Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 05 lutego 2013r.

Sąd Rejonowy w Strzelcach Opolskich Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Marcin Ilków

Protokolant: st.sekr.sąd. Zuzanna Karwacka

po rozpoznaniu w dniu 05 lutego 2013r. w Strzelcach Opolskich

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) SAw W.

przeciwko M. L.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. L.na rzecz powoda (...) S.A.w W.kwotę 330,87 zł (trzysta trzydzieści złotych 87/100) z ustawowymi odsetkami od kwot:

- 299,96 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dziewięć 96/100) od dnia 03 sierpnia 2010 roku do dnia zapłaty;

- 30,91 zł (trzydzieści złotych 91/100) od dnia 11 października 2011 roku do dnia zapłaty;

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III.  zasądza od pozwanego M. L.na rzecz powoda (...) S.A.w W.kwotę 129,39 zł (sto dwadzieścia dziewięć złotych 39/100) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 103,51 zł (sto trzy złote 51/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV.  wyrokowi w pkt I i III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S.A.z siedzibą w W.pozwem wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym w dniu 11 października 2011 roku wniosła o zasądzenie od pozwanego M. L.na jej rzecz kwoty 579,91 zł wraz z ustawowymi odsetkami i kosztami procesu.

W uzasadnieniu strona powodowa podniosła, iż pozwany zawarł w dniu 05 stycznia 2009 r. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych z (...) Sp. z o.o. w W.. Za świadczone usługi pozwany zobowiązany był do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o.o. w W. należności zgodnie z wystawionymi dokumentami, tj. notami odsetkowymi, notami karnymi oraz fakturami VAT.

W związku z brakiem zapłaty, strona powodowa jako nabywca wierzytelności, wezwał pozwanego do zapłaty należnej kwoty, po ówczesnym przesłaniu zawiadomienia o przelewie wierzytelności przez (...) Sp. z o.o., potwierdzające wysokość zadłużenia pozwanego, jednak pozwany do chwili obecnej należności nie uregulował.

W dniu 19 stycznia 2012 roku został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, który uwzględniał roszczenie strony powodowej w całości. Wobec nie wskazania prawidłowego adresu pozwanego przez stronę pozwaną korespondencja kierowana do niego nie mogła być skutecznie i prawidłowo doręczona, dlatego też w dniu 09 maja 2012 r. ww. nakaz zapłaty został uchylony, a sprawa została przekazana do Sądu Rejonowego w Strzelcach Opolskich.

M. L., mimo zawiadomienia o terminie rozprawy, przesłanego na prawidłowo ustalony w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Strzelcach Opolskich adres, nie stawił się na nią i nie podniósł argumentów przeciw treści pozwu, nie złożył także odpowiedzi na pozew.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

M. L. zawarł w dniu 05 stycznia 2009 r. z (...) Sp. z o.o. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych, na nr telefonu abonenckiego (...). W związku z zawartą umową pozwany zobowiązany był do regularnego uiszczania na rzecz (...) należności wynikających z dokumentów płatności wystawianych za świadczone usługi.

Dowód:

- pierwsza strona umowy nr (...) z dnia 05 stycznia 2009 roku k. 25;

Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 08 grudnia 2009 roku pozwany M. L. był zobowiązany do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o. o. w W. kwoty 74,99 zł do dnia 22 grudnia 2009 roku. Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 08 stycznia 2010 roku pozwany M. L. był zobowiązany do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o. o. w W. kwoty 74,99 zł do dnia 22 stycznia 2010 roku. Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 08 lutego 2010 roku pozwany M. L. był zobowiązany do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o. o. w W. kwoty 74,99 zł do dnia 22 lutego 2010 roku. Na podstawie faktury VAT nr (...) z dnia 08 marca 2010 roku pozwany M. L. był zobowiązany do zapłaty na rzecz (...) Sp. z o. o. w W. kwoty 74,99 zł do dnia 22 marca 2010 roku.

W związku z brakiem zapłaty za ww. faktury (...) Sp. z o.o. w W. wystawiła pozwanemu cztery noty odsetkowe, w których wezwała pozwanego do zapłaty kwot: 4,94 zł (nota odsetkowa z dnia 23 marca 2010 r., z terminem zapłaty do dnia 06 kwietnia 2010 r.), 6,24 zł (nota odsetkowa z dnia 02 lipca 2010 r., z terminem zapłaty do dnia 16 lipca 2010 r.), 13,28 zł (nota odsetkowa z dnia 01 czerwca 2010 r., z terminem zapłaty do dnia 15 czerwca 2010 r.) oraz kwoty 6,45 zł (nota odsetkowa z dnia 03 sierpnia 2010 r., z terminem zapłaty do dnia 17 sierpnia 2010 r.).

Oprócz ww. dokumentów (...) Sp. z o.o. w W. z datą 23 marca 2010 r. wystawiła pozwanemu notę księgową, w której zobowiązała pozwanego do zapłaty kwoty 249,04 zł tytułem kary umownej, z terminem zapłaty do dnia 30 marca 2010 r.

Dowody:

- noty odsetkowe k. 31-34;

- nota księgowa k. 30;

- duplikaty faktury k. 26 - 29;

Umową o przelew wierzytelności z dnia 22 grudnia 2010 r. roku strona powodowa nabyła wierzytelność od (...) Sp. z o.o. w W. – poprzedniego wierzyciela pozwanego, o czym pozwany został zawiadomiony przez (...) Sp. z o.o. pismem z dnia 22 grudnia 2010 r.

Dowody:

- umowa o przelew wierzytelności z dnia 22 grudnia 2010 roku, k. 35-38;

- zawiadomienie z dnia 22 grudnia 2010 roku, k. 39;

Pismami z dnia 01 lutego 2011 r. i z dnia 29 lipca 2011 r. pozwany został wezwany do dobrowolnej zapłaty całej należności, jednak należności nie uregulował.

Dowody:

- wezwania do zapłaty, k. 40, 41.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na częściowe uwzględnienie.

Poza sporem w niniejszym postępowaniu był fakt, iż M. L. zawarł z (...) Sp. z o.o. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Bezspornym był również fakt, iż umową o przelew wierzytelności z dnia 22 grudnia 2010 roku strona powodowa nabyła wierzytelność od (...) Sp. z o.o. w W., dochodząc od pozwanego zaległych należności.

Co prawda pozwany nie stawił się na rozprawę, będąc zawiadomionym prawidłowo i mimo takiej możliwości, nie podniósł argumentów przeciw treści pozwu, jednakże wobec treści art. 339 § 2 k.p.c. stanowiącego, że w takim wypadku Sąd przyjmuje za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa, zadaniem Sądu było ustalenie, czy pozwany powinien uiścić na rzecz strony powodowej żądaną przez nią kwotę w zakresie i na podstawie wskazanych w pozwie oraz za cały postulowany okres czasu.

Ustalenia faktyczne w niniejszym postępowaniu Sąd poczynił głównie w oparciu o przedłożone przez strony postępowania dokumenty, które miały w niniejszej sprawie istotne znaczenie. W ocenie Sądu nie ujawniano żadnych okoliczności podważających wiarygodność tych dokumentów złożonych do sprawy.

Strona powodowa reprezentowana była przez radcę prawnego i dlatego Sąd przyjął odpowiednio wysoki miernik staranności po stronie powodowej co do konieczności podejmowania czynności procesowych uwzględniający zawodowe kwalifikacje pełnomocnika, stosując mniejszy rygoryzm po stronie pozwanego, działającego we własnym imieniu.

Zgodnie z przepisami art. 6 k.c. i 232 k.p.c. strona, która wywodzi korzystne dla siebie skutki prawne powinna wskazywać dowody na poparcie swoich twierdzeń.

Stronę powodową obciążał więc obowiązek wykazania, iż przysługuje jej uprawnienie do dochodzenia zapłaty należności od pozwanego z tytułu usług telekomunikacyjnych, not odsetkowych oraz kar umownych, liczonych w sposób i w terminach wskazanych w pozwie.

Zgodnie z powołanym wyżej art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Wobec tego strona powodowa, w celu udowodnienia swoich twierdzeń, powinna była w trakcie procesu wykazać bezsprzecznie i jednoznacznie, nie tylko to, że pozwany nie zapłacił całej należności za wskazane w pozwie faktury i noty, ale i także powinna wykazać odpowiednimi dokumentami podstawę prawną do naliczania konkretnych kwot, wystawiania konkretnych dokumentów księgowych oraz dokumenty, z których wynika sposób ustalania konkretnego zadłużenia, w szczególności dokumenty, z których wynikałaby podstawa do obciążenia pozwanego karą umowną.

W przedmiotowej sprawie pełnomocnik strony powodowej przedłożył jedynie pierwszą stronę umowy wiążącej jego poprzednika prawnego z pozwanym, i co do zasady wykazał nią, że jego poprzednik zasadnie wystawiał faktury, a następnie noty odsetkowe.

Co do dokumentu księgowego z dnia 23 marca 2010 r. dołączonego do pozwu na k. 30 – nota księgowa z tytułu kary umownej, strona powodowa nie wykazała żadnym dokumentem podstawy prawnej do obciążania nią pozwanego, do wystawiania tego dokumentu, a tym samym do żądania za nią od pozwanego zapłaty. W tym zakresie materiał dowodowy był nie tyle co skąpy, co był praktycznie nie przydatny, bowiem oprócz rzeczonej noty księgowej nie dołączono żadnego innego dokumentu. Nie ma w aktach sprawy ani drugiej stron umowy, o ile tam były zawarte zastrzeżenia co do obciążania pozwanego karą umowną, ani nie ma innych załączników do umowy, z których wynikałoby uprawnienie poprzednika prawnego strony powodowej do obciążania tą karą pozwanego.

Tym samym skoro strona powodowa nie udowodniła podstawy do naliczania kary umownej, mając na względzie art. 6 k.c., Sąd nie mógł uznać, by wyłącznie na podstawie twierdzeń strony powodowej zawartych w pozwie obciążyć pozwanego należnością z tego tytułu. Skoro strona pozwana nie dołączyła ww. dokumentów, Sąd nie uznał, by faktycznie pozwany zobowiązany był wobec strony powodowej także z tytułu kary umownej.

W zakresie, w jakim uwzględniono powództwo, Sąd oparł się na fakturach VAT i notach odsetkowych dołączonych do pozwu, z których jasno i niewątpliwie wynika za co pozwany powinien zapłacić, natomiast w zakresie kary umownej, Sąd uznając, że nie zostało to należycie wykazane oddalił powództwo.

Jako że strona powodowa na skutek wydanego w sprawie orzeczenia wygrała proces w 57 %, natomiast w 43 % go przegrała, w kwestii kosztów postępowania Sąd orzekając o nich oparł się o regulację art. 100 zd 1 k.p.c., który stanowi, iż w razie tylko częściowego uwzględnienia żądań koszty procesu będą wzajemnie zniesione lub stosunkowo rozdzielone.

Zatem mając na uwadze powyższe w stosunku do roszczenia zasądzonego na rzecz strony powodowej powinna ona ponieść koszty w 43 %, a pozwany w 57 %. Koszty procesu wyniosły łącznie 227 zł, wszystkie je poniosła strona powodowa (30 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej, 180 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa).

Stronę powodową, zgodnie z podaną zasadą, powinny obciążać koszty w kwocie 97,61 zł (43 % x 227 zł), a pozwanego w kwocie 129,39 zł (57 % x 227 zł), którą to kwotę Sąd zasądził na rzecz strony powodowej od pozwanego na podstawie art. 100 k.p.c., stosując zasadę stosunkowego rozdzielenia kosztów procesu. Kwotą tą objęta jest także kwota kosztów zastępstwa procesowego w wysokości 103,51 zł, którą obliczono uwzględniając, jaki stosunek procentowy w poniesionych kosztach mają koszty zastępstwa prawnego. W tym przypadku było to 80 %.

Orzeczenie w punkcie IV wyroku uzasadnia treść art. 333 § 1 pkt 3 k.p.c., bowiem wyrok wydany w przedmiotowej sprawie jest wyrokiem zaocznym.

Wobec powyższego Sąd, w oparciu o powołane przepisy, orzekł jak w wyroku.