się podnoszonych przez skarżącego naruszeń przepisów, prawidłowo także ocenił zasadność złożonego wniosku o przywrócenie terminu
w konkretnych okolicznościach rozpoznawanej sprawy.

Oceniając argumenty strony podniesione we wniosku o przywrócenie terminu, Sąd Rejonowy słusznie powołał się na obiektywne kryteria oceny braku winy w dochowaniu terminu, które utrwalone orzecznictwo sądowe sprowadza do staranności wymaganej od strony należycie dbającej o swoje interesy i wskazał, że w świetle ujawnionych okoliczności uznał, że niedochowanie terminu nastąpiło z winy strony pozwanej.

Uzupełniająco jedynie należy uwypuklić, że przeprowadzka nie mogła stanowić okoliczności usprawiedliwiającej zaniedbania strony, skoro zgodnie z jej twierdzeniem była zaplanowana „z dużo wcześniejszym wyprzedzeniem”.

Wbrew stanowisku pozwanego nie była to zatem okoliczność nadzwyczajna, niezależna od jego woli. Wręcz przeciwnie, racjonalne planowanie umożliwiało i wymagało takiego zorganizowania działalności w okresie przenoszenia dokumentacji do nowego biura, by nie powodowało to dwutygodniowego paraliżu organizacyjnego firmy.

Podobne stanowisko zaprezentowano np. w uzasadnieniu postanowienia Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 27 lutego 1998 r., sygn. akt III AUz 6/98, w którym wskazano, że organizacja przedsiębiorstwa w tym także organizacja przyjmowania i obiegu korespondencji jest wyłączną domeną tegoż przedsiębiorstwa, a w szczególności jego kierownictwa. Uchybienia w tej mierze obciążają tę firmę i nie mogą stanowić wystarczającej podstawy do przywrócenia uchybionego terminu sądowego.

Mając na względzie wskazane wyżej okoliczności, Sąd Okręgowy na podstawie
art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc zażalenie oddalił.