Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 07 listopada 2012 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Piotr Krawczuk

Protokolant : st. sekr. sądowy Bożena Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 24 października 2012 roku w Złotoryi

na rozprawie sprawy

z powództwa (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej we W.

przeciwko E. K.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego E. K. na rzecz strony powodowej (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej we W. kwotę 2399,27 zł (dwa tysiące trzysta dziewięćdziesiąt dziewięć złotych dwadzieścia siedem groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, które na dzień 12 października 2011 r. wynosiły 24 %, liczonymi od kwoty 689,99 zł za okres od dnia 12 października 2011 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala dalej idące powództwo;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 42,07 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

IV.  nadaje wyrokowi w punkcie I i III rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. w pozwie skierowanym przeciwko E. K., wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, domagała się zapłaty 4 457,90 zł z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP liczonymi od kwoty 686,99 zł za okres od dnia 12 października 2011 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu. Wywodziła, że w dniu 27 czerwca 2005 r. udzieliła pozwanemu kredytu, który pozwany miał spłacać w miesięcznych ratach w wysokości podanej w umowie. Pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty kredytu, mimo wezwań i monitów, w związku z czym cała należność stała się wymagalna. Z wyciągu z ksiąg rachunkowych banku wystawionego w dniu 11 października 2011 r. wynikało, że zadłużenie pozwanego obejmowało należność w kwocie 689,99 zł, odsetki za okres od dnia 27 czerwca 2005 r. do dnia wystawienia wyciągu w kwocie 1119 zł, koszty, opłaty i prowizje w kwocie 2648,91 zł oraz odsetki od kwoty 689,99 zł naliczone od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP w stosunku rocznym.

Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym i postanowieniem z dnia 12 czerwca 2012 r., na podstawie art. 505 ³³ § 1 k.p.c., przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Złotoryi.

Pozwany E. K. na stawił się na rozprawie, nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności i nie złożył żadnych wyjaśnień.

Sąd Rejonowy w Złotoryi ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 czerwca 2005 r. (...) Bank Spółka Akcyjna we W. na wniosek pozwanego E. K. podpisała umowę, na podstawie której przyznała pozwanemu limit kredytowy do kwoty 3000 zł, dla korzystania z którego otworzyła i prowadziła rachunek kredytowy, a w raz z tym umowę o kartę płatniczą, na podstawie której wydała pozwanemu kartę kredytową sklepu (...) i zobowiązała się rozliczać transakcje dokonane przy jej użyciu, a pozwany do wpłacania na rachunek kredytowy wymaganej bieżącej kwoty do zapłaty w kwocie i terminach wskazanych w wyciągach.

Pozwany wyraził również zgodę na objęcie go ochroną ubezpieczeniową i zobowiązał się w umowie opłacać koszty wybranego ubezpieczenia.

Integralną część umowy stanowił Regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego oraz Tabela Opłat i Prowizji, która określała oprocentowanie, opłaty i prowizje związane z rachunkiem kredytowym i kartą, koszty windykacji i upomnień na wypadek opóźnienia ze spłatą należności wynikających z umowy oraz koszty ubezpieczenia kredytu.

Dowód: kopia umowy o wydanie karty kredytowej i przyznanie limitu kredytowego z dnia 27.06.2005 r. /k.21/, z kopią wniosku o wydanie karty, dowodu osobistego i zaświadczenia o zarobkach /k.22-23/.

Obowiązująca strony Tabela opłat i prowizji przewidywała, poza oprocentowaniem kredytu, które wynosiło 33,5 % i kosztami ubezpieczenia ustalonymi na poziomie 0,49 % salda zadłużenia, możliwość naliczania przez Bank opłat za nieterminową spłatę zadłużenia w wysokości 5 % zaległości, nie mniejszej niż 10 zł i takich opłat jak opłata za wysłanie listu interwencyjnego lub telefonu interwencyjnego w wysokości 10 zł i opłata za wyjazd interwencyjny w wysokości 50 zł.

Dowód: kopia odpisu załącznika do umowy z Tabelą opłat i prowizji /k.26/.

Strona powodowa (...) Bank (...) Spółka Akcyjna we W. jest następcą prawnym (...) Banku Spółki Akcyjnej we W..

Dowód: odpis pełny z rejestru przedsiębiorców KRS /k.17-20/.

Pozwany nie wywiązywał się należycie z zobowiązania i był obciążany przez Bank opłatami za nieterminową spłatę zadłużenia. Łączne obciążenie z tego tytułu wynosiło 1999,63 zł. Do tego Bank policzył pozwanemu siedmiokrotnie opłaty za upomnienia listowne w wysokości po 15 zł każda, tak że na dzień 11 października 2011 r. wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu kosztów, opłat i prowizji ustalił na kwotę 2 624,91 zł.

W sumie zadłużenie pozwanego w księgach rachunkowych strony powodowej wynosiło na ten dzień 4 457,90 zł i prócz kosztów, opłat i prowizji w kwocie 2 624,91 zł obejmowało należność główną w kwocie 689,99 zł, odsetki umowne za okres od dnia 06 maja 2006 r. w wysokości 1 119 zł i opłaty za prowadzenie rachunku w wysokości 24 zł, wraz z dalszymi odsetkami za opóźnienie obliczonymi od kwoty 689,99 zł za okres od dnia 12 października 2011 r.

Pozwany wezwany do zapłaty nie spłacił zadłużenia.

Dowód: odpis zestawienia transakcji dokonanych kartą kredytową /k.24-25/, wyciąg z ksiąg rachunkowych banku /k.29/, odpis wezwania do zapłaty ze zwrotnym potwierdzeniem odbioru /k.27-28/.

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo nie było w całości uzasadnione.

Strona powodowa dochodziła od pozwanego zapłaty kwoty 4 457,90 zł, która, jak wynikało z zestawienia żądania pozwu z wyciągiem z ksiąg rachunkowych banku, stanowiła sumę należności głównej w kwocie 689,99 zł, odsetek umownych za okres od dnia 06 maja 2006 r. do dnia 11 października 2011 r. w wysokości 1 119 zł oraz kosztów, opłat i prowizji w kwocie 2624,91 zł i opłat za prowadzenie rachunku w kwocie 24 zł, a do tego dalszych odsetek umownych za opóźnienie od kwoty należności głównej od dnia 12 października 2011 r. do dnia zapłaty. Pozwany nie stawił się na rozprawę i nie podjął obrony przed żądaniem pozwu, zatem Sąd na podstawie art. 339 § 2 k.p.c. przyjął za prawdziwe twierdzenia strony powodowej o wysokości zadłużenia pozwanego. Wątpliwości Sądu dotyczyły jedynie obciążenia pozwanego kosztami opłat za nieterminową spłatę zadłużenia, opłat za prowadzenie rachunku i zawyżonymi kosztami opłat za wysłanie listów interwencyjnych.

Jeżeli dłużnik nieterminowo reguluje należności wierzyciela, temu ostatniemu przysługuje na podstawie art. 481 § 1 k.c. prawo naliczania odsetek za opóźnienie, zwanych w praktyce odsetkami karnymi, których wysokość przepis art. 359 § 2 ¹ k.c. ogranicza obecnie do czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego. Poza tym wierzycielowi wolno jest zgodnie z ogólną zasadą swobody kontraktowej wyrażonej w art. 353 ¹ k.c. zastrzec w umowie, a nawet wzorcu umownym (art. 384 § 1 k.c.), możliwość naliczania opłat manipulacyjnych za dodatkowe czynności związane z upominaniem dłużnika o konieczności terminowej spłaty zadłużenia, dla przykładu za wysłanie listu, wykonanie telefonu czy wyjazdu interwencyjnego, przy czym ich wysokość z założenia powinna jedynie rekompensować koszty czynności monitujących dłużnika. Wierzyciel nie ma natomiast podstaw do wprowadzania obok lub zamiast odsetek karnych opłat za nieterminową spłatę zadłużenia, w tym wypadku kwoty operacji rozliczonych przy użyciu karty płatniczej, ubezpieczenia i naliczonych odsetek. Takie zastrzeżenie, mimo swej nazwy, stanowi bowiem nic innego jak formę kary umownej, które w odniesieniu do zobowiązań pieniężnych jest w świetle art. 483 § 1 k.c. niedopuszczalne, a w rezultacie tego, zgodnie z art. 58 § 1 i 3 k.c. nieważne.

Sąd uznał zatem za konieczne obniżenie wysokości kosztów, opłat i prowizji naliczonych przez stronę powodową w kwocie 2 624,91 zł o sumę wszystkich opłat za nieterminową spłatę zadłużenia w kwocie 1999,63 zł, ale to nie wszystko. Sąd zmniejszył również zadłużenie pozwanego z tego tytułu o kwotę 35 zł, która stanowiła różnicę między sumą siedmiu opłat za wysłanie listów interwencyjnych w kwotach po 15 zł, a wysokością opłat należnych zgodnie z Tabelą opłat i prowizji dołączoną przez stronę powodową, w kwotach po 10 zł i pominął opłaty za prowadzenie rachunku w kwocie 24 zł, których ani umowa ani zaakceptowana przez dłużnika Tabela nie przewidywały.

Wniosek z tego, że do zapłaty pozwanemu pozostawała kwota 2399,27 zł w miejsce kwoty 4457,90 zł z odsetkami za opóźnienie liczonymi od kwoty kapitały 689,99 zł w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego w stosunku rocznym, które na dzień wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych banku wynosiły 24 %, za okres po dniu wystawienia wyciągu do dnia zapłaty, co prowadziło do rozstrzygnięcia, jak w pkt I sentencji.

Dalej idące powództwo Sąd jako nieuzasadnione oddalił (pkt II).

O kosztach postępowania Sąd postanowił stosownie do art. 98 § 1 i 2 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. Strona powodowa poniosła w procesie koszty w wysokości 77,92 zł, na które składała się opłata stosunkowa od pozwu w wysokości 56 zł i wydatki związane z udzielonym pełnomocnictwem w kwocie 21,92 zł. Żądanie jej uwzględniono natomiast w około 54 % i w takim zakresie należał się stronie powodowej od pozwanego zwrot poniesionych kosztów procesu do wysokości 42,07 zł (pkt III).

Wyrok był zaoczny, bowiem pozwany nie stawił się na rozprawę, nie żądał przeprowadzenia rozprawy pod swoją nieobecność i nie złożył żadnych wyjaśnień, a to zgodnie art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c., obligowało Sąd do nadania orzeczeniu w części uwzględniającej powództwo rygoru natychmiastowej wykonalności.

Stąd postanowiono, jak w pkt IV wyroku.