Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Strona powodowa (...) Fundusz Inwestycyjny Zamknięty – Subfundusz KI 1 w W. złożyła w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozew, w którym zażądała zasądzenia na jej rzecz od pozwanej A. Ś. kwoty 10 000 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od dnia 27 czerwca 2013 roku do dnia zapłaty.

Na uzasadnienie tego żądania wskazała, że dochodzona wierzytelność wynika z braku spłaty przez pozwaną zadłużenia z tytułu umowy z dnia 08 stycznia 2008 roku zawartej przez pozwaną z (...) Bank Spółką Akcyjną poprzedniczką (...) Bank Spółki Akcyjnej. Podała, że nabyła przedmiotową wierzytelność na podstawie umowy o przelew wierzytelności z dnia 08 marca 2012 roku.

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie z dnia 25 września 2013 roku, stwierdzono brak podstaw do wydania nakazu zapłaty i przekazano rozpoznanie sprawy do Sądu Rejonowego w Dzierżoniowie.

Na posiedzeniu Sądu w dniu 13 stycznia 2014 roku, pozwana oświadczyła, że zmieniła nazwisko na (...) oraz uznała powództwo.

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jest zasadne i tym samym zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 213 § 2 k.p.c., sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Uznanie powództwa jest aktem dyspozycyjnym pozwanego, który nie tylko uznaje samo żądanie powoda, ale i to, że uzasadniają je przytoczone przez powoda okoliczności faktyczne i godzi się na wydanie wyroku uwzględniającego to żądanie (por. M. Jędrzejewska, [w:] T. Ereciński, J. Gudowski, M. Jędrzejewska, Komentarz do Kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, tom 1, Warszawa 2002, s. 467).

W niniejszej sprawie pozwana uznała w całości żądanie pozwu i w tym zakresie Sąd był związany tym uznaniem, a tym samym był obowiązany w całości zasądzić dochodzone roszczenie.

Mają powyższe na uwadze, na podstawie przytoczonych przepisów, orzeczono jak w punkcie I sentencji.

Zgodnie z przepisami art. 98 § 3 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c., do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez radcę prawnego zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego radcy prawnego, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

W świetle wskazanego przepisu do kosztów procesu poniesionych przez stronę powodową należało zaliczyć: opłatę od pozwu w kwocie 125 zł, wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 1 200 zł, opłatę skarbową od odpisu pełnomocnictwa w kwocie 17 zł (k. 46 akt) i opłatę manipulacyjną dla dostawcy usług płatności w kwocie 2,25 zł, co daje łącznie kwotę 1 344,25 zł.

Wedle natomiast przepisu art. 98 § 1 k.p.c., strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu).

W związku z tym, że pozwana w całości przegrała niniejszy proces, należało obciążyć ją w całości kosztami procesu poniesionymi przez stronę powodową.

Z tych względów, w oparciu o przytoczone przepisy, Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji.

Orzeczenie w punkcie III wyroku zostało oparte na przepisie art. 333 § 1 pkt 2, wedle którego sąd z urzędu nada wyrokowi przy jego wydaniu rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza roszczenie uznane przez pozwanego.