Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 584/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Zgorzelcu Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Krzysztof Skowron

Protokolant: Ewelina Urbańska

po rozpoznaniu w dniu 6 września 2013 r.

w Zgorzelcu

sprawy z powództwa (...) Spółki (...) w Z.

przeciwko A. S. i R. S.

o zapłatę

powództwo oddala.

Sygn. akt I C 584/13

UZASADNIENIE

Powódka, (...) Spółka (...) w Z., wniosła o zasądzenie na swoją rzecz solidarnie od pozwanych A. S. i R. S. kwoty 250,87 zł z wraz ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu (5 marca 2013 r.) do dnia zapłaty i kosztami procesu. W uzasadnieniu żądania wyjaśniła, że pozwani są jej członkami; podała przy tym, nie uiścili należnych od nich składek za lata 2010 i 2011.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 8 marca 2013 r., sygn. akt VI Nc-e 554841/13, Sąd Rejonowy Lublin-Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie powódki.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwani, A. S. i R. S., wnieśli o oddalenie powództwa i zasądzenie na ich rzecz od powódki poniesionych kosztów procesu; zarzucili jednocześnie, że nigdy nie zostali zobowiązani do uiszczania składek na rzecz powódki.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

R. S. i A. S. są właścicielami – na zasadzie wspólności ustawowej – położonej w T. działki nr (...) o powierzchni 5,60 ha; nieruchomość tę nabyli w 2005 r. od (...) Z.. M.in. na obszarze T. realizuje swoje cele(...) Spółka (...) w Z.. W latach 2010 – 2011 w Spółce składka członkowska dla osób dysponujących nieruchomościami położonymi w T. ustalana była jako iloczyn kwoty 25 zł i liczby ha zmeliorowanej nieruchomości. W listopadzie 2011 r. R. S. i A. S. zostali wezwani do uiszczenia zaległych składek za lata 2010 – 2011 wraz z odsetkami – w łącznej kwocie 330,94 zł.

(dowód:

-

umowa przeniesienia prawa własności z dnia 15 czerwca 2005 r., rep. A nr 6898/2005 [k 16-18];

-

statut Gminnej Spółki (...) w Z. [k 44-56];

-

uchwała Walnego Zgromadzenia (...) Spółki (...) w Z. z dnia 11 marca 2011 r. [k 57];

-

uchwała Walnego Zgromadzenia (...) Spółki (...) w Z. z dnia 9 marca 2010 r. [k 58];

-

wezwanie do zapłaty z dnia 25 listopada 2011 r. wraz z potwierdzeniem nadania [k 62-66])

Sąd zważył, co następuje:

W sprawie powódka – wbrew spoczywającemu na niej obowiązkowi (art. 6 k.c.) – nie udowodniła, że pozwani, przynajmniej w latach 2010 – 2011, byli jej członkami. Do pozwu nie został dołączony załącznik do statutu Spółki, w którym mieli zostać wymienieni jej członkowie (§ 10 statutu (...) Spółki (...) w Z.); w efekcie też nie można było ustalić, czy pozwani kiedykolwiek przystąpili do Spółki (w momencie jej zawiązywania albo później – z mocy prawa – w związku z nabyciem położonej w T. nieruchomości, jako następcy prawni członka Spółki [art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne]). Sami pozwani zaprzeczyli, jakoby byli członkami powódki (k 74). W takich warunkach powództwo podlegało oddaleniu (pomimo poddania składek egzekucji administracyjnej [art. 170 ust. 5 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne] w sprawie dopuszczalna była droga sądowa [por. postanowienie SN z dnia 11 sierpnia 2004 r., II CK 481/03], a tym samym nie było podstaw do odrzucenia pozwu [art. 199 § 1 pkt 1 k.p.c.]).

Do udziału w sprawie w charakterze pełnomocnika powódki nie została dopuszczona pracownica (...) Związku Spółek (...) w Z. (członkiem tego Związku jest powódka). Osoba ta nie była równolegle pracownikiem powódki; (...) Związek Spółek (...) w Z. nie pozostaje natomiast wobec (...) Spółki (...) w Z. w relacji organizacyjnej nadrzędności (jest to dobrowolne zrzeszenie spółek wodnych działających na terenie powiatu (...)). W konsekwencji osobie tej nie przysługiwał (nie mógł przysługiwać) status pełnomocnika powódki (nie przynależała do żadnej z kategorii pełnomocników, o których mowa w art. 87 k.p.c. [w szczególności w art. 87 § 2 k.p.c.]). Skoro w ogóle nie mogłaby ona zostać pełnomocnikiem powódki (nie była to tylko kwestia czasowej niemożności wykazania się odpowiednim pełnomocnictwem), w rachubę nie wchodziło tymczasowe dopuszczenie jej do udziału w sprawie w trybie art. 97 § 1 k.p.c. (por. też K. Knoppek, Komentarz do art. 87 Kodeksu postępowania cywilnego, LEX, pkt 2).