Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 7/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2013r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Beata Sokalska

Protokolant Paulina Szkutnik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2013 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa M. W., A. K.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powodów M. W. i A. K. kwotę 1.019,76 zł ( jeden tysiąc dziewiętnaście złotych 76/100) z odsetkami ustawowymi od kwoty 433,64 zł od 31 grudnia 2009r. do dnia zapłaty i od kwoty 586,12 zł od 4 kwietnia 2011r.;

II. zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powodów M. W. i A. K. kwotę 248,00m złotych tytułem zwrotu kosztów procesu oraz na rzecz powoda M. W. kwotę 179,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 7/13

UZASADNIENIE

Powodowie M. W. i A. K. domagali się w pozwie kwoty 1 019,76zł z odsetkami od kwot 433,64zł od 31.12.2009r. i od 586,12zł od 4.04.2011r.

W uzasadnieniu podali, iż w dniu 28.12.2009r. nieznany sprawca dokonał uszkodzeń w samochodzie należącym do powodów; koszt naprawy zgodnie z kosztorysem E. wyniósł 2 404,73zł brutto (1971,09zł netto), zgodnie z zawartą umową minicasco z dnia 4.12.2009r. wypłata odszkodowania nastąpiła po potrąceniu udziału własnego nie mniej niż po 500zł, w związku z czym pozwany wypłacił powodom kwotę 1 471,09zł. W dniu 19 01 2011r. doszło ponownie do szkody w pojeździe powodów; koszt naprawy zgodnie z kosztorysem E. wyniósł 3 134,47zł brutto (2 548,35zł netto). Zgodnie z umową zawartą z pozwaną w dniu 3.12.2010r. odszkodowanie miało być wypłacone bez udziału własnego.

Powodowie otrzymali odszkodowanie w kwocie 2 548,35zł netto. Zdaniem powodów wypłata odszkodowania bez uwzględnienia podatku VAT jest niezgodna z prawem, a w szczególności z Uchwałą Sądu Najwyższego z dnia 13 07 2000r. (...) która stanowi że zakaz stosowania klauzuli uznanej za niedozwoloną odnosi się nie tylko do przedsiębiorcy, wobec którego orzeczono zakaz, ale również do wszystkich innych podmiotów stosujących wzorce umowne. Tymczasem ustalenie wartości szkody na podstawie kosztorysu dokonanego przez ubezpieczyciela bez uwzględnienia podatku VAT została wpisana do rejestru klauzul niedozwolonych. Wobec tego powodowie domagają się kwoty dochodzonej tytułem dalszego odszkodowania pomniejszonej o podatek.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty wydanego w dniu 12.12.2012r. pozwana podniosła, że strony łączyły dwie umowy ubezpieczenia minicasco. Zgodnie z zawartymi umowami powodowie otrzymali odszkodowanie za szkody z dnia 28.12.2009r. i 19.01.2011r. na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) S.A.według zasad zawartych w systemie E.i zgodnie z § 18 ust. 2 OWU wyliczono szkodę bez podatku VAT. Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut powodów, iż odszkodowanie wypłacone na podstawie wyżej cytowanego przepisu jest niezgodne z prawem, bowiem Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów w decyzji (...)z dnia 30.12.2009r. stwierdził iż jego ocenie doszło m.in. do naruszenia zbiorowych interesów konsumentów, którzy zawarli ubezpieczenie autocasco w wariancie "wycena", co nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Powodowie M. W. i A. K. zawarli ze stroną pozwaną (...) SA w W. w dniu 4.12.2009r. umowę ubezpieczenia komunikacyjnego minicasco, a w dniu 3.12.2010r. kolejną umowę ubezpieczenia minicasco dotyczącą pojazdu S. (...) o numerze rejestracyjnym (...).

(dowód: polisy, k-7 i 10)

W dniu 28.11.2009r. pojazd powodów uległ uszkodzeniu, w związku z czym powodowie zgłosili szkodę do pozwanego (...), który dokonał wyceny szkody na podstawie kosztorysu w systemie E.. Szkodę wyceniono na kwotę 2 404,73zł brutto; pozwany wypłacił z tego tytułu odszkodowanie z dobrowolnego ubezpieczenia minicasco w kwocie 1 471,09zł z uwzględnieniem udziału własnego w kwocie 500zł. Odszkodowanie zostało wypłacone w kwocie nettom bez uwzględnienia podatku VAT.

(dowód: kosztorys, k-6);

Następnie w dniu 19.01.2011r. pojazd powodów ponownie uległ uszkodzeniu przez nieznanego sprawcę, w związku z czym pozwany (...) dokonał wyceny szkody w systemie E.. Koszt naprawy został wyceniony na kwotę 3 134,42zł (brutto) i powodowie otrzymali z tego tytułu kwotę 2 548,35zł netto - bez udziału własnego w związku ze zmianą umowy - jednak bez uwzględnienia podatku VAT.

(dowód: kosztorys, k-8,

zawiadomienie o wypłacie, k-15).

Powodowie nie prowadzą działalności gospodarczej.

(bezsporne)

Powodowie pismem z dnia 10.09.2012r. wezwali pozwany (...) S.A. do wypłaty odszkodowania łącznie w kwocie 1 019,76zł, tj. z uwzględnieniem podatku VAT w związku ze szkodą z dnia 25.12.2009r. i 19.01.2011r.

(dowód: wezwanie do zapłaty, k-17-18).

Sąd zważył

Niesporne w sprawie jest, że strony zawarły umowę ubezpieczenia komunikacyjnego minicasco od 4.12.2009r. z uwzględnieniem wkładu własnego od 3.12.2010r. bez udziału własnego.

Poza sporem jest, że w dniu 28.12.2009r. i 19.01.2011r. samochód powodów został uszkodzony przez nieznanego sprawcę, w związku z czym powodowie zgłosili szkodę.

Bezsporne jest też, że pozwany dokonał wyceny szkód w systemie E.i wypłacił powodom z tyt. szkody z dnia 28.12.2009r. kwotę 1 471,09zł bez podatku VAT i za szkodę z dnia 19.01. 20011r. kwotę 2 548,35zł netto również bez podatku VAT.

Sporne pozostaje, czy powodowie mieli otrzymać odszkodowanie w kwocie brutto.

Zgodnie z Ogólnymi Warunkami Ubezpieczenia minicasco z dnia 7.01.2008r. przepisem § 18 ustalone odszkodowanie następuje na podstawie wyceny sporządzonej przez (...) S.A.według zasad zawartych w systemie A.lub E.bez podatku VAT (…). Tymczasem klauzula mówiąca o wypłacie odszkodowań z autocasco pomniejszonych o podatek VAT w przypadku kosztorysowego rozliczenia szkody - o następującej treści "ustalenie wartości szkody (w przypadku wybrania wariantu kosztorysowego) następuje na podstawie wyceny dokonanej przez ubezpieczyciela, wyceny dokonuje się w oparciu o zasady systemu A.- bez uwzględnienia podatku VAT" wpisana została do rejestru klauzul niedozwolonych, m.in. pod numerem (...). \

W wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 23 10 2006r. (...)za niedozwolone postanowienie, które następnie zostało wpisane pod poz. (...)do Rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone o treści: "Wycena kosztów naprawy obejmuje: a) koszt robocizny ustalony wg wartości netto (bez uwzględnienia podatku) w oparciu o: - naprawcze normy czasowe określone przez producenta pojazdu lub inne, uznane przez (...) S.A, - średnią stawkę za 1 roboczogodzinę stosowaną na terenie działalności jednostki terenowej, która zawarła umowę ubezpieczenia lub w miejscu naprawy pojazdu, pod warunkiem braku możliwości dokonania naprawy na terenie działalności ww jednostki; b) koszty części zamiennych i materiałów według wartości netto (tzn. bez uwzględnienia podatku, cła, akcyzy, itp. ) ustalonych na podstawie katalogów E., A.lub innych uznanych przez (...) S.A.(…)". W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia Sąd stwierdził, że zapis ten pozostaje w sprzeczności z art. 385 (1) § kc jako sprzeczny z dobrymi obyczajami i rażąco naruszający interes konsumentów. W ocenie Sądu z chwilą wyrządzenia szkody na ubezpieczycielu zaczyna ciążyć obowiązek jej naprawienia. Obowiązek ten jest niezależny od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy, czy też nie. Decyzja poszkodowanego o dokonaniu naprawy samochodu bądź jej zaniechania nie ma wpływu na wysokość doznanego uszczerbku majątkowego,. Z tych względów określenie innych reguł ustalania odszkodowania, w zależności od tego, czy dokonywana jest naprawa samochodu, czy też nie, w oderwaniu od wysokości szkody; tożsamej w obu przypadkach trudno uznać za postanowienie określające jednoznacznie świadczenie główne. Stanowisko to podzielił Sąd Apelacyjny w wyroku wydanym na skutek apelacji zakładu Ubezpieczeń od przedmiotowego rozstrzygnięcia (...). W uzasadnieniu wydanego wyroku Sąd przede wszystkim stwierdził że "przyjęcie metody kosztorysowej do ustalania odszkodowania w istocie ogranicza odpowiedzialność pozwanej (zakładu ubezpieczeń). Niezależnie bowiem od tego, czy poszkodowany naprawił uszkodzony w wypadku pojazd, czy też podjął decyzję odmienną odnośnie uszkodzonego pojazdu, należy mu się od zakładu Ubezpieczeń odszkodowanie ustalone wg zasad wynikających z art. 363 §2 kc, co oznacza, że jego wysokość ma odpowiadać kosztom przywrócenia pojazdowi jego wartości sprzed wypadku. Gdy zatem naprawa pojazdu przywróci mu jego wartość sprzed wypadku, odszkodowanie winno odpowiadać kosztom właśnie takiej naprawy ( z uzasadnienia uchwały SN y dnia 15.11.2001r., sygn. akt(...))".

Mając na uwadze przepisy kodeksu cywilnego, przede wszystkim przepis art. 363 § 2 kc wysokość odszkodowania powinna być ustalona według cen części zamiennych i usług koniecznych do wykonania naprawy. Jeśli zaś według ustawy o cenach (Dz. U z 2001r. Nr 97 poz. 1050 z późn. zm.) - art. 3 ust. 1 pkt 1 cena jest wartością wyrażoną w jednostkach pieniężnych, którą kupujący obowiązany jest zapłacić przedsiębiorcy za towar lub usługę, przy czym w cenie uwzględnia się podatek ot towarów i usług oraz podatek akcyzowy, a na podstawie odrębnych przepisów sprzedaż towaru (usługi) podlega obciążeniu podatkiem od towarów i usług oraz podatkiem akcyzowym, to miernikiem wysokości szkody ustalanej wg cen kosztów naprawy jest tak właśnie określona cena naprawy pojazdu, to jest cena części zamiennych i usług obejmująca podatek VAT.

W uzasadnieniu wydanego wyroku Sąd Apelacyjny nawiązał również do uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17.05.2007r. (sygn. akt(...)). Sąd Apelacyjny akceptując tezy wyrażone w orzeczeniach do których się odwołał, uznał iż ukształtowanie postanowienia umownego nierespektującego zasad wyżej przedstawionych, uznać należy za przejaw niedozwolonego zgodnie z treścią art. 384 (1) kc ograniczenia kontraktowej odpowiedzialności ubezpieczyciela.

Nadto wskazać należy, iż w wyżej cytowanym wyroku z dnia 23 10 2006r. (...) zakwestionował nie tylko fakt posłużenia się przez jednego z ubezpieczyciela niejasnym określeniem źródła w oparciu o które ustalony zostanie rozmiar szkody, ale również zaoferowany przez ubezpieczyciela sposób ustalania jej wysokości w postaci odszkodowania w wysokości netto.

W przedmiotowej sprawie podkreślić należy, iż powodowie jako osoby fizyczne nie są podatnikami VAT i nie mają możliwości odliczenia podatku należnego od podatku naliczonego, a zatem winno im przysługiwać odszkodowanie w kwocie brutto.

Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził dalsze odszkodowanie w kwocie dochodzonej (nie kwestionowanej przez pozwaną) stanowiącą różnicę pomiędzy odszkodowaniem przyznanym w kwocie netto, a należnym w kwocie brutto, więc zasądził kwotę 1 019,76zł.

Nadto zgodnie z przepisem art. 98 kpc Sąd zasądził na rzecz powodów zwrot kosztów procesu.

Wobec tego orzeczono jak w sentencji.