Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt IV Ka 971/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 stycznia 2013 roku.

Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący :

SSO Ewa Rusin

Protokolant :

Agnieszka Paduch

po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2013 roku

sprawy o wykroczenie z art. 82 § 1 pkt 2 k.w.

M. P. i W. P.

obwinionych z art. 82 § 1 pkt 2 k.w.

na skutek apelacji wniesionych przez obwinionych

od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 15 października 2012 roku, sygnatura akt VI W 9/12

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

Sygn.akt IV Ka 971 / 12

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 15 października 2012r. sygn. akt VI W 9 /12:

I.  obwinionych W. P. i M. P. uznał za winnych tego że w dniu 28 października 2011 roku ok. godz. 11:00 w S. przy ul. (...). woj. (...), w sklepie z odzieżą używaną utrudniali okresowe czyszczenie komina w ten sposób, że uniemożliwiali wejście uprawnionemu kominiarzowi do pomieszczenia, gdzie znajdują się drzwiczki spadowe w celu wykonania należnych do niego czynności polegających na wybraniu sadzy,

tj . wykroczenia z art. 82 § 1 pkt. 2 kw i na podstawie tego przepisu wymierzył im grzywny po 150 złotych,

II.  na podstawie art. 624 § 1 kpk w zw. z art. 119 kpw zwolnił obwinioną w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

Z wyrokiem tym w całości nie pogodzili się obwinieni, wnosząc jednobrzmiące apelacje tzw. osobiste.

Apelujący zarzucili zaskarżonemu wyrokowi oparcie o błędne ustalenia faktyczne, mające wpływ na jego treść przez ustalenie ich sprawstwa w zarzucanym im zakresie, a wynikające z nieuwzględnienia linii obrony obwinionych (możliwości wyczyszczenia komina w pomieszczeniu lokatorów B. ; faktu, iż od zakupu przez obwinionych lokalu w 1995r. nikt nie czyścił przewodów kominowych i lokal nie był obciążony takim obowiązkiem) oraz nieuwzględnienia informacji otrzymanej przez obwinionych od świadka G. C. o możliwości czyszczenia komina w lokalu B..

W oparciu o tak sformułowany zarzut apelujący domagali się zmiany wyroku przez uniewinnienie ich od przypisanego im wykroczenia.

Sąd Okręgowy zważył co następuje;

Apelacja jest przynajmniej częściowo zasadna, ale nie może prowadzić do postulowanej w niej zmiany zaskarżonego wyroku przez uniewinnienie obwinionych, lecz do uchylenia tegoż wyroku i przekazania sprawy do jej ponownego rozpoznania przez Sąd I instancji.

Niepodważalnym pozostaje ustalenie, iż obwinieni krytycznego dnia 28.10.2011r. uniemożliwili kominiarzowi dokonanie czyszczenia komina, którego drzwi spadowe znajdują się w obrębie użytkowanego przez nich lokalu handlowego, wszak temu ustaleniu obwinieni nie przeczą.

Niestety Sąd Rejonowy zaniechał oceny linii obrony obwinionych ( w tym uzależnienia zgody na czyszczenie od uwzględnienia ich żądania gwarancji pokrycia ewentualnych szkód materialnych podczas czyszczenia komina) i zupełnie nie odniósł się do oceny wiarygodności zeznań licznie przesłuchanych świadków, w tym świadka G. C., na którą powołują się apelujący.

Skoro ponadto zarzucane obwinionym wykroczenie polega na uniemożliwieniu wybrania sadzy z komina, to Sąd Rejonowy – skoro skazał za nie obwinionych - powinien przedstawić i czytelnie uzasadnić podstawę prawną obowiązku obwinionych, tj. naruszony przez nich owym zaniechaniem konkretny przepis prawa w zakresie ochrony przeciwpożarowej, po czym zastosować prawidłową kwalifikację prawną czynu, które to wymogi precyzuje art. 82 § 2 pkt1) kpw. Niestety tych wymogów zaskarżony wyrok nie spełnia, w szczególności przyjęta w wyroku kwalifikacja prawna czynu z art. 82 § 1 pkt. 2 kw, co do której w pisemnych motywach Sąd Rejonowy przyznał, iż orzekał bazując na nieaktualnym stanie prawnym.

Ponadto wytknąć należy, iż chociaż przypisane obwinionym wykroczenie z art. 82 §1 kw jest zagrożone alternatywnie karami aresztu, grzywny albo nagany, to jednak Sąd I instancji nie uzasadnił powodów, dla których orzekł wobec obwinionych właśnie kary grzywny ani faktycznych podstaw jej wymiaru. Nie spełnia warunków trafnej represji samo przytoczenie treści przepisu art. 33 § 2 , 3 i 4 kw bez przełożenia na konkretne okoliczności faktyczne, znamionujące stopień społecznej szkodliwości czynu i stopień zawinienia obwinionych, dalej warunków i właściwości sprawców, okoliczności łagodzących i obciążających.

Zwraca uwagę także zupełny brak rozstrzygnięcia o kosztach postępowania wykroczeniowego w części dotyczącej obwinionego M. P., wszak pkt. III dyspozycji wyroku dotyczy zwolnienia od ich ponoszenia wyłącznie obwinionej W. P., które to w dodatku nie zostało w ogóle uzasadnione okolicznościami jej sytuacji majątkowej.

Przedstawione niedostatki wyroku i jego pisemnych motywów spowodowały konieczność uchylenia wyroku i skierowania sprawy do jej ponownego rozpoznania.