Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 4 marca 2013 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Agnieszka Banach

Protokolant : st. sekr. sądowy Łukasz Szliwa

po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2013 roku w Złotoryi

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko M. A.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. A. na rzecz strony powodowej (...) Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 549,21 złotych (pięćset czterdzieści dziewięć złotych i dwadzieścia jeden groszy) z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od kwoty 228,17 złotych od dnia 13 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi liczonymi od kwoty 321,04 złotych od dnia 13 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądzoną w punkcie I wyroku należność główną w kwocie 549,21 złotych rozkłada pozwanemu na 11 rat płatnych miesięcznie w ten sposób, że pierwsza rata w kwocie 49,21 złotych, a kolejne 10 rat w kwocie po 50 złotych płatne do 15 każdego miesiąca, począwszy od dnia 15 kwietnia 2013 roku wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat;

III.  zasądza od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 241 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 180 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Funduszu Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. domagała się zasądzenia na jej rzecz od pozwanego M. A. kwoty 549,21 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 228,17 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz z odsetkami ustawowymi od kwoty 321,04 złotych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu strona powodowa twierdziła, że dochodzona przez nią kwota wynika z braku zapłaty przez pozwanego z tytuł umowy numer (...) zawartej pomiędzy pozwanym a (...) Bankiem S.A. we W. . Podniosła, że z uwag na naruszenie umowy przez pozwanego w części dotyczącej warunków spłaty przedmiotowa umowa została wypowiedziana i powstał po stronie pozwanego obowiązek zwrotu pobranych środków pieniężnych. Strona powodowa podała także, że w dniu 24 sierpnia 2011 r. nabyła wierzytelność wobec pozwanego od poprzedniego wierzyciela.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 6 lipca 2012 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w sprawie o sygn. I Nc-e 1004869/12 uwzględnił żądanie strony powodowej dochodzone pozwem w całości (k. 7).

W ustawowym terminie pozwany złożył sprzeciw od powyższego nakazu zapłaty, zaskarżając go w całości.

W uzasadnieniu sprzeciwu pozwany podniósł, że nie zawierał żadnej umowy na świadczenie jakichkolwiek usług ze stroną powodową. Wskazał także, że nie otrzymał żadnego wezwania do zapłaty od strony powodowej.

Na rozprawie w dniu 4 marca 2013 r. pozwany oświadczył, że nie kwestionuje wysokości dochodzonej pozwem, albowiem po zapoznaniu się z dokumentami dołączonymi do odpowiedzi na sprzeciw dowiedział się, że strona powodowa kupiła jego dług, który miał w (...) Banku S.A. we W. wynikający z zawartej umowy pożyczki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 stycznia 2009 r. pozwany M. A. zawarł z (...) Bank S.A. z siedzibą we W. umowę pożyczki gotówkowej w kwocie 1.099,33 złotych.

Dowód:

- umowa pożyczki z dnia 22.01.2009 r. – (k.70-71).

Dnia 24 sierpnia 2011 r. (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zawarł z (...) Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności z tytułu nieuiszczonych przez klientów (...) Bank S.A. z siedzibą we W. należności z tytułu umów bankowych.

Dowód:

- umowa przelewu wierzytelności z dnia 24.08.2011r. – (k.43-49).

Pismem z dnia 24 sierpnia 2011 r. (...) Bank S.A. we W. powiadomił pozwanego o dokonaniu przelewu wierzytelności z tytułu zawartej umowy pożyczki na rzecz (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W..

Dowód:

- zawiadomienie o przelewie wierzytelności z dnia 24.08.2011r. – (k. 57).

Strona powodowa pismem z dnia 5 czerwca 2012 r. wezwała pozwanego do zapłaty zadłużenia.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 05.06.2012r. – (k. 58).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Przelew wierzytelności jest umową zawieraną między wierzycielem a osobą trzecią. Na jej podstawie dotychczasowy wierzyciel przenosi swoją wierzytelność na kontrahenta ze skutkiem wobec dłużnika, przy zachowaniu tożsamości zobowiązania (art. 509 k.c.). Przedmiotem obrotu jest prawo podmiotowe, odpowiadające zobowiązaniu, czyli uprawnieniu wierzyciela do żądania świadczenia od dłużnika (art. 353 § 1 k.c.). Warunkiem otrzymania należności przez nabywcę długu jest udowodnienie, że takie prawo przysługiwało pierwotnemu wierzycielowi.

W przedmiotowej sprawie strona powodowa wykazała, iż (...) Bank S.A. z siedzibą we W. zawarł z pozwanym umowę pożyczki oraz że pozwany zalegał z zapłatą kwoty 549,21 złotych z tytułu zawartej umowy pożyczki.

Mając powyższe na względzie, a w szczególności to, że pozwany nie kwestionował zadłużenie wobec strony powodowej, a także jego wysokość, Sąd orzekł co do żądania podanego w pozwie zgodnie z tym żądaniem.

Orzeczenie o odsetkach Sąd oparł na art. 481 § 1 i 2 kc zgodnie, z którym jeżeli dłużnik spóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek według tej stopy wyższej.

Stosownie zaś do brzmienia art. 359 § 2 ¹ i § 2 ² kc maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. W przypadku zastrzeżenia odsetek w wyższej wysokości, będą się należeć odsetki maksymalne.

Wobec powyższego Sąd zasądził od kwoty 228,17 złotych umowne odsetki w wysokości czterokrotność stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 13 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty oraz od kwoty 321,04 złotych odsetki ustawowe od dnia 13 czerwca 2012 roku do dnia zapłaty.

Orzeczenie zawarte w punkcie II sentencji wyroku ma swoją podstawę w treści przepisu art. 320 k.p.c., zgodnie z którym w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Szczególnie uzasadnione wypadki w rozumieniu tego przepisu nie muszą mieć wyjątkowego charakteru. O tym, czy chodzi o szczególnie uzasadnione wypadki, decydują okoliczności konkretnego wypadku. Z reguły będzie chodzić o okoliczności leżące po stronie pozwanego dłużnika, jego sytuację majątkową, finansową, rodzinną, które czynią nierealnym spełnienie przez niego od razu i w pełnej wysokości zasądzonego świadczenia.

Sąd rozkładając zasądzone świadczenie na raty kierował się sytuacją majątkową, rodzinną oraz możliwościami zarobkowymi pozwanego. Pozwany utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 610 zł miesięcznie i na utrzymaniu ma dwóję dzieci i żonę. Ponosi także wydatki związane z utrzymaniem mieszkania oraz rodziny. Nie jest on zatem w stanie jednorazowo spłacić należności stronie powodowej.

W świetle powyższych okoliczności, zdaniem Sądu, istniały podstawy do zastosowania wobec pozwanego instytucji z art. 320 k.p.c.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł, jak w punkcie II sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania znajduje uzasadnienie w treści art. 98 § 1 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Stosownie do brzmienia art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Sąd zasądził od pozwanego jako strony przegrywającej proces kwotę 241 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. Na kwotę tę składają się: opłata sądową od pozwu, którą strona powodowa uiściła składając pozew w postępowaniu elektronicznym w wysokości 30 zł, koszty wynagrodzenia radcy prawnego w wysokości 180 złotych oraz opłata za uzyskanie aktualnego adresu zamieszkania w wysokości 31 złotych. Sąd nie uwzględnił pozostałych żądanych przez stronę powodową kosztów uznając, że koszty te nie należały do kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw i celowej obrony.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.