Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 marca 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący : SSA Małgorzata Wołczańska

Sędziowie : SA Lucyna Świderska-Pilis

: SO (del.) Tomasz Ślęzak (spr.)

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 marca 2014 r.

w Katowicach

sprawy ze skargi powoda na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Częstochowie, sygn. akt I C 380/12

z powództwa W. L.

przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w M.

o zapłatę i ochronę dóbr osobistych

p o s t a n a w i a :

oddalić skargę.

Sygn. akt I S 18/14

UZASADNIENIE

Skarżący W. L. wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie prowadzonej przez Sąd Okręgowy w Częstochowie z jego powództwa przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w M. o zapłatę i ochronę dóbr osobistych, sygn. akt I C 380/12, i przyznanie mu od Skarbu Państwa kwoty 20 000 zł.

W uzasadnieniu skarżący wskazał, że od daty wniesienia pozwu w wyżej opisanej sprawie upłynęły ponad dwa lata. W piśmie procesowym z dnia 25 lipca 2013 r., skarżący złożył w tym postępowaniu wniosek o wydanie wyroku częściowego, który nie został dotychczas rozpoznany. Zdaniem skarżącego Sąd Okręgowy winien był niezwłocznie wydać wyrok częściowy odnośnie części żądania, tj. roszczenia o zadośćuczynienie za bezprawne naruszenie jego dóbr osobistych. W ocenie skarżącego Sąd Okręgowy winien był wydać ten wyrok częściowy w rozsądnym terminie, a więc do dnia 31 sierpnia 2013 r., zaś nie wydanie tego wyroku stanowi opieszałość w działaniach tego Sądu.

Wiceprezes Sądu Okręgowego, pismem z dnia 24 lutego 2014 r. wniósł o oddalanie tej skargi.

Sąd Apelacyjny ustalił co następuje:

W dniu 22 listopada 2012 r. do Sądu Okręgowego w Częstochowie wpłynął pozew W. L. o zapłatę i ochronę dóbr osobistych, w którym w oznaczeniu strony pozwanej wskazano Spółdzielnię Mieszkaniową (...) w M. (k. – 2 v.). Zarządzeniem z dnia 29 listopada 2012 r. (k. – 1), doręczonym skarżącemu w dniu 14 grudnia 2012 r. (k. – 29) wezwano go do usunięcia braków formalnych pozwu między innymi poprzez sprecyzowanie dochodzonego żądania. W wykonaniu tego zobowiązania skarżący złożył pismo procesowe, które wpłynęło do Sądu Okręgowego w dniu 2 stycznia 2013 r. (k. – 30 v.). Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2013 r. zwolniono powoda od kosztów sądowych w całości (k. – 34). Na mocy postanowienia Sądu Okręgowego z dnia 5 lutego 2013 r. oddalono wniosek powoda o udzielenie zabezpieczenia (k. – 37). Zarządzeniem z dnia 11 lutego 2013 r. (k. – 39), doręczonym pozwanej w dniu 14 lutego 2014 r. (k. – 41), polecono doręczyć tej stronie odpis pozwu oraz zobowiązać ją do złożenia odpowiedzi na pozew, które to pismo następnie wpłynęło do Sądu Okręgowego w dniu 6 marca 2013 r. (k. – 43 v.). Zarządzeniem z dnia 11 marca 2013 r. (k. – 46), doręczonym pozwanej w dniu 18 marca 2013 r. (k. – 48) zobowiązano tę stronę do przedłożenia pełnomocnictwa dla działającego w jej imieniu adw. J. G.. Pozwana zadośćuczyniła temu wezwaniu, składając wymagany dokument w dniu 25 marca 2013 r. (k. – 49). Na mocy zarządzenia z dnia 11 kwietnia 2013 r. (k. – 57) wyznaczono termin rozprawy na dzień 18 czerwca 2013 r., a także zobowiązano pozwaną oraz powoda do złożenia określonych dokumentów. W odpowiedzi na to wezwanie pozwana złożyła pismo procesowe, które wpłynęło do Sądu Okręgowego w dniu 9 maja 2013 r. (k. - 60 v.). Pismo to doręczono powodowi, na podstawie zarządzenia z dnia 13 maja 2013 r. (k. – 133), w dniu 20 maja 2013 r. (k. – 137). W dniu 18 czerwca 2013 r. odbyła się rozprawa (k. – 138 v.), na której zobowiązano pozwaną do przedstawienia dowodów oraz wskazania podstawy prawnej wykreślenia powoda z rejestru członków spółdzielni. Kolejna rozprawa odbyła się w dniu 18 lipca 2013 r., na której między innymi powód złożył wniosek o udzielenie zabezpieczenia, w konsekwencji czego wezwano go do uzupełnienia tego wniosku poprzez jego przedstawienie w piśmie procesowym (k. – 158 v.). W wykonaniu tego zobowiązania powód złożył pismo z dnia 29 lipca 2013 r. obejmujące wniosek o udzielenie zabezpieczenia, a także wniosek o powołanie biegłego oraz wydanie wyroku częściowego (k. – 163 v.). Postanowieniem Sądu Okręgowego z dnia 31 lipca 2013 r. wniosek o udzielenie zabezpieczenia został oddalony (k. – 169). Na mocy orzeczenia tego Sądu z dnia 16 sierpnia 2013 r. dopuszczono dowód z opinii biegłego z zakresu szacowania nieruchomości (k. – 176). W piśmie procesowym, które wpłynęło do Sądu Okręgowego w dniu 22 sierpnia 2013 r. powód zwrócił uwagę na złożony przez niego uprzednio wniosek o wydanie wyroku częściowego (k. – 180 v.). Postanowieniem z dnia 2 września 2013 r. Sąd Okręgowy oddalił wniosek powoda o wydanie wyroku częściowego i wyroku wstępnego (k. – 193). Zarządzeniem z dnia 4 września 2013 r., wykonanym w dniu 23 września 2013 r. (k. - 194, k. - 196) akta przesłano biegłemu w celu wydania opisanej wyżej opinii. Pismem z dnia 10 lutego 2014 r. biegły ten wniósł o przedłużenie terminu do wydania opinii do końca lutego 2014 r. (k. – 204).

Sąd Apelacyjny zważył co następuje:

Skarga powoda na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki w sprawie toczącej się przed Sądem Okręgowym w Częstochowie, sygn. akt I C 380/12, jest nieuzasadniona.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu którego skarga dotyczy nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo też dłużej niż to konieczne do załatwienia sprawy egzekucyjnej, lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania). Celem skargi na przewlekłość w toku postępowania jest przeciwdziałanie trwającej przewlekłości, zaś jej funkcją przede wszystkim wymuszenie nadania sprawie odpowiedniego, sprawnego biegu procesowego. Służy temu zarówno samo stwierdzenie wystąpienia przewlekłości w postępowaniu (art. 12 ust. 2 ustawy), jak i możliwość zalecenia podjęcia przez Sąd rozpoznający sprawę, co do istoty odpowiednich czynności w wyznaczonym terminie (art. 12 ust. 3 ustawy).

Wbrew zarzutom skarżącego nie sposób przyjąć, iż jakiekolwiek czynności, zwłaszcza zaś rozpoznanie jego wniosku o wydanie wyroku częściowego, były dokonywane przez Sąd Okręgowy z nadmiernym opóźnieniem.

Przede wszystkim nie ma racji skarżący, że Sąd ten w ogóle nie odniósł się do jego wniosku o wydanie opisanego wyżej wyroku. Wszak Sąd Okręgowy na mocy postanowienia z dnia 2 września 2013 r. wniosek ten oddalił. Wprawdzie od daty wpływu do Sądu Okręgowego tego wniosku (29 lipca 2013 r.) do dnia wydania wskazanego orzeczenia upłynęło 35 dni, jednakże opóźnienie to nie ma charakteru rażącego, zwłaszcza że miało ono miejsce w okresie urlopowym, w którym dopuszczalne są pewne spowolnienia w działaniach sądu. Z kolei to czy Sąd Okręgowy słusznie wniosek ten oddalił, pozostaje poza sferą kontroli sądu rozpoznającego skargę dotyczącą naruszenia prawa strony do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 9 września 2011 r., sygn. akt III SPP 27/11). Z przepisów regulujących tę skargę wynika jednoznacznie, że jej celem jest zbadanie, czy istotnie czynności były podejmowane przez sąd z nieuzasadnioną zwłoką powodując tym samym wydłużenie postępowania, jak zaś wyżej wskazano w działaniach sądu podjętych w związku z wnioskiem powoda o wydanie wyroku częściowego, nie sposób stwierdzić tego rodzaju uchybień.

Na marginesie wypada również wspomnieć, choć pozostaje to poza zakresem objętych rozpoznawaną skargą zarzutów, że w pozostałych działaniach Sądu Okręgowego również nie można doszukać się rażących opóźnień. Wbrew twierdzeniom skarżącego postępowanie toczy się obecnie nieznacznie ponad rok, przy czym od września 2013 r., kiedy to akta sprawy przekazano biegłemu w celu sporządzenia opinii, Sąd Okręgowy nie miał możliwości podjęcia w tej sprawie żadnych czynności. Ponadto, w oparciu o powołane na wstępie ustalenia nie sposób uznać, że jakiekolwiek czynności zostały przez Sąd Okręgowy podjęte opieszale, przeciwnie wręcz, zdecydowania większość spośród nich została zdziałana niezwłocznie i terminowo.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało przyjąć, iż skarga w przedmiocie stwierdzenia, że w postępowaniu, prowadzonym przez Sąd Okręgowy w Katowicach, sygn. akt II C 794/12, nastąpiło naruszenie prawa powoda do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki jest bezzasadna, a zatem podlegała oddaleniu na podstawie art. 12 ust. 1 powołanej na wstępie ustawy.