II AKa 261/02
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Wydział:
-
Skład sędziowski:
-
Protokolanci:Izabela Rybok
-
Słowa kluczowe:
Podstawa prawna:
Powołane przepisy:
Korekty wprowadzone przez SAOS:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-03-2013
-
Osoba publikująca:Renata Kopiec
-
Korektor:Magdalena Gierszner
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:XVI1 Ko 91/99
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt : II AKa 261/02
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 października 2002 r.
Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:
|
Przewodniczący |
SSA Bożena Brewczyńska |
|
Sędziowie |
SA Grażyna Chart (spr.) SO del. Marek Charuza |
|
Protokolant |
Izabela Rybok |
przy udziale Prokuratora Prok. Apel. Jolanty Cykowskiej
po rozpoznaniu w dniu 3 października 2002
sprawy z wniosku A. R.
z powodu apelacji, wniesionej przez pełnomocnika wnioskodawcy
od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach
z dnia 11 kwietnia 2002r. sygn. akt XVI1 Ko 91/99
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,
2. kosztami postępowania odwoławczego obciąża Skarb Państwa
3. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. G. D. Kancelaria Adwokacka w K. kwotę 100 (sto) zł tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej wnioskodawcy A. R. z urzędu.
II AKa 261/02
UZASADNIENIE
A. R. wystąpił z wnioskiem o zasądzenie na jego rzecz od Skarbu Państwa kwoty łącznej 43.480,00 złotych tytułem odszkodowania i zadośćuczynienia za niewątpliwie niesłuszne internowanie, trwające od 13.12.1981 do 11.12.1982 roku, a więc 364 dni.
Wyrokiem z dnia 11 kwietnia 2002 roku Sąd Okręgowy w Katowicach oddalił wniosek uznając, iż decyzja o internowaniu w stanie wojennym nie była orzeczeniem organów wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art. 552 kpk ani też nie podlega przepisom ustawy z dnia 23.02.1991 roku o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 1991 r., Nr 34, poz. 149 z późniejszymi zmianami).
Powyższy wyrok zaskarżył apelacją pełnomocnik wnioskodawcy zarzucając:
- -
-
błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę orzeczenia;
- -
-
obrazę prawa materialnego poprzez odmowę zastosowania art. 552 § 4 kpk
Podnosząc te zarzuty skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie, iż wnioskodawcy A. R. należy się odszkodowanie za faktyczne pozbawienie wolności w okresie od 13 grudnia 1981 roku do dnia 11 grudnia 1982 roku.
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:
Apelacja na uwzględnienie nie zasługuje.
W aktualnym stanie prawnym nie ulega wątpliwości, iż decyzja o internowaniu w stanie wojennym, jak słusznie uznał Sąd I instancji nie była
orzeczeniem organów wymiaru sprawiedliwości w rozumieniu art. 552 kpk
Tego typu decyzja nie jest również objęta ustawą z dnia 23.02.1991 r. o uznaniu
za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność
na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. z 1991 roku, Nr 34, poz.
149 z późn. zmianami).
Zachodzi zatem brak podstaw prawnych do zasądzenia na rzecz wnioskodawcy odszkodowania, co pozwala na uznanie, iż decyzja Sądu I instancji zgodna jest z obowiązującym prawem.
W kwestii zaś podniesionego w apelacji zarzutu dotyczącego obowiązku Sądu przekazania sprawy na drogę postępowania cywilnego stwierdzić należy, iż w świetle przepisów kpk, obowiązek taki nie istnieje, natomiast art. 12 kpk pozostawia wybór drogi procesowej pokrzywdzonemu.
Nie znajdując przeto podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku, bądź jego uchylenie i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania -Sąd Apelacyjny orzekł o jego utrzymaniu w mocy.
Orzeczenie o kosztach oparto na przepisie art. 554 § 2 kpk.