Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I Cz 54/13

POSTANOWIENIE

Dnia 28 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie :

Przewodniczący: SSO Krzysztof Nowaczyński

Sędziowie: SO Arkadiusz Kuta

SO Dorota Zientara (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r.

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużników A. K. i K. K. na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu W. K.

w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzycielki D. B.

przeciwko dłużnikom A. K. i K. K.

o egzekucję świadczenia pieniężnego (Km 1872/12)

na skutek zażalenia dłużników

od postanowienia Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 28 listopada 2012r. sygn. akt IX Co 2214/12

postanawia :

1. sprostować zaskarżone postanowienie przez zastąpienie w wersie 9 oznaczenia sygnatury akt egzekucyjnych „Km 1745/06”, sygnaturą „Km 1872/12”;

2. oddalić zażalenie.

Sygn. akt I Cz 54/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 28 listopada 2012r. Sąd Rejonowy w Elblągu odrzucił skargę dłużników na czynności komornika podjęte w toku postępowania egzekucyjnego, prowadzonego pod sygnaturą Km 1872/12.

W uzasadnieniu swego stanowiska Sąd pierwszej instancji wskazał, że zarządzeniem doręczonym skarżącym w dniu 28 września 2012 r. wezwano ich do usunięcia braków formalnych skargi przez złożenie jej odpisu oraz dwóch odpisów załącznika – w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Pomimo upływu zakreślonego terminu dłużnicy nie wykonali nałożonego na nich obowiązku, co uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu, stąd z mocy art. 767³ kpc zachodziły przesłanki do odrzucenia skargi.

W zażaleniu od przywołanego wyżej rozstrzygnięcia skarżący domagali się jego uchylenia. Motywując swe stanowisko podnieśli, że nie doręczono im zrządzenia wzywającego do usunięcia braków formalnych skargi, w konsekwencji nie mogli wykonać nałożonego na nich obowiązku.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie jest niezasadne.

Zgodzić należy się ze stanowiskiem Sądu I instancji, że dłużnicy nie wywiązali się z obowiązków nałożonych na nich zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału. Okolicznością niesporną, bo przyznaną przez skarżących jest to, że nie przedłożyli odpisu skargi oraz dwóch odpisów załącznika złożonego wraz ze skargą. Kwestią sporną jest natomiast to, czy zostali prawidłowo wezwani do usunięcia braków formalnych skargi.

Z akt sprawy wynika, że przesyłki sądowe, prawidłowo adresowane do obojga skarżących, podjęte zostały przez ich dorosłego domownika – K. O.. Zgodnie z normą art. 138 § 1kpc, jeżeli doręczający nie zastanie adresata w mieszkaniu, może doręczyć pismo sądowe dorosłemu domownikowi, a gdyby go nie było - administracji domu, dozorcy domu lub sołtysowi, jeżeli osoby te nie są przeciwnikami adresata w sprawie i podjęły się oddania mu pisma. W zażaleniu skarżący jedynie ogólnie stwierdzili iż „nie otrzymali” wezwania. Nie kwestionowali jednak prawidłowości samego doręczenia dorosłemu domownikowi.

Zauważyć należy, że doręczenia przewidziane w art. 138 k.p.c. oparte są na domniemaniu, że pismo sądowe dotarło do rąk adresata i że w ten sposób doręczenie zostało dokonane prawidłowo. Domniemanie to jednak może być przez stronę obalone. Adresat może bowiem dowodzić, że pisma nie otrzymał i o nim nie wiedział, gdyż osoba, której pismo doręczono zastępczo, nie oddała mu pisma (tak postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 lutego 2008 r., I PZ 72/07, LEX nr 817527). Z zażalenia takie twierdzenie nie wynika, co więcej skarżący nawet nie podjęli próby wykazania, że przesyłka nie została im przekazana.

Samo zaprzeczenie, że przesyłka dotarła do adresata, które nie znajduje oparcia w obiektywnych okolicznościach, jest niewystarczające dla skutecznego podważenia domniemania z art. 138 § 1 k.p.c. (podobnie Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w postanowieniu z dnia 30 kwietnia 2012 r. I ACz 617/12). Skoro dłużnicy nie obalili domniemania prawidłowości doręczenia zarządzenia, to doręczenie to należy uznać za skuteczne.

W myśl art. 767 § 3 kpc skarga na czynności komornika powinna czynić zadość wymaganiom pisma procesowego. Stosownie natomiast do regulacji wynikającej z art. 128 kpc do pisma procesowego należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich uczestniczącym w sprawie osobom. Skoro zatem dłużnicy do skargi dołączyli odpis postanowienia z dnia 18 kwietnia 2011 r., to oczywistym jest, że obciążał ich obowiązek złożenia odpowiedniej ilości odpisów tego załącznika. Nie wywiązanie się przez skarżących ze wskazanego obowiązku uniemożliwia nadanie sprawie prawidłowego biegu, co uzasadniało odrzucenie skargi na podstawie art. 767³ kpc.

Podzielając zatem w pełni stanowisko Sądu pierwszej instancji, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc zażalenie należało oddalić.

O sprostowaniu oczywistej omyłki rozstrzygnięto z mocy art. 350 § 1 i 3 kpc w zw. z art.361 i 13 § 2 kpc.

I Cz 54/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE