Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 grudnia 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Dominika Romanowska

Protokolant: Marcin Guzik

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2013 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa J. M. (1), J. M. (2) i K. M.

przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości położonej przy ul. (...) we W.

o uchylenie uchwały

I.  oddala powództwo;

II.  zasądza od powodów J. M. (1), J. M. (2) i K. M. solidarnie na rzecz strony pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości położonej przy ul. (...) we W. kwotę 197 zł tytułem kosztów postępowania.

Na oryginale właściwy podpis,-

Sygn. akt I C 1441/12

UZASADNIENIE

Powodowie J. M. (1) i J. M. (2) w pozwie skierowanym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej nieruchomości położonej we W. przy ul. (...) domagali się uchylenia uchwały nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. (wraz z jej integralną częścią w postaci załącznika nr 1) w sprawie przyjęcia Regulaminu rozliczania kosztów ciepła i ciepłej wody. W uzasadnieniu powodowie zarzucili, że zaskarżona uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz narusza interesy właścicieli lokali. Ponadto, wskazali, że zapis § 1 uchwały został nieprecyzyjnie sformułowany oraz widnieją na nim naniesione długopisem poprawki, co świadczyło o nieprawidłowościach przy jej podejmowaniu. Powodowie argumentowali, że zgodnie z regulaminem, stanowiącym załącznik do uchwały, członkowie wspólnoty zobowiązani zostali do ponoszenia stałych oraz zmiennych kosztów energii cieplnej. Podali, że posiadają własną instalację grzewczą w swoim mieszkaniu, którą zmodernizowali na swój koszt i dlatego nie zamierzają korzystać z ogrzewania centralnego. Podkreślili, że pomimo tego przepisy regulaminu nakładają na nich obowiązek uiszczania zaliczek na pokrycie kosztów stałych energii cieplnej, co oznacza, że będą zmuszeni uiszczać podwójne opłaty – za ogrzewania indywidualne znajdujące się wewnątrz mieszkania oraz ogrzewanie centralne, z którego nie będą korzystać.

W odpowiedzi na pozew (k. 30 i n.) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości. Uzasadniając swoje stanowisko w sprawie wyjaśniła, że na oryginale uchwały tytułu załącznika nr 1 został oznaczony kolorem szarym, co przy kopiowaniu uchwały, celem jej wysłania do członków wspólnoty spowodowało, że zapis ten był niewidoczny. Dlatego też tytuł załącznika nr 1 został na kopiach wysłanych do członków Wspólnoty zapisany długopisem. Ponadto zdaniem strony pozwanej, zapis uchwały jest logiczny i konkretny, zaś powodowie nie przedstawili żadnego wyjaśnienia, dlaczego ich zdaniem został on sformułowany nieprecyzyjne. Strona pozwana ponadto zarzuciła, że zaskarżona uchwała stanowi konsekwencję decyzji pozwanej Wspólnoty mieszkaniowej o przyłączeniu budynku do scentralizowanej sieci ciepłowniczej i pokryciu związanych z tym kosztów. W związku z podjętymi wcześniej uchwałami Wspólnoty mieszkaniowej dotyczących tych kwestii, naturalną konsekwencją decyzji o przyłączeniu budynku do scentralizowanej sieci ciepłowniczej oraz faktu, że nowa instalacja CO stanowi współwłasność przymusową wszystkich mieszkańców nieruchomości, był obowiązek ponoszenia kosztów stałych związanych jej utrzymaniem przez wszystkich mieszkańców wspólnoty. Strona pozwana zarzuciła ponadto, że zaskarżona uchwała przewiduje pomiar zużywanego ciepła oraz stosowne, związane z tym rozliczenia, w tym postępowania reklamacyjne. W przypadku nie korzystania przez powodów z CO, ich pomiar liczników wynosić będzie „0”. Według pozwanej, nie było zatem zgodne z prawdą twierdzenie powodów, że zaskarżona uchwała nie rozróżniała sytuacji osób korzystających oraz nie korzystających z CO.

W piśmie procesowym z dnia 3 grudnia 2013 r. (k. 162 i n.) do sprawy po stronie powodów przystąpiła K. M., obecna właścicielka lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...). Powódka K. M. podała, że popiera stanowisko wyrażone w pozwie i dalszych pismach procesowych przez powodów J. i J. M. (2).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powodowie J. i J. M. (2) w latach 2009-2013 jako właściciele lokalu mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) byli członkami Wspólnoty mieszkaniowej nieruchomości położonej we W. przy ul. (...).

Na początku 2013 r. powodowie J. i J. M. (2) darowali lokal mieszkalny córce K. M., która jest aktualnie właścicielem lokalu i członkiem Wspólnoty mieszkaniowej.

(Dowód: przesłuchanie powoda J. M. (2), k. 112-114; przesłuchanie pozwanej J. M. (1), k. 114)

Wspólnota mieszkaniowa nieruchomości przy ulicy (...) we W. jest tzw. dużą wspólnotą mieszkaniową. W jej skład wchodzą właściciele 13 lokali mieszkalnych i użytkowych.

W składzie zarządu Wspólnoty mieszkaniowej od 25 lutego 2009 r. były E. K. i A. T.. Po rezygnacji w kwietniu 2013 r. przez A. T. z tej funkcji, aktualnie jedynym członkiem zarządu pozwanej Wspólnoty mieszkaniowej jest E. K..

Czynności zwykłego zarządu nieruchomości wspólną Wspólnoty Mieszkaniowej sprawuje zarządca (...) sp. z o.o. we W..

(Dowód: uchwała nr (...) z 25 lutego 2009 r. wraz z wynikami głosowania, k. 36-38; zawiadomienia, k. 75-76; oświadczenie z 25 kwietnia 2013 r., k. 127; przesłuchanie E. K., k. 135-137 (e-protokół)

Na początku 2010 r., w związku z zatruciem się przez jednego z lokatorów budynku we W. przy ul. (...) tlenkiem węgla pochodzącym z piecyka gazowego, mieszkańcy postanowili przyłączyć budynek mieszkalny do miejskiej sieci ciepłowniczej.

W związku z powyższym w dniu 17 marca 2010 r. właściciele lokali podjęli uchwałę nr (...) z 5 marca 2010 r., w której wyrazili zgodę na: 1) przyłączenie budynku do scentralizowanej sieci ciepłowniczej i pokryciu kosztów opłaty za przyłączenie i wydanie warunków technicznych przyłączenia, 2) wykonanie projektu budowlanego i wykonania instalacji odbiorczej z urządzeniami do indywidualnego rozliczenia każdego lokalu, a także 3) wykonanie instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej wraz z montażem urządzeń do indywidualnego rozliczania dla każdego lokalu oraz adaptacji pomieszczenia pod węzeł cieplny na koszt wspólnoty.

W tym samym dniu, tj. 17 marca 2010 r. właściciele lokali podjęli także uchwałę nr (...) z 5 marca 2010 r., w której wyrazili zgodę na: 1) zawarcie umowy o przyłączenie z (...) sp. z o.o. we W., 2) umowy o finansowaniu węzła cieplnego oraz umowy dzierżawy węzła cieplnego z (...) S.A. we W., 3) umowy sprzedaży ciepła z (...) S.A. we W. i 4) umowy na przesył z (...) sp. z o.o. we W..

Powodowie J. i J. M. (2) nie wnosili sprzeciwu do opisanych wyżej uchwał.

(Dowód: uchwała nr (...) z 5 marca 2010 r. wraz z wynikami głosowania, k. 44-46; uchwała nr (...) z 5 marca 2009 r. wraz z wynikami głosowania, k. 47-48; przesłuchanie E. K., k. 135-137 (e-protokół); zeznania świadka J. K., k. 157, 159 (e-protokół)

W latach 2010-2012 w budynku mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...) przeprowadzono prace budowlane i modernizacyjne umożliwiające podłączenie go do miejskiej sieci ciepłowniczej. W ramach tych prac wykonano w budynku m.in. instalację centralnego ogrzewania (CO), która na odcinku od głównych zaworów odcinających w węźle cieplnym usytuowanym w piwnicy do ciepłomierzy dla poszczególnych lokali usytuowanych na klatce schodowej stała się częścią wspólną budynku. Związane z tym koszty ponieśli wszyscy członkowie wspólnoty, w tym także powodowie, którzy nie kwestionowali zasadności i wysokości tych wydatków.

Producentem energii cieplnej dostarczanej do budynku przy ul. (...) jest (...) S.A. we W., natomiast dystrybutorem energii cieplnej - (...) sp. z o.o. we W.. Zarówno z producentem ciepła, jak również z jego dystrybutorem strona pozwana zawarła umowy, które przewidywały m.in. opłaty za podłączenie wspólnej instalacji centralnego ogrzewania do miejskiej cieci ciepłowniczej i potencjalną możliwość dostarczania ciepła do poszczególnych lokali, tj. koszty stałe energii cieplnej obejmujące opłatę przesyłową i opłatę za moc zamówioną.

(Dowód: uchwała nr (...) z 1 sierpnia 2012 r. wraz z wynikami głosowania, k. 49-51; uchwała nr (...) z 1 sierpnia 2012 r. wraz z wynikami głosowania i załącznikiem, k. 54-56; przesłuchanie E. K., k. 135-137 (e-protokół)

- zeznania świadka J. K., k. 157, 159 (e-protokół)

W dniu 9 sierpnia 2012 r. właściciele lokali podjęli uchwałę nr (...) z 1 sierpnia 2012 r., w której przyjęli regulamin określający granice nieruchomości wspólnej, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały. Zgodnie z tym regulaminem w skład nieruchomości wspólnej wchodziła m.in. instalacja centralnego ogrzewania: od głównych zaworów odcinających w węźle cieplnym do poszczególnych ciepłomierzy na klatce schodowej.

(Dowód: uchwała nr (...) z 1 sierpnia 2012 r. wraz z wynikami głosowania i załącznikiem, k. 54-56)

W dniu 9 sierpnia 2012 r. właściciele lokali, częściowo na zebraniu i częściowo w drodze indywidualnego zbierania głosów, podjęli uchwałę nr (...) z 1 sierpnia 2012 r., w której postanowili przyjąć „Regulamin rozliczania kosztów ciepła oraz kosztów ciepłej wody” stanowiący załącznik nr 1 do w/w uchwały. Za jej podjęciem opowiedzieli się właściciele lokali mający 59% udziałów w nieruchomości wspólnej.

Zgodnie z powołanym regulaminem koszty energii cieplnej obejmują wydatki wspólnoty mieszkaniowej na zakup ciepła od dostawcy ciepła w okresie od stycznia do grudnia. Koszty energii cieplnej dzielone są na podstawie faktur dostawcy ciepła na: 1) koszty stałe energii cieplnej ponoszone przez dostawcę (niezależne od zużycia ciepła) – dzielone proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali i 2) koszty zmienne energii cieplnej (zależne od zużycia ciepła), obejmujące koszty ogrzania budynku (CO) i podgrzania wody (CW). Przez cały okres rozliczeniowy, użytkownik lokalu zobowiązany jest do wnoszenia miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów stałych energii cieplnej. Wysokość zaliczek na pokrycie kosztów stałych energii cieplnej ustala zarządca nieruchomości w uzgodnieniu z zarządem wspólnoty. Zgodnie z regulaminem odczyty ciepłomierzy i dokonywanie rozliczeń wykonywane jest przez firmę rozliczeniową. Przez cały okres rozliczeniowy, użytkownik lokalu zobowiązany jest do wnoszenia miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów centralnego ogrzewania. Jeżeli w trakcie okresu rozliczeniowego zaistniałyby warunki znacząco korygujące wysokość prognozowanych kosztów energii cieplnej, zaliczki mogą zostać zmieniane. Decyzję o zmianie zaliczek podejmuje zarządca nieruchomości w uzgodnieniu z zarządem wspólnoty. Rozliczenie kosztów ciepła dokonywane ma być raz w roku. Po dokonaniu rozliczenia zarządca obowiązany jest przekazać użytkownikom indywidualne rozliczenia lokalu, zawierające rozliczenie kosztów oraz kwoty nadwyżki lub niedoboru. Użytkownik może wnieść reklamację do zarządcy dotyczącą rozliczenia w terminie 14 dni od daty otrzymania indywidualnego rozliczenia.

W dniu 13 sierpnia 2012 r. zarządca wspólnoty mieszkaniowej poinformował powodów o podjęciu w/w uchwały nr (...) z 1 sierpnia 2012 r.

( Dowód: uchwała nr (...) z 1 sierpnia 2012 r. wraz z załącznikiem nr 1 – regulaminem rozliczania kosztów ciepła oraz kosztów ciepłej wody, wyniki głosowania, dowody nadania, k. 7-9, 40-43)

W dniu 8 listopada 2012 r. węzeł cieplny wybudowany w budynku położonym we W. przy ul. (...) został przyłączony do sieci ciepłowniczej. Na powyższą okoliczność sporządzono protokół podpisany przez przedstawicieli zarządcy wspólnoty, inspektora nadzoru budowlanego, a także wytwórcy ciepła – (...) S.A. we W. oraz właściciela sieci ciepłowniczej - (...) sp. z o.o. we W..

Niektórzy członkowie Wspólnoty mieszkaniowej, w tym także powodowie, postanowili nie korzystać z energii cieplnej pochodzącej z miejskiej sieci centralnego ogrzewania. Powodowie zdecydowali, że tak jak dotychczas będą korzystali wyłącznie z bojlera i gazowego pieca CO zainstalowanych w ich lokalu mieszkalnym.

(Dowód: protokół z 8 listopada 2012 r., k. 52-53; protokół odbioru ciepłomierzy i wodomierzy, karta montażowa, k. 57-58; przesłuchanie E. K., k. 135-137 (e-protokół); zeznania świadka J. K., k. 157, 159 (e-protokół)

W związku z podłączeniem budynku położonego we W. przy ul. (...) miesięczne zaliczki na poczet kosztów zarządu nieruchomością wspólną zostały powiększone o koszty stałe energii cieplnej w wysokości 1,96 zł za 1 m ². W przypadku powodów wysokość kosztów z tego tytułu wzrosła o 131,50 zł miesięczne (= 1,96 zł X 67,09 m ²).

(Dowód: zawiadomienia, k. 75-76, przesłuchanie powoda J. M. (2), k. 112-114,

- przesłuchanie pozwanej J. M. (1), k. 114)

W piśmie z dnia 28 stycznia 2013 r. strona pozwana poinformowała właścicieli lokali, w tym m.in. powodów, że w dniu 16 stycznia 2013 r. odbyło się zebranie, którego celem było ustalenie możliwości obniżenia stałych kosztów związanych z podłączeniem do sieci centralnego ogrzewania. Pozwana wskazała, że chciałaby zmniejszyć wartość zamówionej mocy, ale w tym celu niezbędne są informacje od właścicieli, którzy do tej pory nie podłączyli się do instalacji, czy zamierzają to zrobić i w jakim terminie.

W odpowiedzi zawartej w piśmie z dnia 22 lutego 2013 r. powodowie podali w szczególności, że nie wyrażali i nie wyrażają zgody na podłączenie mieszkania nr (...) do sieci centralnego ogrzewania.

(Dowód: pismo z 28 stycznia 2013 r. wraz z odpowiedzią, k. 77-78; przesłuchanie E. K., k. 135-137 (e-protokół); zeznania świadka J. K., k. 157, 159 (e-protokół); przesłuchanie powoda J. M. (2), k. 112-114; przesłuchanie pozwanej J. M. (1), k. 114)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo należało oddalić w całości.

Zgodnie z art. 25 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 24.06.1994r o własności lokali (tekst jednolity Dz.U. 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zmianami) właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z umową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo, o którym mowa w ust. 1, może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały podjętej w trybie indywidualnego zbierania głosów.

Powodowie zaskarżonej uchwale nr (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. w sprawie przyjęcia Regulaminu rozliczania kosztów ciepła i ciepłej wody, przedstawili zarzut naruszenia zasad prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną oraz naruszenia interesów właścicieli lokali argumentując, iż obciążenie ich kosztami stałymi energii cieplnej w związku z przyłączeniem budynku mieszkalnego do ciepłowniczej sieci centralnego ogrzewania było nieuzasadnione.

W ocenie Sądu powyższy zarzut nie zasługiwał na uwzględnienie. W myśl art. 13 ust. 1 u.w.l. właściciel obowiązany jest uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.w.l. w razie wyodrębnienia własności lokali, grunt oraz wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale, stanowią ich współwłasność w częściach ułamkowych odpowiadających stosunkowi powierzchni użytkowej lokalu do powierzchni użytkowej budynku. Udział w nieruchomości wspólnej jest zatem prawem związanym z własnością lokalu. Nie można przy tym żądać zniesienia współwłasności nieruchomości, dopóki trwa odrębna własność lokali (art. 3 ust. 2 u.w.l.). W rozpoznawanej sprawie istotnym było określenie jakie elementy nieruchomości objęte są współwłasnością właścicieli wyodrębnionych lokali, czyli tzw. współwłasnością przymusową. Ustawa o własności lokali w sposób wyraźny reguluje to zagadnienie jedynie w odniesieniu do gruntu. Z art. 3 ust. 1 w zw. z art. 5 u.w.l. wynika bowiem, że współwłasnością przymusową objęty jest grunt niezbędny do korzystania z budynku. Co do pozostałych elementów art. 3 ust. 1 u.w.l. określa je jako wszelkie części budynku i inne urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali lub dotychczasowego właściciela nieruchomości ze względu na należące do niego niewyodrębnione lokale. W budynku wielomieszkaniowym, a o taki chodzi w rozpoznawanej sprawie, tzw. współwłasnością przymusową objęte będą zatem z całą pewnością takie jego części, jak klatki schodowe czy windy. Powszechnie przyjmuje się także, że współwłasnością objęte są ściany zewnętrzne, dachy oraz fundamenty. Istotnym w rozpoznawanej sprawie było, czy współwłasnością tą objęte są także urządzenia służące do ogrzewania poszczególnych lokali oraz całego budynku, jeżeli budynek wyposażony jest w jednolity system ogrzewania. W orzecznictwie na tak postawione pytanie odpowiedziano twierdząco (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 28 sierpnia 1997 r., III CZP 36/97, OSNC 1998/1/4, Prok.i Pr.-wkł. 1998/1/27, OSP 1998/5/90; wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 18 grudnia 2012 r., I ACa 970/12, LEX nr 1312022) przyjmując, że instalacja grzewcza (w rozpoznawanej sprawie instalacja c.o.) jest urządzeniem nie służącym wyłącznie do użytku właścicieli lokali. Z urządzeń takich korzystają wszyscy właściciele lokali zarówno w ten sposób, że ciepło doprowadzane jest do przedmiotu ich własności, jak i w ten sposób, że ogrzewane są wspólne części budynku.

Z analizy dowodów zgromadzonych w sprawie, a w szczególności z przesłuchania członka zarządu E. K. (k. 135-137) i zeznań pracownika firmy zarządzającej wspólnotą - świadka J. K. (k. 157, 159) wynikało, że przyczyną przyłączenia budynku mieszkalnego we W. przy ul. (...), a w konsekwencji wybudowania wspólnej instalacji c.o. było zatrucie się przez jednego z lokatorów tlenkiem węgla pochodzącym z piecyka gazowego. W związku z powyższym w dniu 17 marca 2010 r. właściciele lokali podjęli uchwałę nr (...) z 5 marca 2010 r., w której wyrazili zgodę na: 1) przyłączenie budynku do scentralizowanej sieci ciepłowniczej i pokryciu kosztów opłaty za przyłączenie i wydanie warunków technicznych przyłączenia, 2) wykonanie projektu budowlanego i wykonania instalacji odbiorczej z urządzeniami do indywidualnego rozliczenia każdego lokalu, a także 3) wykonanie instalacji odbiorczej centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej wraz z montażem urządzeń do indywidualnego rozliczania dla każdego lokalu oraz adaptacji pomieszczenia pod węzeł cieplny na koszt wspólnoty. W tym samym dniu, tj. 17 marca 2010 r. właściciele lokali podjęli także uchwałę nr (...) z 5 marca 2010 r., w której wyrazili zgodę na: 1) zawarcie umowy o przyłączenie z (...) sp. z o.o. we W., 2) umowy o finansowaniu węzła cieplnego oraz umowy dzierżawy węzła cieplnego z (...) S.A. we W., 3) umowy sprzedaży ciepła z (...) S.A. we W. i 4) umowy na przesył z (...) sp. z o.o. we W.. Podkreślić należy, że powodowie J. i J. M. (2) nie wnosili sprzeciwu do tych uchwał, a jak wynika z przesłuchania powoda J. M. (2) na rozprawie w dniu 10 maja 2013 r. (k. 112-114) partycypowali oni także w kosztach budowy tej instalacji c.o., nie kwestionując zasadności i wysokości związanych z inwestycją wydatków.

Konsekwencją decyzji właścicieli lokali i podjętych przez nich uchwał było przeprowadzenie, w latach 2010-2012, w budynku mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...), prac budowlanych i modernizacyjnych umożliwiających podłączenie go do miejskiej sieci ciepłowniczej. W ramach tych prac wykonano w budynku m.in. instalację centralnego ogrzewania, która na odcinku od głównych zaworów odcinających w węźle cieplnym usytuowanym w piwnicy do ciepłomierzy dla poszczególnych lokali usytuowanych na klatce schodowej stała się częścią wspólną budynku. Powyższe zostało potwierdzone w podjętej przez właścicieli uchwale nr (...) z 1 sierpnia 2012 r., w której przyjęli oni regulamin określający granice nieruchomości wspólnej, stanowiący załącznik nr 1 do uchwały. Zgodnie z tym regulaminem w skład nieruchomości wspólnej wchodziła m.in. instalacja centralnego ogrzewania: od głównych zaworów odcinających w węźle cieplnym do poszczególnych ciepłomierzy na klatce schodowej (k. 54-56). Powodowie nie skarżyli tych uchwały.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało w ocenie Sądu uznać, że instalacja grzewcza centralnego ogrzewania znajdująca się w budynku mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...) jest urządzeniem nie służącym wyłącznie do użytku właścicieli lokali, którzy aktualnie korzystają z energii cieplnej dostarczanej z miejskiej sieci ciepłowniczej, lecz stanowi współwłasność przymusową właścicieli lokali. W związku z tym należało uznać, że wszyscy członkowie pozwanej Wspólnoty mieszkaniowej, w tym także powodowie zobowiązani są to ponoszenia związanych z nią kosztów.

Sąd miał na uwadze, że w związku z podłączeniem wspólnej instalacji centralnego ogrzewania do tzw. miejskiej sieci ciepłowniczej strona pozwana została obciążona kosztami stałymi energii cieplnej. Sporne opłaty wynikają z faktu podłączenia wspólnej instalacji centralnego ogrzewania do miejskiej cieci ciepłowniczej i zostały naliczone za samą gotowość dostarczania ciepła przez producenta ciepła i jego dystrybutora. Obejmują one opłatę przesyłową i opłatę za moc zamówioną, określoną szacunkowo w szczególności w oparciu o kubaturę budynku. Powyższe koszty nie zawierają natomiast kosztów zmiennych energii cieplnej (zależnych od zużycia ciepła), a obejmujących koszty ogrzania lokali mieszkalnych (CO) i podgrzania wody (CW) przez poszczególnych właścicieli.

W ocenie Sądu, powyższe koszty stałe energii cieplnej powstałe na skutek wybudowania i podłączenia sieci centralnego ogrzewania, będącej współwłasnością wszystkich właścicieli lokali, do miejskiej sieci ciepłowniczej stanowią koszty zarządu częścią wspólną. Mając na względzie powyższe należało zatem uznać, że każdy właściciel lokalu, w tym także powodowie są zobowiązani do ponoszenia tych wydatków – proporcjonalnie do swojego udziału we współwłasności (w nieruchomości wspólnej). W związku z tym Sąd uznał, że powodowie zasadnie zostali obciążeni w zaskarżonej uchwale nr (...) kosztami stałymi związanymi z podłączeniem sieci centralnego ogrzewania. Przyjęcie przez właścicieli zaskarżonej uchwały stanowiło konsekwencję wcześniej podjętych decyzji odnośnie przyłączenia budynku mieszkalnego położonego we W. przy ul. (...) do miejskiej sieci ciepłowniczej, czemu powodowie nie sprzeciwiali się. Ponadto przyjęcie tej uchwały wynikało z obowiązków wynikających z art. 45 a ust. 9 i 10 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r., - Prawo energetyczne odnośnie wprowadzenia metody rozliczania całkowitych kosztów zakupu ciepła w formie regulaminu rozliczeń. W regulaminie stanowiącym załącznik do zaskarżonej uchwały prawidłowo określono przy tym, że koszty energii cieplnej miały być dzielone na podstawie faktur dostawcy ciepła na: 1) koszty stałe energii cieplnej ponoszone przez dostawcę (niezależne od zużycia ciepła) – dzielone proporcjonalnie do powierzchni użytkowej lokali i 2) koszty zmienne energii cieplnej (zależne od zużycia ciepła), obejmujące koszty ogrzania budynku (CO) i podgrzania wody (CW). W ocenie Sądu, za prawidłowe i gwarantujące należytą ochronę interesów wszystkich właścicieli należy uznać także pozostałe zapisy zaskarżonego regulaminu rozliczania kosztów ciepła i kosztów ciepłej wody. Wynika z nich, że przez cały okres rozliczeniowy, użytkownik lokalu zobowiązany jest do wnoszenia miesięcznych zaliczek na pokrycie kosztów stałych energii cieplnej, co znajduje uzasadnienie w art. 15 ust. 1 u.w.l. Zgodnie z regulaminem odczyty ciepłomierzy i dokonywanie rozliczeń wykonywane miało być przez firmę rozliczeniową, przy czym po dokonaniu rozliczenia kosztów ciepła zarządca miał przekazać użytkownikom indywidualne rozliczenia lokalu, zawierające rozliczenie kosztów oraz kwoty nadwyżki lub niedoboru. Użytkownik może wnieść reklamację do zarządcy dotyczącą rozliczenia w terminie 14 dni od daty otrzymania indywidualnego rozliczenia. Ponadto, zgodnie z kwestionowanym przez powodów regulaminem rozliczania kosztów ciepła, jeżeli w trakcie okresu rozliczeniowego zaistniałyby warunki znacząco korygujące wysokość prognozowanych kosztów energii cieplnej, wysokośći zaliczki może zostać zmieniona.

Sąd miał na uwadze, że po podłączeniu węzła cieplnego wybudowanego w budynku mieszkalnym położonym we W. przy ul. (...) do sieci ciepłowniczej, co nastąpiło w dniu 8 listopada 2012 r. (protokół, k. 52-53), powodowie postanowili nie korzystać z energii cieplnej pochodzącej z miejskiej sieci centralnego ogrzewania. Zdecydowali, że tak jak dotychczas będą korzystali wyłącznie z bojlera i gazowego pieca CO zainstalowanych w ich lokalu mieszkalnym. W związku z powyższym, jak wynikało z dowodów w postaci zawiadomień o wysokości zaliczek (k. 75-76), powodowie prawidłowo zostali obciążeni przez stronę pozwaną, zgodnie z regulaminem przyjętym zaskarżoną uchwałą, wyłącznie kosztami stałymi energii cieplnej w wysokości proporcjonalnej do ich udziału we współwłasności.

Reasumując Sąd za nieuzasadnione uznał zarzuty powodów, że zaskarżona uchwała narusza zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną i uzasadniony interes właścicieli lokali, w związku z obciążeniem ich kosztami stałymi energii cieplnej powstałymi na skutek przyłączenia budynku mieszkalnego do miejskiej sieci ciepłowniczej.

Ponadto, nie zasługiwał na uwzględnienie zarzut powodów odnośnie nieprecyzyjnego sformułowania § 1 uchwały. Zgodnie z jego treścią „członkowie Wspólnoty Mieszkaniowej nieruchomości postanawiają przyjąć „Regulamin rozliczania kosztów ciepła oraz kosztów ciepłej wody” stanowiący załącznik nr 1 do niniejszej uchwały”. Należało zgodzić się ze stroną pozwaną, że cytowany zapis uchwały był logiczny i konkretny, w związku z czym zarzut powodów w tym zakresie nie zasługiwał na uwzględnienie. Według Sądu za niezasadny należało uznać także zarzut powodów odnośnie rzekomych nieprawidłowości przy podejmowaniu uchwały, w związku z widniejącymi na uchwale poprawkami naniesionymi długopisem. W trakcie postępowania przedłożona została zaskarżona uchwała, która nie zawiera żadnych poprawek oraz wyjaśniono, że na oryginale uchwały tytuł załącznika nr 1 został oznaczony kolorem szarym, co przy kopiowaniu uchwały, celem jej wysłania do członków wspólnoty spowodowało, że zapis ten był niewidoczny. Dlatego też tytuł załącznika nr 1 został na kopiach wysłanych do członków Wspólnoty zapisany długopisem. W ocenie Sądu, powyższe wyjaśnienia zasługiwały w całości na uwzględnienie i znalazły potwierdzenie w treści przedłożonego przez pozwaną odpisu zaskarżonej uchwały.

Z uwagi na powyższe, Sąd oddalił powództwo, o czym orzekł jak w punkcie I wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach zawarte w punkcie II wyroku znajduje oparcie w brzmieniu art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Żądanie takie strona pozwana zgłosiła w odpowiedzi na pozew. Żądanie pozwu zostało oddalone, a zatem powodowie obowiązani byli zwrócić solidarnie stronie pozwanej koszty procesu, na które złożyły się: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 180 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł.