Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 lutego 2014 r.

Sąd Okręgowy w Białymstoku II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2014 r. w Białymstoku

na rozprawie

sprawy z powództwa A. Ś.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej
w W.

o odszkodowanie

na skutek apelacji pozwanego

od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku

z dnia 12 sierpnia 2013 r. sygn. akt XI C 823/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w punktach 1 i 2 o tyle, że kwotę zasądzoną w punkcie 1 obniża do 65 (sześćdziesiąt pięć) złotych;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę
90 (dziewięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu
w postępowaniu odwoławczym.

UZASADNIENIE

Powód A. Ś. wnosił o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. w W. kwoty 1.510 złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 21 września 2010 roku do dnia zapłaty tytułem częściowego odszkodowania oraz zasądzenie kosztów procesu.

Pozwany (...) SA w W. wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu.

Wyrokiem z dnia 12 sierpnia 2013 roku Sąd Rejonowy w Białymstoku zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 135 złotych wraz z ustawowymi odsetkami w wysokości 13 % w stosunku rocznym od dnia 21 września 2010 roku do dnia zapłaty (pkt 1) i oddalił powództwo w pozostałej części (pkt 2). Zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 617 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego (pkt 3).

Sąd I instancji ustalił, że w dniu 20 sierpnia 2010 roku pojazd marki N. (...), nr rej. (...), został uszkodzony w kolizji drogowej. Za jej sprawcę uznano kierującego pojazdem ubezpieczonym z tytułu odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanej firmie ubezpieczeniowej. Pozwany (...) S.A. w W. na etapie likwidacji szkody uznał swą odpowiedzialność za to zdarzenie i wypłacił powodowi tytułem odszkodowania kwotę 6.785 złotych uznając, że szkoda winna być likwidowana jako szkoda całkowita. Naprawę pojazdu uznał za ekonomicznie nieuzasadnioną, albowiem jego wartość rynkowa ustalona na kwotę 15.200 złotych przekraczała koszt jego naprawy. Wartość pozostałości określił na kwotę 8.415 złotych poprzez dodanie do ceny pozostałości uzyskanej na aukcji internetowej 7.650 złotych marży handlowej w wysokości 10% ceny. Z takim stanowiskiem powód się nie zgadzał i wyjaśnił, że roszczenia w niniejszej sprawie realizuje na podstawie umowy cesji zawartej w dniu 18 kwietnia 2013 roku. Umowa cesji i jej przedmiot nie były w sprawie kwestionowane.

Odwołując się do treści art. 822 k.c. Sąd Rejonowy wskazał, iż świadczenie ubezpieczyciela w przypadku odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych co do zasady odpowiada wysokości doznanej przez poszkodowanego szkody w granicach jego odpowiedzialności cywilnej. Spór między stronami dotyczył jedynie wysokości należnego powodowi odszkodowania, a pośrednio także sposobu rozliczenia szkody. Sąd I instancji zaznaczył, iż szkoda komunikacyjna z tytułu ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej podlega naprawieniu według zasad określonych w art. 361 k.c. i 363 § 2 k.c. W celu ustalenia, czy zasadnie pozwany uznał naprawę pojazdu za ekonomicznie nieuzasadnioną, Sąd I instancji dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu mechaniki pojazdowej i ruchu drogowego. Ze sporządzonej w sprawie opinii wynikało, że celowy i konieczny koszt naprawy przedmiotowego pojazdu liczony w powszechnie stosowanym systemie A. wynosi 12.084, 98 złotych, a brutto 14.783,53 złote, zaś wartość rynkowa pojazdu ustalona po rozkodowaniu nr VIN wynosi 14.500 złotych, łącznie z podatkiem VAT. Wartość pozostałości biegły ustalił na kwotę 7.800 złotych.

W opinii uzupełniającej biegły po przeliczeniu kosztu naprawy pojazdu zgodnie z sugestią powoda określił jego wysokość na kwotę 14.124,73 złote brutto. Wartość rynkową pojazdu określił na kwotę 14.500 złotych, a wartość pozostałości na kwotę 4.466 – 4.500 złotych. Odpowiadając na zarzuty w ramach ustnej opinii uzupełniającej złożonej na rozprawie biegły podał, że przy naprawie pojazdu częściami alternatywnymi koszt naprawy wynosi 12.084,98 złotych, a częściami oryginalnymi 14.783,53 złotych. W protokole szkody brak jest dowodów świadczących o tym, by przed szkodą w pojeździe były zamontowane części alternatywne lub zamienniki. Biegły uznał, że przy wieku pojazdu 5 - letnim i wskazanym przebiegu zasadne byłoby naprawienie pojazdu częściami alternatywnymi wysokiej jakości.

Opinie sporządzone w sprawie Sąd I instancji uznał za fachowe i rzeczowe. Stanowiły one zatem podstawę dokonanych ustaleń. Na ich podstawie i dowodów zgromadzonych w sprawie Sąd przyjął, że wartość rynkowa pojazdu przed szkodą wynosiła 14.500 złotych, celowy i konieczny koszt naprawy pojazdu 14.783,53 złotych, a za pomocą części alternatywnych 12.084,98 złotych. Ponieważ dowody zgromadzone w sprawie, w tym wyjaśnienia biegłego, z których wynikało, iż brak jest podstaw do uznania, by przed szkodą w pojeździe były zamontowane części alternatywne lub zamienniki, nie dawały podstawy do przyjęcia, aby uzasadnione było rozliczenie kosztów naprawy za pomocą cen części alternatywnych, za zasadne uznał Sąd Rejonowy ustalenie kosztów naprawy za pomocą cen części oryginalnych. Fakt, że pojazd jest 5 - letni nie dawał sam przez się podstawy do rozliczenia szkody tańszymi częściami. Brak było także przekonujących dowodów do rozliczenia szkody według cen za roboczogodzinę niższych, niż przyjęte przez biegłego w pierwszej podstawowej opinii. Powód nie wykazał w sposób miarodajny, by ceny ustalone przez biegłego nie były cenami średnimi, a powód nie wskazał zakładu naprawczego w którym pojazd naprawia. To z kolei uniemożliwiało zastosowanie w wycenie cen przez niego zaproponowanych. Za właściwą do rozliczenia szkody przyjął Sąd wartość pozostałości zaproponowaną przez pozwanego i uzyskaną na aukcji internetowej, z tym że bez marży, co stanowiło kwotę 7.680 złotych.

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 35 złotych (14.500 – 7.680 = 6.820 – 6.785 = 35). Zaznaczył jednocześnie, iż na skutek błędu rachunkowego nieprawidłowo określił należność powoda na 135 złotych.

O kosztach procesu orzeczono na mocy art. 98 k.p.c.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł pozwany, zaskarżając go w części tj. w punkcie 1 w zakresie kwoty 70 złotych (to jest ponad kwotę 65 złotych). Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił:

1.  naruszenie przepisów prawa materialnego – poprzez błędną wykładnię art. 361 § 2 k.c. i art. 363 § 1 k.c. i zawyżenie wysokości odszkodowania należnego powodowi,

2.  naruszenie przepisów postępowania – art. 233 § 1 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie wartości pozostałości pojazdu N. (...) z aukcji internetowej.

Podnosząc powyższe zarzuty, apelujący wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku w punkcie 1 poprzez obniżenie zasądzonej kwoty 135 złotych do kwoty 65 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 21 września 2010 roku i oddalenie powództwa w pozostałym zakresie oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu za instancję odwoławczą, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego okazała się uzasadniona.

Sąd I instancji poczynił w przedmiotowej sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne co do odpowiedzialności pozwanego za szkodę, rozliczoną jako szkoda całkowita. Błędnie natomiast przyjął wartość pozostałości pojazdu N. (...), nr rej. (...), ustaloną w toku postępowania likwidacyjnego na kwotę 7.650 złotych (bez marży handlowej), co skutkowało wadliwym uznaniem, iż należne powodowi odszkodowanie, przy uwzględnieniu kwoty 6.785 złotych wypłaconej przez pozwanego ubezpieczyciela, wynosi kwotę 135 złotych. Również błędna była wysokość kwoty, którą wskazał Sąd Rejonowy w pisemnych motywach jako odszkodowanie należne powodowi. Z tego względu zaskarżone orzeczenie podlegało zmianie zgodnie z wnioskiem skarżącego.

Wskazać należy, że bezspornie wartość pozostałości przedmiotowego pojazdu, po obniżeniu jej o wartość marży handlowej, opiewała na kwotę 7.650 złotych. Tymczasem Sąd Rejonowy niezasadnie przyjął tu kwotę 7.680 złotych. Wprawdzie, w treści uzasadnienia swego orzeczenia dostrzegł błąd w obliczeniach, lecz jednocześnie także ta poprawka obarczona była błędem. Wartość rynkowa pojazdu w stanie przed szkodą, ustalona w toku postępowania przez biegłego sądowego na kwotę 14.500 złotych, pozostawała w sprawie poza sporem. Skoro zatem wymieniona wyżej wartość pozostałości wynosiła kwotę 7.650 złotych, to należne powodowi odszkodowanie zamykało się kwotą 6.850 złotych. Po odjęciu kwoty, jaką pozwany wypłacił już w toku postępowania likwidacyjnego, pozostała w związku z tym kwota 65 złotych, która stanowi należne stronie powodowej odszkodowanie (14.500 – 7.650 = 6.850 – 6.785 = 65).

W tym stanie rzeczy, Sąd Okręgowy zmienił zaskarżone orzeczenie w punktach 1 i 2 o tyle, że zasądzoną kwotę obniżył do kwoty 65 złotych. Podstawą rozstrzygnięcia jest art. 386 § 1 k.p.c.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na mocy art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Na koszty te złożyła się opłata sądowa od apelacji w kwocie 30 złotych oraz koszty zastępstwa procesowego pozwanego, których wysokość ustalono w oparciu o § 6 pkt 1 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 j.t.).