Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 26 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Teresa Zawistowska

Sędziowie: SO Aleksandra Ratkowska (spr.)

SO Arkadiusz Kuta

po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2013r. w Elblągu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku T. P.

z udziałem Gminy M. E.

o zawezwanie do próby ugodowej

na skutek zażaleń wnioskodawczyni i uczestniczki

na postanowienie Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 25 lutego 2013r., sygn. akt IX Co 26/13

p o s t a n a w i a:

1.  zmienić zaskarżone postanowienie i oddalić wniosek Gminy M. E. o zasądzenie kosztów postępowania o zawezwanie do próby ugodowej;

2.  oddalić zażalenie Gminy M. E.;

3.  zasądzić od Gminy M. E. na rzecz T. P. kwotę 90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Sygn.akt I Cz 200/13

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w E. w sprawie z wniosku T. P.z udziałem Gminy M. E.o zawezwanie do próby ugodowej postanowieniem z dnia 25 lutego 2013r. zasądził od wnioskodawczyni na rzecz uczestniczki kwotę 120 zł tytułem kosztów postępowania.

W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, iż na dzień 13 lutego 2013r. wyznaczono termin posiedzenia pojednawczego, na który pełnomocnik wnioskodawczyni nie stawił się i nie usprawiedliwił swojej nieobecności. Po zamknięciu posiedzenia wpłynął wniosek pełnomocnika przeciwnika o zasadzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zgodnie z art.186§1 kpc jeżeli wzywający nie stawi się na posiedzenie , sąd na żądanie przeciwnika włoży na niego obowiązek zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową, dlatego też na podstawie § 10 ust.1 pkt 3 Rozporządzenia z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.1349 ze zm.) w zw. z art.186§1 kpc zasądzono od wnioskodawczyni na rzecz uczestniczki 120 zł tytułem kosztów postępowania stanowiących wynagrodzenie pełnomocnika będącego radcą prawnym.

Postanowienie to zostało zaskarżone przez obie strony.

Wnioskodawczyni we wniesionym zażaleniu domagała się uchylenia postanowienia Sądu pierwszej instancji i nieobciążanie jej kosztami postępowania ugodowego.

Zarzuciła naruszenie prawa procesowego tj. art. 186§1 kpc poprzez nieuwzględnienie negatywnego stanowiska wezwanego wyrażonego w przedmiocie zawarcia ugody z wzywającą. Podniosła, iż pismem z 3.01.2013r. doręczonym na adres pełnomocnika wnioskodawczyni 31.01.2013r. zawezwana (...) stwierdziła, iż nie widzi podstaw do zawarcia ugody, stąd stawienie się na posiedzenie jej pełnomocnika było przejawem niekonsekwencji w jej postawie.

Gmina M. E. wniosła o oddalenie zażalenia T. P. i zasądzenie na jej rzecz od skarżącej kosztów postępowania zażaleniowego.

W zażaleniu uczestniczki zarzucono obrazę art.98 kpc w zw. z art.186§1 kpc oraz §6 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Skarżąca domagała się zmiany zaskarżonego postanowienia i zasądzenia na jej rzecz od wnioskodawczyni kwoty 3.600 zł oraz zasądzenia kosztów postępowania zażaleniowego.

Wskazano, iż postępowanie pojednawcze umiejscowione jest w ustawie Kodeks postępowania cywilnego w księdze pierwszej – Proces i wykładnia systemowa nakazuje uznać, iż brak jest podstaw do zastosowania §10 ust.1 pkt 3 wspomnianego rozporządzenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie T. P. należało uznać za uzasadnione, aczkolwiek z innych przyczyn niż wskazano w zawartych w nim zarzutach.

Zdaniem Sądu Okręgowego w sprawie nie zachodziły podstawy do wydania w dniu 25 lutego 2013r. jakiegokolwiek orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania w przedmiocie zawezwania do próby ugodowej.

Przepis art.186§1 kpc stanowi, że, jeżeli wzywający nie stawi się na posiedzenie, sąd na żądanie przeciwnika włoży na niego obowiązek zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową. Jak zdecydowanie wypowiada się doktryna, postępowanie wywołane wnioskiem wzywającym do próby ugodowej, tylko w dwóch przypadkach kończy się orzeczeniem sądu: gdy sąd uzna zawartą ugodę za niedopuszczalną (art.184 kpc) lub przeciwnik wzywającego zażąda zwrotu kosztów wywołanych próbą ugodową. W pozostałych przypadkach sporządzany jest protokół, w którym zamieszcza się treść ugody (art.185§3 kpc) lub czyni wzmiankę o niemożliwości jej podpisania, czyli zawarcia ugody (art.185§3 kpc lub art.186§2 kpc). W taki właśnie sposób zakończone zostało postępowanie wywołane wnioskiem T. P. i z chwilą zamknięcia posiedzenia po zamieszczeniu w protokole wzmianki, iż do zawarcia ugody nie doszło, zakończone zostało postępowanie w sprawie bez możliwości dokonywania jakichkolwiek dalszych czynności. Wyraźnego podkreślenia wymaga, iż przed zakończeniem posiedzenia sądu – a tym samym postępowania w sprawie – przeciwnik wzywającej nie złożył wniosku o przyznanie na jego rzecz kosztów postępowania.

Z tych przyczyn Sąd Okręgowy w sprawie z zażalenia T. P. orzekł jak w sentencji na podstawie art.386§1 kpc w zw. z art.397 par.2 kpc, oddalając zażalenie Gminy M. E. na podstawie art.385 kpc w zw. z art.397§2 kpc. O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono zgodnie z jego wynikiem na podstawie art.98§1 kpc w zw. z art.108§1 kpc w zw. z art391§1 kpc.