Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 21 stycznia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Oleśnicy, Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Ryszard Jaworski

Protokolant Katarzyna Czerniawska

po rozpoznaniu w dniu 21 stycznia 2014 r. w Oleśnicy sprawy

przy udziale stron:

powód K. S. (1)

pozwany (...) S.A. z/s w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A.
z/s w W. na rzecz powoda kwotę 12.000zł (dwanaście tysięcy) z ustawowymi odsetkami od dnia 10.02.2012r;

II.  ustala, że strona pozwana będzie odpowiadała za skutki wypadku komunikacyjnego, któremu uległ powód w dniu 21.11.2011r, które mogą się ujawnić w przyszłości;

III.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powoda kwotę 4.217,00zł tytułem kosztów procesu;

IV.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sąd Rejonowy
w Oleśnicy) kwotę 362,86zł tytułem części wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa, a nadto kwotę 300,00zł tytułem części opłaty sądowej od uiszczenia której zwolniony był powód.

Z.

- kal 21 dni;

- po praw. należność z pkt. IV do przypisu

21 stycznia 2014 r.

Sygn. akt. I C 301/13

UZASADNIENIE

Powód K. S. (1) wniósł o zasądzenie od (...) S.A. kwoty 12.000zł z odsetkami od 10.02.2012r. tytułem dalszego zadośćuczynienia za doznane skutki wypadku – za które co do zasady odpowiada strona pozwana.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa podnosząc, że wypłaciła powodowi już kwotę 18.000zł tytułem zadośćuczynienia za skutki zdarzenia z dnia 21.11.2011r., która to suma jej zdaniem jest kwotą odpowiednią w rozumieniu art. 445 § 1 k.c. Nadto podniosła, że leczenie ortopedyczne i rehabilitacyjne u powoda zostało zakończone – tym samym nie ma uzasadnienia dla ustalenia odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku.

W toku postępowania dowodowego u s t a l o n o n a s t ę p u j ą c y s t a n f a k t y c z n y:

Niesporne między stronami jest, że powód w dniu 21 listopada 2011r. przechodząc przez jezdnię na przejściu dla pieszych w O. na skrzyżowaniu ul. (...) z ul. (...) został potrącony przez samochód, którym kierowała B. K..

Niesporne między stronami jest również to, że strona pozwana odpowiada za skutki przedmiotowego wypadku.

/bezsporne/

W wyniku zdarzenia powód doznał urazu głowy (urazu twarzy z raną warg), urazu lewej kończyny dolnej z wieloodłamowym złamaniem kłykcia bocznego kości piszczelowej z przemieszczeniem, uszkodzenia stawu kolanowego, złamania głowy kości strzałkowej lewej bez przemieszczenia oraz stłuczenia klatki piersiowej.

/dowód:

notatka informacyjna leczenia szpitalnego z 21.11.2011r. – k. 12-13;

akta szkodowe – w zał;

Bezpośrednio z miejsca wypadku powód został przewieziony przez pogotowie na Oddział (...) Zespołu Szpitali w O., gdzie udzielono mu pierwszej pomocy oraz wykonano niezbędne badania diagnostyczne: TK kręgosłupa szyjnego, RTG czaszki i RTG klatki piersiowej.

Po konsultacji ortopedycznej powód został zakwalifikowany do leczenia operacyjnego i przewieziony na Oddział Ortopedyczny (...) w M.. W dniu 28 listopada 2011r. wykonano leczenie operacyjne złamania kłykcia bocznego kości piszczelowej lewej. Powód opuścił placówkę w dniu 5 grudnia 2011r. z zaleceniem utrzymania unieruchomienia stawu kolanowego, chodzenia o kulach bez obciążania kończyny, wykonywania ćwiczeń usprawniających, kontynuacji leczenia i zmiany opatrunku co 2-3 dni, przyjmowania leków i kontroli w poradni ortopedycznej.

/dowód:

karta informacyjna k. – 14-15;

zeznania świadka K. S. –
k. 122;

Powód przeszedł szereg badań diagnostycznych, pozostawał pod opieką lekarzy specjalistów – chirurga, ortopedy, neurologa. Odbył również zabiegi rehabilitacyjne.

/dowód:

skierowanie do pracowni fizykoterapii – k. 16;

skierowanie do poradni ortopedycznej – k. 17;

skierowanie do poradni neurologicznej – k. 18;

zestawienie wizyt neurologicznych – k. 19-21;

skierowanie do poradni specjalistycznej – k. 22;

zaświadczenie z 30.01.2012r. –
k. 23;

karta konsultacyjna – k. 24;

akta szkodowe – w zał;

Pomimo podjętego i wciąż kontynuowanego leczenia połączonego
z rehabilitacją powód do chwili obecnej odczuwa dolegliwości związane z urazami doznanymi wskutek wypadku: bóle lewego kolana, silne bóle kręgosłupa, uporczywe bóle i zawroty głowy, brak koncentracji i bezsenność. Powód ma również problemy ze schylaniem i podnoszeniem się. Nieustające bóle zmuszają powoda do przyjmowania leków przeciwbólowych.

/dowód:

zaświadczenie z dnia 02.03.2012r. – k. 25;

skierowanie do szpitala – k. 26;

skierowanie do pracowni fizykoterapii z dnia 02.04.2012r. – k. 27;

zaświadczenie z 02.04.2012r. –
k. 28;

karta porady specjalistycznej – k. 29;

skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 08.05.2012r. – k. 30;

skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne z dnia 31.05.2012r. – k. 31;

zaświadczenie z dnia 20.06.2012r. – k. 32;

zaświadczenie z dnia 19.07.2012r. – k. 33;

karta informacyjna z 16.11.2012r. – k. 79;

zeznania świadka K. S. –
k. 122;

W wyniku wypadku powód doznał obrażeń, które skutkowały 17% długotrwałym i trwałym uszczerbkiem na zdrowiu, na który to uszczerbek składa się:

1.  stan po urazie głowy z zespołem nerwicowym pourazowym – 2%,

2.  stan po urazie kończyny dolnej lewej:

a). złamanie kości podudzia, leczone operacyjnie – 10%,

b). uraz stawu kolanowego lewego z uszkodzeniem łakotki bocznej, leczony operacyjnie; blizny i zmiany skórne pooperacyjne – 5%,

c). stan po urazie klatki piersiowej, bez upośledzenia funkcji – 0% uszczerbku.

Stwierdzono obecność wczesnych pourazowych zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego lewego.

Uwzględniając śródstawowy charakter złamania kości piszczelowej lewej należy liczyć się – pomimo leczenia operacyjnego i wygojenia złamania z rozwojem wtórnych zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego, które mogą w przyszłości wymagać leczenia operacyjnego poprzez alloplastykę stawu kolanowego lewego.

/dowód:

opinia biegłego neurochirurga –
k. 75-78;

Równocześnie u powoda nie stwierdzono trwałego lub długotrwałego uszczerbku psychicznego uwzględniającego wagę doznanych urazów w wyniku zdarzenia komunikacyjnego.

/dowód:

opinia biegłego sądowego z zakresu psychiatrii – k. 75-78;

Powód K. S. (1) w dacie wypadku świadczył pracę na ½ etatu
na stanowisku ochroniarza. Umowa zawarta została na czas określony a po jej upływie ze względu na utrzymujący się u powoda stan chorobowy i kontynuację leczenia – nie zwarto z nim kolejnej umowy.

Powód przed wypadkiem większość wolnego czasu spędzał na uprawie działki. Obecnie ma trudności z wykonywaniem prac w ogrodzie jak i części prac domowych i w tym też zakresie zmuszony jest korzystać z pomocy osób mu bliskich.

/dowód:

zeznania powoda – k. 124;

zeznania świadka K. S. –
k. 122;

Strona pozwana wypłaciła powodowi zadośćuczynienie za skutki objętego żądaniem pozwu wypadku w kwocie 18.000zł.

/bezsporne/

X X X

Zważywszy na to, że odpowiedzialność strony pozwanej za skutki wypadku jakiego doznał powód jest niesporna – nie zachodziła potrzeba omówienia tej kwestii.

Sporna pozostała natomiast kwestia wysokości zadośćuczynienia – zatem ocenie w istocie wymagała jedynie kwestia, czy wypłacone przez ubezpieczyciela powodowi dotąd zadośćuczynienie w kwocie 18.000zł odpowiada pojęciu „odpowiedniego” w rozumieniu dyspozycji art. 445 § 1 kc przy doznanym 17% trwałym i długotrwałym uszczerbku na zdrowiu.

Zastrzec przy tym od razu należy, że nie istnieje żaden „taryfikator” który by wprost odnosił wysokość uszczerbku do wielkości zadośćuczynienia. Ta wielkość winna bowiem odpowiadać rodzajowi doznanych obrażeń, stopniu ich „dokuczliwości” w życiu codziennym, czasowi ich trwania, a także wpływowi tych obrażeń na dalsze życie zawodowe i prywatne poszkodowanego. Bardzo ważnym – acz nie jedynym – wyznacznikiem jest też stopień trwałego bądź długotrwałego uszczerbku na zdrowiu poszkodowanego określony przez lekarzy specjalistów. Ten stopień biegli w niniejszej sprawie jak już wyżej wskazano określili na 17%.

Ustalony procent trwałego (długotrwałego) uszczerbku na zdrowiu jest zatem jedynie elementem pomocniczym dla takiej oceny – i w praktyce orzeczniczej często (w typowych przypadkach) przyjmuje się, że 1% takiego uszczerbku daje podstawy do przyjęcia zadośćuczynienia w przedziale od 1.500 ÷ 2.500zł.

Co do sytuacji powoda to wskazać należy, że u K. S. (1) ustalono nie tylko długotrwały ale też trwały uszczerbek, co powoduje, że przyjęto należności mieszczące się we wskazanym wyżej przedziale. Związane jest to dodatkowo z faktem, że powód w chwili wypadku świadczył pracę na ½ etatu na stanowisku ochroniarza. Wypadek spowodował, że po upływie okresu na jaki umowa została zawarta – nie podpisano z powodem kolejnej umowy. Ponadto w chwili wypadku powód miał 59 lat, a więc był osobą stosunkowo młodą, samodzielnie wykonującą wszystkie czynności dnia codziennego. Powód samodzielnie wykonywał też prace w ogrodzie, które były jego pasją. Wypadek, a następnie jego następstwa na długotrwały czas ograniczyły jego dotychczasową aktywność życiową jak i zarobkową.

Należało zatem przyjąć, że należne zadośćuczynienie winno
w okolicznościach niniejszej sprawy wynosić 34.000zł. Skoro powód otrzymał już 18.000zł, to zasadnym było uwzględnienie powództwa w całości. Zasądzona kwota w ocenie Sądu odzwierciedla tak czas trwania rekonwalescencji jak też doznane obrażenia – i uznać ją w tej sytuacji faktycznej należy za odpowiednią.

W niniejszej sprawie niesporne – jest także, że zgłoszenie szkody nastąpiło 10 stycznia 2012r., a zatem termin do wypłaty roszczenia upłynął dla (...) w dniu 10 lutego 2012r. i od tej też daty zasądzono odsetki od należności objętej wyrokiem.

W kwestii roszczenia powoda o ustalenie odpowiedzialności strony pozwanej na przyszłość za skutki wypadku z 21 listopada 2011r. Sąd w pkt II orzeczenia orzekł, iż strona pozwana będzie odpowiadała za skutki zdarzenia komunikacyjnego, które mogą ujawnić się w przyszłości. Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 22.06.1978r. (sygn. akt. IV CR 203/78) do ustalenia obowiązku wynagrodzenia szkód przyszłych nie jest konieczna pewność powstania dalszych szkód w przyszłości, lecz wystarcza stwierdzenie prawdopodobieństwa, że aktualny stan zdrowia poszkodowanego nie ujawnia jeszcze wszystkich skutków uszkodzenia ciała. Z taką sytuacją mamy miejsce w stanie faktycznym niniejszej sprawy. Z powołanej na potrzeby sprawy opinii biegłego sądowego neurologa jednoznacznie wynika, iż mając na uwadze charakter złamania kości piszczelowej lewej powoda – należy liczyć się
w przyszłości (pomimo leczenia operacyjnego i wygojenia złamania) z rozwojem wtórnych zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego lewego, które mogą wymagać w przyszłości leczenia operacyjnego poprzez alloplastykę stawu kolanowego lewego.

Zwyrodnienie to zachodzi w sposób powolny, stale postępujący i prowadzi do bólów stopniowego zaniku mięśni i ograniczenia zakresu ruchu stawu. Mając to na uwadze należało stwierdzić, że powód w wyniku wypadku bezspornie doznał poważnych obrażeń ciała, które mogą przyczynić się do pogorszenia się jego stanu zdrowia
w przyszłości i ujawnienia się nowych schorzeń.

Reasumując Sąd uznał, że charakter doznanych przez powoda obrażeń ich rozległe konsekwencje i konieczność kontynuowania leczenia ortopedycznego jednoznacznie uzasadniały uwzględnienie roszczenia powoda opartego o treść art. 189 kpc.

Ubocznie dodać należy, że w myśl art. 442 ¹ § 1 kc roszczenie o naprawienie szkody wyrządzonej czynem niedozwolonym ulega przedawnieniu z upływem lat trzech od dnia, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie. W przypadku ujawnienia się dalszych negatywnych następstw zdarzenia z dnia 21 listopada 2011r. w przyszłości, w tym po wielu latach po zdarzeniu powodującym szkodę - mogłyby pojawić się po stronie poszkodowanego - na którym spoczywa obowiązek dowodzenia wszystkich przesłanek odpowiedzialności podmiotu na którym ta odpowiedzialność ciąży. Jak wyjaśnił biegły neurolog u powoda w przyszłości mogą ujawnić się nowe skutki wypadku w sferze somatycznej, a czasu ich powstania nie można z góry określić. Co więcej, może pojawić się nawet konieczność poddania powoda w przyszłości zabiegowi operacyjnemu.

Orzeczenie o kosztach ma swoje uzasadnienie w art. 98 kpc. Powód poniósł koszty w postaci opłaty sądowej 300zł wynagrodzenia pełnomocnika i opłaty skarbowej w kwocie 1.217zł oraz uiścił zaliczkę na biegłego w kwocie 1500zł. Łącznie zatem na dzień wyrokowania koszty te to kwota 4217zł.

Sąd w pkt. IV orzeczenia nakazał stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa kwotę 362,86zł tytułem części wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa oraz kwotę 300zł tytułem części opłaty sądowej od uiszczenia której zwolniony był powód – zgodnie z dyspozycją art. 113 ustawy o kosztach sądowych
w zw. z art. 83 ust. 2 w/w ustawy.

Z./

1. odpis wyroku wraz z uzasadnieniem dor. pełn. strony pozwanej;

28.01.2014r.