Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2013r.

Sąd Okręgowy w Suwałkach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2013r. w Suwałkach

sprawy J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o rentę z tytułu niezdolności do pracy

w związku z odwołaniem J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia 30 listopada 2012 r. znak I- (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy na okres od 1 października 2012r. do 28 lutego 2014r.

Sygn. akt III U 34/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30.11.2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. , powołując się na przepisy ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009r. Nr 153 poz.1227 ze zm.) odmówił J. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, wskazując na brak stwierdzonej niezdolności do pracy.

W odwołaniu J. W. domagał się zmiany decyzji i przyznania prawa do renty. Powołał się na zły stan zdrowia oraz inwalidztwo, które uniemożliwia mu dalszą pracę zarobkową.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił, co następuje :

J. W. (ur. (...)) w dniu 01.10.2012r. wystąpił z wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Wnioskodawca ma wykształcenie średnie – technik obsługi ruchu turystycznego. W dacie składania wniosku pracował jako dozorca w Biurze Usługowo – Handlowym (...) z/s w S., w związku umową o pracę z zawartą na czas określony od 01.06.2012r. do 31.05.2015r.

Ogólny staż ubezpieczeniowy odwołującego wyniósł 33 lata 10 miesięcy 17 dni. W dziesięciu poprzedzającym złożenie wniosku o rentę wykazał 9 lat 10 miesięcy 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Lekarz orzecznik nie stwierdził u odwołującego niezdolności do pracy. Komisja lekarska, rozpoznająca sprzeciw wnioskodawcy, podobnie jak lekarz orzecznik, uznała go za zdolnego do pracy.

Sąd poczynił ustalenia, co do aktualnego stanu zdrowia wnioskodawcy, dopuszczając na tę okoliczność dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych odpowiednich specjalności, mając na uwadze rodzaj schorzeń rozpoznanych u odwołującego. Na okoliczność, czy wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy, jeżeli tak, czy jest to niezdolność stała czy okresowa, opinię wydały dwa zespoły biegłych lekarzy sądowych. Biegli uwzględnili zgromadzoną w sprawie dokumentację medyczną oraz przeprowadzili badanie odwołującego.

Pierwszą opinię sporządził zespół biegłych, w skład którego wchodzi specjaliści z zakresu kardiologii, diabetologii, neurologii i urologii (k. 11- 12). Rozpoznali oni u odwołującego schorzenia kardiologiczne, diabetologiczne, neurologiczne, urologiczne oraz agenezję dłoni lewej. Zaopiniowali, iż ich przebieg powoduje częściową niezdolność do pracy na okres od 01.09.2012r. do lutego 2014r. W zakresie niezdolności do pracy biegli wskazali na schorzenia kardiologiczne oraz współtowarzyszące schorzenia diabetologiczne. Opierali się również na wynikach badań. Ponadto posiadanie jednej sprawnej kończyny górnej również stanowi obciążenie w wykonywaniu prac fizycznych.

Zastrzeżenia do tej opinii sformułował organ rentowy wskazując m.in. iż jeden z biegłych (kardiolog) jest konsultantem ZUS z zakresu kardiologii.

Drugą opinię sporządziła biegła z zakresu kardiologii (k. 33-34), która również rozpoznała schorzenia kardiologiczne, neurologiczne, diabetologiczne oraz agenezję dłoni lewej. Zaopiniowała, iż ich przebieg i zaawansowanie czynią wnioskodawcę częściowo niezdolnym do pracy na okres od 01.09.2012r. do lutego 2014r. Pod względem kardiologicznym biegła wskazała na obciążenie odwołującego licznymi czynnikami ryzyka miażdżycy. Wskazała na mierne efekty kontroli przebiegu schorzeń kardiologicznych, pomimo skojarzonego leczenia kilkoma lekami. Wyniki badań również są nieprawidłowe w tym zakresie. Sugerowała skierowanie odwołującego do dalszej, specjalistycznej diagnostyki. Jednak niezależnie od wyniku tych badań, obecny stan zdrowia wnioskodawcy czyni go częściowo niezdolnym do pracy.

Sąd zważył, co następuje:

Jak stanowi art. 57 ust.1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: 1) jest niezdolny do pracy; 2) ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy; 3) niezdolność do pracy powstała w okresach, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2, pkt 3 lit. b, pkt 4, 6, 7 i 9, ust. 2 pkt 1, 3-8 i 9 lit. a, pkt 10 lit. a, pkt 11-12, 13 lit. a, pkt 14 lit. a i pkt 15-17 oraz art. 7 pkt 1-4, 5 lit. a, pkt 6 i 12, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

Zgodnie z art. 58 ust. 1 pkt 5 i ust. 2 ustawy o emeryturach i rentach z FUS warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego (art. 57 ust. 1 pkt 2), uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy
i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej 5 lat. Okres ten powinien przypadać
w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy.

Kwestię niezdolności do pracy reguluje art. 12 ustawy o emeryturach i rentach
z FUS, zgodnie z którym niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust.1). Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust. 2) zaś częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust. 3).

Jak stanowi art. 13 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowań, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się: stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia
i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

W kwestii niezdolności do pracy Sąd podzielił zawarte w opiniach biegłych wnioski, uznając, że zostały sporządzone zgodnie z zasadami sztuki lekarskiej,
są logiczne i przekonywująco uzasadnione. Biegli zdiagnozowali schorzenia na podstawie dostępnej dokumentacji leczenia oraz na podstawie badania wnioskodawcy. Ocenili ich zaawansowanie, a przede wszystkim jednoznacznie wypowiedzieli się, co do sprawności organizmu i wpływu dolegliwości na zdolność odwołującego do pracy. Oba zespoły zgodnie potwierdziły, iż odwołujący jest częściowo niezdolny do pracy i niezdolność ma charakter okresowy.

Sąd nie uwzględnił kolejnego wniosku organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłych, gdyż dysponując dwiema opiniami z jednolitymi konkluzjami, dopuszczenie dowodu z kolejnej opinii był niecelowe i spowodowałby nieuzasadnione przedłużenie postępowania w sprawie. Zastrzeżenia organu rentowego do obu opinii były zbieżne i w świetle uzyskanych stanowisk biegłych należało uznać, iż kwestia przebiegu schorzeń kariologicznych i współtowarzyszących oraz ich wpływu na zdolność odwołującego do pracy, została wyjaśniona w stopniu wystarczającym.

Weryfikacji podlegała tylko data przyznania odwołującemu prawa do renty. W obu opiach wskazano, iż jest on częściowo niezdolny do pracy od 01.09.2012r., jednak wniosek o rentę złożył w dniu 01.10.2012r. i dlatego od tej daty można było przyznać mu prawo do tego świadczenia.

W związku z powyższym, na podstawie art. 477 ¹⁴ §2 kpc orzeczono, jak w sentencji.

mt