Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 5 grudnia 2013 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z powództwa W. S.

przeciwko K. S.

o ochronę posiadania

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie

z dnia 19 marca 2013 r., sygnatura akt XV C 9/13/S

uchyla zaskarżony wyrok, znosi postępowanie od dnia 1 stycznia 2013 r. i przekazuje sprawę Sądowi Rejonowemu dla Krakowa-Śródmieścia w Krakowie do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 5 grudnia 2013 r.

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 marca 2013 r., sygn. akt XV C 9/13/S, Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie przywrócił powodowi W. S.naruszone przez pozwanego K. S.posiadanie służebności, polegającej na parkowaniu samochodu osobowego w obrębie posesji położonej w M.przy ul. (...), działka oznaczona w ewidencji gruntów nr (...), poprzez zakazanie pozwanemu czynienia powodowi jakichkolwiek przeszkód, a w szczególności poprzez zamykanie bramy lub w inny sposób utrudnianie lub uniemożliwianie parkowania wymienionego samochodu oraz zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 417 zł, tytułem kosztów procesu.

Apelację od całości powyższego wyroku wniósł powód, domagając się zmiany zaskarżonego wyroku, poprzez oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu za obie instancje, ewentualnie uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji, z pozostawieniem mu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania odwoławczego.

Sądowi Okręgowemu z urzędu jest wiadomym, że decyzją z dnia 14 listopada 2012 roku, wydaną przez podsekretarza stanu działającego z upoważnienia Ministra Sprawiedliwości – Sędzia Sądu Rejonowego w Miechowie Mirosław Leszczyński w oparciu o art. 75 § 2 pkt 1 i § 3 ustawy z dnia 27 lipca 2011 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U., nr 98, poz. 1070 ze zm.) oraz § 3 pkt 15 lit. e rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2012 roku w sprawie ustalenia siedzib i obszarów właściwości sądów apelacyjnych, sądów okręgowych i sądów rejonowych (Dz. U. z 2012r., poz. 1223) został przeniesiony z dniem 1 stycznia 2013 roku na stanowisko sędziego Sądu Rejonowego dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, na co sędzia nie wyraził zgody.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda skutkowała uchyleniem zaskarżonego wyroku, zniesieniem postępowania przed Sądem Rejonowym od dnia 1 stycznia 2013 roku i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania. Postępowanie prowadzone przed tym Sądem dotknięte było bowiem od dnia 1 stycznia 2013 roku nieważnością, określoną w art. 379 pkt 4 k.p.c. Stosownie do treści art. 378 § 1 k.p.c., Sąd drugiej instancji rozpoznaje sprawę w granicach apelacji; w granicach zaskarżenia bierze jednak z urzędu pod uwagę nieważność postępowania. Przy czym okoliczności powodujące nieważność postępowania sąd bierze pod uwagę w każdym stanie sprawy z urzędu, bada zatem, czy skład sądu jest zgodny z prawem, a zatem również to, czy decyzja o przeniesieniu na nowe miejsce służbowe sędziego wchodzącego w skład sądu orzekającego została podjęta zgodnie z prawem, a w szczególności we właściwym trybie i przez uprawniony podmiot. Sędzia Sądu Rejonowego Mirosław Leszczyński - członek jednoosobowego składu orzekającego Sądu Rejonowego w niniejszej sprawie został przeniesiony ze zlikwidowanego Sądu Rejonowego w Miechowie, na mocy decyzji o przeniesieniu sędziego podjętej nie przez Ministra Sprawiedliwości, lecz podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, działającego z upoważnienia Ministra Sprawiedliwości. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale składu 7 sędziów z dnia 17 lipca 2013 roku, sygn. akt III CZP 46/13, „Decyzja Ministra Sprawiedliwości o przeniesieniu sędziego na inne miejsce służbowe wydana na podstawie art. 75 § 3 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku Prawo o ustroju sądów powszechnych (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 427) jeżeli jest zgodna z prawem – wywołuje skutek od chwili doręczenia jej sędziemu”. W obszernych rozważaniach prawnych Sąd Najwyższy wywiódł, że decyzja o przeniesieniu na inne miejsce służbowe, podjęta przez inną osobę, także „ z upoważnienia” Ministra Sprawiedliwości, jest wadliwa (bezprawna), a sędzia, którego ona dotyczy, nie może wykonywać władzy jurysdykcyjnej w sądzie (na obszarze jurysdykcyjnym), do którego został „ przeniesiony”. Skład orzekający z jego udziałem jest zatem sprzeczny z przepisami prawa, tj. art. 379 pkt 4 k.p.c. Sąd Okręgowy podzielając powyższy pogląd prawny, wskazuje, że skoro w składzie sądu orzekającego zasiadał Sędzia Sądu Rejonowego, który został przeniesiony na inne miejsce służbowe, w oparciu o wadliwą decyzję o przeniesieniu, to skład sądu był sprzeczny z przepisami prawa i w związku z tym w sprawie zaszła nieważność postępowania, począwszy od dnia 1 stycznia 2013 roku. Decyzja o przeniesieniu miała bowiem wywołać skutek od tej daty, stąd też od tego dnia sędzia Mirosław Leszczyński nie mógł wykonywać czynności jurysdykcyjnych w Sądzie Rejonowym dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie. Skutkiem stwierdzenia nieważności postępowania, było uchylenie zaskarżonego wyroku, zniesienie postępowania w zakresie dotkniętym nieważnością i przekazanie sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, po myśli art. 386 § 2 k.p.c. W konsekwencji Sąd Rejonowy ponownie rozpoznana sprawę w składzie zgodnym z przepisami prawa i orzeknie o kosztach instancji odwoławczej, stosownie do art. 108 § 2 k.p.c.

Ref. SSR M. Leszczyński