Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 lipca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, II Wydział Karny, w składzie:

Przewodniczący:	SSA Wiesław Masłowski
Sędziowie:	SA Piotr Feliniak (spr.) SA Jacek Błaszczyk
Protokolant:	sekr. sąd. Łukasz Szymczyk

przy udziale H. T., Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej w Łodzi

po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2013 r., sprawy

1)  J. K.

oskarżonego z art. 278 §1 kk; art. 280 §2 kk;

2)  J. F.

oskarżonego z art. 278 §1 kk w zw. z art. 64 §1 kk; art. 280 §2 kk w zw. z art. 64 §1 kk; art. 280 §2 kk w zb. z art. 157 §2 kk w zw. z art. 11 §2 kk w zw. z art. 64 §1 kk;

3)  S. P.

oskarżonego z art. 278 §1 kk; art. 280 §2 kk; art 263 §2 kk;

na skutek apelacji wniesionych przez prokuratora i obrońców oskarżonych

od wyroku Sądu Okręgowego w Płocku

z dnia 18 lutego 2013 r., sygn. akt II K 82/12

na podstawie art. 437 kpk, art. 438 pkt 1 kpk, art. 624 1 kpk

1)  zmienia zaskarżony wyrok, z te sposób, że:

a)  uchyla orzeczenia o karach łącznych z pkt VIII wyroku wobec oskarżonych J. K., J. F. i S. P.;

b)  uchyla zaskarżony wyrok wobec:

-

J. K. w pkt IV,

-

J. F. w pkt V,

-

S. P. w pkt VI, VII i XI,

i sprawę w tym zakresie przekazuje Sądowi Okręgowemu w Płocku do ponownego rozpoznania;

• 2)  utrzymuje w mocy wyrok w pozostałej części;

  3)  zasądza od skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackich:

  -

  adw. G. W. – obrońcy oskarżonego J. K.,

  -

  adw. E. Ż. – obrońcy oskarżonego J. F.,

kwoty po 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych,

-

adw. K. W. – obrońcy oskarżonego S. P. kwotę 1.000 (jeden tysiąc) złotych,

tytułem kosztów obrony z urzędu oskarżonych w postępowaniu odwoławczym;

• 4)  zwalnia oskarżonych od kosztów sądowych za II instancję.

Sygn. akt II AKa 114/13

UZASADNIENIE

Prokurator zarzucił:

1)  J. K. , że:

I.  w dniu 12 marca 2012 r. w P. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z S. P., S. D. i J. F. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 5250 złotych z sejfu salonu gier firmy Joker, w którym pracowała S. D. w ten sposób, iż wcześniej porozumiał się z powyżej wskazanymi osobami co do faktu upozorowania napadu rabunkowego i w chwili zdarzenia w ramach ustalonego podziału ról wraz z J. F. pozorując napad rabunkowy zażądał od S. D. wydania pieniędzy, które w/wymieniona dobrowolnie wydała jako rzekomym napastnikom dokonującym napadu w różnych nominałach w kwocie 5250 złotych po otworzeniu sejfu powierzonymi jej przez właściciela kluczami na szkodę P. Z., które to pieniądze następnie zostały podzielone pomiędzy tymi osobami, tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.;

II.  w dniu 17 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z S. P. i J. F., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. grożąc poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu P. C. doprowadził w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw firmy (...) gotówki w kwocie 604,13 złotych oraz telefonów komórkowych marki N. (...) o wartości 40 złotych i N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę właściciela stacji M. M. oraz telefonu N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę w/wymienionego pracownika stacji P. C., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.;

III.  w dniu 16 marca 2012 roku w P. przy ul (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z S. P. i J. F., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. grożąc poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu i kierowanie gróźb pozbawienia życia dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji (...) portfela marki N. wraz z dokumentami i gotówką o łącznej wartości 160 złotych na szkodę pracownika stacji P. K., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.;

IV.  w dniu 20 marca 2012 roku w P. przy ul (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. F., S. P., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M., P. kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej grożąc poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu J. P. oraz poprzez oddanie w jego kierunku strzału z niezaładowanej amunicją broni, a także J. F. stosował wobec pokrzywdzonego przemoc kopiąc w/w doprowadził w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z kasy stacji paliw gotówki w kwocie 366 złotych na szkodę właściciela stacji J. K. (2), tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.

2)  J. F. , że:

I.  w dniu 12 marca 2012 r. w P. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z S. P., S. D. i J. K. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 5250 złotych z sejfu salonu gier firmy Joker, w którym pracowała S. D. w ten sposób, iż wcześniej porozumiał się z powyżej wskazanymi osobami co do faktu upozorowania napadu rabunkowego i w chwili zdarzenia w ramach ustalonego podziału ról wraz z J. K. pozorując napad rabunkowy zażądał od S. D. wydania pieniędzy, które w/wymieniona dobrowolnie wydała jako rzekomym napastnikom dokonującym napadu w różnych nominałach w kwocie 5250 złotych po otworzeniu sejfu powierzonymi jej przez właściciela kluczami na szkodę P. Z., które to pieniądze następnie zostały podzielone pomiędzy tymi osobami, przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu łat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

II.  w dniu 17 marca 2012 roku w P. przy ul (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i S. P., posługując się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. grożąc poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu P. C. doprowadził w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw firmy (...) gotówki w kwocie 604,13 złotych oraz telefonów komórkowych marki N. (...) o wartości 40 złotych i N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę właściciela stacji M. M. oraz telefonu N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę w/wymienionego pracownika stacji P. C., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

III.  w dniu 16 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z S. P. i J. K., posługując się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kał. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. grożąc poprzez jej demonstrowanie i kierowanie gróźb pozbawienia życia P. K. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji (...) portfela marki N. wraz z dokumentami i gotówką o łącznej wartości 160 złotych na szkodę w/w pracownika stacji P. K., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

IV.  w dniu 20 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K., S. P. posługując się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej grożąc pokrzywdzonemu J. P. poprzez jej demonstrowanie i oddanie w jego kierunku strzału z niezaładowanej amunicją przedmiotowej broni, a także kopiąc J. P. nogą w głowę na skutek czego doznał on obrażeń ciała w postaci sińca powłok twarzy powodującego naruszenie czynności narządu ciała na okres poniżej 7 dni, czym doprowadził w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonał zaboru w celu przywłaszczenia z kasy stacji paliw gotówki w kwocie 366 złotych na szkodę właściciela stacji J. K. (2), przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu pięciu lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne, tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.;

1)  S. P., że:

I.  w dniu 12 marca 2012 r. w P. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. K., S. D. i J. F. dokonał zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 5250 złotych z sejfu salonu gier firmy Joker, w którym pracowała S. D. w ten sposób, iż wcześniej porozumiał się z powyżej wskazanymi osobami co do faktu upozorowania napadu rabunkowego i w chwili zdarzenia w ramach ustalonego podziału ról oczekiwał w taksówce na J. K. i J. F., którym S. D. dobrowolnie wydała, jako rzekomym napastnikom dokonującym napadu pieniądze w różnych nominałach w kwocie 5250 złotych po otworzeniu sejfu powierzonymi jej przez właściciela kluczami na szkodę P. Z., które to pieniądze następnie zostały podzielone pomiędzy tymi osobami, tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.;

II.  w dniu 17 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i J. F. w ramach ustalonego wcześniej podziału ról i zaplanowania czynności zabezpieczał ucieczkę z miejsca przestępstwa oczekując na w/w współsprawców w samochodzie marki O., podczas gdy J. K. i J. F., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu P. C. doprowadzili w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonali zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw firmy (...) gotówki w kwocie 604,13 złotych oraz telefonów komórkowych marki N. (...) o wartości 40 złotych i N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę właściciela stacji M. M. oraz telefonu N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę w/wymienionego pracownika stacji P. C., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.;

III.  w dniu 16 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K. i J. F. w ramach ustalonego podziału ról i zaplanowania czynności zabezpieczał ucieczkę z miejsca przestępstwa oczekując na w/w współsprawców w samochodzie marki O. podczas gdy, J. K. i J. F., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu i kierowanie gróźb pozbawienia życia dokonali zaboru w celu przywłaszczenia z budynku stacji LPG portfela marki N. wraz z dokumentami i gotówką o łącznej wartości 160 złotych na szkodę pracownika stacji P. K., tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.;

IV.  w dniu 20 marca 2012 roku w P. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, wspólnie i w porozumieniu z J. K., J. F., w ramach ustalonego wcześniej podziału ról i zaplanowania czynności zabezpieczał ucieczkę z miejsca przestępstwa oczekując na współsprawców w samochodzie marki H. podczas, gdy J. K. i J. F., z których to osób J. F. posługiwał się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej dostarczoną wcześniej przez S. P. poprzez jej demonstrowanie pokrzywdzonemu J. P. oraz poprzez oddanie w jego kierunku strzału z niezaładowanej amunicją broni, a także J. F. stosował wobec pokrzywdzonego przemoc kopiąc w/w doprowadzili w/wymienionego pokrzywdzonego do stanu bezbronności, a następnie dokonali zaboru w celu przywłaszczenia z kasy stacji paliw gotówki w kwocie 366 złotych na szkodę właściciela stacji J. K. (2), tj. o czyn z art. 280 § 2 k.k.;

V.  w okresie od nieustalonego dnia do dnia 20 marca 2012 r. w P. bez wymaganego pozwolenia na posiadanie broni posiadał broń palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mmm PA nr (...) produkcji niemieckiej, tj. o czyn z art. 263 § 2 k.k.;

1)  S. D., że:

w dniu 12 marca 2012 r. w P. przy ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu z J. K., S. P. i J. F. dokonała zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy w kwocie 5250 złotych z sejfu salonu gier firmy (...), w którym pracowała w ten sposób, iż wcześniej porozumiała się z powyżej wskazanymi osobami co do faktu upozorowania napadu rabunkowego i w chwili zdarzenia dobrowolnie wydala rzekomym napastnikom pieniądze w różnych nominałach w kwocie 5250 złotych po otworzeniu sejfu powierzonymi jej przez właściciela kluczami na szkodę P. Z., które to pieniądze następnie zostały podzielone pomiędzy nią, a w/w wskazanymi mężczyznami, tj. o czyn z art. 278 § 1 k.k.

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Płocku z dnia 18 lutego 2013 roku, w sprawie sygn. akt II K 82/12:

I.  oskarżonych S. D. oraz J. K., J. F. i S. P. w ramach zarzucanego im z punktu I aktu oskarżenia czynu uznano za winnych tego, że w dniu 12 marca 2012 r. w P. na ul. (...) działając wspólnie i w porozumieniu poprzez otworzenie sejfu kluczem zabrali w celu przywłaszczenia pieniądze w łącznej kwocie 5250 złotych na szkodę P. Z. oraz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w K., co stanowi przestępstwo z art. 278 § 1 k.k., przy czym J. F. czyn ten popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to z mocy tych przepisów oskarżonych skazano, a na podstawie art. 278 § 1 k.k. wymierzono:

-.

-

J. K. karę roku pozbawienia wolności,

-

J. F. karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

-

S. P. karę roku i 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności,

-

S. D. karę roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 33 § 1, 2 i 3 k.k. orzeczono wobec oskarżonej S. D. karę 100 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na kwotę 10 złotych;

III.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k., art. 70 § 1 pkt 2 k.k., art. 72 § 1 pkt 1 k.k. oraz art. 73 § 1 k.k. zawieszono wykonanie orzeczonej oskarżonej S. D. kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata oddając w tym okresie pod dozór kuratora sądowego i zobowiązując do informowania kuratora sądowego o przebiegu okresu próby;

IV.  oskarżonego J. K. uznano w ramach zarzucanych mu czynów z punktu II, III i IV aktu oskarżenia za winnego tego, że w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając wspólnie i w porozumieniu z J. F. i S. P.:

-

w nocy z 16/17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego ME9 Mód. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia P. K. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw portfel marki N. o wartości 50 złotych z pieniędzmi w kwocie 160 złotych na szkodę P. K.,

-

w dniu 17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia P. C. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 604,30 złotych, telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 40 złotych oraz telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę M. M., a także telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę P. C.,

-

w dniu 20 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia J. P. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 366 złotych na szkodę J. K. (2),

co stanowi przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to z mocy art. 280 § 2 k.k. skazano na karę 4 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności;

V.  oskarżonego J. F. uznano w ramach zarzucanych mu czynów z punktu II, III i IV aktu oskarżenia za winnego tego, że w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając wspólnie i w porozumieniu z J. K. i S. P.:

-

w nocy z 16/17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) la poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie pozbawieniem życia P. K. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw portfel marki N. o wartości 50 złotych z pieniędzmi w kwocie 160 złotych na szkodę P. K.,

-

w dniu 17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie pozbawieniem życia P. C. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 604,30 złotych, telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 40 złotych oraz telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę M. M., a także telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę P. C.,

-

w dniu 20 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie pozbawieniem życia J. P. oraz użycie przemocy polegającej na szarpaniu, uderzeniu ręką w twarz i dwukrotnym kopnięciu J. P. w głowę na skutek czego spowodował siniec powłok twarzy w okolicy oczodołu lewego powodujący naruszenie czynności narządu ciała na okres trwający nie dłużej niż 7 dni zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 366 złotych na szkodę J. K. (2),

przy czym czyn ten popełnił w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo podobne, co stanowi przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. oraz art. 157 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to z mocy tych przepisów skazano, a na podstawie art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. wymierzono karę 6 lat pozbawienia wolności;

VI.  oskarżonego S. P. uznano w ramach zarzucanych mu czynów z punktu II, III i IV aktu oskarżenia za winnego tego, że w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru działając wspólnie i w porozumieniu z J. F. i J. K.:

-

w nocy z 16/17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) la poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia P. K. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw portfel marki N. o wartości 50 złotych z pieniędzmi w kwocie 160 złotych na szkodę P. K.,

-

w dniu 17 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia P. C. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 604,30 złotych, telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 40 złotych oraz telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 200 złotych na szkodę M. M., a także telefon komórkowy marki N. (...) o wartości 100 złotych na szkodę P. C.,

-

w dniu 20 marca 2012 r. w P. na ul. (...) poprzez posłużenie się bronią palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) i grożenie przez J. F. pozbawieniem życia J. P. zabrał w celu przywłaszczenia z budynku stacji paliw pieniądze w kwocie 366 złotych na szkodę J. K. (2),

co stanowi przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i za to z mocy art. 280 § 2 k.k. skazano na karę 5 lat pozbawienia wolności;

VII.  oskarżonego S. P. uznano w ramach zarzucanego mu czynu z punktu V aktu oskarżenia za winnego tego, że od nieustalonego dnia do dnia pomiędzy 12 a 16 marca 2012 r. w P. bez wymaganego zezwolenia posiadał broń palną w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...), co stanowi przestępstwo z art. 263 § 2 k.k. i za to z mocy tego przepisu skazano na karę roku pozbawienia wolności;

VIII.  na podstawie art. 85 k.k., art. 86 § 1 k.k. wymierzono oskarżonym kary łączne:

-

J. K. 5 lat pozbawienia wolności,

-

J. F. 6 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

-

S. P. 5 lat 6 miesięcy pozbawienia wolności;

IX.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonych kar pozbawienia wolności zaliczono okresy rzeczywistego pozbawienia wolności:

-

wobec oskarżonego J. K. od dnia 20 marca 2012 r.,

-

wobec oskarżonego J. F. od dnia 22 marca 2012 r. do dnia 17 stycznia 2013 r.,

-

wobec oskarżonego S. P. od dnia
22 marca 2012 r.;

X.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczono oskarżonej S. D. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 24 maja 2012 r. przyjmując jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności za równoważny dwóm dziennym stawkom grzywny;

XI.  na podstawie art. 44 § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego J. F. środek karny przepadku na rzecz Skarbu Państwa z datą uprawomocnienia się wyroku broni palnej w postaci pistoletu gazowego M. M.. Para kal. 9 mm PA nr (...) oraz czapki koloru czarnego typu kominiarka z napisem REJS.

Rozstrzygnięto o kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym z urzędu oraz o kosztach sądowych związanych z postępowaniem pierwszoinstancyjnym (wyrok. K. 1352-1367).

Powyższy wyrok uprawomocnił się wobec oskarżonej S. D., natomiast apelacje wywiedli prokurator o obrońcy oskarżonych J. K., J. F. i S. P..

Prokurator zaskarżył powyższy wyrok w części dotyczącej skazania za czyn z art. 280 § 2 kk w zw. z art. 12 kk na niekorzyść oskarżonych J. K., J. F. i S. P. i zarzucił obrazę przepisu prawa materialnego, a to:

-

art. 12 kk, poprzez wskazanie, że czyny kwalifikowane z art. 280 § 2 kk, popełnione przez oskarżonych J. K., J. F. i S. P. w datach: z 16/17 marca 2012 r. na szkodę P. K., 17 marca 2012 r. na szkodę M. M. i P. C., 20 marca 2012 r. na szkodę J. P. i J. K. (2) mogą zostać uznane za czyn ciągły, bowiem zostały popełnione w ocenie Sądu w krótkich odstępach czasu, w realizacji z góry powziętego zamiaru, podczas gdy każde z tych zachowań miało charakter również ataku na dobro osobiste pokrzywdzonego, który w opisywanej sprawie nie był tożsamy (różne osoby pokrzywdzone), a co zgodnie z wolą ustawodawcy stanowi bezwzględny warunek uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony.

Podnosząc powyższe prokurator wniósł o rozwiązanie orzeczonych wobec oskarżonych J. K., J. F. i S. P. kar łącznych, uchylenie zaskarżonego orzeczenia we wskazanym zakresie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania oraz orzeczenie wobec S. P. kary łącznej za czyny opisane w punkcie pierwszym i siódmym wyroku Sądu Okręgowego w Płocku w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności, w pozostałym zaś zakresie o utrzymanie wyroku w mocy (apelacja k. 1525-1526).

Obrońca oskarżonego J. K. zaskarżył wyrok w części dotyczącej wymiaru kary łącznej i podnosząc zarzut jej rażącej surowości, wniósł o zmianę wyroku w części dotyczącej wymiaru kary łącznej poprzez jej złagodzenie (apelacja k. 1521-1523).

Także w tym zakresie wywiódł apelację obrońca oskarżonego J. F.. Wyrokowi zarzucił rażącą surowość orzeczonych jednostkowych kar pozbawienia wolności oraz kary łącznej.

Wniósł o zmianę wyroku poprzez złagodzenie jednostkowych kar pozbawienia wolności i w następstwie kary łącznej, orzeczenie kar jednostkowych w granicach dolnego ustawowego zagrożenia oraz zastosowanie zasady pełnej absorpcji przy wymiarze kary łącznej pozbawienia wolności (apelacja k. 1527-1529).

Obrońca oskarżonego S. P. zaskarżył wyrok w całości na korzyść oskarżonego i zarzucił:

1)  na podstawie art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych polegający na błędnym przyjęciu, iż w nieustalonym dniu i miejscu w P. S. P. posiadał broń palną w postaci pistoletu gazowego ME 9 M.. Para kal. 9 mm PA nr (...), podczas gdy, na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd winien ustalić, iż oskarżony posiadał niesprawny i nie nadający się do użycia pistolet gazowy, który w tym konkretnym przypadku, nie jest bronią palną;

2)  na podstawie art. 438 pkt 3 k.k. obrazę przepisów postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia, tj. art. 7 k.p.k., art. 201 k.p.k. poprzez oparcie rozstrzygnięcia na niejasnej, sprzecznej i niepełnej opinii biegłego z zakresu broni i balistyki podczas gdy opinia ta nie odpowiada jasno, precyzyjnie i kompletnie na postawione przez organ prowadzący postępowanie pytania, a jej wnioski, w szczególności, że przedmiotowy pistolet jest bronią palną, nie uwzględniają wszystkich przesłanek;

3)  na podstawie art. 438 pkt 3 k.k. błąd w ustaleniach faktycznych poprzez przyjęcie, że czyn oskarżonego, w zakresie zarzutów z punktów II, III i IV aktu oskarżenia, polegał na popełnieniu przestępstwa z art. 280 § 2 k.k. w formie zjawiskowej współsprawstwa, podczas gdy zgromadzony w sprawie materiał dowodowy wskazuje, iż oskarżony był li tylko pomocnikiem w popełnianiu przestępstw przez współoskarżonych, przy czym, przy popełnianiu tych przestępstw, wbrew błędnym ustaleniom Sądu I instancji, nie posługiwano się bronią palną w rozumieniu art. 280 § 2 k.k., a zatem zachowanie S. P. kwalifikować należy jako przestępstwo z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k.;

4)  na podstawie art. 438 pkt 3 k.k. błąd w ustaleniach faktycznych poprzez błędne uznanie, że w zakresie zarzutu z punktu I aktu oskarżenia, czyn oskarżonego polegał na popełnieniu przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. w formie zjawiskowej współsprawstwa, a nie pomocnictwa, na co, w ocenie obrony, wskazują zgromadzone w sprawie dowody;

5)  ponadto, z ostrożności procesowej, na podstawie art. 438 pkt 4 k.p.k. rażącą niewspółmierność kary wymierzonej oskarżonemu w punktach I i VI, a w konsekwencji w punkcie VIII wyroku, wskazując na nieadekwatność kary pozbawienia wolności do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonego, stopnia jego zawinienia i pozostałych zasad wskazanych w art. 53 k.k.

Wskazując na powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego S. P. od zarzutu popełnienia przestępstwa z punktu V aktu oskarżenia, w zakresie zarzutu z punktu I aktu oskarżenia uznanie go za winnego popełnienia przestępstwa z art. 18 § 3 w zw. z art. 278 § 1 k.k. i wymierzenie mu łagodnej kary, oscylującej w granicach minimalnego zagrożenia ustawowego, zaś w zakresie zarzutów z punktów II, III i IV aktu oskarżenia o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uznanie oskarżonego S. P. za winnego popełnienia przestępstwa z art. 18 § 3 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 12 k.k. i wymierzenie mu kary w granicach minimalnego zagrożenia ustawowego za to przestępstwo. Ponadto o wymierzenie oskarżonemu kary łącznej za popełnione przestępstwa na zasadzie pełnej kumulacji.

Ewentualnie obrońca wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawny do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji (apelacja k. 1531-1548).

Na rozprawie odwoławczej obrońca oświadczył, iż popiera wywiedzioną apelację z wyjątkiem zarzutu określonego w pkt 3 (k. 1617).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

W pierwszej kolejności należy odnieść się do apelacji prokuratora, bowiem jest ona zasadna i jej zasadność powoduje, iż przedwczesnym jest ustosunkowywanie się do większości zarzutów podnoszonych w apelacjach obrońców oskarżonych.

Wydane rozstrzygniecie dotknięte jest bowiem uchybieniem mieszczącym się w ramach względnej przesłanki odwoławczej określonej w art. 438 pkt 1 kpk.

Uznając sprawstwo i winę oskarżonych J. K., J. F. oraz S. P. w zakresie zarzucanych im czynów z pkt II, III i IV aktu oskarżenia Sąd Okręgowy uznał, iż działali oni w warunkach określonych w art. 12 kk i dokonał modyfikacji opisu czynu i kwalifikacji prawnej uznając popełnienie tych przestępstw jako działanie w warunkach czynu ciągłego. Ponieważ w wypadku przestępstw rozboju objętych tą konstrukcją mamy do czynienia z podwójnym przedmiotem ochrony prawnej, którym są zarówno dobra o charakterze osobistym, jak i mienie. Przeciwko możliwości zastosowania tej konstrukcji przemawiało wyłączenie, o którym mowa w treści art. 12 kk. W wypadku dobra o charakterze osobistym warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

W niniejszej sprawie warunek ten nie został spełniony, bowiem zarzucane czyny wskazywały różnych pokrzywdzonych, w zakresie każdego z przestępstw będących przedmiotem rozpoznania. Przyjęcie więc tej konstrukcji co do czynów przypisanych w pkt IV, V i VI wyroku stanowiło więc oczywistą obrazę prawa materialnego, co przyznał sam Sąd Okręgowy w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia (k. 1485) i co powodowało zasadność apelacji prokuratora.

Na marginesie stanowiska sądu I instancji zauważyć należy, iż przyjęcie, że spełniony został inny z warunków do zastosowania konstrukcji przewidzianej w art. 12 kk, a mianowicie działania z góry powziętym zamiarem w ocenie Sądu Apelacyjnego, ma charakter arbitralny. Mając na uwadze, iż ugruntowane poglądy doktryny i orzecznictwa wykluczają, aby można uznać „ogólny zamiar popełnienia przestępstw” jako działanie z góry powziętym zamiarem, przyjąć należało, na gruncie realiów przedmiotowej sprawy, iż ustalić można by co najwyżej zamiar odnawialny, a więc nie spełniający wyżej wskazanego warunku, umożliwiającego zastosowanie konstrukcji przewidzianej w art. 12 kk.

Uznanie zasadności apelacji prokuratora spowodowało zatem konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku w zakresie orzeczonych kar łącznych, a ponadto w zakresie przypisanych oskarżonym J. K., J. F. i S. P. przestępstw z pkt IV, V i VI wyroku. Ponadto w stosunku do tego ostatniego oskarżonego należało wyrok uchylić co do przestępstwa z pkt VII i rozstrzygnięcia zawartego w pkt XI wyroku, bowiem przestępstwo przypisane oskarżonemu S. P., wypełniające dyspozycję art. 263 §2 kk i orzeczenie przepadku broni palnej w postaci pistoletu gazowego, ściśle związane jest z czynami jakie przypisano oskarżonym w pkt IV-VI wyroku.

Powyższe rozstrzygnięcie spowodowało, iż bezprzedmiotowym stało się rozważanie zarzutu apelacji obrońcy J. K., który skarżył jedynie wymiar kary łącznej, a ponadto przedwczesnym jest ustosunkowywanie się do większości zarzutów apelacji obrońcy oskarżonego S. P., bowiem podnoszone zarzuty będą ponownie przedmiotem rozstrzygnięć i ocen sądu I instancji.

Pozostał do omówienia zarzut błędu w ustaleniach faktycznych związany z czynem przypisanym temu oskarżonemu w pkt I wyroku (zarzut 4 apelacji). Skarżący podnosi tu, iż błąd ten dotyczył ustalenia współdziałania tego oskarżonego w formie zjawiskowej współsprawstwa, a nie pomocnictwa na co, w ocenie obrony, wskazują zgromadzone w sprawie dowody.

Zarzut ten jest niezasadny. Jego uzasadnienie wskazuje bowiem, iż skarżący w istocie dokonuje własnych ustaleń i ocen, pomijając te elementy, które wskazują na zasadność stanowiska Sądu Okręgowego. Przypomnieć więc należy, iż przyjęcie współsprawstwa w zakresie popełnienia tego przestępstwa przez wszystkich oskarżonych występujących w sprawie wynikało z takich okoliczności, iż wstępne ustalenia i zamiar popełnienia zainicjowany był przez oskarżonych S. D. i
S. P.. To właśnie oskarżony S. P. skontaktował się z oskarżonym J. K. i J. F. i wspólnie ustalili czas i sposób dokonania przestępstwa, a następnie plan ten zrealizowali i wspólnie podzielili pieniądze uzyskane z tego przestępstwa. Skarżący nie kwestionuje tych ustaleń. Podnosi jedynie, iż oskarżony S. P. nie był bezpośrednim wykonawcą upozorowanego napadu na S. D.. Pomija więc większość powyższych ustaleń, a ponadto fakt, iż rola oskarżonego S. P. wynikała z przyjętego planu oraz podziału ról.

Powyższe powoduje więc bezzasadność podnoszonego zarzutu.

W zakresie tego przestępstwa brak jest podstaw do uznania, aby kara jednostkowa wymierzona za ten czyn oskarżonym S. P. oraz J. F. nosiła cechy rażącej niewspółmierności, o której mowa w art. 438 pkt 4 kpk. Jej wymiar uwzględnia ustalone przez Sąd Okręgowy okoliczności zarówno łagodzące, jak i przemawiające na niekorzyść oskarżonych. Argumentacja zawarta w apelacjach obrońców oskarżonych dotyczy przede wszystkim orzeczonych kar łącznych oraz kar jednostkowych, co do których rozstrzygnięcie uchylono i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy należy ponownie przeprowadzić postępowanie dowodowe i wydać rozstrzygnięcie bez wykazanych wyżej błędów.

W wypadku zaskarżenia orzeczenia należy sporządzić pisemne motywy, w których należy odnieść się wyczerpująco zwłaszcza do zarzutów wynikających z treści apelacji obrońcy oskarżonego S. P..

Rozstrzygając o kosztach obrony z urzędu Sąd Apelacyjny uwzględnił nakład pracy obrońców oraz obowiązujące stawki.

Nie uwzględniono wniosku obrońcy J. F. o przyznanie wyższego wynagrodzenia.

Wniosek ten nie zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 84 §2 k.p.k. ustanowiony na rzecz oskarżonego obrońca z urzędu na obowiązek podejmowania czynności procesowych do prawomocnego zakończenia postępowania. Jeżeli jednak czynności należy dokonać poza siedzibą lub miejscem zamieszkania obrońcy z urzędu, może on zwrócić się do prezesa sądu, przed którym ma być dokonana czynność, o wyznaczenie obrońcy spośród miejscowych adwokatów.

Jeśli więc mający taką możliwość obrońca - adw. E. Ż. - z takim wnioskiem nie wystąpiła i podjęła decyzję o swym osobistym udziale w rozprawie odwoławczej tym samym zdecydowała także i o tym, że to ona z przyznanego wynagrodzenia za uczestnictwo w rozprawie apelacyjnej pokryje koszty dojazdu na tę rozprawę. Wydatek taki wynika z woli obrońcy i nie może być traktowany, jako dodatkowy - ponoszony przez Skarb Państwa - element wynagrodzenia adwokata za obronę oskarżonego.

Podstawą zwolnienia oskarżonych od kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym było spełnienie przez nich przesłanek określonych w art. 624 §1 kpk.

ła