Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 545/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 11 stycznia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Piotr Krawczuk

Protokolant : st. sekr. sądowy Bożena Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2013 roku w Złotoryi

na rozprawie

sprawy z powództwa M. P.

przeciwko Towarzystwu (...) w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 197 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powódka M. P. w pozwie skierowanym przeciwko Towarzystwu (...) w W. domagała się zapłaty kwoty 600 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 12 maja 2012 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu według norm przepisanych, w tym kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 197 zł.

Z uzasadnienia pozwu wynikało, że powódka w dniu 10 grudnia 2009 r. została poszkodowana w kolizji drogowej, za którego skutki odpowiedzialność odszkodowawcza spoczywała na stronie pozwanej. Powódka nie posiadała wiedzy niezbędnej do dochodzenia roszczeń i zleciła prowadzenie sprawy Kancelarii (...) działającej pod firmą (...) i Radców Prawnych w L., która pomogła powódce w uzyskaniu odszkodowania. Następnie Kancelaria wystawiła powódce fakturę VAT na kwotę 600 zł, która obejmowała koszty pełnomocnika i wystąpiła do strony pozwanej o jej zapłatę, ale wezwania okazały się bezskuteczne.

Strona pozwana Towarzystwo (...) w W. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Przyznała, że na podstawie zgłoszenia pełnomocnika powódki prowadziła postępowanie likwidacyjne w przedmiocie roszczeń odszkodowawczych powstałych w związku z kolizją drogową z dnia 10 grudnia 2009 r. Podniosła jednak, że wypłata świadczeń przyznanych powódce nie miała związku z tym, czy powódka zgłosiła szkodę sama, czy przez pełnomocnika. Podkreśliła, że sprawa powódki nie była zawiła i do skutecznego dochodzenia takich roszczeń, jakich domagała się powódka, nie była wymagana wiedza specjalistyczna dostępna tylko dla przedstawicieli określonych profesji. Zdaniem strony pozwanej koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe nie zawsze stanowią szkodę majątkową. Powódka winna była wykazać, że powyższe koszty były konieczne i uzasadnione, a ponadto, że je faktycznie poniosła. Powódka na potwierdzenie zasadności swoich twierdzeń przedstawiła fakturę VAT niepodpisaną przez żadną ze stron, bez umowy i dokumentu potwierdzającego wykonanie usługi, z której to faktury nie wynikało czego ona dotyczy ani by została ona faktycznie opłacona przez powódkę.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 grudnia 2009 r. na drodze między miejscowościami Z. i L. doszło do kolizji drogowej z udziałem dwóch samochodów osobowych, w wyniku której poszkodowana została powódka M. P..

Sprawca zdarzenia ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody związane z ruchem jego pojazdu w pozwanym Towarzystwie (...) w W..

/okoliczności niesporne/

W dniu 17 lutego 2010 r. powódka udzieliła pełnomocnictwa do prowadzenia we wszystkich instancjach sprawy dotyczącej wypadku adwokatom i radcy prawnemu działającym w spółce partnerskiej pod firmą (...) w L..

W dniu 13 lipca 2010 r. pełnomocnik powódki zgłosił szkodę stronie pozwanej, opisał okoliczności zdarzenia i zwrócił się w imieniu powódki o zapłatę odszkodowania i zadośćuczynienia. Strona pozwana przeprowadziła postępowanie wyjaśniające z udziałem pełnomocnika powódki, które zakończyło się przyznaniem powódce świadczenia w łącznej wysokości 4826,94 zł, to jest w dniu 04 października 2010 r. zadośćuczynienia w kwocie 4500 zł i w dniu 24 sierpnia 2011 r. odszkodowania w kwocie 326,94 zł.

Następnie w dniach 16 kwietnia 2012 r. i 04 czerwca 2012 r. pełnomocnik powódki zgłosił stronie pozwanej żądanie zapłaty kosztów świadczonej pomocy prawnej w kwocie 600 zł, zgodnie z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…). Na wykonanie zobowiązania wyznaczył stronie pozwanej termin, przy pierwszym zgłoszeniu 7 dni, a przy drugim 14 dni, a po ich bezskutecznym upływie, w dniu 03 sierpnia 2012 r. wystosował wezwanie do zapłaty doręczone stronie pozwanej w dniu 07 sierpnia 2012 r. z kopią faktury VAT.

Faktura wystawiona była przez Kancelarię (...) w L. na imię i nazwisko powódki M. P.. Została opatrzona datą 30 marca 2012 r. i opiewała na kwotę 600 zł należnych tytułem kosztów pełnomocnika, płatnej przelewem w terminie 7 dni, do dnia 06 kwietnia 2012 r. Faktura nie została podpisana przez wystawcę i odbiorcę ani zapłacona przez powódkę.

Pozwany odmówił spełnienia powyższego świadczenia.

Dowód: odpisy pism pełnomocnika powódki z dnia 06.07.2010 r., 25.01.2011 r.,11.04.2012 r., 30.05.2012 r. /k.10-11,13,15-16/ i kopie pism pozwanego /k.9,12,14/, odpis faktury VAT z dnia 30.03.2012 r. /k.8/, akta szkody nr 287/10/33/68/ESz.

W oparciu o ustalony stan faktyczny Sąd zważył co następuje:

Powództwo było nieuzasadnione.

Skorzystanie przez poszkodowanego w postępowaniu przedsądowym prowadzonym przez zakład ubezpieczeń z odpłatnej pomocy prawnej pełnomocnika nie zawsze pozostanie z wypadkiem w związku przyczynowym, który może być uznany za adekwatny w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. Samo dążenie do wygody i ujęcia obowiązków poszkodowanemu z pewnością nie uzasadnia takiego związku, gdyż niedogodność stanowi dolegliwość o charakterze niemajątkowym, nie podlegającą reżimowi odszkodowawczemu. W normalnym związku pozostaje natomiast poszukiwanie przez poszkodowanego pomocy prawnej w okolicznościach, które wskazują, że jego stan zdrowia, kwalifikacje osobiste lub sytuacja życiowa usprawiedliwiają stanowisko o niezbędności takiej pomocy w celu sprawnego, efektywnego i ekonomicznie opłacalnego przebiegu postępowania likwidacyjnego (zob. uzasadnienie uchwały Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 r. III CZP 75/2011, OSNC 2012/7-8, poz. 81). Dopiero w takim przypadku koszty pomocy prawnej pełnomocnika, które zostały poniesione przez poszkodowanego, będą podlegały restytucji przez zakład ubezpieczeń na podstawie art. 361 § 2 k.c., w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych, o której mowa w art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

Powódka prawidłowo wezwana, nie stawiła się na rozprawę bez usprawiedliwienia w celu jej przesłuchania i Sąd nie mógł ustalić przyczyn dla których zgłosiła szkodę i korzystała w kontaktach z zakładem ubezpieczeń w postępowaniu likwidacyjnym z pomocy kwalifikowanego pełnomocnika takiego jak adwokat, czy radca prawny. Po drugie, niezrozumiałym było, dlaczego pełnomocnik powódki obciążył ją na tym etapie postępowania wynagrodzeniem w wysokości 600 zł na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…), jeśli zakład ubezpieczeń spełnił swoje świadczenie, a pełnomocnik nie występował w imieniu powódki z roszczeniem uzupełniającym na drogę postępowania sądowego. Wreszcie po trzecie, rację miała strona pozwana, że wystawiona przez pełnomocnika powódki faktura VAT nie została podpisana przez wystawcę i odbiorcę, ani zapłacona przez powódkę, mimo że termin zapłaty upłynął na kilka miesięcy przed wniesieniem pozwu do Sądu.

Powódka nie wyjaśniła powyższych wątpliwości i trudno było sądzić inaczej, niż w ten sposób, że powyższa faktura została wystawiona przez pełnomocnika na imię i nazwisko powódki jako faktura pro forma, dla potrzeb obciążenia pozwanego kosztami świadczonej przez siebie pomocy prawnej, które faktycznie nie zostały przez powódkę poniesione.

Roszczenie oparte o tak wystawiony rachunek było w świetle art. 361 § 1 i 2 k.c. roszczeniem bezzasadnym i nie korzystało z ochrony prawnej.

Dlatego rozstrzygnięto o oddaleniu powództwa, jak w pkt I sentencji.

O kosztach procesu Sąd postanowił w pkt II sentencji na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., stosownie do wyniku sprawy. Na sumę kosztów procesu zgłoszonych przez stronę pozwaną składało się wynagrodzenie jej pełnomocnika w wysokości 180 zł, liczone zgodnie z przepisami § 6 pkt 2 w zw. z § 2 ust.1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2002 r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.) z opłatą skarbową za złożenie dokumentu pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.