Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 listopada 2012 r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Justyna Szczyrba

Protokolant: Agnieszka Zabagło

na rozprawie po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2012 r. w Zgorzelcu sprawy

z powództwa: Gminy P.

przeciwko: I. W. (W.)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanej I. W. na rzecz powódki Gminy P. kwotę 20.496,00 zł (dwadzieścia tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt sześć złotych) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 24 kwietnia 2012 r. do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie, co do odsetek;

III.  zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 3.425 zł (trzy tysiące czterysta dwadzieścia pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400,00 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 1004/12

UZASADNIENIE

Powódka Gmina P. wniosła pozew przeciwko I. W. o zapłatę kwoty 20.496,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21.06.2011 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu żądania podała, że w dniu 29.01.2008 r. pozwana nabyła od niej prawo własności lokalu mieszkalnego położonego w P. przy ul. (...) za cenę 1.986 zł, przy zastosowaniu 90 % bonifikaty z tytułu sprzedaży lokalu (17.874 zł) zgodnie z uchwałą nr XXXI/1985/85 Rady Miejskiej w P. z dnia 29.06.2005 r. Pozwana w dniu 20.06.2011 r. sprzedała powyższy lokal na rzecz A. H. i T. H., wbrew ograniczeniom wynikającym z art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami i § 5 umowy. Powódka pismem z dnia 22.03.2012 r. wezwała pozwaną do zwrotu zwaloryzowanej bonifikaty, która na dzień 22.03.2012 r. wynosiła 20.495,99 zł w terminie do dnia 23.04.2012 r. Wniosła także o zasądzenie odsetek od następnego dnia po dniu sprzedaży przez pozwaną lokalu na rzecz państwa H. tj. od dnia 21.06.2011 r.

Pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości (k.30), gdyż od nabywców lokalu nie otrzymała 35.000 zł, a jedynie 1.500 zł, gdyż mieszkanie było zadłużone. Jednocześnie przyznała, że państwo H. nie są dla niej osobami bliskimi.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka Gmina P. w dniu 29.01.2008 r. zawarła z pozwaną I. W. umowę sprzedaży lokalu położonego w P. przy ul. (...) i oddania części gruntu w użytkowanie wieczyste. Cena lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniami przynależnymi zgodnie z operatem szacunkowym wyniosła 19.860 zł, a po zastosowaniu 90 % bonifikaty, kwota przypadająca do zapłaty wyniosła 1.986 zł. W § 5 umowy pozwana została pouczona, iż zgodnie z treścią art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261 z 2004 r. poz. 2603), jeżeli sprzeda nieruchomość lub wykorzysta na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty przed upływem 5 lat, licząc od dnia jej nabycia, (z wyłączeniem zbycia na rzecz osób bliskich) będzie zobowiązana do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji, przy czym zwrot nastąpi na żądanie właściwego organu. (odpis aktu notarialnego z dnia 29.01.2008 r. k. 8 – 11, protokół uzgodnień k. 18 - 20)

Pozwana sprzedała przedmiotowy lokal w dniu 20.06.2011 r. na rzecz obcych osób A. H. i W. H. za kwotę 35.000 zł. (odpis aktu notarialnego z dnia 20.06.2011 r. k. 12 - 14)

Pismem z dnia 22.03.2012 r. doręczonym pozwanej 27.03.2012 r. powódka wezwała ją do zapłaty kwoty 20.495,99 zł tytułem zwrotu kwoty zwaloryzowanej bonifikaty w terminie do dnia 23.04.2012 r. (wezwanie do zapłaty wraz z potwierdzeniem odbioru k. 21) Powyższe wezwanie zostało ponowione pismem z dnia 13.06.2012 r. (przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 16,17)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów. Stan faktyczny pomiędzy stronami nie był sporny.

Sąd, zważył, co następuje:

Powództwo jako uzasadnione należało uwzględnić, oddalając jedynie w części dotyczącej żądania odsetek od dnia 21.06.2011 r.

Zgodnie z art. 68 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261 z 2004 r. poz. 2603), jeżeli nabywca nieruchomości zbył nieruchomość lub wykorzystał ją na inne cele niż cele uzasadniające udzielenie bonifikaty przed upływem 5 lat, licząc od dnia jej nabycia, (z wyłączeniem zbycia na rzecz osób bliskich) jest zobowiązany do zwrotu kwoty równej udzielonej bonifikacie po jej waloryzacji. Zwrot następuje na żądanie właściwego organu, przy czym stosownie do art. 68 ust. 2 c właściwy organ może odstąpić od żądania zwrotu udzielonej bonifikaty za zgodą odpowiednio wojewody, rady lub sejmiku. Stosownie natomiast do art. 5 w/w ustawy - waloryzacji kwot należnych z tytułów określonych w ustawie dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników zmian cen nieruchomości ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, w drodze obwieszczeń, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, z tym iż do czasu ogłoszenia przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego wskaźników zmian cen nieruchomości waloryzacji dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogłaszanych przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego. (art. 227 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Bezspornym w sprawie było, iż pozwana zbyła nieruchomość po 3,5 roku od nabycia jej od Gminy P., przy czym nie zachodziły przesłanki do odstąpienia od zwrotu udzielonej bonifikaty. Zarzuty pozwanej, iż z tytułu sprzedaży lokalu nie otrzymała wskazanej w akcie notarialnym kwoty nie miały znaczenia dla niniejszego rozstrzygnięcia. Waloryzacji należało dokonać przy zastosowaniu wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych, który:

-

w 2008 r. wyniósł 4,2 % (M.P. 09.5.58), a więc zwaloryzowana kwota 18.624,71 zł,

-

w 2009 r. wyniósł 3,5 % (M.P.10.4.43), a zwaloryzowana kwota 19.276,57 zł,

-

w 2010 r. wyniósł 2,6 % (M.P. 11.6.70), a zwaloryzowana kwota 19.777,76 zł,

-

w 2011 r. wyniósł 4,3 % (M.P.12.23), a zwaloryzowana kwota 20.628,20 zł.

Tym samym żądanie zapłaty kwoty 20.496 zł było uzasadnione, ale brak było podstaw do zasądzenia odsetek od dochodzonej należności od następnego dnia po dokonaniu sprzedaży lokalu przez pozwaną, gdyż przepis ustawy wyraźnie normuje, iż zwrot udzielonej bonifikaty następuje na żądanie właściwego organu, a nie z mocy samego prawa. Stosownie natomiast do treści art. 455 kc, jeżeli termin świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Skoro pozwana została wezwana do zwrotu udzielonej bonifikaty w terminie do dnia 23.04.2012 r., to odsetki należało zasądzić od dnia następnego (art. 481 kc), oddalając powództwo w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c., albowiem powódka wygrała proces, co do żądania głównego, a zatem należy jej się zwrot opłaty od pozwu w wysokości 1.025 zł i kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 2.400 zł stosownie do § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w sentencji wyroku.