Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 listopada 2013 roku

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie Wydział II Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Bogdan Wolski

Protokolant: Olga Baran

po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2013 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa

E. S. (1)

przeciwko

E. S. (2)

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powódki na rzecz pozwanej kwotę 7217 zł (siedem tysięcy dwieście siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

. Sygn. akt II C 585/13

UZASADNIENIE

I. Stanowiska stron. 1. Powódka E. S. (1) wytoczyła powództwo przeciwko E. S. (2) występując o pozbawienie wykonalności postanowienia (w pozwie omyłkowo: „wyroku”) Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie z dnia 6 października 2009 r. wydanego w sprawie II Ns 697/07. 1.1. Uzasadniając żądanie powódka wskazała, iż postanowieniem z dnia
6 października 2009 r. Sąd Rejonowy zasądził na rzecz E. S. (2) udział
w spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu mieszkalnego nr (...) przy
ul. (...) w W. oraz udział w pawilonie handlowym
i dzierżawie terenu przy ul. (...) w W.. W dniu
20 lutego 2013 r. pełnomocnik działający w imieniu powódki skierował wezwanie przedprocesowe do zapłaty przez pozwaną kwoty łącznej 210.000 zł. W dniu 3 kwietnia 2013 r. pełnomocnik powódki doprecyzował roszczenie, które de facto wynosi 180.000 zł. W dniu 24 maja 2013 r. powódka wystąpiła z pozwem
o zapłatę kwoty 180.000 zł. Z powyższego wynika, iż po powstaniu tytułu egzekucyjnego doszło do zdarzenia, jakim jest roszczenie w stosunku do pozwanej. 2. Pozwana E. S. (2) wniosła w odpowiedzi na pozew o oddalenie powództwa. 2.1. Uzasadniając przedstawione stanowisko pozwana podniosła, przywołując art. 840 § 1 k.p.c., iż żadna z wymienionych w tym przepisie podstaw nie zachodzi w niniejszej sprawie. Pozwana nadto wskazała,
iż powódka opiera powództwo na rzekomo przysługującej jej wierzytelności
w kwocie 180.000 zł, w uzasadnieniu czego przedkłada pozew o zapłatę z tytułu zwrotu pożyczki udzielonej pozwanej przez powódkę na uzupełnienie wkładu budowlanego. Powódka nie przedstawiła żadnego dowodu, z którego wynikałoby, że pozew o zapłatę został faktyczne złożony w Sądzie
i że w związku z tym toczy się postępowanie cywilne. Wskazać jednak należy,
iż ewentualne roszczenia powódki w stosunku do pozwanej wynikające
z ww. pożyczki zostały już rozliczone w toku postępowania o dział spadku po ojcu pozwanej A. S.. W toku ww. postępowania powódka złożyła do akt sprawy dokument „Umowa pożyczki”. W toku postępowania II Ns 697/07 Sąd Rejonowy uwzględnił we wzajemnych rozliczeniach stron (powódki i pozwanej) przedmiotową pożyczkę.

II. Podstawa faktyczna rozstrzygnięcia. 1. Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi – Południe w Warszawie postanowieniem z dnia 6 października 2009 r. wydanym w sprawie II Ns 697/07 rozstrzygnął sprawę dotyczącą podziału majątku dorobkowego
E. S. (1) i A. S. oraz działu spadku po A. S.. W pkt. V tego orzeczenia Sąd Rejonowy zasądził od E. S. (1) na rzecz E. S. (2) kwotę 193.815,50 zł tytułem spłaty. 2. Na podstawie prawomocnego postanowienia z dnia 6 października
2009 r. prowadzone jest postępowanie egzekucyjne z wniosku E. S. (2) przeciwko E. S. (1) dotyczące egzekucji wynikającej
z tego orzeczenia należności pieniężnej.

III. Ocena zasadności roszczenia z wyjaśnieniem podstawy prawnej rozstrzygnięcia. 1. Powództwo jest niezasadne, a wobec tego podlega oddaleniu. 2. W art. 840 § 1 k.p.c. wskazane zostały okoliczności mogące stanowić podstawę, przy potwierdzeniu ich zaistnienia w toku postępowania sądowego, uwzględnienia powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. 3. Analiza okoliczności przedstawionych w uzasadnieniu pozwu potwierdza, iż powódka oparła swoje żądanie na podstawie określonej w art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c., to jest nastąpieniu zdarzenia po powstaniu tytułu egzekucyjnego, wskutek którego, czego już powódka w sposób wyraźny nie artykułuje, zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane. Zdarzeniem tym ma być, w ocenie powódki, istnienie roszczenia w stosunku do pozwanej. 4. Pozwana zasadnie zatem podniosła, iż okoliczności przywołane przez powódkę, nie mogą stanowić w żadnym przypadku podstawy uwzględnienia przedmiotowego powództwa opozycyjnego. 5. Sąd podzielając stanowisko pozwanej stwierdza, iż powódka nie wskazuje na jakiekolwiek zdarzenie, które zaistniało po powstaniu tytułu egzekucyjnego, to jest po uprawomocnieniu się postanowienia z dnia
6 października 2009 r. lub po zamknięciu rozprawy w sprawie II Ns 697/07, wskutek którego zobowiązanie wynikające z tego orzeczenia, wygasło albo nie może być egzekwowane. Powódka nie opisała także ewentualnego zdarzenia, które miałoby potwierdzać, iż doszło do spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie. Takim zdarzeniem w rozumieniu art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. niewątpliwie nie jest przekonanie powódki co do istnienia roszczenia o zapłatę przeciwko pozwanej lub ewentualne wytoczenie, a tym bardziej zamiar wytoczenia powództwa o zapłatę. 6. Powyższe oznacza, iż na gruncie obowiązującego prawa przedmiotowe powództwo nie może być uwzględnione. Dodatkowo podkreślić w tym miejscu należy, iż powództwo opozycyjne nie jest środkiem służącym ewentualnemu ponownemu przystąpieniu przez sąd do oceny zasadności stanowisk stron przedstawionych w toku postępowania rozpoznawczego zakończonego prawomocnym orzeczeniem, gdyż temu służy ewentualnie skarga o wznowienie postępowania, oczywiście przy zaistnieniu ustawowych warunków pozwalających na skuteczne wniesienie tego rodzaju skargi. Wystąpienie
z powództwem opozycyjnym nie może również inicjować oceny zasadności wydanego wcześniej orzeczenia, gdyż taka kontrola odbywa się co do zasady
w toku instancji w następstwie wniesienia odpowiedniego środka odwoławczego, tym bardziej tego rodzaju powództwo nie może być środkiem służącym kontroli prawomocnego orzeczenia. 7. W tym stanie sprawy Sąd nie znalazł podstaw do przeprowadzenia
postępowania dowodowego, gdyż okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy nie były pomiędzy stronami przedmiotem sporu, a brak uzasadnionych powodów do wniesienia powództwa opozycyjnego wynikał bezpośrednio
z twierdzeń strony inicjującej postępowanie sądowe. 8. Wobec powyższego Sąd orzekł, jak w pkt. 1 wyroku. 8.1. Sąd rozstrzygnął o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 3
k.p.c. i § 6 pkt. 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.