Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 156/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 marca 2013 roku

Sąd Okręgowy w Białymstoku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogusława Zieleniewska-Masłowska

Protokolant: st. sekr. sądowy Dorota Klimaszewska

po rozpoznaniu w dniu 04 marca 2013 roku w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa Twojej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w K.

przeciwko J. B. (1) i N. B.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanych J. B. (1) i N. B. solidarnie na rzecz powoda Twojej Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej w K. kwotę 96 715,18 (dziewięćdziesiąt sześć tysięcy siedemset piętnaście złotych 18/100) z odsetkami umownymi naliczanymi według zmiennej stopy procentowej w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącej na dzień wniesienia powództwa 23% w stosunku rocznym od dnia 18 grudnia 2012 roku do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanych solidarnie na rzecz powoda 8453 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Uzasadnienie:

Powód Twoja Spółdzielcza (...) w K. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanych J. B. (2) i N. B. kwoty 96.715,18 zł wraz z odsetkami umownymi naliczanymi wg zmiennej stopy procentowej w wysokości 4 krotności stopy kredytu lombardowego NBP wynoszącej na dzień wniesienia powództwa 23% w stosunku rocznym od dnia 18 grudnia 2012r. do dnia zapłaty oraz zasadzenia na rzecz powoda kosztów procesu (k. 2-3)

Nakazem zapłaty postępowaniu upominawczym z dnia 3 stycznia 2013r. Sąd Okręgowy w Białymstoku w sprawie I Nc 117/12 zasądził od pozwanych na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę wraz z odsetkami i kosztami procesu w kwocie 4826zł (k. 29).

Pozwani we wniesionym sprzeciwie do nakazu zapłaty wnosili o oddalenie powództwa w całości wskazując, iż zawarta pomiędzy stronami umowa jest nieważna bowiem prowizja związana z umową i ubezpieczenie w ocenie powoda są ukrytymi odsetkami znacznie zawyżonymi a celem prowizji i ubezpieczenia było ukrycie zawyżonych odsetek pod innymi nazwami (k. 35)

Sąd ustalił i zważył, co następuje.

W sprawie niekwestionowanym było, iż strony łączyła umowa pożyczki nr (...) z dnia 13.03.2012r. Stroną umowy była pozwany J. B. (1), zaś pozwana pozostawała jej poręczycielem (k.10-12) Niekwestionowana była również dochodzona pozwem kwota. Pozwani starali się natomiast nieskutecznie podważyć zasadność jej dochodzenia wskazując, na nieważność umowy wynikającej z faktu ukrycia znacznie zawyżonych odsetek nie mieszczących się w odsetkach maksymalnych pod nazwami prowizji i ubezpieczenia kredytu.

Twierdzenia pozwanych nie zasługują na uwzględnienie.

Treść umowy pożyczki (k. 10-13) nie wskazuje w żaden sposób na niezgodne z przepisami prawa określenie odsetek naliczanymi wg zmiennej stopy procentowej w wysokości 4 krotności stopy kredytu lombardowego NBP. Takie określenie wysokości odsetek mieści się w maksymalnej dozwolonej wartości odsetek określonych przez przepis 359 § 2 kc. Wskazywane przez pozwanych instytucje w postaci prowizji i ubezpieczenie pożyczki są odrębnymi instytucjami, powszechnymi i ogólnie przyjętymi przy tego typu umowach spełniającymi inne funkcje w przeciwieństwie do odsetek i nie mogą być traktowane zamienne.

W ramach swobody zawierania umów powód mógł ukształtować umowę zgodnie z własnym interesem, byleby nie była ona sprzeczna z przepisami prawa. Pozwany dobrowolnie zawarł umowę, dysponował jej treścią oraz ogólnymi warunkami ubezpieczenia o które sam się zresztą zwrócił. Składając wniosek o udzielenie pożyczki pozwany otrzymał wzorzec umowy pożyczki wraz z regulaminem udzielania pożyczek z którego wynikały wszelkie koszty uzyskania pożyczki. To sam pozwany wnioskował o objęcie go ochroną ubezpieczeniową, zatem w chwili podpisywania umowy pozwany miał świadomość wysokości odsetek, kwoty prowizji i ubezpieczenia. W tych okolicznościach zarzuty pozwanego uznać należy za chybione.

Wobec zaś niekwestowanego faktu zawarcia umowy pożyczki i jej niespłacania. Powód wypowiedział więc łączącą strony umowę. Podkreślić należy, iż dodatkową przesłanka jej wypowiedzenia mógł być fakt, iż pożyczka została udzielona na cele mieszkaniowe pozwany nie zaprzeczył zaś iż przeznaczył ją na inny cel. Tym niemniej dopiero niewywiązywanie się przez pozwanego z łączącej strony umowy doprowadziło do jej wypowiedzenia, postawienie roszczenia w stan wymagalności i sądowego dochodzenia należności przez powoda.

Mając na uwadze powyższe na mocy art. 353 1kc, art. 720 § 1 kc i art. 395 § 2 kc orzeczono jak w sentencji.

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 kpc mając na uwadze zasadę odpowiedzialności za wynik procesu.