Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 28 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Teresa Zawistowska (spr.)

SO Aleksandra Ratkowska

SO Dorota Twardowska

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2013 r. w Elblągu

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie egzekucyjnej prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. (1) (Km 4706/12)

z wniosku Dyrektora Izby Celnej w O.

przeciwko dłużnikowi J. B. (2)

o egzekucję świadczeń pieniężnych

na skutek zażalenia wierzyciela

na postanowienie Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 7 grudnia 2012 r. sygn. akt I Co 2041/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy odrzucił skargę wierzyciela na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. (1) w postaci wezwania wierzyciela do uiszczenia zaliczki na wydatki związane z doręczeniem korespondencji (Km 4706/12). W uzasadnieniu wskazano, że zarządzeniem doręczonym skarżącemu w dniu 15 października 2012 r. został on wezwany do usunięcia braków formalnych skargi poprzez złożenie 1 odpisu skargi, przedłożenie dwóch kompletów załączników, wykazanie dokumentem, że Dyrektorem Izby Celnej jest R. T. – wszystko w terminie tygodniowym, pod rygorem odrzucenia skargi. W zakreślonym terminie skarżący jedynie częściowo uzupełnił braki formalne skargi, albowiem nie przedłożył dwóch odpisów załączników w postaci załączonego do skargi pełnomocnictwa z dnia 14 października 2011 r. Niewykonanie powyższego obowiązku spowodowało, że skardze nie można było nadać prawidłowego biegu , wobec czego podlegała ona odrzuceniu z mocy art. 767 ³ k.p.c.

W zażaleniu wierzyciel Dyrektor Izby Celnej w O. wniósł o ,,rozpatrzenie skargi wierzyciela z dnia 2 października 2012 r. poprzez obciążenie w całości zobowiązanego J. B. (2) kwotą 22,60 zł tytułem wydatków z zakresu doręczenia korespondencji”. Motywując swe stanowisko wskazał, że braki formalne skargi z dnia 02.10.2012 r. zostały uzupełnione w terminie zgodnie z treścią wezwania. Do Sądu Rejonowego w Elblągu zostały przesłane następujące dokumenty: odpis skargi, 2 komplety załączników w postaci kopii wezwania do uiszczenia zaliczki na wydatki, akt powołania R. T. na stanowisko Dyrektora Izby Celnej w O. w 1 egzemplarzu. Podkreślono, że w wezwaniu o uzupełnienie braków formalnych nie było wyszczególnione ponowne przesłanie pełnomocnictwa. Nadto wskazano, że w postępowaniu sądowym uczestniczy tylko jedna strona - Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Elblągu J. B. (1). Zatem żądanie dwóch odpisów pełnomocnictwa w przedmiotowej sprawie nie jest zrozumiałe dla wierzyciela. Podkreślono, że działanie Dyrektora Izby Celnej w O. nie wynikało ze złej woli, ponieważ zostało wypełnione zgodnie ze zrozumieniem wezwania Sądu z dnia 11.10.2012 r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

W zażaleniu wierzyciel nie negował, że wykonując wezwanie do uzupełnienia braków formalnych skargi na czynność komornika nie dołączył odpisów pełnomocnictwa. Zarzucił jedynie, że wezwanie do uzupełniania braku formalnego zostało sformułowane w sposób dla niego niezrozumiały, a tym samym nie może on ponosić negatywnych skutków wynikających z niewykonania tego zobowiązania.

Nie ulega wątpliwości, że treść wezwania o uzupełnienie braków formalnych skierowanego do strony powinna dokładnie i w sposób dostępny, czytelny oraz zrozumiały wskazywać rodzaj i termin wymaganej od adresata czynności, a także rygor w przypadku niedostosowania się do jego treści. Strona nie może ponosić negatywnych skutków, będących następstwem wadliwości wywołanych przez sąd, w szczególności gdy treść wezwania stwarza możliwość dwojakiej, lecz równoważnej interpretacji. Wyklucza to możliwość zastosowania sankcji przewidzianych w art. 767 ³ k.p.c.

Z akt sprawy wynika, że w zarządzeniu z dnia 10 października 2012 r. wierzyciela zobowiązano do: ,,usunięcia braków formalnych skargi z dnia 05.10.2012 r. poprzez: złożenie 1 odpisu skargi, złożenie 2 kompletów załączników, wykazanie dokumentem, że Dyrektorem Izby Celnej jest R. T.”. Zdaniem Sądu Okręgowego w wezwaniu tym precyzyjnie określono na czym polega brak formalny skargi na czynność komornika i w jaki sposób należy brak ten uzupełnić. Dokument pełnomocnictwa zawsze stanowi załącznik do pisma procesowego, co wynika chociażby z art. 126 § 1 k.p.c., zgodnie z którym do pisma należy dołączyć pełnomocnictwo, jeżeli pismo wnosi pełnomocnik, który przedtem nie złożył pełnomocnictwa. Wydaje się zresztą, że jest to kwestia oczywista również dla skarżącego skoro wśród wymienionych ,,załączników” do skargi wymienił on również ,,pełnomocnictwo”. Błędne wykonanie zobowiązania nie wynikało zatem z nieprawidłowego sformułowania wezwania, a z przyczyn leżących po stronie wierzyciela. Dlatego też rozstrzygnięcie Sądu Rejonowego o odrzuceniu skargi na czynność komornika znajdowało uzasadnienie w treści art. 767 ³ k.p.c.

Dodać tylko należy, że obowiązek przedłożenia odpisu pełnomocnictwa do skargi na czynność komornika dla strony, którą jest w niniejszej sprawie dłużnik (a nie jak błędnie przyjmuje wierzyciel – komornik, który występuje tu jedynie jako organ egzekucyjny) wynika z treści art. 89 § 1 zdanie 1 k.p.c. w związku z art. 13 § 2 k.p.c. Skoro zaś, jak wskazano wyżej, dokument pełnomocnictwa stanowi załącznik do pisma, to zgodnie z art. 128 § 1 k.p.c. winno ono być złożone dla doręczenia go uczestniczącym w sprawie osobom oraz w celu dołączenia do akt sądowych ( porównaj: art. 128 § 1 k.p.c.)

Uwzględniając powyższe rozważania Sąd Okręgowy, na mocy art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie oddalił.