Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 lutego 2013 r.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział I Cywilny

w składzie :

Przewodniczący SSR Marek Gajdecki

Protokolant Paulina Gordziejonok

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2013 r. w Jeleniej Górze

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z/s w J.

przeciwko (...)w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) w W.na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o.w J.kwotę 1.190,72 zł (jeden tysiąc sto dziewięćdziesiąt złotych i siedemdziesiąt dwa grosze) z ustawowymi odsetkami od dnia 23.06.2010 r. do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej (...) w W.na rzecz strony powodowej (...) Sp. z o.o.w J.kwotę 1.420,00 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 617,00 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 294/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Spółka z o.o.w J.w pozwie wniesionym w dniu 13 sierpnia 2010 r. domagał się zasądzenia od strony pozwanej (...) w W.kwoty 1.190,72 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 23 czerwca 2010 r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż doszło do wypadku samochodowego, w wyniku którego został uszkodzony samochód marki T. (...) o nr rej. (...), należący do M. P.. Strona powodowa wskazała, że strona pozwana odpowiedzialna była za skutki kolizji z uwagi na ubezpieczenie OC sprawcy. Strona powodowa wskazała, że poszkodowana dokonała wynajęcia pojazdu zastępczego i następnie dokonała cesji wierzytelności związanej z likwidacją szkody w tej części na rzecz strony powodowej. Strona powodowa podniosłą, że strona pozwana przyznając odszkodowanie uwzględniła fakturę za najem samochodu zastępczego, który poszkodowana wypożyczyła u strony powodowej na czas naprawy, tylko w części, tj. za 9 dni w kwocie 1.339, 56 zł, gdy w istocie okres najmu pojazdu wynikający z naprawy pojazdu poszkodowanej wyniósł 17 dni, za który to strona powodowa obciążyła poszkodowaną fakturą z dnia 03 marca 2010 r. na kwotę 2.530,28 zł.

W odpowiedzi na pozew (k. 28-31) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i przyznając okoliczność swojej odpowiedzialności za skutki kolizji, jednakże podniosła, że okres najmu samochodu zastępczego nie odpowiada okresowi technologicznego czasu niezbędnego do naprawy, a za taki odszkodowanie zostało wypłacone.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Poszkodowana M. P. jest właścicielem samochodu osobowego marki T. (...) o nr rej. (...). Pojazd uległ uszkodzeniu w dniu 04 lutego 2010 r. wyniku kolizji, której sprawca posiadał zawarta umowę ubezpieczenia OC ze strona pozwaną.

Po przekazaniu pojazdu do naprawy w dniu 10 lutego 2010 r. poszkodowana zawarła ze strona powodową umowę najmu pojazdu zastępczego.

okoliczności bezsporne

Strona pozwana w dniu 17 lutego 2010 r. dokonała oględzin pojazdu i sporządziła protokół szkody. Zakwalifikowała do naprawy uszkodzenia w postaci drzwi przednich lewych, szyby drzwi przednich lewych oraz lusterka wstecznego (komplet) lewego.

Strona powodowa w dniu 19 lutego 2012 r. celem uzgodnienia kosztów naprawy wykonała kalkulacje naprawy pojazdu, która została zweryfikowana w dniu 26 lutego 2010 r. Przed wykonaniem kalkulacji strona powodowa podjęła starania o zamówienia części zamiennych niezbędnych do wykonania naprawy. W tym celu prowadziła korespondencję za pośrednictwem poczty elektronicznej. Po uzyskaniu akceptacji kosztów naprawy strona powodowa strona wykonała naprawę pojazdu w ciągu 1 dnia roboczego.

dowód : protokół szkody k. 10-11, korespondencja e-mail k. 14, kalkulacja naprawy wraz z adnotacja o weryfikacji k. 11-13 w aktach szkody, opinia biegłego k. 46-50

Poszkodowana M. P. korzystała z pojazdu zastępczego tylko w okresie, w którym nie mogła korzystać z własnego pojazdu, tj. przez okres 17 dni. Stawki za najem pojazdu zastosowane dla poszkodowanej przez stronę powodową nie odbiegają od stawek rynkowych i są stosowane dla wszystkich klientów, niezależnie od przyczyn wynajęcia pojazdu.

dowód : opinia biegłego k. 46-50

Strona powodowa obciążyła w dniu 03 marca 2010 r. M. P. fakturą VAT nr (...) na kwotę 2.530,28 zł, obejmującą koszt najmu samochodu zastępczego za okres 17 dni. Strona pozwana wypłaciła stronie powodowej kwotę 1.339, 56 zł., tj. za 9 dni najmu. Kwota 1.192,72 zł wynikająca z różnicy pomiędzy fakturą a przyznanym z tego tytułu odszkodowaniem została zapłacona stronie powodowej przez M. P..

W dniu 23 czerwca 2010 r. dokonała cesji wierzytelności z tytułu odszkodowania na rzecz strony powodowej.

Pismem z dnia 23 czerwca 2010 r. strona powodowa wezwała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 1.190,72 zł.

dowód : faktura VAT nr (...) k. 12, umowa przelewu wierzytelności k. 15, polecenie wypłaty - pismo strony pozwanej z dnia 25.05.2010 r. w aktach szkody, wezwanie do zapłaty k. 16-17, zeznania powoda k. 60.o

Sąd zważył co następuje :

Powództwo należało uznać za zasadne w całości.

Spór w niniejszej sprawie – wobec nie kwestionowania przez stronę pozwaną zasadności wynajęcia pojazdu zastępczego przez poszkodowaną- sprowadza się do okoliczności, czy czas wynajmu pojazdu zastępczego odpowiada technologicznie uzasadnionemu okresowi naprawy.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 i art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., nr 124, poz. 1152 z póź. zm.) odszkodowanie ustala się i wypłaca w graniach odpowiedzialności cywilnej posiadacza lub kierującego pojazdem mechanicznym, jeżeli są oni zobowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę. Wysokość odszkodowania ubezpieczeniowego świadczonego z tytułu ubezpieczenia OC zakreślona jest więc granicami odpowiedzialności cywilnej posiadacza, kierowcy samochodu.

Do rozstrzygnięcia o odszkodowaniu ubezpieczeniowym przy ubezpieczaniu OC koniecznym jest zatem sięgnięcie do ogólnych reguł Kodeksu cywilnego odnoszących się do zakresu odszkodowania, w szczególności do przepisu art. 361 § 1 i 2 k.c. Reguły te nakazują przestrzeganie zasady pełnego odszkodowania w granicach adekwatnego związku przyczynowego. Podstawową bowiem funkcją odszkodowania jest kompensacja, co oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszony zdarzeniem wyrządzającym szkodę, przy czym nie może ono jednak przewyższać wysokości faktycznie poniesionej szkody. Utrata możliwości korzystania z rzeczy wskutek jej zniszczenia stanowi szkodę majątkową. W piśmiennictwie podkreśla się, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. jest bardzo często niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego, nie tylko w sytuacji jego uszkodzenia ale również zniszczenia.

Z tych też przyczyn Sąd uznał, a strona pozwana okoliczności tej nie kwestionowała, że normalnym następstwem w rozumieniu art. 361 § 1 k.c. wyrządzonej szkody w postaci uszkodzenia pojazdu jest niemożność korzystania z samochodu przez poszkodowanego, a co za tym idzie konieczność skorzystania z pojazdu zastępczego. Konsekwentnie uznać zatem należało, że strona pozwana ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą w zakresie konieczność pokrycia kosztów najmu.

Nieprawidłowym byłoby natomiast uznanie konieczności zwrotu kosztów wynajmu pojazdu zastępczego jedynie za czas, w którym samochód stricte podlegał naprawie (technologiczny czas naprawy ustalony na podstawie A. czy E.-glass). Wskazać bowiem należy, że rzeczywisty czas naprawy to czas, w którym poszkodowany nie może korzystać ze swojego pojazdu, uszkodzonego na skutek zaistniałego zdarzenia. Poszkodowany jest pozbawiony możliwości korzystania z uszkodzonego pojazdu nie tylko przez technologiczny czas jego naprawy, albowiem rzadko czas ten pokrywa się z okresem, jaki upływa od zdarzenia powodującego szkodę do zakończenia naprawy pojazdu. W zakres tego pojęcia nie wchodzi bynajmniej tylko czas naprawy pojazdu (technologiczny czas naprawy), ale również okres, w którym pojazd stoi na parkingu przy zakładzie naprawczym w oczekiwaniu na oględziny czy w oczekiwaniu na brakujące części zamienne, czy też ustalenie kosztów naprawy i w końcu na wypłatę odszkodowania przez ubezpieczyciela pozwalające pokryć koszt naprawy.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, iż strona powodowa wykazała zarówno zasadność wynajęcia przez poszkodowanego pojazdu zastępczego, jak i prawidłowość kosztów poniesionych z tego tytułu (czas korzystania z pojazdu i stawka za najem). Czas korzystania z pojazdu zastępczego jest w ocenie Sądu uzasadniony i mieści się w ramach niezbędnego zakresu. Pojazd zastępczy został wynajęty bezpośrednio po przekazaniu pojazdu poszkodowanej do naprawy, zaś zwrócony z chwilą otrzymania naprawionego pojazdu. Również do rzeczywistego czasu naprawy należało zaliczyć okres, w którym strona powodowa musiała uzyskać od strony pozwanej akceptację kosztów naprawy – w szczególności, gdy kalkulacja naprawy faktycznie została zweryfikowana. Stawka za najem pojazdu nie była również wygórowana i odpowiadała cenom rynkowym, a przy tym nie była ona kwestionowana przez stronę powodową.

W zakresie materiału dowodowego Sąd przydał walor wiarygodności dowodom z dokumentów, odpowiadały one stanowi faktycznemu, ich prawdziwości żadna ze stron nie kwestionowała, a Sąd nie znalazł podstaw aby z urzędu wiarygodność ta kwestionować. Walor taki Sąd przyznał wydrukowi z korespondencji e-mail dotyczącej zamówienia części zamiennych, a zwrócić przy tym należy uwagę, że zamówienie zostało dokonane jeszcze przez sporządzeniem protokołu szkody. Również walor prawdziwości Sąd przypadł zeznaniom powódki – prezesa zarządu strony powodowej I. K..

W ocenie Sądu także opinia biegłego zasługiwała na walor wiarygodności, zaś zarzuty strony pozwanej do opinii zgłoszone w piśmie procesowym z dnia 20 listopada 2012 r. (k. 54-55) za niezasadne albowiem skupiały się one na wykazaniu uzasadnionego ekonomicznie i celowo czasu naprawy pojazdu, gdy w istocie długość tego okresu w przełożeniu na okres konieczny wynajmu pojazdu zastępczego podlegała ocenie Sądu, a nie biegłego, wobec przesłanek, na które wskazano wcześniej. To Sąd a nie biegły był władny ocenić kwestię zasadności oczekiwania przed dokonaniem naprawy na sporządzenie protokołu szkody, oczekiwania na weryfikację kosztorysu, oczekiwania na wypłatę odszkodowania - w odniesieniu do okresu najmu pojazdu zastępczego i ocenił, że okres (tj. 17 dni) taki był uzasadniony.

Odnosząc się natomiast do zarzutu strony pozwanej w zakresie daty początkowej naliczenia odsetek zwłoki w ocenie Sądu również datę wskazaną w pozwie (a biegnąca od wezwania do zapłaty) również należało uznać za prawidłową. Sąd orzekł bowiem o odsetkach stosownie do art. 481 § 1 i § 2 k.c., zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności, zaś jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

Reasumując, powództwo należało uznać za zasadne w całości.

Wobec uwzględnienia powództwa w całości, o kosztach orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.