Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lutego 2014r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący SSR Halina Grzybowska

Protokolant Magdalena Tobiasz

po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2014r. w Świdnicy

na rozprawie

rozpoznał sprawę z powództwa Gminy M. Ś. -M. Z. N. w Ś.

przeciwko M. K.

o zapłatę 5.784 zł

I. zasądza od pozwanego M. K. na rzecz strony powodowej Gminy M. Ś. - M. Z. N. w Ś. kwotę 4.776,00 zł (słownie: cztery tysiące siedemset siedemdziesiąt sześć złotych) z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia 1-go stycznia 2013 roku do dnia zapłaty;

II. dalej idące powództwo oddala;

III. nie obciąża pozwanego kosztami procesu;

IV. przyznaje radcy prawnemu G. K. ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Świdnicy tytułem wynagrodzenia za udzielenie pozwanemu z urzędu pomocy prawnej kwotę 1.476 zł (1.200 zł + 23 % podatku VAT).

Sygn. akt I C 1008/13

UZASADNIENIE

W pozwie wniesionym 12 marca 2013 roku strona powodowa Gmina M. Ś. domagała się zasądzenia od pozwanego M. K. na jej rzecz kwoty 5 784 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi: od kwoty 4 776 zł od dnia 01.01.2013 roku do dnia zapłaty i od kwoty 1.008 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz kosztów procesu , w tym kosztów zastępstwa wg norm przepisanych , tytułem zaległego czynszu najmu lokalu mieszkalnego położonego w Ś. przy ulicy (...) orz należności za zużycie wody , wg stanu na dzień 21.12.2012 roku .

W dniu 145 marca 2013 roku został wydany nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym( k. 19 ) uwzględniający żądanie pozwu w całości.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty ( k. 24) pozwany zaskarżył nakaz w całości i wniósł o ewentualne pomniejszenie jego długu o naliczone koszty za media i zużycie wody jako niesłusznie naliczone , obciążenie kosztami strony powodowej.

Zarzucił, ze wniesienie pozwu było przedwczesne z uwagi na trwające postepowanie administracyjne, w którym wnosił o umorzenie długu. Wskazał,ze zadłużenie powstało w okresie jegom pobytu w zakładzie karnym, gdzie - bez jego winy) nie udalo mu się znaleźć pracy zarobkowej ani uzyskać pomocy z Funduszu Postpenitencjarnego. Nie uzyskał też mimo starań dodatku mieszkaniowego. Zarzucił, ze w okresie jego pobytu w zakładzie karnym, gdy nie korzystał z mediów, miała miejsce awaria instalacji wodnej i wylało się wiele litrów wody, a na to zdarzenie losowe nie miał wpływu, ponadto nie mieszkając w tym czasie nie generował ścieków i śmieci, dlatego jego dług powinien być pomniejszony. Wnosił tez o nieobciążanie go kosztami sadowymi i kosztami procesu , albowiem znajduje się w trudnej sytuacji materialnej , gdyż jego dochód miesięczny to zasiłek w kwocie 206 zł i dodatek mieszkaniowy 140 zł , a także z tego powodu że powództwo było przedwczesne.

W odpowiedzi na sprzeciw pozwanego strona powodowa podtrzymała żądanie pozwu w całości a z uwagi na zawarcie porozumienia z pozwanym co do odroczenia spłaty zadłużenia do 31.12.2013 roku wniosła o zawieszenie postępowania , na co nie wyraził zgody pozwany. Podkreśliła, że w dniu 9 kwietnia 2013 roku pozwany zawarł z powodem porozumienie na mocy którego został mu odroczony termin spłaty do 31.12.2013. Skoro pozwany uznał w całości roszczenie powoda dochodzone niniejszym postepowaniem wg stanu na dzień 28.02.2013 r., to jego zarzuty, że nie korzystał z mediów w czasie odbywania kary pozbawienia wolności nie zasługują na uwzględnienie, skoro o fakcie tym nie powiadomił strony powodowej, jak równie zarzut dot. awarii instalacji w jego mieszkaniu jako zdarzenie losowe.

W piśmie przygotowawczym z dnia 10 grudnia 2013 roku pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wnosił o oddalenie powództwa w całości jako przedwczesnego i zarzucił że strona powodowa nie wykazała jakiego okresu dotyczy dochodzone roszczenie i z ostrożności procesowej podniósł zarzut przedawnienia. Wniósł także o zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa wg norm przepisanych.

Strona powodowa podtrzymała woje stanowisko i podniosła, że zarzut pozwanego, że do zadłużenia doszło w okresie odbywania przez niego kary pozbawienia wolności jest bezpodstawny, skoro do Zakładu Karnego trafił za czyny, na które strona powodowa nie miała wpływu. W związku z zawartym z pozwanym porozumieniem podniosła, ,że splata powinna nastąpić w całości po dniu 31.12.2013 .

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Pozwany był najemcą lokalu mieszkalnego wchodzącego w skład zasobu mieszkaniowego Gminy M. Ś., położonego w Ś. przy ulicy (...) na podstawie umowy najmu z dnia 6.01.1995 roku..Pozwany zdał ten lokal w dniu 4 stycznia 2013 roku i zamieszkał w innym lokalu wskazanym przez stronę powodową.

Dowód: umowa i skierowanie do zawarcia umowy najmu z 6.01.1995 r. k. 8-11, protokół zdawczo-odbiorczy z dnia 4.01.2013 r. k. 12- 13.

W okresie od 4 grudnia 2017 roku do 31 lipca 2012 roku pozwany odbywał kare pozbawienia wolności

Dowód: zaświadczenie z 31.07.2012 r. k. 36.

Początkowo czynsz i opłaty związane z utrzymaniem tego lokalu w okresie odbywania kary przez pozwanego ponosił do chwili śmierci ojczym pozwanego S. B., który pod nieobecność pozwanego opiekował się mieszkaniem i reprezentował interesy powoda związane z mieszkaniem w U. M. w Ś. , albowiem budynek został przeznaczony do rozbiórki i pozwany miał otrzymać lokal zamienny

Dowód: zeznania świadka A. M., zeznania powoda

Po śmierci S. B. powstała zaległość w opłatach, które na 1.01.2010 roku wynosiła 494,71z ł i odsetki 72,50 zł.

W okresie od stycznia do grudnia 2010 roku, gdy miesięczny czynsz za lokal pozwanego wynosił 111,40 zł w lutym strona powodowa otrzymała na poczet czynszu 100,00 i w kwietniu 111,40 zł.

W 2011 roku czynsz za mieszkanie powoda wynosił od stycznia do lipca po 11,67 zł miesięcznie, od sierpnia do grudnia 2011 po 153,35 zł miesięcznie i w marcu na poczet tych opłat wpłynęła kwota 335,01 zł ,a w lipcu 2011 roku kwota 223, 34 zł.

W 2012 roku od stycznia do sierpnia czynsz wynosił 155,06 zł, a od września do grudnia 2012 po 157,03 zł, przy czym od września 2012 roku do grudnia 2012 roku wpłynęły kwoty po 129,56 zł za każdy miesiąc .

Po rozliczeniu należności za zimną wodę , oraz za odprowadzanie nieczystości płynnych - należność za rok 2009 , przy zużyciu wody w ilości 84 m3 wynosiła 547,68 zł, wpłynęły zaliczki w kwocie 234,60 zł i powstała niedopłata w kwocie 313,08 zł.

Należność za te same media w 2010 roku , przy zużyciu wody w ilości 70 m3 wyniosła 510,30 zł, wpłacono zaliczkę 262,32 zł i powstała niedopłata w kwocie 247,98 zł

Należność za te same media w 2011 roku , przy zużyciu wody w ilości 70 m3 wyniosła 515,20 zł, wpłacono zaliczkę 264,84 zł i pozostała niedopłata 250,36 zł + 3,54 zł niedopłata z wodomierza głównego , łącznie 253,90 zł.

Łączna zaległość pozwanego z tytułu czulszy oraz opłat za zużycie wody i odprowadzanie ścieków wyniosła 4 . 776,00 zł a suma skapitalizowanych odsetek od tych należności na dzień 31 grudnia 2012 roku 1.008,00 zł ( razem 5 784 zł)

Dowód: rozliczenia administratora k 14-17 akt.

Pismem z dnia 14 stycznia 2013 roku strona powodowa wezwała pozwanego do uregulowania zaległości w opłatach za zajmowany lokal w terminie 7 dni od doręczenia wezwania pod rygorem skierowania sprawy do sądu, pismo to zostało doręczone pozwanemu 17.01.2013 r.

Dowód: kopia w/w/ pisma i dowód doręczenia k.17-18.

Pismem z dnia 21 stycznia 2013 roku pozwany zwrócił sie do strony powodowej o wstrzymanie planowanych kroków, z uwagi na jego starania o umorzenie powstałego zadłużenia. Pismem z tej samej daty zwrócił się do Prezydenta Miasta Ś. o pomoc w umorzeniu zadłużenia

Dowód: kopia pism pozwanego z 21.01.2013 roku do (...) w Ś. z prezentatą strony pozwanej k. 32 , orz z dnia 21.01.2013 roku do Prezydenta Miasta Ś. z prezentatą Urzędu Miejskiego .- k. 33-34

W odpowiedzi na wniosek w sprawie umorzenia opłat - pismem z dnia 11 lutego 2013 roku zaproponowano powodowi spłatę zadłużenia w ratach i rozpatrzenia umorzenia odsetek po spłacie należności głównej, na co pozwany nie wyraził zgody i po jego interwencji u Prezydenta w dniu 5 marca 2013 roku Prezydent Miasta wyraził zgodę na odroczenie spłaty zaległości czynszowych , na podstawie przygotowanego projektu porozumienia wymagającego tylko akceptacji pozwanego.

W dniu 9 kwietnia 2014 roku pozwany podpisał porozumienie , w którym uznał zadłużenie z tytułu czynszu najmu , które wg stanu na 28.02.2013 roku wynosiło 5 836,22 zł włącznie ze skapitalizowanymi odsetkami , a strona powodowa odroczyła termin spłaty tego zadłużenia do 31.12.2013 roku celem umożliwienia pozwanemu kroków umożliwiających mu wywiązanie się z zobowiązania

Dowód: pisma strony pozwanej do powoda j.w. i porozumienie jw. K. 29- 31

W okresie od 2.08.2012 do 21.02.2013 roku pozwany był zarejestrowany jako osoba bezrobotna bez prawa do świadczeń. Decyzją z 20 marca 2013 roku MOPS w Ś. przyznał pozwanemu zasiłek celowy na opłacenie gazu

Dowód: zaświadczenie PUP w Ś. k. 28., decyzja MOPS k. 35

W okresie od 22 maja 2913 roku do 14 listopada 2013 roku pozwany odbywał staż jako osoba bezrobotna i otrzymywał z tego tytułu stypendium po 988,40 zl za 1 miesiąc

Dowód: zaświadczanie k. 56.

W okresie pobytu zakładzie karnym pozwany zabiegał o odpłatne zatrudnienie, ale z powodu braku pracy i pierwszeństwa zatrudnienia przez osoby obciążone obowiązkiem alimentacyjnym , zatrudnienia nie uzyskał. Z pomocy postpenitencjarnej udało mu się zdoby

środki na zapłatę kilku miesięcznych czynszów

Dowód: pismo Okręgowego Inspektora Służby Więziennej do pozwanego z 23.12.2010 k. 71 ., zeznania pozwanego k. 89-90

Powód starał się także w grudniu 2010 roku o dodatek mieszkaniowy, ale decyzją z dnia 10.02012 roku odmówiono mu przyznania dodatku uzasadniając odmowę przede wszystkim niezamieszkiwaniem przez pozwanego w lokalu z uwagi na pobyt w zakładzie karnym

Dowód; decyzja z dnia 10.022011 roku k. 70.

W 2010 roku na skutek awarii instalacji wodnej w mieszkaniu powoda , pękła rura i woda zalała mieszkanie sąsiadki, która zaalarmowała ojczyma pozwanego.

Dowód: zeznania świadka A. M. k. 88 i 89, zeznania pozwanego k. 89 v.-90

Toaleta przynależna do lokalu pozwanego , położona była na półpiętrze, a służyła pierwotnie mieszkańcom 2 lokali. Gdy sąsiadka porwanego urządziła sobie łazienkę wewnątrz swojego mieszkaia, z toalety na półpiętrze ostatnio korzystał tylko pozwany. Wewnątrz znajdował się wodomierz rejestrujący zużycie wody w mieszkaniu pozwanego oraz zawory wodne także do innych mieszkań

Dowód: zeznania pozwanego j.w.

W 2013 roku przeciwko pozwanej toczyła się egzekucja z wniosku wierzyciela (...) SA o zapłatę 6 078,5 zł na podstawie nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 25 lipca 2006 roku .

Pozwany ma 53 lata , jest osoba samotną , nie ma nikogo na utrzymaniu, z zawodu jest sprzedawcą ale po odbytym stażu i przekwalifikowaniu pracuje jako stolarz i zarabia 1 100 z netto. Lokal zamienny przyznano mu w listopadzie 2012 roku i stara się ponosić opłaty na bieżąco .Odkąd podjął zatrudnienie nie wpłacił jeszcze żadnej kwoty na poczet zadłużenia dochodzonego pozwem

Dowód: kopia pisma Komornika z dnia 608.3013 roku k. 87 .

Powyższe ustalenia zostały poczynione w oparciu o opisane wyżej dokumenty oraz zeznania świadka A. M. i pozwanego, które nie budą wątpliwości w zakresie w/w ustaleń, zeznania te korespondują ze sobą, pozostają w logicznym związku ,a nadto znajduje częściowo potwierdzenie w dowodach z dokumentów zebranych w niniejszej sprawie.

Sąd zważył .

Zgodnie z przepisem art. 659 § 1 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Jak sąd ustalił strony łączyła umowa najmu a zatem pozwany miał obowiązek jako najemca uiszczać czynsz, a nadto na podstawie przepisu Art. 9. ust.5 Ustawy z dnia 21 czerwca 2011 roku o ochronie praw lokatorów , mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego ( tekst jednolity w Dz U z 2014 r po. 150 ) oprócz czynszu gmina jako wynajmujący mogła pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela, a do takich należy odpłatność za zużycie wody . stosownie natomiast do treści przepisu art. 6b. cyt. Ustawy Najemca jest obowiązany utrzymywać lokal oraz pomieszczenia, do używania których jest uprawniony, we właściwym stanie technicznym i higieniczno-sanitarnym określonym odrębnymi przepisami oraz przestrzegać porządku domowego. Najemca jest także obowiązany dbać i chronić przed uszkodzeniem lub dewastacją części budynku przeznaczone do wspólnego użytku, jak dźwigi osobowe, klatki schodowe, korytarze, pomieszczenia zsypów, inne pomieszczenia gospodarcze oraz otoczenie budynku i obciąża go naprawa i konserwacja:

1) podłóg, posadzek, wykładzin podłogowych oraz ściennych okładzin ceramicznych, szklanych i innych;

2) okien i drzwi;

3) wbudowanych mebli, łącznie z ich wymianą;

4) trzonów kuchennych, kuchni i grzejników wody przepływowej (gazowych, elektrycznych i węglowych), podgrzewaczy wody, wanien, brodzików, mis klozetowych, zlewozmywaków i umywalek wraz z syfonami, baterii i zaworów czerpalnych oraz innych urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony, łącznie z ich wymianą;

5) osprzętu i zabezpieczeń instalacji elektrycznej, z wyłączeniem wymiany przewodów oraz osprzętu anteny zbiorczej;

6) pieców węglowych i akumulacyjnych, łącznie z wymianą zużytych elementów;

7) etażowego centralnego ogrzewania, a w przypadku gdy nie zostało ono zainstalowane na koszt wynajmującego, także jego wymiana;

8) przewodów odpływowych urządzeń sanitarnych aż do pionów zbiorczych, w tym niezwłoczne usuwanie ich niedrożności;

9) innych elementów wyposażenia lokalu i pomieszczeń przynależnych przez:

a) malowanie lub tapetowanie oraz naprawę uszkodzeń tynków ścian i sufitów,

b) malowanie drzwi i okien, wbudowanych mebli, urządzeń kuchennych, sanitarnych i grzewczych.

Pozwany uznał roszczenie podpisując porozumienie o odroczeniu spłaty należności, zatem zarzut przedawnienia jest nieuzasadniony, w świetle przepisu art. 123 § 1 pkt.2) k.c.

Bezzasadny był także zarzut pozwanego, że strona powodowa nie wskazała okresu którego żądanie dotyczy ani wysokości , albowiem przedstawiają to szczegółowe rozliczenia należności i wpłat za każdy miesiąc objęty pozwem i rozliczenia roczne zużycia wody , a także zarzut iż do zwiększonego zużycia wody w 2010 roku doszło na skutek awarii instalacji w jego mieszkaniu, albowiem z rozliczenia zużycia wody za lata 2009,2010 i 2011 roku wynika, że w 2009 roku zużyto 84 m3 , . w 2010 - 70 m3 , a więc o 14 m3 mniej i tyle samo w 2011 roku.

Dlatego też żądanie pozwu o zapłatę zaległego czynszu i opłat w wysokości dochodzonej pozwanemu było uzasadnione.

Zgodnie z przepisem art. 481§ 1 k.c. jeśli dłużnik opóźni w się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia , chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi, a od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie od chwili wytoczenia powództwa - na podstawie przepisu art. 482 § 1 .k.c. i w świetle tych przepisów uzasadnione było także dochodzenie odsetek wymienionych w pozwie.

Niemniej jednak w ocenie sądu domaganie się od pozwanego odsetek w okolicznościach niniejszej sprawy za okres do 31.12.2013 roku było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Racje ma strona powodowa, ze pozwany trafił na tak długi okres do zakładu karnego z własnej winy. Niemniej jednak należy zauważyć, że przez pierwsze 3 lata przy pomocy rodziny opłaty były regulowane na bieżąco, pozwany zabiegał o odpłatne zatrudnienie w zakładzie karnym , ale bezskutecznie, starał się o udzielenie pomocy i uzyskał pomoc finansowa na kilka miesięcznych czynszów. Ubiegał się także o dodatek mieszkaniowy , którego mu nie udzielono m.in. dlatego, że przyjęto że sporny lokal nie był jego centrum życiowym, z czym trudno się zgodzić. Okresowy pobyt w zakładzie karnym nie stanowi o tym zdaniem sądu, że zakład karny jest centrum życiowym, lecz jest nim miejsce zamieszkania, a takim niewątpliwie był sporny lokal do czasu przekwaterowania pozwanego , w nim miał swoje rzeczy osobiste, meble itp., na jego prośbę w okresie izolacji mieszkaniem opiekowała się jego rodzina .

Ponadto istotnym w sprawie jest ,że ten zadłużony przez pozwanego lokal był przeznaczony wraz z całym budynkiem do rozbiórki, a zatem , gdyby nawet strona powodowa wypowiedział najem pozwanemu i go wyeksmitowała, a mogła to zrobić z powodu wielomiesięcznych zaległości, to i tak nie uzyskałaby z tego lokalu żadnych korzyści, bo by takiego lokalu nie mogła wynająć innej osobie.

Poza tym należy zwrócić uwagę, że uwzględniając trudną sytuacje pozwanego , który po opuszczeniu zakładu karnego wykorzystuje wszelkie możliwości aby zdobyć zatrudnienie i źródła dochodów, albowiem podnosi swoje kwalifikacje, przekwalifikował się do pracy na stanowisko stolarza , Prezydent Miasta zawarł porozumienie na piśmie i odroczył pozwanemu spłatę zaległości do 31.12.2013 roku , a zatem liczył się z możliwością umorzenia odsetek .. Biorąc powyższe pod uwagę, sąd przyjął, że domaganie się odsetek za okres do 31.12.2013 roku w świetle przepisu art. 5 k. c było sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, a mianowicie z zasadą jednakowego traktowania , czy prawa do godnego i uczciwego startu po odbyciu kary pozbawienia wolności . Powszechnie znanym bowiem jest z innych licznych procesów toczących się przed tut. Sądem umarzanie nie tylko odsetek ale i należności głównej najemcom, który nie zawsze popadli w zaległości z powodu ubóstwa , a także umarzanie należności po rozwiązaniu umowy najmu na skutek wypowiedzenia z powodu zaległości i umożliwienie kupna lokalu byłym najemcom ze zniżką. bez spłaty zadłużenia .

Dlatego też orzeczono jak w pkt.I i II sentencji wyroku.

Zważywszy na aktualna trudna sytuacje pozwanego i ciążący na m nim obowiązek spłaty należności głównej , na podstawie przepisu art. 102 k.p.c. sąd orzekł jak w pkt. III sentencji wyroku.

O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanemu z urzędu orzeczono na podstawie przepisu § 15, 16 i 6 pkt.4) Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych …(. Tj. z U z 2013 r. poz.490 ) .