Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący SSO Ilona Simonowicz

Protokolant Aneta Chardziejko

przy udziale prokuratora Prokuratury Okręgowej w Białymstoku Wiesławy Sawośko-Grębowskiej

po rozpoznaniu w dniu 13.VI.2013r.

sprawy T. S.

oskarżonego z art. 157 §1 kk w zw. z art. 57a §1 kk

na skutek apelacji, wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 14 lutego 2013r. sygn. akt XV K 1716/12

I. Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, iż za podstawę prawną warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego T. S. kary pozbawienia wolności przyjmuje art. 69 §1, §2 i §4 kk i art. 70 §1 pkt 1 kk.

II. W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy.

III. Zwalnia oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 14 lutego 2013r. sygn. akt XV K 1716/12 oskarżonego T. S.uznał za winnego tego, że w dniu 23 września 2012 r. w (...)przy ul. (...)w rejonie klubu (...)działając publicznie, bez powodu lub z oczywiście błahego powodu okazując przez to rażące lekceważenie porządku prawnego dokonał uszkodzenia ciała P. W.w ten sposób, że uderzył szklaną butelką w głowę pokrzywdzonego czym spowodował obrażenia w postaci urazu czaszko – mózgowego, krwiaka przymózgowego do 5 mm nad prawą półkulą mózgu w okolicy skroniowej, stłuczenia mózgu w obrębie lewego płata czołowego, drobną szczelinę pęknięcia łuski kości skroniowej prawej, które naruszyły czynności ciała trwające dłużej niż 7 dni, tj. czynu z art. 157 § 1 k.k. w zw. z art. 57a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 157 § 1 kk w zw. z art. 57 a § 1 kk skazał oskarżonego na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonemu na okres próby 2 lat. Orzekł także o kosztach procesu.

Apelację od powyższego wyroku w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego wniósł prokurator.

Wyrokowi zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, mającą wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 413 § 1 pkt 6 kpk polegającą na nie wskazaniu w wyroku w podstawie zastosowanego warunkowego zawieszenia kary orzeczonej wobec oskarżonego, któremu przypisano popełnienie występku o charakterze chuligańskim, szczególnego przepisu art. 69 § 4 kk.

Prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wskazanie jako podstawy stosowania środka probacyjnego również art. 69 § 4 kk.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jako zasadna zasługiwała na uwzględnienie.

Podzielając stanowisko prokuratora, iż Sąd Rejonowy w zaskarżonym wyroku warunkowo zawieszając wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności nieprawidłowo pominął w podstawie prawnej tego rozstrzygnięcia przepis art. 69 §4 kk, Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, iż uchybienie to winno być rozpatrywane w kategoriach naruszenia prawa materialnego, a nie jak zarzucił to prokurator jako naruszenie przepisów prawa procesowego. Przypomnieć bowiem należy, iż obraza prawa materialnego ( error iuris) polegać może na błędnej wykładni przepisu, zastosowaniu nieodpowiedniego przepisu lub zastosowaniu go w niewłaściwy sposób, zastosowaniu danego przepisu mimo zakazu określonego rozstrzygania lub niezastosowaniu normy, której stosowanie było obowiązkowe.

Nie kwestionując dokonanych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych oraz rozstrzygnięcia co do winy w zakresie przypisanego oskarżonemu czynu z art. 157 §1 kk w zw. z art. 57a §1 kk, jak również podzielając rozstrzygnięcie w przedmiocie orzeczonej kary, w tym warunkowego zawieszenia jej wykonania, należy stwierdzić, iż w zaskarżonym wyroku doszło do naruszenia normy art. 69 §4 kk, gdyż nie została ona wskazana w podstawie prawnej warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności w sytuacji, gdy było to obowiązkowe.

Sąd Rejonowy właściwie ustalił, iż na gruncie stanu faktycznego niniejszej sprawy zachowanie oskarżonego należało zakwalifikować jako występek o charakterze chuligańskim, a zatem podstawą prawną zastosowanego warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności – obok przepisów wskazanych – winien być dodatkowo art. 69 § 4 kk.

Zgodnie z powołanym przepisem wobec sprawcy występku o charakterze chuligańskim Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności jedynie w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

Z pisemnych motywów zaskarżonego wyroku wynika, iż Sąd I instancji dostrzegając swoje uchybienie, prawidłowo ocenił przesłanki warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności nie tylko w aspekcie przesłanek z art. 69 §1 i 2 kk, ale także w aspekcie „szczególnie uzasadnionego wypadku” z art. 69 §4 kk ( vide str. 6 uzasadnienia). Sąd Okręgowy stanowisko Sądu Rejonowego w pełni podzielił. Jest ono wyczerpujące i nie wymaga uzupełnienia. Należy podkreślić, iż prokurator na żadnym etapie postępowania (w tym w szczególności w wywiedzionej apelacji) nie zakwestionował słuszności zastosowania wobec T. S. dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

Mając na uwadze powyższe, uznając zaskarżony wyrok w pozostałej części za prawidłowy, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji swojego wyroku.

Na mocy art. 624 §1 kpk, z uwagi na charakter uchybienia, jakiego dopuścił się Sąd Rejonowy, kierując się względami słuszności – zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.