Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Kłodzku – Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący SSR Beata Sokalska

Protokolant Paulina Szkutnik

po rozpoznaniu w dniu 28 lutego 2014 r. w Kłodzku

na rozprawie

sprawy z powództwa M. W.

przeciwko (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. W. kwotę 16.000,00 złotych (szesnaście tysięcy złotych 00/100) z odsetkami ustawowymi od 1 października 2012r.;

II.  zasądza od strony pozwanej (...) S.A. w W. na rzecz powódki M. W. kwotę 3.517,00 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

III.  nakazuje stronie pozwanej (...) S.A. w W. uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kłodzku) kwotę 1.411,68 złotych tytułem wynagrodzenia biegłych.

(...)

UZASADNIENIE

Powódka M. W. domagała się w pozwie kwoty 16.000,00 złotych tytułem zadośćuczynienia z odsetkami od dnia wniesienia pozwu.

W uzasadnieniu podała, że w dniu 24.02.2012r. w miejscowości K. doszło do wypadku komunikacyjnego, w wyniku którego obrażeń ciała doznała powódka, stwierdzono u niej skręcenie i naderwanie kręgosłupa szyjnego, zniesienie lordozy szyjnej, uraz głowy, uraz barku prawego z ograniczeniem ruchomości, uszkodzenie prawej tętnicy szyjnej. Bezpośrednio po wypadku powódka była hospitalizowana na oddziale ratunkowym w P., powódka odczuwała silny ból kręgosłupa, ból nóg i drętwienie rąk, wystąpiły także wymioty związane z urazem głowy. Zalecono noszenie kołnierza S. i leczenie farmakologiczne. Powódka nadal odczuwa skutki wypadku, występują bóle prawego barku z ograniczeniem ruchomości, bóle i zawroty głowy, zespół korzeniowo bólowy kręgosłupa. Po wypadku powódka przez 3,5 miesiąca przebywała na zwolnieniu lekarski m, wymagała pomocy osób trzecich przy wielu czynnościach życia codziennego, w tym w ubieraniu, toalecie. Stan zdrowia ograniczył możliwość opieki nad jej małym dzieckiem. Nadto powódka pracuje w S., a praca wymaga pełnej sprawności fizycznej i psychicznej. Od wypadku jej sprawność spadła, przed wypadkiem powódka uprawiała wiele sportów, siatkówkę, tenis ziemny, bieganie walki wschodu, obecnie nie jest to możliwe, są też niepewne rokowania, co do jej powrotu do pracy. Pozwany wypłacił powódce kwotę 2.000 złotych tytułem zadośćuczynienia. Mając na uwadze zakres obrażeń powstałych u powódki na skutek wypadku komunikacyjnego oraz ich wpływ na całe życie powódki, żądana kwota 16.000,00 złotych jest adekwatna do doznanych cierpień i uszczerbku.

Strona pozwana (...) S.A. wniosła o oddalenie powództwa.

W uzasadnieniu podali, że udzielał ochrony ubezpieczeniowej sprawcy zdarzenia z dnia 24.02.2012r. Jednakże powódka otrzymała stosowne zadośćuczynienie w kwocie 2.000 złotych, na podstawie przedstawionej dokumentacji lekarskiej, z której wynika, że nie doznała utraty przytomności, nie była hospitalizowana, zalecono noszenie kołnierza na okres 5 dni. Nadto pozwany zarzucił, że podane w pozwie przez powódkę obrażenia ciała nie pozostają w związku z wypadkiem i nie znajdują potwierdzenia w dokumentacji medycznej. Nie ma związku z wypadkiem uraz barku prawego, bowiem powódka uderzyła jedynie głową w zagłówek. Nadto pozwana wskazała, że w dniu wypadku powódka pełniła służbę patrolową wraz z funkcjonariuszem policji i w związku z tym mogła uzyskać odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, wobec czego ewentualne zadośćuczynienie winno być ustalone przy uwzględnieniu otrzymanego odszkodowania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

W dniu 24.02.2012r. powódka uległa wypadkowi komunikacyjnemu.

W wyniku wypadku doznała obrażeń ciała w postaci urazu głowy, urazu kręgosłupa i barku prawego. Po wypadku przewieziono powódkę do (...) w P., gdzie stwierdzono skręcenie i naderwanie odcinka szyjnego kręgosłupa.

(dowód: opinia biegłych k. 166);

Następnie u powódki wykonano: rtg kręgosłupa szyjnego czynnościowe (08.03.2012r.) , w którym stwierdzono kręgozmyk przedni i tylny, TK głowy (15.03.2012r.) bez zmian, USG tętnic doczaszkowych (28.03.2012r.) stwierdzono niewielkie upośledzenie przepływu, USG stawu ramiennego prawego (09.05.2012r.) stwierdzono zgrubienie ścięgna głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia.

(dowód: opinia biegłych k. 166);

W zaświadczeniu o stanie zdrowia od neurologa z dnia 31.03.2012r. stwierdzono u powódki stan po urazie kręgosłupa szyjnego, głowy i barku prawego wskutek kolizji drogowej z dnia 24.02.2012r. kręgozmyk C2-C3, C3-C4. Stan po urazie barku prawego z zespołem bólowym.

(dowód: zaświadczenie k. 17, opinia biegłych k. 167);

Po kolizji drogowej powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim 3,5 miesiąca.

(dowód: opinia k. 167);

W chwili wypadku powódka była osobą młodą (30 lat) w pełni sprawną fizycznie, aktywną, uprawiała sporty, grała w siatkówkę, tenisa, chodziła na siłownię, aerobik, basen, prowadziła dom, opiekowała się dzieckiem.

(dowód: zeznania świadków M. S.-L., D. W. k. 131v-132, P. W. k.149-150, powódki k. 150-150v);

Po wypadku powódka odczuwała silne dolegliwości bólowe, miała zawroty głowy, bolał ją kręgosłup, głowa, bark. Nadto miała obniżony nastrój, bała się, miała zmniejszone poczucie własnej wartości.

(dowód: zeznania świadków M. S.-L., k. 131v, D. W. k. 132, P. W. k.149-150, powódki k. 150-150v);

Bezpośrednio po wypadku powódka musiała korzystać z pomocy osób trzecich w opiece nad dzieckiem, sprzątaniu i czynnościach życia codziennego (mycie, ubieranie).

(dowód: zeznania świadków M. S.-L., D. W. k. 131v-132, P. W. i powódki k. 149-150v);

W wyniku wypadku komunikacyjnego z dnia 24.02.2012r. biegli stwierdzili u powódki stan po urazie głowy z rekcją stresową i zespołem nerwicowym pourazowym, stan po urazie odcinka szyjnego i rwę barkowo- ramieniową, stan po urazie stawu ramiennego prawego i ustalili 6 % trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Nadto biegli stwierdzili, że wypadek z dnia 24.02.2012r., w którym uczestniczyła powódka skutkuje do chwili obecnej pobolewaniami i zawrotami głowy, bólami kręgosłupa szyjnego z ograniczeniem ruchomości biernej i czynnej, parastezjami kończyn górnych, szczególnie prawej. Dolegliwości nasilają się przy zmianach pogodowych, przy niewielkim wysiłku fizycznym i zmuszają do przyjmowania leków przeciwbólowych oraz w sposób zasadniczy utrudniają czynności życia codziennego, jak i pracę zawodową. W przyszłości mogą pojawić się dolegliwości bólowe kręgosłupa szyjnego połączone ze wzmożonym napięciem mięśni karku ograniczające jego ruchomość.

(dowód: opinia biegłych k. 168);

Powódka pracuje w S..

(bezsporne);

Sąd zważył

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Strona pozwana (...) S.A. w W. przyznała, że ponosi odpowiedzialność za skutki wypadku z dnia 24.02.2014r. , w którym obrażeń ciała doznała powódka M. W., oraz że wypłaciła powódce kwotę 2.000 złotych tytułem zadośćuczynienia.

Spór powstał na tle wysokości dalszego zadośćuczynienia.

Zgodnie z treścią art. 445 § 1 k.c. w razie uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zatem celem zadośćuczynienia jest kompensata cierpieć fizycznych, psychicznych i uwzględnić ono winno wszystkie cierpienia doznane przez poszkodowanego, jak i te, które będą odczuwane w przyszłości.

W przedmiotowej sprawie rozmiar doznanej przez powódkę krzywdy jest znaczny. Podkreślić należy, że przed wypadkiem powódka – jako osoba młoda – cieszyła się świetnym zdrowiem, była niezwykle aktywna fizycznie uprawiała sporty, pracowała w S., a praca ta wymagała od niej pełnej sprawności fizycznej i dobrego zdrowia. Po wypadku sytuacja życiowa powódki uległa zmianie.

Powódka na skutek doznanego urazu odczuwała silne dolegliwości bólowe głowy, kręgosłupa i barku prawego. Musiała korzystać z pomocy osób trzecich przy sprawowaniu opieki nad dzieckiem, pracami domowymi i czynnościami życia codziennego jak mycie, ubieranie (vide: zeznania świadków).

Jak wynika z zeznań powódki, po wypadku była zestresowana, przestraszona, obolała, nie mogła wykonywać najprostszych czynności, obawiała się czy będzie mogła opiekować się swoją 5-letnią córką, ponieważ córka przeżyła jej wypadek i bała się. Strach dziecka dodatkowo źle wpływał na powódkę. Zeznała również powódka, że była osobą niezwykle aktywną, towarzyską i pogodną, uprawiała szereg sportów, wypadek zmienił jej życie, bo nie jest w pełni sprawna fizycznie, odczuwa bóle kręgosłupa i głowy, musi przyjmować środki przeciwbólowe. Zeznania powódki należy uznać za wiarygodne, bowiem znajdują potwierdzenie w pozostałym zebranym materiale dowodowym, w szczególności w zeznaniach świadków i częściowo w opinii biegłych.

Od wypadku powódka nie uprawia sportów z uwagi na stan zdrowia, odczuwa dolegliwości bólowe, w związku z tym cierpi na nerwicę pourazową, z osoby pogodnej stała się nerwowa, rozdrażniona i są to stany niezależne od niej.

W związku z wypadkiem powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim przez 3,5 miesiąca, korzystała z zabiegów rehabilitacyjnych i przyjmowała leki przeciwbólowe.

Zdaniem Sądu strona pozwana nie uwzględniła całokształtu okoliczności faktycznych mających znaczenie dla ustalenia krzywdy powódki, co skutkowało zbyt niską kwotą zadośćuczynienia.

Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9.11.2007r. w sprawie V CSK245/07 ustalenie wysokości zadośćuczynienia przewidzianego w art. 445 § 1 k.c. wymaga uwzględnienia wszystkich okoliczności istotnych dla określenia rozmiaru doznanej krzywdy, takich jak: wiek poszkodowanego, stopień cierpień fizycznych i psychicznych, ich intensywność i czas trwania, nieodwracalność następstw uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia, rodzaj wykonywanej pracy, szanse na przyszłość, poczucie nieprzydatności społecznej, bezradność życiowa lub inne czynniki podobnej natury.

Mając te okoliczności na uwadze, Sąd uznał, że adekwatnym zadośćuczynieniem kompensacyjnym krzywdy powoda będzie zadośćuczynienie w kwocie 18.000,00 złotych skoro powódka otrzymała od strony pozwanej kwotę 2.000 złotych, to Sąd zasądził dalsze zadośćuczynienie w wysokości 16.000,00 złotych wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu tj. 1 października 2012r.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając je w całości od strony pozwanej na rzecz powoda. Koszty te stanowi opłata sądowa 800,00 złotych, koszty zastępstwa procesowego w kwocie 2.400,00 złotych ustalone starannie do § 6 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokacie 17 złotych od pełnomocnictwa oraz zwrot kosztów opinii biegłych w kwocie 300,00 złotych. Na podstawie art. 113 ust. 1 u.o.k.s. Sąd nakazał uiścić pozwanej kwotę 1.411,68 złotych tytułem zwrotu wynagrodzenia biegłego.