Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 marca 2014 roku

Sąd Rejonowy w Kłodzku Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Kosińska – Szota

Protokolant: Małgorzata Schick

po rozpoznaniu w dniu 19 marca 2014 roku w Kłodzku

sprawy z powództwa A. W.

przeciwko (...) Bank S.A. z siedzibą we W.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 2027/13

UZASADNIENIE

Powód A. W. wniósł o pozbawienie w całości wykonalności bankowego tytułu egzekucyjnego (...) (...) z dnia 1 sierpnia 2012 r. wydanemu przez (...) Bank S.A. zaopatrzonego w klauzule wykonalności z dnia 8 października 2012 r. na mocy którego dłużnicy: powód A. W., B. C., J. S., J. W. i L. W. powinni zapłacić pozwanemu solidarnie kwotę 11 556,48 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 5 313,11 zł od dnia 2 sierpnia 2012 r. do dnia zapłaty i zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że poz2wany bank wystawił przeciwko spadkobiercom Ł. W. bankowy tytuł egzekucyjny, bowiem kredytobiorczyni zmarła (...) r. i zaprzestała spłat kolejnych miesięcznych rat. powód podał, że pozwany wypowiedział umowę i postawił całe zadłużenie w stan przymusowej windykacji w dniu 6 grudnia 2007 r. w związku z tym uznać należy, ze zobowiązanie uległo przedawnieniu 6 grudnia 2010 r. powód wskazał, ze były to świadczenia okresowe związane z prowadzona działalnością gospodarczą. ponadto powód podniósł, ze wystawiony bankowy tytuł egzekucyjny wskazuje kwotę zobowiązania 11 556,48 zł, co jest niezgodne ze stanem faktycznym , bowiem powód uiścił na rzecz wierzyciela 2 000 zł w dniu 20 października 2011 r., a także wg jego wiedzy pozostali dłużnicy również wpłacili po 2 000 zł , a więc łącznie 10 000 zł. w razie nieuwzględnienia zarzutu przedawnienia powód podniósł zarzut spełnienia świadczenia nieprzedawnionego za okres od 3 października 2009 r. do 3 października 2011 r.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa wskazując, że powód powołuje zarzut przedawnienia nie biorąc pod uwagę, że wypowiedzenie umowy kredytu było nieskuteczne, bowiem Ł. W. zmarła i nie mogła skutecznie go odebrać. z tego względu strona pozwana anulowała wypowiedzenie w dniu 7 listopada 2011 r. wysłano ostateczne wezwania do zapłaty wszystkim spadkobiercom, następnie 7 grudnia 2011 r. wypowiedziano im umowę, wobec braku spłaty. Ponadto pozwany bank podniósł, że chybiony jest zarzut spełnienia świadczenia, ponieważ powód nie wykazał, kiedy dokonane zostały wpłaty na łączną kwotę 10 000 zł, natomiast kwota 2 000 zł została wpłacona przed wystawieniem bankowego tytułu egzekucyjnego i uwzględniona przy wyliczeniu stanu zadłużenia na dzień 1 sierpnia 2012 r. . strona pozwana nie zanegowała również wpłat po wystawieniu bankowego tytułu egzekucyjnego 1 940 zł, 1 939 zł i 1 940 zł, czego dowodem jest różnica wynikająca między bte a zadłużeniem wskazanym przez komornika, zatem wszystkie wpłaty po wystawieniu bte a przed sporządzeniem wniosku egzekucyjnego do komornika zostały w treści tego wniosku uwzględnione i nie mogą być podstawą do pozbawienia tego tytułu wykonalności. Ponadto zdaniem strony pozwanej powód i inni spadkobiercy dokonując wpłat uznali roszczenie wynikające z umowy zawartej ze spadkobiercą.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ł. W. zawarła ze stroną pozwaną (...) Bank S.A. w dniu 3 października 2011 r. umowę kredytu gotówkowego na okres 36 rat. W dniu (...). Ł. W. zmarła. Strona pozwana wobec braku spłat rat kredytu wypowiedziała umowę Ł. W. pismem z dnia 6 grudnia 2007 r. .

okoliczności niesporne

Strona pozwana pismem z dnia 6 października 2011 r. wezwała powoda A. W. jako spadkobiercę Ł. W. do zapłaty w terminie 3 dni od otrzymania wezwania należności wynikającej z umowy kredytowej z dnia 3 października 2006 r. w kwocie 12 303,14 zł. Powód wpłacił na rzecz strony pozwanej w dniu 20 października 2011 r. kwotę 2 000 zł tytułem tego zadłużenia.

dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 06.10.2011 r. – k.11, 43

- dowód wpłaty z dnia 20.10.2011 r. – k.10

Kolejne wezwania do zapłaty strona pozwana skierowała pismami z dnia 14 października 2011 r. i 7 listopada 2011 r.

dowód:

- wezwanie do zapłaty - k.12 - 13

- ostateczne wezwanie do zapłaty - k.14

W odpowiedzi na ostateczne przesądowe wezwanie do zapłaty powód podniósł zarzut przedawnienia i wniósł o zwrot kwoty 2 000 zł wpłaconej na konto strony pozwanej z tytułu umowy kredytowej.

dowód:

- odpowiedź na ostateczne wezwanie do zapłaty – k.15 – 16

Strona pozwana pismem z dnia 4 stycznia 2012 r. w odpowiedzi na pismo powoda wskazała, że kredyt był rozłożony na 36 rat, wskazała na przyczynę wypowiedzenia umowy i na jego anulowanie, wezwanie spadkobierców do zapłaty i wypowiedzenia umowy kredytu przez bank spadkobiercom. Strona pozwana wskazała także, że według stanu na dzień 3 stycznia 2012 r. zadłużenie wynosi 10 753,72 zł.

dowód:

- pismo strony pozwanej z dnia 4.01.2012 r. – k.8

Postanowieniem z dnia 8 października 2012 r. referendarz sądowy w Sadzie Rejonowym w Kłodzku nadał klauzulę wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (...) (...) wystawionemu dnia 1 sierpnia 2012 r. wydanemu przez (...) Bank S.A. we W., na mocy którego dłużnicy A. W., B. C., J. S., J. W. i L. W. powinni zapłacić pozwanemu solidarnie kwotę 11 556,48 zł wraz z odsetkami umownymi od kwoty 5 313,11 zł od dnia 2 sierpnia 2012 r. z ograniczeniem odpowiedzialności do kwoty 14 100 zł.

dowód:

- postanowienie z dnia 08.10.2012 r. – k.7

- bankowy tytuł egzekucyjny(...) (...) – k.7 verte

W dniu 23 sierpnia 2012 r. wpłynęły na rachunek strony pozwanej wpłaty w kwocie 1 940 zł i 1 939 zł oraz w dniu 5 września 2012 r. wpłata w kwocie 1 940 zł.

fakt przyznany

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku Zbigniew Obrzud pismem z dnia 21 października 2013 r. zawiadomił powoda o wszczęciu egzekucji na wniosek wierzyciela (...) Bank S.A. we W.. Jednocześnie komornik zwrócił się do powoda z żądaniem udzielenia wyjaśnień.

dowód:

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji – k.5

- żądanie udzielenia wyjaśnień – k.6

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z przepisem art. 840 § 1 dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:

1)  przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;

2)  po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że powód wraz z innymi spadkobiercami Ł. W. zobowiązany był do spłaty zadłużenia wynikającego z kredytu udzielonego Ł. W. na podstawie umowy z dnia 3 października 2006 r., bowiem bankowy tytuł egzekucyjny (...) (...) został wystawiony przeciwko spadkobiercom i po nadaniu mu klauzuli wykonalności postanowieniem z dnia 8 października 2012 r. stanowił tytuł wykonawczy. Powód nie kwestionował następstwa prawnego.

Zdaniem powoda, roszczenie uległo przedawnieniu. Stwierdzić należy, że zarzut ten jest chybiony. Skoro kredytobiorczyni Ł. W. zmarła w dniu (...)r. to strona pozwana nie mogła skutecznie wypowiedzieć umowy kredytu gotówkowego, wszak druga strona tego zobowiązania nie miała zdolności sądowej. Wypowiedzenie może być dokonane drugiej stronie, gdy ta posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Strona pozwana zasadnie anulowała wypowiedzenie, ale też zauważyć wypada, że gdyby pozwany bank nie anulował wypowiedzenia i tak byłoby ono nieskuteczne. Powód w piśmie procesowym z dnia 3 marca 2014 r. lakonicznie stwierdził, że „niedopuszczalne jest anulowanie w dniu 5 października 2011 r. skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 6 grudnia 2007 r.” w żaden sposób nie uzasadniając, z jakich względów było to niedopuszczalne. Skoro kredyt został zaciągnięty na 36 rat, a zatem do 3 października 2009 r., to w chwili otwarcia spadku zobowiązanie przeszło na spadkobierców Ł. W., którzy od tej chwili obowiązani byli spłacać ten kredyt, co wynika z treści przepisu art.922 § 1 k.c. stanowiącego, iż prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Powód dokonał wpłaty na poczet zadłużenia wynikającego z tego kredytu w dniu 20 października 2011 r., lecz nie spełnił w całości roszczeń strony pozwanej z tytułu umowy kredytowej z dnia 3 października 2006 r. i z tego względu strona pozwana najpierw skierowała wezwania do zapłaty, a następnie wypowiedziała spadkobiercom umowę pismem z dnia 7 grudnia 2011 r.

Podniesiony przez powoda zarzut przedawnienia roszczenia w piśmie z dnia 18 listopada 2011 r. nie może być uwzględniony, bo choć powód uznał, że podlega ono trzyletniemu terminowi przedawnienia jako związanemu z działalnością gospodarczą, to nie wskazał, od jakiego terminu należy liczyć początek biegu przedawnienia. Zgodnie z przepisem art.120 § 1 k.c. bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne. Jeżeli wymagalność roszczenia zależy od podjęcia określonej czynności przez uprawnionego, bieg terminu rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stałoby się wymagalne, gdyby uprawniony podjął czynność w najwcześniej możliwym terminie. W niniejszej sprawie bank wypowiedział umowę spadkobiercom w dniu 7 grudnia 2011 r., zatem od upływu terminu wypowiedzenia należy liczyć termin 3 – letni przedawnienia. Stanowczo stwierdzić należy, że nie może być mowy o liczeniu terminu przedawnienia od daty upływu terminu wypowiedzenia skierowanego w piśmie z dnia 6 grudnia 2007 r. do osoby nieżyjącej, jak wskazuje na to powód w uzasadnieniu pozwu. Ze względu na bezskuteczność tego wypowiedzenia, o czym była mowa wyżej, jest to niedopuszczalne. Ponadto zauważyć należy, że powód mimo spoczywającego na nim ciężaru dowodu, zgodnie z art.6 k.c., nie dołączył umowy kredytu gotówkowego, ani też nie wniósł o zobowiązanie strony pozwanej do jej przedłożenia, by ewentualnie sąd mógł zweryfikować, czy w postanowieniach umowy wskazano, że wypowiedzenie może nastąpić w razie braku spłaty dwóch kolejnych rat. Jednak zauważyć wypada, że to powód winien był wykazać kiedy strona pozwana dowiedziała się o śmierci i następcach prawnych Ł. W., a dopiero wówczas sąd mógłby ustalić możliwość zastosowania zdania drugiego art.120 § 1 k.c., czyli kiedy bank miał najwcześniej możliwość skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu spadkobiercom.

Wobec braku dowodów w tym zakresie, sąd uznał, że początkiem terminu przedawnienia nie może być ani 6 grudnia 2007 r., ani 3 października 2006. co wynikałoby z pisma z dnia 18 listopada 2011 r. W ocenie Sądu termin przedawnienia liczyć należy w ustalonym stanie faktycznym po upływie terminu wypowiedzenia wskazanego w piśmie z dnia 7 grudnia 2011 r. Oznacza to, że ani w dacie postawania bankowego tytułu egzekucyjnego 1 sierpnia 2012 r., ani w dacie postawania tytułu wykonawczego 8 października 2012 r., ani w dacie wniesienia powództwa 19 grudnia 2013 r. w niniejszej sprawie roszczenie strony pozwanej nie było przedawnione. Twierdzenia powoda zawarte w piśmie z dnia 3 grudnia 2014 r., że pozwany mógł skutecznie wszcząć postępowanie egzekucyjne przeciwko spadkobiercom kredytobiorcy od dnia 6 grudnia 2007 r. do dnia 6 grudnia 2007 r. ze względów wyżej podniesionych jest zupełnie niezasadne, ponieważ w związku z przepisem art.922 1 k.c. spadkobiercy wstąpili w prawa i w obowiązki zmarłej stając się tym samym stroną umowy kredytu gotówkowego. Ze stanowiska powoda wynikałoby, że w chwili śmierci kredytobiorcy kredyt stał się od razu wymagalny. W odniesieniu do ustalonego stanu faktycznego jest to stanowisko nieuprawnione. Mając te okoliczności na względzie stwierdzić należy, że roszczenie strony pozwanej nie uległo przedawnieniu.

Odnosząc się natomiast do zarzutu spełnienia świadczenia przez spadkobierców, to słusznie wskazała strona pozwana w odpowiedzi na pozew, że wszystkie wpłaty zostały uwzględnione przy wszczęciu egzekucji. Ponadto wpłata dokonana przez powoda w dniu 20 października 2011 r. wpłynęła na wysokość zadłużenia w dniu1 sierpnia 2012 r. Wynika to choćby z zestawienia kwot wskazanych w wezwaniu do zapłaty z dnia 6 października 2011 r. i z ostatecznego wezwania do zapłaty z dnia 7 listopada 2011 r., gdzie strona pozwana określiła wysokość tego zadłużenia na kwotę 12 303,14 zł (06.10.2011 r.) i 10 551,10 zł (07.11.2011 r.), bowiem 20 października 2011 r. wpłynęła wpłata powoda 2 000 zł, przy czym pamiętać falezy, że stronie pozwanej przysługiwały odsetki. Również wpłaty przyznane przez stronę pozwaną w łącznej kwocie 5 819 zł zostały uwzględnione, ponieważ z tytułu wykonawczego wynika zadłużenie 11 556,48 zł, natomiast z zawiadomienia o wszczęciu egzekucji zadłużenie wynosi 5 838,62 zł i to tylko z tytułu odsetek. zatem należność główna został już spłacona. Powód nie wykazał, by po powstaniu tytułu wykonawczego dokonano wpłat na 10 000 zł, a jak już wskazano ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne, a więc to powód obowiązany był przedstawić dowody potwierdzające tę okoliczność.

Mając na względzie powyższe, zdaniem Sądu brak jest przesłanek określonych w przepisie art.840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. skutkujących pozbawieniem wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu wykonawczego z dnia 1 sierpnia 2012 r. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności i z tego względu powództwo należało oddalić.