Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2013 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Andrzej Józefowski

Protokolant: Karolina Nesterewicz

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa (...) S.A. z siedzibą w W.

przeciwko A. K.

o zapłatę 1.020,32 zł

I. zasądza od pozwanej A. K. na rzecz strony powodowej (...) S.A. z siedzibą w W. kwotę 1.020,32 zł (jeden tysiąc dwadzieścia złotych 32/100) z ustawowymi odsetkami od 3 lipca 2012r.;

II. zasądza od pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 227 zł tytułem kosztów procesu.

Sygn. akt IC 1417/12

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) S. A. domagała się zasądzenia od pozwanej A. K. kwoty 1020,32 zł w trybie elektronicznego postępowania upominawczego.

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podała, że strony zawarły dwie umowy pożyczki - pierwszą dnia 24.03.2010 r. o nr (...), a drugą dnia 19.08.2010 r. o nr (...).

Pozwana z powyższego tytułu zobowiązała się do spłaty zobowiązania w następującej wysokości;

a/ pożyczka nr (...) -zobowiązanie w łącznej wysokości: 795.32 zł; kwota pożyczki netto: 600.00 zł: odsetki umowne 64.52 zł (oprocentowanie 16.00% per anno): opłata przygotowawcza 34.80 zł: składka na ubezpieczenie spłaty pożyczki: 96,00 zł; opłata za dodatkową usługę w postaci obsługi pożyczki w domu Klienta: 0.00 zł.

b/ pożyczka nr (...)- zobowiązanie w łącznej wysokości: 1218.07 zł: kwota pożyczki netto: 1000.00 zł; odsetki umowne: 52.57 zł (oprocentowanie 16,00% per anno); opłata przygotowawcza: 55,50 zł: składka na ubezpieczenie spłaty pożyczki 110,00 zł.

Dnia 02 12.2011 r. strona powodowa dokonała wypowiedzenia umów pożyczki nr (...). Wypowiedzenie to skutkowało natychmiastową wymagalnością całości zobowiązania pozwanej.

Pismem z dnia 07.02.2012 r. strona powodowa wezwała pozwaną do dobrowolnej zapłaty należności dochodzonej pozwem

Strona powodowa podała nadto, że umowy pożyczki, łączące strony mniejszego sporu, na podstawie obowiązujących przepisów prawa, mają charakter kredytu konsumenckiego z ubezpieczeniem spłaty kredytu (ustawa o kredycie konsumenckim z dnia20.07.2001r.). W ramach łączącego strony stosunku prawnego pozwana dokonała fakultatywnie wyboru dodatkowo płatnej usługi, w postaci indywidualnej obsługi pożyczki w domu. przez przedstawiciela powoda (odbiór rat w domu pożyczkobiorcy). Tym samym spłata pożyczki, na wniosek dłużnika, uzyskała charakter długu odbiorczego. Wartość dodatkowej usługi skalkulowana została z uwzględnieniem kosztów ponoszonych przez Powoda na realizację w/w obsługi domowej (wynagrodzenie osób obsługujących spłaty pożyczki w domu. obciążenia publiczno-prawne. koszty dojazdu do klienta, marzą Powoda itp ) Z uwagi na fakt. iż dodatkowo płatna usługa nie jest związana z zawarciem umowy, a dotyczy wyłącznie formy jej wykonywania, nie znajduje w stosunku do niej zastosowania art. 7a UKK.

Według stanu na dzień wniesienia pozwu pozwana spłaciła ogółem kwotę 993.07 zł., w związku z czym do uregulowania całości zobowiązania umownego wobec strony powodowej pozostaje kwota łączna w wysokości 1020.32 zł.

Nakazem zapłaty z dnia 18 07 2012 r. wydanym przez Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny nakazano pozwanej A. K., aby zapłaciła stronie powodowej kwotę 1020,32 zł z ustawowymi odsetkami od 3 07 2012 r.

Pozwana w terminie zaskarżyła powyższy nakaz zapłaty.

Postanowieniem z dnia 12 09 2012 r. Sąd Rejonowy Lublin-Zachód stwierdził skuteczne wniesienie sprzeciwu i utratę mocy nakazu zapłaty w całości .

Pozwana A. K. wniosła o oddalenie powództwa zarzucając, że chociaż z powodem zawarła dwie umowy pożyczki nr (...) z dnia 24.03.2010 r. oraz nr (...) w dniu 19.08.2010 r., to nieprawdą jednak jest to, iż pozwana wybrała opcje pożyczek w domu przez co odbiór rat miał się odbywać w mieszkaniu pożyczkobiorcy. Obie pożyczki były z tej opcji wyłączone.

Pozwana podniosła, że spłacała raty pożyczki i otrzymanie przez nią pozwu o zapłatę, było zadziwiające, ponieważ nigdy wcześniej nie otrzymała ze strony powoda żadnego wezwania do zapłaty, ani tym bardziej wypowiedzenia umowy pożyczki. Powód winien - o ile ma ku temu powody - poprzez wypowiedzenie umowy pożyczki dać pozwanej termin do wyjaśnienia sprawy zapłaty, a tego nie uczynił. Nie poinformował pozwanej o wypowiedzeniu łączącej ich umowy pożyczki i nie przedstawił-żadnego dowodu z tym związanego. Powód nie przedstawił dowodów doręczenia wypowiedzeń umów ani wezwań do zapłaty.

Nie wykazał też powód żadnymi dokumentami jakoby pozwana się ze swojego obowiązku nie wywiązała.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny :

Pozwana A. K. zawarła ze stroną powodową umowę pożyczki w dniu 24.03.2010r. na kwotę 600zł, przyjmując wysokość pożyczki na łączną kwotę 730,80zł oraz zobowiązując się do spłaty 795,32zł przy przyjęciu rocznej stopy oprocentowania w wysokości 16% rocznie.

Pozwanej wskazano w treści tej umowy, że w przypadku gdy pożyczkobiorca opóźnia się ze spłatą kwoty równej co najmniej dwóm pełnym ratom pożyczki, pożyczkodawca ma prawo wezwać kredytobiorcę do zapłacenia zaległych rat lub ich części w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki, a w przypadku braku zapłaty może wypowiedzieć umowę w terminie 30 dni od doręczenia wypowiedzenia. Wezwanie do zapłaty może zostać dokonane za pośrednictwem telefonu, poczty elektronicznej, SMS-a lub listu poleconego wysłanego na adres podany w umowie pożyczki lub inny adres wskazany przez pożyczkobiorcę. Po upływie okresu wypowiedzenia umowy pożyczki pożyczkodawca ma prawo dochodzić od pożyczkobiorcy zwrotu całości niespłaconej kwoty łącznego zobowiązania oraz naliczyć odsetki za opóźnienie od zaległej kwoty głównej pożyczki według rocznej stopy odsetek ustawowych za okres od dnia rozwiązania umowy pożyczki.

W umowie tej określono nadto, że pożyczkobiorca będzie spłacał pożyczkę w 55 tygodniowych ratach: pierwsza rata wynosiła 11,24zł, a każda pozostała po 14,52zł płatnych w kolejnych okresach tygodniowych. W przypadku opóźnienia pożyczkobiorcy w spłacie danej raty pożyczki pożyczkodawca mógł naliczyć opłatę za opóźnienie w wysokości 15zł, która to opłata była wymagalna w terminie płatności najbliższej raty pożyczki. Umowa przewidywała w punkcie 12, że w przypadku naliczenia opłaty za opóźnienie, gdy kwota uzyskana od pożyczkobiorcy nie wystarcza na pokrycie całej raty oraz całej raty za opóźnienie, uzyskana kwota podlega zaliczeniu na niezapłacone opłaty za opóźnienie w kolejności od opłaty najwcześniej wymaganej, a następnie na raty co do których pożyczkobiorca pozostaje w opóźnieniu w kolejności od raty najwcześniej wymagalnej.

dowód: umowa pożyczki (k-19);

Pozwana zawarła ze stroną powodową kolejną umowę pożyczki w dniu 24.08.2010r. Zgodnie z treścią tej umowy pozwana miała otrzymać kwotę 1 000zł. Wysokość pożyczki to kwota 1 165,50zł, roczna stopa oprocentowania - 16%, całkowity koszt pożyczki 218,07zł; łączne zobowiązanie do spłaty 1 218.07zł. Tym razem pozwana zobowiązała się spłacić pożyczkę w 28 tygodniowych ratach, przy czym pierwsza rata miała wynosić 40,87zł, a każda następna rata 43,60zł, płatnych w kolejnych okresach tygodniowych zgodnie z regulaminem stanowiącym integralną część umowy. Podobnie jak w poprzedniej umowie, strony zastrzegły, że w przypadku, gdy pożyczkobiorca opóźnia się ze spłatą kwoty równej co najmniej dwóm pełnym ratom pożyczki, pożyczkodawca ma prawo wezwać kredytobiorcę do zapłacenia zaległych rat lub ich części w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy pożyczki, a w przypadku braku zapłaty może wypowiedzieć umowę w terminie 30 dni od doręczenia wypowiedzenia. Wezwanie do zapłaty może zostać dokonane za pośrednictwem telefonu, poczty elektronicznej, SMS-a lub listu poleconego wysłanego na adres podany w umowie pożyczki lub inny adres wskazany przez pożyczkobiorcę. Po upływie okresu wypowiedzenia umowy pożyczki pożyczkodawca ma prawo dochodzić od pożyczkobiorcy zwrotu całości niespłaconej kwoty łącznego zobowiązania oraz naliczyć odsetki za opóźnienie od zaległej kwoty głównej pożyczki według rocznej stopy odsetek ustawowych za okres od dnia rozwiązania umowy pożyczki.

W przypadku opóźnienia pożyczkobiorcy w spłacie danej raty pożyczki pożyczkodawca mógł naliczyć opłatę za opóźnienie w wysokości 15zł, która to opłata była wymagalna w terminie płatności najbliższej raty pożyczki. Umowa przewidywała w punkcie 12., że w przypadku naliczenia opłaty za opóźnienie, gdy kwota uzyskana od pożyczkobiorcy nie wystarcza na pokrycie całej raty oraz całej raty za opóźnienie, uzyskana kwota podlega zaliczeniu na niezapłacone opłaty za opóźnienie w kolejności od opłaty najwcześniej wymaganej, a następnie na raty co do których pożyczkobiorca pozostaje w opóźnieniu w kolejności od raty najwcześniej wymagalnej.

dowód: umowa pożyczki (k-20)

Pozwana opóźniała się ze spłatą rat wynikających z umów pożyczkowych, co doprowadziło do sytuacji, że kwota jej zadłużenia stała się równa dwóm pełnym ratom pożyczki. W wyniku tej sytuacji pismem z dnia 2.12.2011r. strona powodowa wypowiedziała umowy pożyczki zawarte z pozwaną z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, który upłynął 6.01.2012r.

Wypowiedzenie umów pożyczki doprowadziło w konsekwencji do natychmiastowej wymagalności niespłaconych zobowiązań, które wynosiły łączną kwotę 1 020,32zł. Wypowiedzenie umowy przesłano pozwanej listem poleconym

dowód: wypowiedzenie umowy pożyczki (k-21),

harmonogram wpłat (k - 41- 47);

Sąd zważył:

Z zebranego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego niezbicie wynika, że roszczenie strony powodowej jest w pełni zasadne i usprawiedliwione.

Pozwana poprzez opóźnienia w spłacie rat pożyczki umożliwiła stronie powodowej wypowiedzenie umów pożyczki, a prawo tego wypowiedzenia było zagwarantowane w treści umów pożyczki.

Trafnie podnosi strona powodowa, że wpłaty jakich dokonywała pozwana z uwagi na wybór opcji "bez obsługi - w domu" były dokonywane za pośrednictwem przelewów i rejestrowane w systemie elektronicznym.

Opóźnienia w spłacie powodowały naliczanie określonych umownie opłat za opóźnienie w łącznej wysokości 90zł, skoro każda opłata za opóźnienie wynosiła 15zł. Tak więc strona powodowa trafnie wylicza, że pozwana spłaciła ogółem kwotę 993.07 zł. w związku z czym do uregulowania całości zobowiązania umownego wobec strony powodowej pozostaje kwota łączna w wysokości 1020.32 zł.

Z historii spłat pożyczki nr (...) wynika, że pozwana na poczet tej pożyczki wpłaciła łącznie 579 zł. Jednakże w związku z opóźnieniami w spłatach rat, zgodnie z punktem 12 umowy pożyczki, pozwanej sześciokrotnie zostały naliczone opłaty za opóźnienie, w wysokości 15 zł każda, co łącznie dało kwotę 90 zł. Wobec tego z wpłaconej przez pozwaną kwoty 579 zł, 90 zł przeznaczone zostało na pokrycie opłat za opóźnienie, natomiast na poczet samej umowy została zaliczona kwota 489 zł, wobec czego do spłaty z tytułu pożyczki pozostała kwota 306,32 zł

Podobnie w historii spłat pożyczki nr (...) widać, że wpłaty były dokonywane bardzo nieregularnie i tu także sześciokrotnie zostały pozwanej naliczone opłaty za opóźnienie, na łączną kwotę 90 zł. Wobec tego z wpłaconej przez pozwaną kwoty 594,07 zł, 90 zł przeznaczone zostało na pokrycie opłat za opóźnienie, natomiast na poczet samej umowy została zaliczona kwota 504,07 zł, wobec czego do spłaty z tytułu pożyczki pozostała kwota 714 zł.

Reasumując pozwanej do spłaty z tytułu obu pożyczek pozostała kwota 1020,32 zł (306,32 zł+714 zł) .

Wynika z powyższego, że po zastosowaniu dwóch mechanizmów, których pozwana nie przyjmuje do wiadomości, tj. naliczania opłat za opóźnienie oraz zaliczania wpłat w pierwszej kolejności na te opłaty, a następnie dopiero na raty najwcześniej wymagalne, pozostała pozwanej do spłaty kwota - z pierwszej umowy: 306,32zł, a z drugiej umowy pożyczki: w wysokości 714zł.

Trafnie podniosła pozwana, że udzielony jej kredyt nie był związany z odbiorem rat w domu.

Należy jednak podzielić stanowisko strony powodowej, że obciążenie pozwanej dochodzoną kwotą nie narusza art. 7a uchylonej ustawy z dnia 20 07 2001 r. o kredycie konsumenckim ( Dz. U. Nr 100, poz. 1081 ze zm. ). Przepis art. 7a u.k.k. odnosi się tylko do kosztów występujących przy prawidłowym wykonaniu umowy zgodnie z jej pierwotnym kształtem, uiszczanych na rzecz kredytodawcy. Limit kosztów, określony w tym przepisie, nie odnosi się do kosztów związanych z późniejszymi zmianami umowy bądź jej nieprawidłowym wykonaniem ( opóźnienia w spłatach rat ).

Dlatego też Sąd zasądził od pozwanej na rzecz strony powodowej dochodzoną pozwem kwotę, skoro zgodnie z art. 720 k.c. biorący pożyczkę jest zobowiązany do jej zwrotu.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 k.c.

Orzeczenie o kosztach procesu znajduje uzasadnienie w treści art. 98 k.pc.