Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ

POLSKIEJ

Dnia 17 października2013 roku

Sąd Rejonowy w Złotoryi I Wydział Cywilny

w składzie następującym :

Przewodniczący : SSR Joanna Nierzewska-Sosa

Protokolant : Ewelina Bober

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2013 roku w Złotoryi

na rozprawie

sprawy z powództwa A. S. (1)

przeciwko Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W. (poprzednio (...) Spółka Akcyjna w W.)

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. na rzecz powódki A. S. (1) kwotę 5.200,00 zł (pięć tysięcy dwieście złotych) wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 21 kwietnia 2012 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 2.185,99 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym kwotę 1.217,00 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

UZASADNIENIE

Powódka A. S. (1) w pozwie skierowanym przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W. (obecnie Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna) domagała się zasądzenia kwoty 5.200,00 złotych tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 kwietnia 2012r. do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu żądania podała, że w dniu 30 października 2011 roku w K. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której powódka doznała obrażeń ciała w postaci urazu kręgosłupa szyjnego. Powódka otrzymała od strony pozwanej tytułem zadośćuczynienia kwotę 1.800 zł. W ocenie powódki otrzymana kwota nie stanowiła odpowiedniej rekompensaty, a procentowy uszczerbek na zdrowiu został przez stronę powodowa ustalony na zbyt niskim poziomie.

Strona pozwana (...) Spółka Akcyjna w W. (obecnie Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna) w odpowiedzi na pozew wiosła o oddalenie powództwa. W ocenie strony pozwanej, zadośćuczynienie zostało przyznane w odpowiedniej wysokości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka w dniu 30 października 2011 roku w K. uczestniczyła w kolizji drogowej, której sprawca był ubezpieczony u strony pozwanej w zakresie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych /bezsporne/.

Na skutek wypadku powódka doznała obrażeń w postaci skręcenia kręgosłupa w odcinku szyjnym z przewlekłym zespołem bólowym szyjnym z drętwieniem palców rąk. Powstałe uszkodzenia są obrażeniami powodującymi trwały uszczerbek na zdrowiu wynoszący 5%. Obrażenia powódki wymagały wykonania zdjęcia rentgenowskiego, założenia kołnierza ortopedycznego, leczenia farmakologicznego i rehabilitacji.

Obecnie nadal występują u powódki bóle głowy, kręgosłupa i drętwienie rąk. Powódka ma problemy z wykonywaniem pracy zawodowej, prac domowych oraz codziennych czynności w prowadzeniu gospodarstwa domowego jak gotowanie czy sprzątanie.

Powódka ma 41 lat. Pracuje jako sprzątaczka. Przed wypadkiem była osoba samodzielną, w pełni sprawną i aktywną. W wyniku doznanych urazów stała się w wielu czynnościach uzależniona od męża i dzieci, a w pracy zmuszona jest korzystać z pomocy koleżanki. Brak pełnej sprawności powoduje u niej obawę przed utratą pracy.

Sprawca wypadku był ubezpieczony w zakresie odpowiedzialności cywilnej u strony pozwanej. W toku likwidacji szkody, strona pozwana wypłaciła na rzecz powódki kwotę 1.800 złotych tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Dowód: - opinia biegłego sądowego J. B. - k.49-50,

- opinia biegłej sądowej A. K. – k.105-106,

- akta szkody nr 953477,

- wyjaśnienia powódki A. S. – k.35-35v.;

Przy tak ustalonym stanie faktycznym Sąd zważył, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w całości.

Bezspornym w sprawie jest, że dnia 30 października 2011 roku doszło do wypadku, na skutek, którego powódka A. S. (1) poniosła szkodę. Sprawca wypadku, był ubezpieczony u strony pozwanej, która w toku likwidacji szkody wypłaciła powódce kwotę 1.800 złotych.

Sporna pozostaje natomiast kwestia wysokości należnego powódce zadośćuczynienia.

Zgodnie z art. 445§1 kc w przypadku uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia, Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednia sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Krzywda ujmowana jest jako cierpienie fizyczne i psychiczne tj. jako ujemne uczucia przeżywane w związku z cierpieniami fizycznymi lub następstwami uszkodzenia ciała. Przyznanie zadośćuczynienia nie jest obligatoryjne i zależy od oceny Sądu, opartej na całokształcie okoliczności sprawy.

W ocenie Sądu, ustalona przez stronę pozwaną kwota 1.800 złotych nie pozwala na złagodzenie doznanej przez powódkę krzywdy.

Ze zgromadzonego w spawie materiału dowodowego, a w szczególności z opinii biegłych sądowych, dokumentacji medycznej, a także z wyjaśnień powódki wynika, iż na skutek wypadku doznała ona urazów, które wymagały kilkutygodniowego leczenia i zabiegów rehabilitacyjnych. W związku z odniesionymi na skutek wypadku obrażeniami, powódka odczuwała ból i cierpienie. W okresie leczenia przyjmowała leki przeciwbólowe. Obecnie nadal odczuwa ból oraz dysfunkcję narządu ruchu. Dolegliwości bólowe oraz ruchowe ograniczają powódkę w wykonywaniu czynności życia codziennego. Utrudniają wykonywanie pracy zawodowej i codziennych prac w gospodarstwie domowym. Powódka nie może się schylać ani dźwigać. Musi korzystać z pomocy rodziny i współpracowników. Od czasu wypadku ogólny poziom funkcjonowania powódki uległ znacznemu pogorszeniu.

Uszczerbek na zdrowiu powódki ustalony w toku postępowania przez biegłego sądowego wynosi 5%. Wypłacona powódce kwota 1.800 złotych nie jest adekwatna do poniesionego przez powódkę uszczerbku. W ocenie Sądu kwotą adekwatną do stopnia odniesionych przez powódkę obrażeń, trwałości ich następstw i aktualnych warunków ekonomicznych panujących w kraju jest żądana przez powódkę kwota łącznie 7.000 złotych. Na skutek zdarzenia powódka poniosła uszczerbek na zdrowiu zarówno w sferze psychicznej jak i fizycznej, doznane obrażenia uniemożliwiły powódce przez znaczny czas wykonywanie pracy zawodowej i prac domowych. Powódka na skutek wypadku doznała wielu ograniczeń w swoich fizycznych możliwościach.

Uwzględniając powództwo Sąd miał też na względzie, że zadośćuczynienie ze względu na swój charakter kompensacyjny musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość, której wysokość musi być utrzymana w granicach odpowiadających aktualnym warunkom i przeciętnej stopie życiowej społeczeństwa. Powyższym kryteriom, zdaniem Sądu, odpowiada zadośćuczynienie dla powódki w kwocie 7.000 złotych. Mając na uwadze, że strona pozwana wypłaciła już powódce kwotę 1.800 złotych, Sąd na podstawie art. 445 § 1 zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki dalszą kwotę 5.200 złotych.

Uwzględniając żądanie w zakresie daty odsetek ustawowych Sąd miał na uwadze, że szkoda została zgłoszona w dniu 30 grudnia 2011r., a kwota 1.800 zł została wypłacona po upływie 30-dniowego terminu od daty zgłoszenia szkody. Stąd, w ocenie Sądu, żądanie powódki było już wymagalne w dacie 21 kwietnia 2012r. i żądanie w tym zakresie było uzasadnione.

O kosztach postępowania orzeczono na zasadzie wyrażonej w art.98 kpc.-