Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV Ca 333/12

POSTANOWIENIE

Dnia 20 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Słupsku, IV Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Mariola Watemborska

Sędziowie SO: Dorota Curzydło, Jolanta Deniziuk (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa Powiatu (...)

przeciwko K. Ż., A. L. i J. J.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanych od wyroku Sądu Rejonowego w Chojnicach z dnia 30 marca 2012 roku sygn. akt I C 320/11

w przedmiocie wniosku powoda o wykładnię wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 28.09.2012r.,sygn. akt IVCa 33/12

postanawia:

oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Chojnicach wyrokiem z dnia 30 marca 2012 roku wydanym w sprawie sygn. I C 320/11, zasądził solidarnie od pozwanych K. Ż., A. L. i J. J. na rzecz powoda Powiatu (...) kwotę 17.500 zł, wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 6 sierpnia 2009 roku do dnia zapłaty (punkt 1 sentencji), oraz kwotę 3.275 zł tytułem zwrotu kosztów procesu (punkt 2 sentencji).

Na skutek apelacji pozwanych Sąd Okręgowy w Słupsku wyrokiem z dnia 28 września 2012 roku zmienił zaskarżony wyrok (punkt 1 sentencji) w ten sposób, że:

⚫: zasądzoną w punkcie 1 kwotę 17.500 zł obniżył do kwoty 5.843 zł;
⚫: zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania zasądzone w punkcie 2 zaskarżonego wyroku.

Nadto zniósł wzajemnie między stronami koszty postępowania apelacyjnego (punkt 2 sentencji).

Wniosek o rozstrzygnięcie wątpliwości w trybie art. 352 k.p.c. złożył pełnomocnik powoda domagając się odniesienia się w nim, czy sąd II instancji, rozstrzygając apelację, zasądził od pozwanych ustawowe odsetki od kwoty 5.843 zł liczone od dnia 6 sierpnia 2009 roku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do przepisu art. 352 k.p.c. sąd, który wydał wyrok, rozstrzyga postanowieniem wątpliwości co do jego treści. Postanowienie w tym przedmiocie sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym.

Potrzeba wykładni może być wynikiem wadliwego lub nie dość precyzyjnego sformułowania wyroku lub postanowienia sądu. Jeżeli jednak treść wyroku nie budzi wątpliwości, nie ma podstawy do uwzględnienia wniosku o wykładnię wyroku. Wyłączną podstawą wykładni jest bowiem istnienie wątpliwości co do treści orzeczenia.

Wypada w tym miejscu odwołać się do ugruntowanych w orzecznictwie sądowym i literaturze poglądów, tych mianowicie, że:

- wniosek o wykładnię wyroku nie może stanowić polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i polemiki z jednoznaczną treścią wyroku. Sąd bowiem może na podstawie art. 352 k.p.c. rozstrzygać jedynie wątpliwości, co do treści wyroku, nie rozstrzyga zaś wątpliwości strony powstałych na tle jego uzasadnienia lub interpretacji przepisów prawa,

- zarzut naruszenia prawa nie jest okolicznością uzasadniającą wykładnię orzeczenia, a przy rozpoznawaniu wniosku o jego wykładnię nie zachodzi potrzeba ustosunkowania się do tego zarzutu,

- wykładnia orzeczenia nie może prowadzić do nowego rozstrzygnięcia ani do uzupełnienia poprzedniego rozstrzygnięcia. Po odczytaniu sentencji wyroku sąd jest bowiem związany wydanym wyrokiem (art. 326 § 2 i 332 § 1 k.p.c.), a zmiana rozstrzygnięcia może nastąpić tylko w wyniku rozpoznania apelacji lub zażalenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1978 r. IV CR 144/78, LexPolonica nr 321521 i postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 30 kwietnia 1970 r. II CZ 32/70, LexPolonica nr 325829).

W sprawie niniejszej sentencja punktu 1 wyroku Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 28 września 2012 jest jasna i nie budzi wątpliwości. Zgodnie z tym rozstrzygnięciem Sąd Okręgowy w Słupsku zmienił zaskarżony wyrok wyłącznie w zakresie kwoty zasądzonego świadczenia i kosztów postępowania. Zmiana nie dotyczyła odsetek ustawowych ustalonych w wyroku Sądu I instancji. Wyrok reformatoryjny Sądu II instancji dotyczył zatem wyłącznie należności głównej i kosztów procesu, nie zmieniał natomiast rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego w przedmiocie należności ubocznych – co wynika bezpośrednio z treści jego uzasadnienia i braku oddalenia żądania powoda w części dotyczącej odsetek. Nadto z treści apelacji wynika wprost, że przedmiotem zaskarżenia objęto jedynie wysokość należności głównej. Nie kwestionowano zaś obowiązku uiszczenia odsetek od dania 6.08.2009r.Sąd II instancji, zgodnie zaś z dyspozycją art. 378 §1 kpc, rozpoznaje sprawę w granicach apelacji.

W efekcie, mając na uwadze art. 352 k.p.c., należało wniosek strony powodowej oddalić.

IV Ca 333/12

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE