Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IC 1210/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Tadeusz Dereń

Protokolant Anna Winiarska-Kania

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 marca 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 1.808 zł

I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w P. kwotę 1.808 zł (jeden tysiąc osiemset osiem złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 25 lipca 2011 roku do dnia zapłaty;

II. zasądza od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 708 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

III. nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. z siedzibą w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 36,78 zł tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa.

Sygn. akt I C 1210/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Sp. z o.o. w P. wniosła pozew w postępowaniu upominawczym wnosząc o orzeczenie nakazem zapłaty aby strona pozwana (...) S.A. z/s w W. zapłacił na rzecz powoda kwotę 1.808 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 25.07.2011 r. do dnia zapłaty oraz koszty procesu wraz z kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu podała, że użytkowany przez R. C.pojazd marki M.o numerze rejestracyjnym (...)uległ uszkodzeniu w wyniku kolizji drogowej w dniu 8.04.2011 r. Szkoda została zgłoszona pozwanemu i pojazd ten znajdował się w autoryzowanym serwisie naprawczym przez okres 21 dni. W związku z faktem, iż pojazd ten był poszkodowanemu niezbędny przy prowadzeniu działalności gospodarczej, w dniu 19.04.2011 r. wynajął on od powódki pojazd zastępczy marki S. (...), zaś strony uzgodniły zasady ustalenia wysokości czynszu za wynajęcie pojazdu zastępczego. W dniu 19.04.2011 r. poszkodowany przelał na powoda wierzytelność przysługującą mu względem pozwanej a obejmującą roszczenie o zwrot kosztów wynajęcia pojazdu zastępczego. Pojazd zastępczy został wynajęty przez poszkodowanego na okres 20dni ( od 19.04.2011 r. do 9.05.2011 r.) i w związku z tym powód w dniu 14.06.2011 r. wystawił fakturę VAT nr (...)określająca kwotę najmu pojazdu zastępczego na kwotę 4.408 zł netto. Pismem z dnia 17.06.2011 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zwrotu w terminie 30 dni od doręczenia pisma kwoty 4.408 zł. Decyzją z dnia 2.08.2011 r. pozwana przyznała odszkodowanie z tytułu wynajęcia pojazdu zastępczego w wysokości 2.600 zł przy przyjęciu stawki 130 zł netto za dobę. Pismem z dnia 14.10.2011 r. powódka wezwała pozwanego do refundacji kwoty 1,808 zł lecz strona pozwana odmówiła zapłaty. Podniosła, iż poszkodowani nie mają prawnego obowiązku wyszukiwania najtańszych ofert a wybór poszkodowanego, dotyczący powódki na żadnym etapie procesu likwidacji szkody nie został przez pozwaną zakwestionowany. Bez znaczenia są też dla wysokości czynszu stawki stosowane przez innych usługodawców, skoro pokrzywdzony zdecydował się na usługi powódki, a podpisując umowę najmu zaakceptował warunki wykonania tej usługi. Zasadnicze znaczenie dla sprawy ma więc stawka umówiona między poszkodowanym a powódką. Strona pozwana nie wykazała też aby powódka zastosowała stawkę wyższą niż wynikająca z cennika albo wyższą niż stosuje w stosunku do innych klientów. Powódka żąda zwrotu kwoty 1.808 zł, stanowiącą różnicę pomiędzy rzeczywistymi kosztami najmu a przyznanym odszkodowaniem, a z uwagi, że poszkodowany jest podatnikiem podatku VAT, dochodzona kwota jest wyrażona w kwocie netto.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 12.09.2012 r., wydanym przez referendarza sadowego w Sądzie Rejonowym w Kłodzku, nakazano stronie pozwanej, aby zapłaciła na rzecz powoda kwotę 1.808 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 25.07.2011 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 639,75 zł tytułem kosztów procesu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości podnosząc, iż strona powodowa nie udowodniła, aby poszkodowany R. C.czynił starania mające na celu minimalizowanie szkody oraz korzystanie z pojazdu zastępczego było konieczne i uzasadnione. Podniosła, iż pozwana ponosi co do zasady odpowiedzialność za szkodę poszkodowanego R. C.w pojeździe marki M.o nr rej. (...)jako ubezpieczyciel sprawcy kolizji na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz nie kwestionowała uprawnienia poszkodowanego do korzystania z pojazdu zastępczego w okresie koniecznym do naprawy pojazdu i nie kwestionuje okresu 20-dniowego najmu. Stawki najmu pojazdu klasy średniej, takiego z jakiego korzystał poszkodowany w kwietniu 2011 r. wynosiły około 130 zł netto/dzień. Ponadto poszkodowany mógł korzystać z innych posiadanych przez siebie pojazdów.

W wyniku postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. C.użytkował, na zasadzie leasingu, samochód marki M. (...) numer rejestracyjny (...), który w wyniku kolizji drogowej w dniu 8 kwietnia 2011 r. uległ uszkodzeniu. Sprawca zdarzenia P. R.kierujący samochodem osobowym marki A. (...), posiadał ubezpieczenie OC posiadaczy pojazdów mechanicznych u strony pozwanej. Poszkodowany zlecił naprawę samochodu w autoryzowanym serwisie naprawczym (...) Sp. z o.o.we W.. Strona pozwana przyjęła odpowiedzialność za szkodę w samochodzie M. (...).

R. C.prowadzi działalność gospodarczą (...)w N.i uszkodzony samochód był mu niezbędny do prowadzenia tej działalności gospodarczej, m.in. załatwiania formalności związanych z prowadzeniem firmy w tym dojazdu do klientów celem podpisania kontraktów na roboty. Uszkodzony pojazd znajdował się w serwisie naprawczym przez okres 20 dni.

/ dowód: - zeznania świadka R. C., k-93,

- kopia notatki policji z kolizji drogowej

z 8.04.2011 r., k-5,

- zaświadczenie z 20.01.2010 r. o zmianie

wpisu do ewidencji działalności

gospodarczej R. C., k-7,

- arkusz naprawy pojazdu, k-9/

W dniu 19.04.2011 r. R. C.wynajął od strony powodowej pojazd zastępczy marki S. (...)wcześniej uzyskując zapewnienie w jednostce (...)w N.o prawie do auta zastępczego na okres naprawy samochodu M.. Wszystkie formalności związane z wynajęciem auta, w imieniu R. C.i z jego upoważnienia, załatwiał syn P. C., (...) Politechniki (...), który też w internecie znalazł firmę wynajmującą auta- w tym wypadku powoda. Zostały uzgodnione warunki wynajmu auta oraz wysokość kwoty za wynajęcie pojazdu zastępczego. Pojazd zastępczy został wynajęty przez R. C.na okres 20 dni, tj. od 19 kwietnia 2011 r. do 9 maja 2011 r. Umowę cesji wierzytelności z dnia 19.04.2011 r. R. C.przelał na stronę powodową wierzytelność przysługującą mu względem pozwanego z tytułu zwrotu kosztów najmu auta-zastępczego w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 8.04.2011 r.

/ dowód: - zeznania świadka R. C., k-93,

- upoważnienie dla P.

C., k-10,

- umowa najmu (...) nr (...)

z dnia 19.04.2011 r., k-11,

- aneks do umowy z 19.04.2011 r., k-13,

- cennik (...), k-14,

- umowa cesji wierzytelności, k-15,

-oświadczenie z 19.04.2011 r. dla

towarzystwa ubezpieczeń, k-16 /

W dniu 14 czerwca 2011 r. strona powodowa wystawiła fakturę VAT nr (...) za wynajem pojazdu S. (...) przez R. C. (1) na kwotę 5.421,84 zł w tym 4.408 zł netto. Pismem z dnia 17.06.2011 r. powódka wezwał pozwanego do zapłaty kwoty 4.408 zł. Strona pozwana poinformowała powoda o przyznaniu odszkodowania z tytułu wynajmu pojazdu w wysokości 2.600 zł netto, weryfikując koszty wynajmu z kwoty 220,40 zł netto/dzień do kwoty 130 zł netto/dzień za okres 20 dni. Ostatecznym wezwaniem do zapłaty z dnia 14.10.2011 r. strona powodowa ponownie wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 1.808 zł, stanowiącą różnice pomiędzy kwotą wynikającą z faktury VAT nr (...) a kwotą wypłaconą, lecz strona pozwana odmówiła zapłaty powyższej kwoty.

/dowód: - faktura VAT nr (...),

k- 17,

- wezwanie do zapłaty z 17.06.2011 r.,

k-18,

- potwierdzenie odbioru pisma przez

pozwanego, k-22,

- decyzja pozwanego z 2.08.2011 r.,

k- 23,24,

- ostateczne wezwanie do zapłaty, k- 26,

- pismo pozwanego z 16.11.2011 r., k-29/,

W firmie (...) we W. stawki za wynajem S. (...) w kwietniu 2011 r. wynosiły 100 zł netto za dobę.

/ dowód: - pismo (...) z 16.10.2012r.

k-64/,

W kwietniu 2011 roku na poszkodowanego R. C.były zarejestrowane pojazdy takie jak R. (...)(samochód dostawczy), S. (...)(samochód terenowy i w tym okresie użytkował go we W.syn poszkodowanego), V. (...)(samochód dostawczy wykorzystywany przez poszkodowanego jako pogotowie techniczne), J. P. (...)(przyczepa), (...) (...)(podnośnik montażowy z koszem), M. (...)(uszkodzony w wypadku z 8.03.2011 r. i nie nadawał się do użytku), M. (...)(samochód terenowy, nie był używany z uwagi na uszkodzoną skrzynię biegów), I. (...)( samochód ciężarowy), N.- (...)( przyczepa do samochodu), (...)(quad) i R. (...)( w tym okresie uszkodzony i nie nadawał się do użytku). Samochody powyższe, z uwagi na uszkodzenie oraz przeznaczenie np. dostawcze lub ciężarowe, nie nadawały się do korzystania przy załatwianiu interesów firmy oraz dojazdów do klientów celem podpisania kontraktów. Samochód zastępczy niezbędny był od zaraz i syn poszkodowanego przywiózł S. (...)z W., zaś poszkodowany uzyskał informację od pozwanego, iż auto zastępcze może wypożyczyć w dowolnej firmie wynajmującej takie auta.

/ dowód: - zeznania świadka R. C., k-93,

- wykaz pojazdów zarejestrowanych na

R. C., k- 66-68/

Sąd zważył, co następuje:

Bezspornym jest sprawie, iż strona pozwana co do zasady ponosi odpowiedzialność za szkodę powstałą na skutek kolizji drogowej z dnia

8 kwietnia 2011 r. , w wyniku której został uszkodzony samochód marki M. o numerze rejestracyjnym (...) - jako ubezpieczyciel sprawcy kolizji na podstawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.

Strona pozwana nie kwestionowała uprawnienia poszkodowanego R. C.do korzystania z pojazdu zastępczego w okresie naprawy w/w samochodu, jak również nie kwestionowała wynajmu pojazdu zastępczego przez okres 20 dni, na podstawie umowy najmu z dnia 19 kwietnia 2011 r., zawartej przez R. C.i stronę powodową.

Bezspornym jest również, iż na podstawie umowy cesji wierzytelności z dnia 19.04.2011 r. strona powodowa nabyła od poszkodowanego roszczenie o zwrot kosztów najmu auta zastępczego w związku ze szkodą komunikacyjną z dnia 8.04.2011 r., przysługujące mu względem pozwanego.

Niespornym jest także, że w okresie powstania szkody w samochodzie marki M.poszkodowany R. C.prowadził działalność gospodarczą (...)w N., o szerokim zakresie przedmiotu działalności, zatrudniając sześciu pracowników, zaś uszkodzony samochód M.służył mu, i był niezbędny, do prowadzenia tej działalności.

Natomiast strona pozwana zakwestionowała wysokość stawki za dzień wynajmu samochodu, weryfikując ją do kwoty 130 zł netto/dzień, jak również zarzucając, że poszkodowany nie dążył do minimalizowania szkody a jedynie ją zwiększał a ponadto mógł korzystać w tym okresie z innych posiadanych przez siebie pojazdów.

Z takim stanowiskiem strony pozwanej, zdaniem Sądu, nie sposób się zgodzić, zaś zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdził zasadność dochodzonego przez stronę powodową żądania.

Przede wszystkim wskazać należy, że niezrozumiałym jest zarzut pozwanego, iż poszkodowany R. C.mógł korzystać w tym okresie z innych posiadanych przez siebie pojazdów w świetle stanowiska pozwanego, że nie kwestionuje uprawnienia poszkodowanego do korzystania z pojazdu zastępczego przez okres 20 dni jego najmu i wypłacając z tego tytułu, stronie powodowej kwotę 2600 zł - jako zwrot kosztów najmu przez R. C..

Wobec powyższego zarzut ten nie wymaga dalszej uwagi a jedynie tylko na marginesie podnieść należy, iż wprawdzie na R. C.w kwietniu 2011 r. były zarejestrowane również inne pojazdy ale, jak wynika z wykazu Starostwa Powiatowego w K.oraz z przesłuchaniaR. C., były to głównie samochody dostawcze i ciężarowe, przyczepy oraz podnośnik montażowy, zaś te, z których mógł korzystać poszkodowany przy załatwianiu interesów firmy oraz dojechać do klientów celem, m. in. podpisania kontraktów, były w tym czasie uszkodzone (m.in. M. (...), M. (...), R. (...)).

Odnośnie kosztów wynajmu pojazdu zastępczego przez poszkodowanego stwierdzić należy, że reguły z przepisu art. 361 k.c. nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego.

W piśmiennictwie przyjęto, iż normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego wskutek jego uszkodzenia/ zniszczenia a niewątpliwie utrata takiej możliwości stanowi szkodę majątkową.

Stanowisko takie znalazło wyraz m. in. w orzecznictwie SN z 18.03.2003 r. - IV CKN 1916/00 i z dnia 8.09.2004 r. - IV CK 672/03.

Sąd uznał zasadność poniesionych kosztów wynajmu auta w całości - zgodnie z zawartą przez R. C. i stroną powodową umową najmu z dnia 19.04.2011 r. i uzgodnionymi zasadami ustalenia wysokości kosztów za wynajęcie pojazdu zastępczego - podzielając stanowisko powoda, że strony wiązała umowa najmu, zaś poszkodowany nie miał prawnego obowiązku wyszukiwania najtańszych ofert tym bardziej, że jak wynika z zeznań świadka R. C.samochód zastępczy był mu niezbędny od zaraz - w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą - zaś w jednostce pozwanego udzielono mu informację o przysługującym prawie do pojazdu zastępczego bez żadnych ograniczeń i to w każdej firmie wypożyczającej auta.

Nadto podnieść należy, iż wybór strony powodowej przez poszkodowanego nie był w toku postępowania likwidacyjnego kwestionowany przez pozwanego, jak również strona pozwana, co podniósł powód, nie wykazała, aby powód zastosował stawki wynajmu wyższe niż wynikające z cennika lub wyższe, niż stosuje się w stosunku do innych klientów.

W tym miejscu wskazać należy na stanowisko Sądu Najwyższego zawarte m. in. w wyroku z dnia 18.03.2002 r. - IV CKN 1960/00 przyjmujące, że okoliczność, iż koszty wynajęcia pojazdu zastępczego przekroczyły cenę nowego samochodu, nie może automatycznie przesądzać o istnieniu przyczynienia się poszkodowanego. W tym kontekście, bez znaczenia dla wysokości żądania powoda, są stawki stosowane przez inne firmy wynajmujące auta, skoro poszkodowany zdecydował się na usługę strony powodowej, akceptując warunki tej usługi.

Wprawdzie przepis art. 354 § 2 k.c. stanowi o obowiązku wierzyciela współdziałania przy wykonaniu zobowiązania (tzw. zasada minimalizacji szkody) ale , w okolicznościach niniejszej sprawy, brak jest jakichkolwiek podstaw do przyjęcia przyczynienia się poszkodowanego do zwiększenia rozmiaru szkody lub podnoszenia zarzutów, iż poprzez swoją działalność poszkodowany nie zmierzał w kierunku zminimalizowania szkody.

W tym stanie rzeczy, mając na uwadze całokształt okoliczności sprawy, orzeczono jak w sentencji (pkt I wyroku) uwzględniając ustawowe odsetki od zasądzonej kwoty od dnia 25 lipca 2011 roku - zgodnie z żądaniem pozwu - od dnia 25 lipca 2011 roku - zgodnie z żądaniem pozwu - gdyż pismem z dnia 17.06.2011 r. strona powodowa wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 4408 zł w terminie 30 dni od daty otrzymania pisma, zaś pozwany potwierdził odbiór pisma w dniu 24 czerwca 2011 r. , a zatem należne odsetki w w/w terminie (art. 455 k.c. w zw. z art. 481 k.c. i art. 14 ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U. 2003.124.1152 ze zm).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. w związku z art. 109 § 2 k.c. i przepisem rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. nr 163 poz. 1349 ze zm.) i na powyższe koszty w wysokości 708 zł składa się kwota: 91 zł opłaty sadowej, 600 zł kosztów zastępstwa procesowego i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

Na podstawie przepisu art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28.07.205 r. (tekst jednolity Dz. U. nr 90 poz. 594 z 2010 r.) nakazano stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Kłodzku kwotę 36,78 zł - tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze środków Skarbu Państwa w związku z przyznaniem świadkowi R. C.(dowód zgłoszony przez pozwanego) powyższej kwoty - tytułem zwrotu kosztów podróży w związku ze stawiennictwem na rozprawie w dniu 11 marca 2013 r.