Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 września 2013r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie Wydział I Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: SSO Adam Simoni

Sędziowie: SSO Wojciech Misiuda

SSO Tadeusz Strzyż (spraw.)

Protokolant : asyst. sędz. Aleksandra Hałabiś

po rozpoznaniu w dniu 13 września 2013r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku A. G.

przy udziale T. S., D. S.

o wpis sprostowania oznaczenia nieruchomości

- na skutek apelacji T. S. od postanowienia Sądu Rejonowego w Rzeszowie, VII Wydział Ksiąg Wieczystych z dnia 28 czerwca 2013r., sygn. akt (...)

p o s t a n a w i a:

o d d a l i ć apelację.

Sygn. akt I Ca 576/13

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 13 września 2013r.

Dnia 9 maja 2013r. referendarz sądowy dokonał sprostowania oznaczenia nieruchomości w dziale I-O księgi wieczystej (...), dokonując podziału działki nr (...) na działki: (...) zgodnie z wnioskiem zawartym w akcie notarialnym umowie darowizny z dnia 22 kwietnia 2013r. Rep. A. nr (...) sporządzonym w Kancelarii Notarialnej w R. przed notariuszem J. B.. Na powyższy wpis wniósł skargę T. S., podnosząc że działka (...) została mu zabrana przez Gminę M. R. bez zapłaty i bez jego zgody.

Postanowieniem z dnia 28 czerwca 2013r. Sąd Rejonowy w Rzeszowie VII Wydział Ksiąg Wieczystych w pkt I utrzymał w mocy zaskarżony wpis, a w pkt II orzekł, że każdy uczestnik postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. W ocenie Sądu Rejonowego zaskarżony wpis sprostowania oznaczenia nieruchomości został dokonany prawidłowo i na podstawie wskazanych przez Sąd przepisów prawa. Natomiast zarzuty skarżącego dotyczące decyzji administracyjnej w zakresie przejścia na rzecz Gminy M. R. własności działki (...) z dniem, w którym decyzja stanie się ostateczna nie podlegają badaniu w przedmiotowym postępowaniu, a Sąd jest związany ostateczną decyzją administracyjną, która może być kwestionowana jedynie na drodze postępowania administracyjnego.

Apelację na powyższe orzeczenie złożył T. S., wskazują, iż nie zgadza się z przejęciem przez Gminę M. R. działki nr (...) i na wpis działki nr (...) do Księgi Wieczystej bez porozumienia z uczestnikiem i bez rekompensaty finansowej. Zdaniem uczestnika został on wprowadzony w błąd, gdyż podpisał dokument o podziale działki, wiedząc, że podział ten jest potrzebny do uzyskania świadczeń emerytalnych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja złożona przez uczestnika nie zasługuje na uwzględnienie.

Wydane przez Sąd Rejonowy orzeczenie jest prawidłowe i brak jest podstaw do jego zmiany zgodnie z żądaniem skarżącego. W tym zakresie Sąd drugiej instancji w pełni podziela zarówno dokonane przez Sąd pierwszej instancji ustalenia faktyczne przyjmując je za własne, jak również wskazaną przez Sąd Rejonowy podstawę prawną zaskarżonego orzeczenia (por. m.in. wyrok SN z 21.12.2000r., IV CKN 194/00, wyrok SN z 10.11.2000r., IV CKN 156/00).

W pierwszej kolejności zaznaczyć należy, że kognicja Sądu w postępowaniu wieczystoksięgowym jest ograniczona. Stosownie do brzmienia art. 626 ⁸ § 2 k.p.c. Sąd rozpoznając wniosek o wpis bada jedynie treść wniosku, treść i formę dołączonych do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Artykuł 626 ⁸ § 2 k.p.c. określa kognicję nie tylko sądu prowadzącego księgi wieczyste, lecz także sądu drugiej instancji przy rozpoznawaniu apelacji od wpisu; sąd drugiej instancji rozstrzyga jedynie, czy wpis lub odmowa wpisu przez sąd pierwszej instancji jest zgodny z prawem w kontekście wniosku, treści i formy dokumentów stanowiących podstawę wpisu oraz treści księgi wieczystej.

Odnosząc się do zarzutów zgłoszonych przez apelującego, Sąd Okręgowy nie dopatrzył się naruszenia przez Sąd Rejonowy przepisów prawa. Sąd pierwszej instancji zbadał szczegółowo treść dokumentów dołączonych do wniosku, co wynika już choćby ze szczegółowego uzasadnienia postanowienia (k. 16-17). Jak słusznie podniósł Sąd Rejonowy sprostowania oznaczenia nieruchomości w razie niezgodności danych katastru nieruchomości z oznaczeniem nieruchomości w księdze wieczystej - dokonuje się na podstawie art. 27 ustawy o księgach wieczystych i hipotece z dnia 6 lipca 1982 r. (Dz.U.2013.707 j.t.). Dane dotyczące nieruchomości gruntowych i budynkowych wpisuje się w księdze wieczystej na podstawie wyrysu z mapy ewidencyjnej oraz wypisu z rejestru gruntów lub innego dokumentu sporządzonego na podstawie przepisów o ewidencji gruntów i budynków, chyba że odrębne przepisy stanowią inaczej, przy czym dokumenty te powinny być zaopatrzone w klauzulę właściwego organu prowadzącego ewidencję gruntów i budynków stwierdzającą, że przeznaczone są do dokonywania wpisów w księgach wieczystych (§ 28 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 września 2001 r. w sprawie prowadzenia ksiąg wieczystych i zbiorów dokumentów Dz.U.2001.102.1122). Wpis w księdze wieczystej został dokonany prawidłowo na podstawie dokumentów wskazanych w/w przepisach.

Podnoszone przez apelującego zarzuty dotyczące przejęcia przez Gminę M. R. działki nr (...) bez porozumienia z uczestnikiem i bez rekompensaty finansowej pozostają poza zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego. Poza kompetencją tego sądu pozostaje badanie czy przejście na rzecz Gminy M. R. własności działki nr (...) odbyło się zgodnie z przepisami prawa, Sąd w tym zakresie nie może prowadzić postępowania dowodowego i nie może ustalać spornych okoliczności dotyczących prawa. Sąd prowadzący księgi wieczyste ocenia jako materiał dowodowy jedynie dokumenty, w związku z czym tylko dokumenty mogą stanowić podstawę wpisów, a zalegające w aktach dokumenty stanowiły podstawę dokonania wpisu zgodnie z przepisami prawa.

W świetle powyższych uwag, wniesioną przez uczestnika apelację co do utrzymania w mocy zaskarżonego wpisu referendarza sądowego należało oddalić jako bezzasadną na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z 13 § 2 k.p.c.