Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 sierpnia 2012 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SA Waldemar Szmidt (spr.)

Sędziowie: SA Grażyna Wilk

SA Marek Charuza

Protokolant: Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej Tadeusza Trzęsimiecha

po rozpoznaniu w sprawie D. S.

zażalenia wniesionego przez tłumacza

na postanowienie Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku

z dnia 17 lipca 2012 roku, sygn. akt. V Kop 132/08

w przedmiocie wynagrodzenia za dokonane tłumaczenie

na podstawie art. 437 § 2 k.p.k., art. 618 § 1 pkt 7 k.p.k. w zw. z art. 619 § 1 k.p.k. oraz § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a i § 8 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24.01.2005 roku (Dz. U. nr 15, poz. 131) w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego

p o s t a n a w i a

zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że zasądzić od Skarbu Państwa (Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku) na rzecz tłumacza przysięgłego A. P.kwotę 420,98 zł (czterysta dwadzieścia 98/100), tytułem wynagrodzenia za sporządzenie pisemnego tłumaczenia z języka polskiego na język niemiecki Europejskiego Nakazu Aresztowania z dnia 28.10.2008 roku dotyczącego
D. S..

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 2 lipca 2012 roku, Przewodniczący Wydziału Karnego Sądu Okręgowego w Gliwicach Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku skierował do tłumacza,
z prośbą o przetłumaczenie na język niemiecki, sprostowany Europejski Nakaz Aresztowania dotyczący D. S.wydany w dniu 28.10.2008 roku. Wraz z wykonanym tłumaczeniem biegły przesłał do Sądu Okręgowego rachunek za usługę nr (...)opiewający na kwotę 420,98 zł.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd a quo odmówił przyznania tłumaczowi przysięgłemu wynagrodzenia za tłumaczenie Europejskiego Nakazu Aresztowania, swoją decyzję uzasadniając faktem uprzedniego przetłumaczenia przez tego samego tłumacza wskazanego ENA w dniu 8 listopada 2008 roku. Różnica w tekście obu nakazów (przed
i po sprostowaniu) sprowadzała się w istocie do zmiany sygnatury sprawy oraz oznaczenia prokuratury prowadzącej postępowanie.

Zażalenie na powyższe postanowienie wniósł tłumacz, podnosząc, że ustawa
o zawodzie tłumacza nie nakłada na niego obowiązku przechowywania wszystkich tłumaczonych dokumentów, zaś w praktyce, w jego przypadku, dokumenty przechowywane są w wersji elektronicznej przez okres 12 miesięcy. Poza tym w piśmie przewodnim skierowanym do niego zawarto sformułowanie o przetłumaczeniu Europejskiego Nakazu Aresztowania, a nie o jego sprostowaniu. Wobec powyższego skarżący wniósł o przyznanie pełnej kwoty wynagrodzenia zgodnie z wystawionym rachunkiem.

Sąd Apelacyjny stwierdził, co następuje:

Zażalenie jest słuszne, wobec czego doprowadziło do zmiany zaskarżonego postanowienia.

Zgodzić należy się w pełni ze skarżącym, że ustawa o zawodzie tłumacza nie przewiduje konieczności prowadzenia przez biegłych bazy tłumaczeń. Nawet jeśli tłumacz prowadzi w ramach swojej działalności zbiór takich dokumentów to czyni to dla własnej wygody i pożytku. Brak tego typu archiwizacji nie może zatem stanowić zarzutu, w oparciu
o który możliwym byłaby odmowa przyznania tłumaczowi wynagrodzenia za wykonaną pracę.

W niniejszej sprawie poprzednie tłumaczenie przedmiotowego dokumentu miało miejsce przed czterema laty. Jeśli więc intencją Sądu a quo było jedynie sprostowanie przetłumaczonego uprzednio dokumentu, to należało w odpowiedni, jasny i precyzyjny sposób sformułować zarządzenie oraz pismo przewodnie skierowane do tłumacza, a także przesłać wraz z polskim tekstem Europejskiego Nakazu Aresztowania po sprostowaniu, tłumaczenie dokumentu dokonane w 2008 r. Ponieważ jednak do tłumacza przesłano jedynie polski tekst Europejskiego Nakazu Aresztowania po sprostowaniu „z prośbą o jego przetłumaczenie na język niemiecki”, to w zgodzie z powyższym poleceniem dokonano jego tłumaczenia, za co należnym jest stosowne wynagrodzenie. Nic w tym zakresie nie zmienia fakt poinformowania tłumacza o kosmetycznej zmianie w tekście w stosunku do dokumentu tłumaczonego przez niego w 2008 roku, skoro tłumacz tym dokumentem nie dysponował.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 2 lit. a) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24.01.2005 roku (Dz. U. nr 15, poz. 131) w sprawie wynagrodzenia za czynności tłumacza przysięgłego, stawka wynagrodzenia tłumacza za jedną stronę tłumaczenia z języka polskiego na język niemiecki wynosi 30,07 zł. Zgodnie z § 8 rzeczonego rozporządzenia przy obliczaniu wynagrodzenia za stronę uważa się 25 wierszy, a za wiersz - 45 znaków (ust. 1). Ponieważ tłumaczenie zamykało się w 14 stronach, przeto biegłemu należy się, zgodnie z rachunkiem, wynagrodzenie w kwocie 420,98 zł.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.