Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2013r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu Wydział IV Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący SSO Małgorzata Szyszko

Sędziowie SSO Grzegorz Szepelak

SSR del. do SO Anna Muszyńska (spr.)

Protokolant Jowita Sierańska

przy udziale T. K. Prokuratora Prokuratury Okręgowej

po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2013r.

sprawy M. Ł. (1)

oskarżonego z art. 178 a § 1 i 4 k.k.

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia –Krzyków

z dnia 16 stycznia 2013r. sygn. akt Sygnatura

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że z opisu przypisanego oskarżonemu czynu eliminuje sformułowanie „będąc uprzednio skazanym na karę pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 178a§ 1 kk” i czyn oskarżonego kwalifikuje jako występek z art. 178 a § 1 kk i za to na podstawie tego przepisu wymierza oskarżonemu karę 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.  kosztami sądowymi za postępowanie odwoławcze obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 326/13

UZASADNIENIE

Prokurator Prokuratury Rejonowej dla Wrocławia – Krzyki Zachód oskarżył M. Ł. (2) o to, że:

w dniu 23.06.2012 r. w S. na ul. (...) woj. (...) będąc uprzednio skazanym na karę pozbawienia wolności za przestępstwo z art. 178a§ 1 k.k., kierował samochodem marki H. (...) o nr rej. (...), będąc w stanie nietrzeźwości, tj. mając 0,78 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

Sąd Rejonowy dla Wrocławia - Krzyki Zachód VII Wydział Karny wyrokiem zaocznym z dnia 16.01.2013 r. w sprawie o sygn. akt VII K 749/12 uznał oskarżonego za winnego popełnienia występku z art. 178a § 1 i 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, karę grzywny w wysokości 30 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 zł, na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, zaliczył na poczet orzeczonego środka okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 23 czerwca 2012 r. do dnia 16 stycznia 2013 r., zasądził na podstawie art. 49 § 2 k.k. świadczenie pieniężne w wysokości 300 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej oraz zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania.

Powyższy wyrok, w części dotyczącej orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonego zaskarżył prokurator zarzucając rażącą niewspółmierność orzeczonej kary 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 lat, nieuzasadnione zastosowanie środka probacyjnego. Odwołując się do zgłoszonego zarzutu prokurator wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary 10 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Rozważany zarzut apelacji okazał się niezasadny.

Sąd meriti przeanalizował zawarty w aktach sprawy materiał dowodowy i na jego podstawie dokonał odpowiednich ustaleń w zakresie stanu faktycznego. Poczynione ustalenia uwzględniają całokształt okoliczności ujawnionych w toku rozprawy głównej.

Nie kwestionując ustaleń Sądu meriti dotyczących winy i sprawstwa oskarżonego prokurator stwierdził, że wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze uznać należy za rażąco łagodny. Jako najważniejszą okoliczność wskazującą na wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego prokurator wskazał, uprzednie ukaranie oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 28 grudnia 2009 r. (sygn. akt VII K 1400/09), na mocy którego orzeczono wobec oskarżonego karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, karę grzywny w wysokości 20 stawek dziennych ustalając wartość jednej stawki na kwotę 10 zł, na podstawie art. 42 § 2 k.k. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii w ruchu lądowym na okres 1 roku. Zdaniem prokuratora oskarżony z faktu uprzedniego skazania nie wyciągnął żadnych wniosków, zatem karą odpowiadającą wymogom prewencji ogólnej i szczególnej jest bezwzględna kara pozbawienia wolności.

Rozważając zarzut apelacji zauważyć należy, że w sprawie o sygn. akt VII K 749/12 Sąd meriti wydając orzeczenie wziął pod uwagę uprzednie ukaranie oskarżonego wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia Krzyków z dnia 28 grudnia 2009 r. w sprawie o sygn. akt VII K 1400/09. Tymczasem podkreślić trzeba, że odpowiedzialność na podstawie art. 178a § 4 k.k., ze względu na uprzednie skazanie za przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. lub wymienione w art. 178a § 4 k.k., sprawca czynu z art. 178a § 1 k.k. ponosi do momentu zatarcia wcześniejszego skazania w myśl zasad ogólnych, określonych przepisami rozdziału XII kodeksu karnego. W niniejszej sprawie już Sąd meriti analizując znamiona przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. popełnionego w dniu 23.06.2012 r. zauważył, że w sprawie o sygn. akt VII K 1400/09 wyznaczony oskarżonemu okres próby minął 5 stycznia 2012 r. i do zatarcia skazania pozostało sześć miesięcy. Wyrok w sprawie o sygn. akt VII K 1400/09 uprawomocnił się wszakże 5.01.2010 r., skazany uiścił karę grzywny 25.01.2010 r., a termin środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkich kategorii w ruchu lądowym na okres 1 roku rozpoczął bieg do wykonania od momentu zatrzymania tj. od 30.08.2009 r. (do 30.08.2010). Przytoczone informacje jednoznacznie wskazują, że w dacie wyrokowania (16.01.2013 r.) przez Sąd meriti nastąpiło już zatarcie skazania za czyn z art. 178a § 1 k.k., o którym mowa w sprawie o sygn. akt VII K 1400/09.

Jak trafnie wskazano w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 21 sierpnia 2012 r., IV KK 59/12 (OSNKW 2013/1/3, Biul.SN 2013/1/16) fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. lub wymienione w art. 178a § 4 k.k., zaistniały w dacie wyrokowania co do popełnienia czynu określonego w art. 178a § 1 k.k., uniemożliwia przyjęcie odpowiedzialności sprawcy na podstawie art. 178a § 4 k.k. także wtedy, gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania. Taka sytuacja miała miejsce w niniejszej sprawie. Zatarcie skazania spowodowało, że w dacie wyrokowania wyeliminowano znamię z art. 178a § 4 k.k. dotyczące wcześniejszego prawomocnego skazania oskarżonego za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, co uzasadnia przypisanie jedynie występku w formie podstawowej z art. 178a § 1 k.k.

Po rozpoznaniu apelacji Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że z przypisanego M. Ł. (2) czynu wyeliminował stwierdzenie o jego wcześniejszym prawomocnym skazaniu, przytoczonym wyrokiem, za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, czyn ten zakwalifikował z art. 178a § 1 k.k. i wskazując ten przepis za podstawę wymiaru kary pozbawienia wolności, karę tę obniżył do 8 miesięcy. W pozostałej części zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy. Orzeczenie kary pozbawienia wolności w wyższym wymiarze albo też bez dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia jej wykonania pozostawałoby w oczywistej sprzeczności z poczuciem sprawiedliwej odpłaty za przypisany niekaranemu oskarżonemu czyn. Rozstrzygnięcie odnośnie do kary jest – uwzględniając

okoliczności istotne z punktu widzenia wysokości kary – współmierne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Podana przez Sąd meriti argumentacja dotycząc okresu próby w pełni zasługuje na aprobatę.

O kosztach postępowania sądowego za postępowanie odwoławcze orzeczono na podstawie art. 636 § 1 k.p.k.