Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia Wydział I Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Dorota Walczyk

Protokolant Aurelia Furmańczyk

po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2014 r. w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. w W.

przeciwko Samodzielnemu Publicznemu Szpitalowi (...) w W.

o zapłatę

1.  umarza postępowanie co do kwoty 43,30 (czterdzieści trzy złote 30/100) złote,

2.  zasądza od pozwanego Samodzielnego Publicznego Szpitala (...)w W.na rzecz powoda (...) sp. z o.o.w W.kwotę 51 359,60 (pięćdziesiąt jeden tysięcy trzysta pięćdziesiąt dziewięć i 60/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty

3.  oddala wniosek o rozłożenie należności na raty,

4.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6189 (sześć tysięcy sto osiemdziesiąt dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Sygn. akt I C 2638/13

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 18 kwietnia 2013 roku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.– reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika – wniosła o zasądzenie na jej rzecz od Samodzielnego Publicznego Szpitala (...)w W.kwoty 51 421,37 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty. Ponadto powódka wniosła również o zasądzenie kosztów procesu w kwocie 4 260,00 złotych. W uzasadnieniu pozwu spółka wskazała, że na żądaną kwotę składają się należności z faktur VAT wystawionych na podstawie łączących strony umów oraz skapitalizowane odsetki od dat wymagalności poszczególnych faktur do dnia wniesienia pozwu (pozew wraz z załącznikami k. 1-24).

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 4 lipca 2013 roku Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty k. 41).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty pozwany Samodzielny Publiczny Szpital (...)w W.wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 45 184,00 zł, oznaczenie sposobu wykonania zobowiązania wobec powoda poprzez rozłożenie zasądzonej kwoty na cztery równe raty, płatne miesięcznie na koniec danego miesiąca, począwszy od końca miesiąca, w którym uprawomocni się orzeczenie w niniejszej sprawie, przy czym pierwsza rata wynosić będzie 12 184,80 zł a pozostałe 11 000,00 zł. Ponadto pozwany wniósł o odstąpienie od obciążania go kosztami procesu (sprzeciw od nakazu zapłaty wraz z załącznikami k. 44-74).

Pismem procesowym złożonym dnia 18 listopada 2013 roku pełnomocnik powódki cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia co do kwoty 18,47 złotych i wniósł o zasądzenie kwoty 51 402,90 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 18 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu według norm przepisanych (pismo k. 80-81).

Pismem procesowym z dnia 31 marca 2014 roku pełnomocnik powódki cofnął powództwo wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 43,30 złotych wnosząc o zasądzenie kwoty 51 359,60 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty oraz kosztami procesu (pismo k. 143-147).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 8 grudnia 2010 roku pomiędzy Samodzielnym Publicznym Szpitalem (...) w W.a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnościąw W.została zawarta umowa, której przedmiotem była sprzedaż i dostawa odczynników do aparatu C. (...). Strony wartość przedmiotu umowy ustaliły na kwotę 85 686,80 zł brutto. W § 8 ust. 1 umowy przewidziano, iż zapłata należności za dostarczony towar będzie dokonywana w terminie 90 dni od daty otrzymania faktury VAT przez zamawiającego i zaakceptowania jej.

W dniu 22 września 2011 roku pomiędzy Samodzielnym Publicznym Szpitalem (...) w W.a (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnościąz siedzibą w W.została zawarta umowa, której przedmiotem była dostawa odczynników do badań immunochemicznych wraz z dzierżawą aparatu. Wartość przedmiotu umowy strony ustaliły na kwotę 420 448,62 zł brutto, w tym wynagrodzenie z tytułu dzierżawy aparatu (za 12 miesięcy) w kwocie 5 940,00 zł brutto. W § 10 i 11 umowy przewidziano, iż zapłata należności z tytułu dzierżawy aparatów, jak i za dostarczony towar będzie dokonywana na podstawie faktury VAT, w terminie 30 dni od daty otrzymania faktury przez zamawiającego i zaakceptowania jej, na konto wykonawcy wskazane każdorazowo na fakturze.

Po spełnieniu swoich świadczeń powódka wystawiła osiem faktur VAT na kwoty cząstkowe, które łącznie stanowiły należności wynikające z umów z dnia 8 grudnia 2010 roku i z dnia 22 września 2011 roku.

W dniu 31 stycznia 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 550,80 zł brutto z terminem płatności do dnia 1 marca 2012 roku.

W dniu 13 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 15 772,32 zł brutto z terminem płatności do dnia 14 marca 2012 roku.

W dniu 14 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 1 771,20 zł brutto z terminem płatności do dnia 15 marca 2012 roku.

W dniu 16 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 1 226,88 zł brutto z terminem płatności do dnia 17 marca 2012 roku.

W dniu 23 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 492,00 zł brutto z terminem płatności do dnia 24 marca 2012 roku.

W dniu 27 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 8 067,60 zł brutto z terminem płatności do dnia 28 marca 2012 roku.

W dniu 13 marca 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 13 416,00 zł brutto z terminem płatności do dnia 12 kwietnia 2012 roku.

W dniu 28 lutego 2012 roku powódka wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 3 888,00 złotych brutto z terminem płatności do dnia 29 marca 2012 roku.

Samodzielny Publiczny Szpital (...) w W.nie uiścił na rzecz (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnościąz siedzibą w W.zaległych należności, wynikających z wyżej wskazanych faktur VAT.

Działalność Samodzielnego Publicznego Szpitala (...) w W.za okres od dnia 1 stycznia 2012 roku od dnia 31 grudnia 2012 roku zamknęła się ze stratą netto 2 330 637,50 zł.

Powyższy stan faktyczny był bezsporny między stronami i został ustalony przez Sąd w oparciu o dokumenty znajdujące się w aktach sprawy, których autentyczność nie była kwestionowana i nie budziła wątpliwości Sądu.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Zważyć należy, iż pozwany w toku postępowania nie kwestionował roszczenia co do zasady, ani w znacznej mierze co do wysokości, wnosił bowiem o oddalenie powództwa jedynie ponad kwotę 45 184,80 zł, to jest ponad kwotę stanowiącą należność główną wynikającą z faktur VAT, i wnosił o rozłożenie jej na raty. Pozwany kwestionował jedynie przyjęte przez powódkę daty wymagalności poszczególnych kwot, a w konsekwencji poprawność skapitalizowania odsetek za opóźnienie. W odpowiedzi na zarzuty pozwanego powodowa spółka, częściowo je uwzględniając, cofnęła pozew wraz ze zrzeczeniem się roszczenia, najpierw co do kwoty 18,47 zł, a następnie kwoty 43,30 zł i przedstawiła szczegółowe wyliczenie sum stanowiących pozostałą dochodzoną należność.

W ocenie Sądu nie ulega wątpliwości, że żądanie powódki jest usprawiedliwione. Dochodzona należność główna została udokumentowana umowami, fakturami VAT wystawionymi w ich wykonaniu i nie była kwestionowana przez pozwanego. Pozwany nie kwestionował również przedstawionego ostatecznie przez powódkę wyliczenia odsetek skapitalizowanych na datę wniesienia pozwu wraz z dokumentami potwierdzającymi datę doręczenia faktury. Nie można przy tym przyjąć, aby sprecyzowanie żądania w tym zakresie było spóźnione. Podkreślić należy po raz kolejny, że pozwany nie kwestionował żądania co do zasady, zaś jedyne zarzuty dotyczące jego rozmiarów obejmowały niewielkie kwoty związane z przyjęciem innej daty wymagalności należności. Wyrazem lojalności procesowej po stronie powódki było przeanalizowanie uwag pozwanego i w konsekwencji cofnięcie pozwu w części. Nie można natomiast uznać za lojalną postawy pozwanego, który, mimo iż nie kwestionował żądania pozwu co do zasady, wykorzystał możliwość domagania się od powoda doprecyzowania treści żądania do podniesienia procesowego zarzutu prekluzji dowodowej, celem jego unicestwienia.

Z uwagi na powyższe Sąd zasądził na rzecz powódki 51 359,60 zł, w tym kwotę 45 184,80 zł stanowiącą należność wynikającą wprost z przedstawionych faktur VAT oraz kwotę 6174,80 zł skapitalizowanych odsetek za opóźnienie. Wobec cofnięcia pozwu wraz ze zrzeczeniem się roszczenia w pozostałym zakresie Sąd stosownie do treści art. 355 § 1 kpc umorzył postępowanie.

Rozstrzygnięcie w zakresie odsetek Sąd oparł na treści art. 481 kc, zgodnie z którym jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W niniejszej sprawie powódka wniosła o zasądzenie odsetek ustawowych od dnia 19 kwietnia 2013 roku do dnia zapłaty. Powódka w ostatecznym żądaniu pozwu skapitalizowała odsetki na dzień 18 kwietnia 2013 roku, okresy odsetkowe się nie pokrywają, pozwany zaś nie kwestionował sposobu obliczenia dalszych odsetek, w wyniku czego Sąd zasądził zgodnie z żądaniem, jak w punkcie drugim wyroku.

Na podstawie art. 320 kpc, w szczególnie uzasadnionych wypadkach Sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Uprawnienie to przysługuje Sądowi w sytuacjach szczególnie uzasadnionych, to jest takich, w których ze względu na sytuację finansową spełnienie zasądzonego świadczenia byłoby dla pozwanego niemożliwe do wykonania lub w każdym razie bardzo utrudnione.

Nie ulega wątpliwości, że środki finansowe jakie otrzymuje pozwany
od Narodowego Funduszu Zdrowia nie są adekwatne do jego potrzeb, co utrudnia utrzymanie pozwanemu płynności finansowej. W wyniku tego następuje nieustanny wzrost zadłużenia, co pozwany wykazał dokumentacją księgową. Jednakże w ocenie Sądu, zła sytuacja finansowa pozwanego w tym konkretnym przypadku nie daje podstaw do rozłożenia zasądzonego świadczenia na raty. Sąd miał na uwadze, że pozwany do chwili wyrokowania nie dokonał jakiejkolwiek wpłaty na poczet zadłużenia. Skoro zaś tego nie uczynił, nie kwestionując jednocześnie roszczenia, winien był przygotować się na spłatę przysługującej powodowi należności po zakończeniu postępowania. Nadto nie ulega wątpliwości, iż sytuacja w której wierzyciel przez wiele miesięcy pozbawiony jest należnej mu zapłaty za towar, rzutuje na jego własną płynność finansową. Zatem w ocenie Sądu, rozłożenie na raty spłaty zadłużenia wobec Samodzielnego Publicznego Szpitala (...) w W.nie znajduje uzasadnienia w okolicznościach przedmiotowej sprawy.

Podstawową zasadą dotyczącą ponoszenia kosztów procesu jest zasada odpowiedzialności za wynik postępowania wyrażona w art. 98 § 1 kpc, zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Sąd jedynie wyjątkowo może obciążyć stronę pozwaną tylko częścią kosztów, albo odstąpić od obciążania jej kosztami w ogólne. W niniejszej sprawie Sąd nie dostrzegł szczególnie uzasadnionych okoliczności, które skutkowałyby zastosowaniem tej instytucji. Pozwany w relacjach z przedsiębiorcami występuje jako podmiot profesjonalny, którego nielojalność kontraktowa nie może stanowić obciążenia dla budżetu państwa.

W przedmiotowej sprawie to pozwany jest stroną, która przegrała spór i obowiązana jest zwrócić powódce poniesione przez nią koszty procesu. W skład kosztów należnych stronie powodowej wchodzą: wynagrodzenie radcy prawnego w kwocie 3600 złotych (§ 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu) oraz opłata od pozwu w kwocie 2 572,00 złotych. Ponadto do kosztów procesu należy opłata od dokumentu pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji.