Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Warszawie I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SA – Edyta Jefimko

Sędzia SA – Roman Dziczek (spr.)

Sędzia SO del. – Ada Sędrowska

Protokolant – st. sekr. sąd. Katarzyna Foltak

po rozpoznaniu w dniu 10 kwietnia 2013 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej (...) przy ulicy (...) w W.

o uchylenie uchwały

na skutek apelacji powódki

od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 30 maja 2012 r. sygn. akt II C 803/11

1.  oddala apelację,

2.  zasądza od Wojskowej Agencji Mieszkaniowej na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej (...) przy ul. (...) w W. kwotę 135 zł (sto trzydzieści pięć) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym.

Sygn. akt I ACa 1276/12

UZASADNIENIE

Powódka – Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w W. (dalej – WAM) wniosła o uchylenie uchwały nr(...) z dnia 1 lipca 2011 r. w sprawie sprostowania oczywistych omyłek pisarskich w uchwałach nr: (...), (...), (...), (...) i (...). Zarzuciła, że uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz narusza interesy powoda poprzez zwiększenie zaliczek obciążających właścicieli lokali użytkowych, co nie jest usprawiedliwione.

Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa (...) przy ul. (...) w W. (dalej – Wspólnota) wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że uchwała porządkuje jedynie nieścisłości, jakie pojawiły się we wskazanych w niej uchwałach, natomiast zróżnicowanie zaliczek dla lokali mieszkalnych i użytkowych wynika z uchwały z 2006 r., co przez długi czas nie było dla powódki wątpliwe.

Wyrokiem z dnia 30 maja 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie oddalił powództwo i zasądził od powódki na rzecz pozwanej koszty procesu.

Sąd ten ustalił, że powódka jest współwłaścicielem lokalu użytkowego (sklepu) w budynku przy ul. (...) w W. oraz współwłaścicielem nieruchomości wspólnej. W dniu 9 lutego 2006 r. pozwana Wspólnota podjęła uchwałę nr(...)w sprawie zwiększenia opłat na koszty zarządu za lokal użytkowy należący do powódki. Powództwo WAM o uchylenie tej uchwały zostało prawomocnie oddalone wyrokiem Sądu Rejonowego dla Warszawy – Mokotowa z dnia 26 czerwca 2007 r. Próba uchylenia tej uchwały w 2009 r. nie powiodła się, albowiem proponowana uchwała nr(...)nie została podjęta.

W roku 2007 Wspólnota podjęła uchwałę nr(...) dotyczącą planu gospodarczego Wspólnoty na ten rok, w której m.in. wskazała, że zaliczka na utrzymanie nieruchomości pozostaje w niezmienionej wysokości, ze wskazaniem, że stawka ta dla lokali mieszkalnych wynosi 2 zł/m ^{( 2)}.

W 2008 podjęto uchwałę nr (...) dot. planu gospodarczego Wspólnoty na ten rok podtrzymując nadal stawkę zaliczki na utrzymanie nieruchomości wspólnej 2 zł/m ^{( 2)}. Z kolei uchwała nr (...) wprowadziła z dniem 1 maja 2009 r. zaliczkę na utrzymanie nieruchomości wspólnej w wysokości 2/20 zł/m ^{( 2)}. W uchwale zaś (...) dotyczącej planu gospodarczego na ten rok podtrzymano stawkę zaliczki w wysokości 2,20 zł/m ^{( 2)}. Podobnie uczyniono uchwała nr(...)

Uchwała nr(...) z 1 lipca 2011 r. prostowała wymienione wyżej uchwały w ten sposób, że zaznaczono wyraźnie, iż stawka kwotowa w nich wskazana dotyczy lokali mieszkalnych oraz dopisano, że w zakresie stawki zaliczki na lokale użytkowe obowiązuje uchwała (...)określająca ją na 4zł/m ^{( 2)}.

Za przyjęciem tej uchwały głosowali właściciele dysponujący większością 56,25 % udziałów w nieruchomości wspólnej.

Od czasu podjęcia uchwały nr(...) powodowa WAM wnosiła opłaty za lokal użytkowy w stawce 4 zł/m ^{( 2)}.

W tym stanie faktycznym, w ocenie Sądu pierwszej instancji, powództwo nie miało usprawiedliwionych podstaw. Podkreślił, że niewątpliwie uchwała została ważnie podjęta i zaskarżona w ustawowym terminie wynikającym z art. 25 ustawy o własności lokali. Jednakże nie zachodzą przesłanki do jej uchylenia, wskazane w tym przepisie.

Zróżnicowanie stawek dla ustalenia zaliczek na utrzymanie nieruchomości wspólnej dla lokali mieszkalnych i lokalu użytkowego WAM nastąpiło na podstawie uchwały nr(...). Późniejsze uchwały nie zmieniały stawki wg której ustalano zaliczkę dla lokalu użytkowego. Stawka ta nie była zmieniana, co było także jednoznaczne dla powoda, który opłacał w czasie istotnym w sprawie, zaliczkę w tak wyznaczonej wysokości.

Przywołana uchwała została poddana kontroli sądowej i nie została zakwestionowana w trybie właściwym.

Próby WAM zmiany stawki nie powiodły się.

Zdaniem Sądu pierwszej instancji uchwała nr(...)ma oparcie w dyspozycji art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali.

Z wykładni uchwały nr(...) wynika, że intencją właścicieli lokali nie była zmiana przyjętej stawki 4 zł/m ^{( 2)} dla lokalu użytkowego (art. 65 k.c.). Korekcie podlegała jedynie stawka dla zaliczki obciążającej właścicieli lokali użytkowych.

Niezamieszczenie stawki dla zaliczki obciążającej lokal użytkowy w kolejnych uchwałach dotyczących planu gospodarczego Wspólnoty wynikało z niedopatrzenia. Nie było jednak rozbieżności z rozumieniu uchwał, w tym obowiązywania uchwały(...)przez Wspólnotę i powódkę. Dopiero znacznie później, gdy próba podważenia tej ostatniej uchwały przez powódkę nie powiodła się, nastąpiła zmiana stanowiska powódki w tym przedmiocie.

Sąd Okręgowy uznał, że uchwała nr(...)miała charakter porządkujący i nie naruszała praw powódki.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. zasądzając od powódki na rzecz pozwanej koszty zastępstwa procesowego w stawce minimalnej, a nie w kwocie żądanej przez pozwaną. Nie uznał sprawy za zawiłą lub wymagającą dużego nakładu pracy.

Od tego rozstrzygnięcia w całości apelację wniosła powódka.

Zarzuciła Sądowi pierwszej instancji naruszenie art. 12 ust. 3 ustawy o własności lokali oraz art. 6 k.c., a także naruszenie art. 233, art. 278 oraz art. 328 k.p.c.

Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie uchwały nr(...) ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi pierwszej instancji oraz zasądzenie kosztów postępowania za obie instancje.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Apelacja nie jest uzasadniona.

Sąd pierwszej dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych i trafnej subsumpcji. Te ustalenia i ocenę prawną Sąd Apelacyjny w całości podziela i przyjmuje za podstawę swego rozstrzygnięcia.

Wnioski dowodowe – oddalone przez Sąd Okręgowego – były nieprzydatne dla rozstrzygnięcia w sprawie, skoro Sąd ten uznał, że zaskarżona uchwała nie podwyższała stawki zaliczki dla lokalu użytkowego. Nie było zatem potrzeby oceny uchwały przez pryzmat art. 12 ust. 3 u.w.l.

Sąd pierwszej instancji nie naruszył dyspozycji art. 65 k.c. dokonując wykładni uchwały (...) w zakresie relewantnym w sprawie. Uchwała ta miała charakter porządkujący i nie zmieniała stawki zaliczki dla lokalu użytkowego (powódki). Ta ostatnia była ustalona uchwałą nr (...) i nie uległa zmianie na skutek podjęcia przedmiotowej uchwały. Stąd brak było podstaw do badania w niniejszej sprawie istnienia przesłanek zwiększenia obciążeń, na podstawie art. 12 ust. 3 u.w.l.

Przypomnieć należy, że konstrukcja art. 25 u.w.l., obejmuje także wadliwości uchwał w postaci niezgodności z przepisami ustawy. A zatem dokonana kontrola sądowa – w trybie tego przepisu – która miała miejsce przed Sądem Rejonowym, sanuje wszelkie braki, także związane z naruszeniem prawa. Zastosowane bowiem rozwiązanie wyłącza co do zasady stosowanie przy badaniu uchwał Wspólnoty dyspozycji art. 58 k.c.

Wbrew zarzutom apelacji orzeczenie Sądu Okręgowego poddawało się kontroli instancyjnej, a ocena materiału dowodowego była swobodna – racjonalna i przekonywająca.

Z tych wszystkich względów, na podstawie art. 385 k.p.c. Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 k.p.c. i w zw. z art. 391 k.p.c., stosownie do wyniku sprawy zasądzając na rzecz pozwanej wynagrodzenie adwokackie w stawce minimalnej.