Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I ACz 787/12

POSTANOWIENIE

Dnia 30 listopada 2012 r.

Sąd Apelacyjny w Rzeszowie I Wydział Cywilny w składzie następującym

Przewodniczący:

SSA Anna Pelc (spraw)

Sędziowie:

SA Grażyna Demko

SA Kazimierz Rusin

po rozpoznaniu w dniu 30 listopada 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy
z powództwa Przedsiębiorstwa Budowlanego (...) Spółka z o.o. w P.

przeciwko (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej w R.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanego

na postanowienie Sądu Okręgowego-Sądu Gospodarczego w Rzeszowie

z dnia 24 sierpnia 2012 r., sygn. akt VI GC 72/12

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć zażalenie

U z a s a d n i e n i e.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy stwierdzając, że nie zachodzą przesłanki z art. 49 i art. 52 § 1 i 2 kpc oddalił wniosek pozwanego o wyłączenie sędziego referenta M. S. od rozpoznawania sprawy.

W ocenie Sądu argumenty przytoczone przez stronę pozwaną na uzasadnienie wniosku nie zasługują na uwzględnienie.

Pozwany bowiem utrzymywał, że skoro w sprawie między tymi samymi stronami, z analogicznych podstaw prawnych (sygn. akt VI GC 89/12) Sąd w osobie wymienionego sędziego zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzona kwotę, z którym to rozstrzygnięciem pozwany się nie zgadza, to oczywiste jest, że w niniejszej sprawie podobnie oceni materiał dowodowy. Według pozwanego zachodzą zatem okoliczności tego rodzaju, że mogą wywoływać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego.

W wyczerpującym uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy wskazał na orzecznictwo Sądu Najwyższego, zgodnie z którym przeświadczenie strony, co do tego, że sędzia prowadzi proces wadliwie, zwłaszcza nieobiektywnie, nie jest przesłanką do żądania jego wyłączenia, bowiem strona nie może poprzez składanie nieuzasadnionego wniosku o wyłączenie sędziego wpływać na skład sądu rozpoznającego sprawę.

W zażaleniu na powyższe postanowienie pozwany wniósł o jego uchylenie i uwzględnienie wniosku, zarzucając, że nie zarzuca sędziemu prowadzącemu sprawę stronniczości i błędnego prowadzenia postępowania w przedmiotowej sprawie, jedynie utrzymuje, że skoro w sprawie sygn. akt VI GC 89/12 o analogicznej tożsamości przedmiotu sporu, dowodach i zarzutach pozwanego Sąd Okręgowy w osobie sędziego M. S. wydał wyrok niekorzystny dla pozwanego to jest oczywiste, że w niniejszej sprawie nie może dokonać innej oceny materiału dowodowego.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 49 kpc niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 48 Sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieją okoliczności tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do bezstronności sędziego w danej sprawie.

Wbrew temu co utrzymuje pozwany w końcowej części uzasadnienia zażalenia, jakoby we wniosku o wyłączenie nie zarzucał sędziemu stronniczości, wniosek o wyłączenie powołuje się na istnienie okoliczności tego rodzaju, że mogłoby wywołać uzasadniona wątpliwość co do bezstronności sędziego w sprawie (k. 330 – ostatnie zdanie uzasadnienia wniosku).

Niezależnie od przyczyn leżących u podstaw oddalenia wniosku wymienionych przez Sąd Okręgowy i popartych orzecznictwem Sądu Najwyższego, stwierdzić należy, że przekonanie strony pozwanej, co do dokonania przez Sąd Okręgowy takiej oceny materiału dowodowego, która prowadzić będzie do wydania niekorzystnego dla pozwanego wyroku nie może uzasadniać zastosowania art. 49 kpc.

Zgodnie z art. 233 § 1 kpc Sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, a czy ocena ta jest prawidłowa, a wyrok trafny, rozstrzyga sąd odwoławczy.

Pozwany nie wskazał przyczyn które mogłyby uzasadniać wątpliwość co do bezstronności sędziego referenta niniejszej sprawy, a sędzia złożył oświadczenie że nie zachodzą przesłanki uzasadniające uwzględnienie wniosku pozwanego zarówno z przepisu art. 48 jak i 49 kpc.

Wobec powyższego Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji na podstawie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 kpc.

O kosztach postępowania zażaleniowego orzeknie Sąd Okręgowy w orzeczeniu kończącym sprawę.