Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 maja 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSO Liliana Gambal

Protokolant: Kalina Tanaś

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 maja 2013 r. w J.

odwołania K. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

z dnia 08.06.2012 r., znak: (...)

w sprawie K. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.

o rentę szkoleniową

odwołanie oddala.

Sygn. akt VII U 930/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 08.06.2012 r. (znak: (...)) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W.odmówił wnioskodawcy K. W.prawa do renty szkoleniowej opierając się na treści orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 24.05.2012 r., w którym nie stwierdzono niezdolności do pracy wnioskodawcy oraz podstaw do orzeczenia celowości przekwalifikowania zawodowego.

K. W. odwołał się od powyższej decyzji podnosząc, że nie zgadza się z oceną stanu jego zdrowia dokonaną przez organ rentowy. Zdaniem wnioskodawcy stan zdrowia czyni go niezdolnym do pracy w dotychczasowym zawodzie kelnera i uzasadnia przyznanie prawa do renty szkoleniowej.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. W.urodzony (...) posiada wykształcenie zasadnicze zawodowe kelner-barman. Pracował jako kelner oraz pracownik ochrony. W okresie od 01.12.2006 r. do 30.06.2007 r. był uprawniony do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem do pracy. W okresie od 01.09.2008 r. do 31.08.2009 r. wnioskodawca był uprawniony do renty szkoleniowej.

/bezsporne/

W dniu 15.07.2011 r. K. W. złożył wniosek o rentę szkoleniową.

Orzeczeniem lekarza orzecznika ZUS z dnia 10.04.2012 r. uznano, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy, nie ustalono również wskazań do przekwalifikowania zawodowego.

Także komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24.05.2012 r. uznała, że wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy oraz, jak również stwierdziła, że brak jest podstaw do orzeczenia celowości przekwalifikowania zawodowego. U wnioskodawcy rozpoznano przebyte w 2005 r. złamanie szyjki kości udowej prawej, leczone operacyjnie, z wtórnymi zmianami zwyrodnieniowymi stawu biodrowego prawego, skrzywienie boczne kręgosłupa Th/L od dzieciństwa, uraz skrętny kręgosłupa Th/L w 2008 r. oraz wadę wzroku korygowaną szkłami od 2010 r.

Decyzją z dnia 08.06.2012 r. organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do renty szkoleniowej opierając się na treści orzeczenia komisji lekarskiej ZUS z dnia 24.05.2012 r.

/dowód: wniosek, postanowienie Sądu Okręgowego z 16.12.2011 r. – k.209, k.227 akt

rentowych ZUS;

orzeczenie z dnia 10.04.2012 r. – k.231 akt rentowych ZUS;

orzeczenie z dnia 24.05.2012 r. – k.241 akt rentowych ZUS;

opinia lekarska z dnia 24.05.2012 r. – k.142 akt orzeczniczych ZUS;

decyzja z dnia 08.06.2012 r. – k.242 akt rentowych ZUS/

Biegły sądowy chirurg rozpoznał u wnioskodawcy prawidłowy stan naczyniowy oraz przepuklinę rozworu przełykowego. Wnioskodawca pod względem chirurgicznym jest zdolny do pracy.

/dowód: opinia z dnia 26.09.2012 r. – k.9/

Biegły sądowy ortopeda-traumatolog rozpoznał u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu biodrowego po przebytym złamaniu szyjki kości udowej leczonym operacyjnie. Wnioskodawca nie jest niezdolny do pracy.

/dowód: opinia z dnia 01.02.2013 r. – k.17/

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art.60 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 153, poz.1227) osobie spełniającej warunki określone w art.57, w stosunku do której orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie, przysługuje renta szkoleniowa przez okres 6 miesięcy.

Przesłanki nabycia prawa do renty szkoleniowej określone są zatem w art.57 ust.1 ustawy emerytalnej, zgodnie z którym renta przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w art.57 ust.1 pkt.3 cytowanej ustawy albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W związku z wnioskiem o przyznanie prawa do renty szkoleniowej wnioskodawca poddany został przez organ rentowy badaniom lekarskim. W ich wyniku, orzeczeniem komisji lekarskiej z dnia 24.05.2012 r. uznano wnioskodawcę za zdolnego do pracy stwierdzając jednocześnie brak podstaw do orzeczenia celowości przekwalifikowania zawodowego, co skutkowało wydaniem w dniu 08.06.2012 r. decyzji odmawiającej prawa do renty szkoleniowej.

Ponieważ sporna decyzja ZUS odmawiająca prawa do renty oparta została na orzeczeniu komisji lekarskiej, w toku postępowania sądowego niezbędne stało się przebadanie wnioskodawcy przez biegłych sądowych z zakresu chirurgii i ortopedii, a zatem specjalności adekwatnych do stwierdzonych u niego schorzeń.

Biegły sądowy chirurg rozpoznał u wnioskodawcy prawidłowy stan naczyniowy oraz przepuklinę rozworu przełykowego. Zdaniem biegłego wnioskodawca pod względem chirurgicznym jest zdolny do pracy. Biegły wskazał, że stan naczyń obwodowych u wnioskodawcy jest prawidłowy. Przepuklina rozworu przełykowego nie stanowi przyczyny świadczenia rentowego i może być leczona zachowawczo. Biegły podniósł jednocześnie, że główną oceną stanu zdrowia wnioskodawcy w związku z przebytym urazem powinna być opinia biegłego ortopedy.

Biegły sądowy ortopeda-traumatolog rozpoznał u wnioskodawcy zmiany zwyrodnieniowe prawego stawu biodrowego po przebytym złamaniu szyjki kości udowej leczonym operacyjnie. Zdaniem biegłego wnioskodawca nie jest jednak niezdolny do pracy z powodu stwierdzonego stanu narządu ruchu.

Sąd przyjął za własne wnioski zawarte w opiniach biegłych. Opinie sporządzone zostały przez lekarzy posiadających stosowną wiedzę w zakresie posiadanych specjalizacji, po osobistym zbadaniu wnioskodawcy oraz w oparciu o analizę dostępnej dokumentacji lekarskiej. Biegli w jasny sposób wyrazili swoje stanowisko, iż wnioskodawca nie jest osobą niezdolną do pracy. Sąd nie mógł zatem poczynić ustaleń sprzecznych z opiniami biegłych, skoro uznał, że są one prawidłowe i jeżeli odmienne ustalenia nie mają oparcia w pozostałym materiale dowodowym. Opinie biegłych potwierdziły wnioski zawarte w orzeczeniu komisji lekarskiej ZUS.

Należy podkreślić, że przyznanie prawa do renty szkoleniowej jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy. Renta szkoleniowa jest przy tym świadczeniem okresowym przyznawanym na 6 miesięcy, który to okres może ulec maksymalnemu wydłużeniu o 30 miesięcy. Skoro jednak w rozpoznawanej sprawie żaden z biegłych nie ocenił wnioskodawcy jako osoby niezdolnej do pracy, brak było podstaw do przyznania prawa do renty szkoleniowej zgodnie z przepisem art.60 ust.1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Subiektywne przekonanie wnioskodawcy o istnieniu niezdolności do pracy ze względu na stan zdrowia nie może mieć decydującego znaczenia dla ustalenia prawa do świadczenia rentowego, albowiem miarodajny jest jedynie obiektywnie istniejący stan zdrowia, stwierdzony w toku postępowania w kontekście zachowanej zdolności do pracy, do której to oceny uprawnieni są biegli lekarze o specjalności odpowiadającej schorzeniom osoby badanej.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał odwołanie za bezzasadne i na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc, orzekł o jego oddaleniu.