Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 118/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2013 roku

Sąd Okręgowy w Legnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSO Robert Figurski

Sędziowie:

SO Elżbieta Hallada

SO Sabina Ziser (sprawozdawca)

Protokolant:

sekr. sądowy Małgorzata Zielińska

po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 roku w Legnicy

na rozprawie

sprawy z powództwa E. U.

przeciwko pozwanej K. G.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda

od wyroku Sądu Rejonowego w Lubinie

z dnia 30 października 2012 roku

sygn. akt I C 702/12

I. zmienia zaskarżony wyrok w punkcie II w ten sposób, że nie obciąża powoda kosztami procesu na rzecz pozwanej;

II. oddala dalej idącą apelację;

III. nie obciąża powoda kosztami postępowania apelacyjnego na rzecz pozwanej.

Sygn. akt II Ca 118/13

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia30 października 2012r. Sąd Rejonowy w Lubinie oddalił powództwo E. U. skierowane przeciwko pozwanej K. G. o zapłatę kwoty 4.680 zł. zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 617 zł tytułem zwrotu kosztów procesu a nie uiszczone w spawie koszty sądowe zaliczył na rachunek Skarbu Państwa. W uzasadnieniu Sąd pierwszej instancji wskazał, że postawą dochodzonego roszczenia był art. 405 kc a na kwotę wskazaną w pozwie składały się alimenty pobrane przez pozwaną w okresie od 01.09.2009r. do 17 lutego 2011r. albowiem Sąd Rejonowy w Lubinie wyrokiem z dnia 13 sierpnia 2011r. ustalił, że wygasł obowiązek alimentacyjny powoda względem pozwanej a nastąpiło to z dniem 01.09.2009r. Z zebranych dowodów wynikało, że w okresie tym pozwana nie uczyła się, była zarejestrowana jako bezrobotna bez prawa do zasiłku i nie otrzymywała ofert pracy. Pobierane alimenty w kwocie po 200 zł miesięcznie przeznaczała na zaspokojenie swoich bieżących potrzeb. Środki te pozwana zużyła i nie miała w tym czasie obowiązku liczyć się z koniecznością ich zwrotu albowiem o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego Sąd Rejonowy orzekł dopiero w sierpniu 2011r. Z tych tez względów na podstawie art. 409 kc Sąd powództwo oddalił i obciążył powoda kosztami procesu należnymi pozwanej na podstawie art. 98 kpc.

Z rozstrzygnięciem powyższym w całości nie zgodził się powód wnosząc apelację, w której zarzucił, że pomagał córce jak tylko pozwalał mu na to jego sytuacja materialna, tymczasem pozwana nie podjęła dalszej nauki nadal pobierając od niego alimenty. Domagał się zmiany zaskarżonego wyroku poprzez uwzględnienie powództwa.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja zasługuje na uwzględnienie jedynie w zakresie orzeczenia o kosztach procesu natomiast w pozostałym zakresie podlega oddaleniu jako nieuzasadniona.

Sąd pierwszej dokonał ustaleń faktycznych, które znajdują oparcie w zebranym materiale dowodowym. Nie budzi również zastrzeżeń ocena prawna tych ustaleń i zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy art. 409 kc. Zgodnie z tym przepisem obowiązek wydania korzyści lub zwrotu jej wartości wygasa jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu. Odnosząc to uregulowanie na grunt mniejszej sprawy do sytuacji pozwanej K. G., która w okresie od 01.09.2009r. do 17.02.2011r. wprawdzie nie uczyła się ale była zarejestrowana jako osoba bezrobotna, bez prawa do zasiłku i nie otrzymywała ofert pracy, uzyskane alimenty zużyła na swoje potrzeby a o wygaśnięciu obowiązku alimentacyjnego dowiedziała się dopiero w sierpniu 2011r., to prawidłowo Sąd Rejonowy uznał, że wygasł jej obowiązek względem powoda zwrotu spornych świadczeń alimentacyjnych. To zaś spowodowało, że żądanie powoda nie mogło zostać uwzględnione.

W ocenie Sądu Okręgowego błędnie jednak Sąd Rejonowy rozstrzygnął o kosztach procesu. Zdaniem Sądu odwoławczego podstawą orzeczenia w tym przedmiocie winien być przepis art. 102 kpc albowiem w niniejszej sprawie mamy do czynienia ze szczególnie uzasadnionym wypadkiem, który uzasadniał odstąpienie od obciążenia strony przegrywającej czyli powoda od obowiązku zwrotu kosztów procesu na rzecz pozwanej. Sąd miał tutaj na uwadze okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej oraz zdrowotnej powoda. Powód utrzymuje się z renty, której wysokość wynosi 600 zł. Jest to jego jedyne źródło dochodu albowiem powód jest osobą całkowicie niezdolną do pracy. W tych okolicznościach obciążenie go kosztami w wysokości przewyższającej jego miesięczne dochody należało uznać za nieuzasadnione.

Z tych też względów Sąd Okręgowy uwzględniając częściowo apelację zmienił zaskarżony wyrok w punkcie II na podstawie art. 386 par. 1 kpc, zaś dalej idąca apelacja jako pozbawiona uzasadnionych podstaw prawnych podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 102 kpc przy uwzględnieniu tych samych okoliczności, o których była mowa powyżej.

II Ca 118/13

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE