Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 czerwca 2013 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA w SO w Gdańsku Hanna Witkowska-Zalewska

Protokolant: st. sekr. sadowy Iwona Lawrenc

po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2013 r. w Gdańsku

sprawy A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty rodzinnej

na skutek odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 28 lutego 2012 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje A. B. prawo do renty rodzinnej poczynając od dnia złożenia wniosku.

/na oryginale właściwy podpis/

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej A. B. prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu S. H., bowiem inwalidztwo pierwszej grupy (aktualnie całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji) nie powstało w okresie nauki.

W odwołaniu od powyższej decyzji ubezpieczona A. B., domagając się przyznania prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu, wskazała, iż Obwodowa Komisja Lekarska Do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia uznała ją za inwalidę pierwszej grupy od września 1973 roku. Dalej podała, iż z braku możliwości ustalenia konkretnej daty powstania niezdolności do pracy przyjmuje się datę końcową, tj. 30 września 1973 roku. Ubezpieczona podniosła, iż z zaświadczenia szkolnego wynika, że została skreślona z listy uczniów w dniu 25 września 1973 roku. Wskazała, iż rok szkolny 1973 rozpoczęła i uczęszczała na zajęcia, w połowie września zaczęły jej dokuczać silne bóle, lekarz rozpoznał u niej zapalenie korzonków nerwowych, leczenie nie odniosło oczekiwanego skutku, bóle nasilały się. Ubezpieczona podniosła, iż dokumentacja medyczna z przychodni oraz dokumentacja szkolna z tamtego okresu została zniszczona, jedynym dowodem pozostaje spisana odręcznie przez jej ojca historia choroby. Reasumując ubezpieczona wskazała, iż 1 września 1973 roku rozpoczęła rok szkolny, natomiast 25 września 1973 roku nie mogła przewidzieć, że zostanie osobą niepełnosprawną. Zdaniem ubezpieczonej, jej niezdolność do pracy powstała w okresie nauki.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniósł o jego oddalenie oraz podtrzymał stanowisko zawarte w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. B. (z domu H.), ur. (...), od 1 września 1970 roku była uczennicą Liceum Ogólnokształcącego dla Pracujących w W..

Od początku września 1973 roku ubezpieczona przechodziła silne bóle lędźwiowo – piersiowe. Początkowo ubezpieczona była leczona z powodu zapalenia korzonków nerwowych. Od 1973 roku ubezpieczona leczyła się w Zespole (...) w W. z powodu porażenia kończyn dolnych po ropnym zapaleniu opon rdzenia kręgosłupa. W dniu 25 września 1973 roku ubezpieczona została formalnie skreślona z listy uczniów. W dniu 1 października 1973 roku ubezpieczona została skierowana do szpitala w W. (dowód: kserokopia świadectwa szkolnego – k. 15 – 17 akt ubezpieczeniowych dot. renty rodzinnej, zaświadczenie – k. 4 akt ubezpieczeniowych, zeznania ubezpieczonej przesłuchanej w charakterze strony - 00:02:37 – 00:16:32 płyta CD w kopercie – k. 17 akt sądowych, zaświadczenie lekarskie – k. 17 akt ubezpieczeniowych.)

Orzeczeniem z dnia 8 października 1974 roku Obwodowa Komisja Lekarska Do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia uznała ubezpieczoną za inwalidę i zaliczyła ją do pierwszej grupy inwalidów z ogólnego stanu zdrowia oraz uznała, iż inwalidztwo istnieje od września 1973 roku (dowód: orzeczenie – k. 13 akt ubezpieczeniowych).

Od 28 marca 1974 roku ubezpieczonej przysługuje prawo do renty inwalidzkiej pierwszej grupy (aktualnie z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i samodzielnej egzystencji).

W dniu 29 stycznia 2013 roku ubezpieczona złożyła w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. wniosek o przyznanie prawa do renty rodzinnej po zmarłym w dniu 12 kwietnia 1990 roku ojcu S. H..

Decyzją z dnia 28 lutego 2013 roku organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do renty rodzinnej po zmarłym ojcu, wskazując, iż inwalidztwo pierwszej grupy (aktualnie całkowita niezdolność do pracy i samodzielnej egzystencji) nie powstało w okresie pobierania przez nią nauki (niesporne).

Stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dokumenty przedłożone do akt ubezpieczeniowych, których wiarygodność nie była kwestionowana w trakcie postępowania przez żadną ze stron, zatem również Sąd uznał je za miarodajne dla dokonania ustaleń. Podstawę ustaleń Sądu stanowiły również zeznania ubezpieczonej przesłuchanej w charakterze strony. Sąd dał wiarę tym zeznaniom jako szczerym, logicznym i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej A. B. należało uwzględnić.

Przesłanki nabycia prawa do renty rodzinnej zostały unormowane w przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 nr 153, poz. 1227 ze zm.).

Stosownie do treści przepisu art. 68 ust. 1 tej ustawy, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione mają prawo do renty rodzinnej:

1.  do ukończenia 16 lat;

2.  do ukończenia nauki w szkole, jeżeli przekroczyły 16 lat życia, nie dłużej jednak niż do osiągnięcia 25 lat życia, albo

3.  bez względu na wiek, jeżeli stały się całkowicie niezdolne do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolne do pracy w okresie, o którym mowa w pkt 1 lub 2.

Przedmiotem sporu w niniejszej sprawie była data powstania całkowitej niezdolności do pracy ubezpieczonej.

Analizując zatem całokształt materiału zgromadzonego w aktach sprawy, Sąd stwierdził, iż całkowita niezdolność do pracy ubezpieczonej powstała w okresie pobierania przez nią nauki w szkole. Sąd zważył, iż choroba ubezpieczonej rozpoczęła się na początku września 1973 roku. Choroba ta postępowała powoli i jej rozwój następował w trakcie okresu nauki. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, że skarżąca została skreślona z listy uczniów właśnie dlatego, ze chorowała. Zatem z dużym prawdopodobieństwem należy przyjąć, że właśnie absencja z powodu choroby była powodem skreślenia ubezpieczonej ze szkoły. Tym samym już w trakcie uczęszczania do szkoły stała się ona całkowicie niezdolna do pracy, a nie jak przyjął organ rentowy – z końcem września 1973r.

Uznać zatem należało, że ubezpieczona spełnia określone w przepisie art. 68 ust. 1 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z FUS przesłanki dla przyznania jej prawa do dochodzonego świadczenia, a odwołanie przez nią wniesione jest zasadne.

Z uwagi na powyższe, Sąd, na podstawie przepisu art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. oraz cytowanych powyższej przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS, zmienił zaskarżoną decyzję ZUS i przyznał ubezpieczonej prawo do świadczenia, na mocy art. 129 w zw. z art. 100 ustawy emerytalnej, od daty złożenia wniosku.

SSA w SO H. Witkowska - Zalewska