Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 kwietnia 2014 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący SSR Joanna Dalba

Protokolant Sylwia Krynicka

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2014 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa Miasta (...)

przeciwko A. T.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej A. T.na rzecz powoda Miasta (...)kwotę 11.870,59 zł. (jedenaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 kwietnia 2011 roku do dnia zapłaty,

2.  zasądza od pozwanej A. T.na rzecz powoda Miasta (...)kwotę 3.844,- zł (trzy tysiące osiemset czterdzieści cztery złote) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400.- zł. (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

3.  nakazuje pobrać od pozwanej A. T. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie – kwotę 375,60 zł. (trzysta siedemdziesiąt pięć złotych i sześćdziesiąt groszy) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa;

4.  nakazuje Skarbowi Państwa - Sądowi Rejonowemu dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie wypłacenie powodowi Miastu (...)kwotę 500,- zł. (pięćset złotych), zaksięgowanej pod pozycją (...)/(...), tytułem zwrotu nienależnie wpłaconej zaliczki na poczet wynagrodzenia biegłego.

Sygn. akt I C 1763/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data prezentaty) pełnomocnik powoda B. S.(pełnomocnictwo k. 4) wniosła przeciwko pozwanej A. T.o zapłatę na rzecz powoda miasta (...), kwoty 11.870,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty wraz z kosztami procesu w tym kosztami zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu powództwa wskazano, iż roszczenie pozwu dotyczy odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. w okresie od kwietnia 2009 r. do marca 2011 r., na składają się kwota 10.211,11 zł. jako należność główna i skapitalizowane odsetki w kwocie 1.659,48 zł. (pozew i załączniki – k. 1-12)

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 25 maja 2011 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie nakazał pozwanej A. T.aby zapłaciła powodowi miastu (...)11.870,59 zł (jedenaście tysięcy osiemset siedemdziesiąt złotych i pięćdziesiąt dziewięć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 12 kwietnia 2011 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 2.548,50 zł (dwa tysiące pięćset osiem złotych i 50 groszy) tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego w terminie dwutygodniowym od dnia doręczenia nakazu albo wniosła w tymże terminie sprzeciw (nakaz zapłaty - k.17).

W dniu 21 czerwca 2012 roku (data nadania- k.42) pełnomocnik pozwanej A. J. w złożył wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od zaocznego nakazu zapłaty wraz ze sprzeciwem od nakazu zapłaty (wniosek o przywrócenie terminu wraz ze sprzeciwem - k.30-42). W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że pozwana wcześniej nie wiedziała o toczącej się przeciwko niej sprawie, nie otrzymała nakazu zapłaty, zaś tę informację uzyskała w dniu 14 czerwca 2012 roku w toku postępowania egzekucyjnego.

Jednocześnie w sprzeciwie od nakazu zapłaty pełnomocnik pozwanej podniósł, że powództwo w części do kwoty 5.889,62 zł zostało za okres do listopada 2009 r. zostało już prawomocnie rozstrzygnięte w sprawie (...)i w tej części powinno być oddalone. Ponadto pełnomocnik pozwanej podniósł, że pozwana do maja 2011 roku regularnie opłacała czynsz za zajmowany lokal w kwocie 230 zł miesięcznie, co potwierdza załączona do pozwu ewidencja opłat. Jednocześnie wskazano, że pozwana z uwagi na charakter swojej pracy oraz tok studiów nie przebywała regularnie w lokalu w związku z czym informacje o podniesieniu stawek odszkodowania nie docierały do niej regularnie. Zarzucono także zły stan lokalu w czasie zajmowania przez pozwaną (brak kaloryferów, pleśń, grzyb na ścianach), który powinien być brany przy ustalaniu wartości odszkodowania(k.30-34).

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2012 roku Sąd Rejonowy dla Warszawy- Śródmieścia w Warszawie przywrócił pozwanej termin do wniesienia sprzeciwu (k.43)

W odpowiedzi na sprzeciw pełnomocnik powoda radca prawny Z. P. (pełnomocnictwo k.53) podtrzymał dotychczasowe stanowisko powoda i wniósł o przeprowadzenie dowodu z kopii dokumentów załączonych do pozwu i pisma procesowego oraz o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność wysokości czynszu, jaki możliwy byłby do uzyskania w razie wynajęcia lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. we wskazanym okresie (pismo - k.51-62).

Na rozprawie w dniu 7 grudnia 2012 r. pełnomocnik powoda sprecyzował, że żądana kwota odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu jest prawidłowo wyliczona, ale obejmuje okres od 1 grudnia 2009 r. (a nie od 1 kwietnia 2009 r.) do marca 2011 r.

Pełnomocnik pozwanej wskazał, iż w części roszczenia objęte pozwem było już prawomocnie rozpoznane w sprawie I NC 10761/09 ( nowa sygn. akt. I C 289/10) oraz wniósł o dopuszczenie dowodu z przesłuchania pozwanej na okoliczność braku doręczeń podwyżek odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Pełnomocnik powoda wskazał, iż wysokość odszkodowania wynika z uchwały Nr XLI/1272/2008 Rady miasta (...). Pismem z dnia 21 grudnia 2012 r. pełnomocnik powoda przesłał treść uchwały wskazując iż z § 11 załącznika nr 2 wynika sposób ustalenia odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu mieszkalnego. (pismo z załącznikiem – k. 71-78)

Na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2013 roku pełnomocnik pozwanej podniósł, że sposób wyliczenia odszkodowania wskazany w piśmie z 21 grudnia 2012 roku jest sprzeczny z art. 18 ustawy o ochronie praw lokatorów, wskazując iż co do wysokości czynszu każdego z lokali stanowiących własność miasta (...)i zajmowanych w ten sposób powinna zapaść odrębna uchwała. (k.80-81).

Na rozprawie w dniu 17 maja 2013 roku pozwana złożyła zdjęcia obrazujące zły stan techniczny lokalu w czasie kiedy z jego korzystała.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

Miasto (...)jest właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...)w budynku przy ul. (...)w W.(bezsporne).

Pozwana A. T. w wymienionym lokalu zamieszkiwała od lat dziewięćdziesiątych do maja 2011 roku. Do 2004 r. mieszkała w nim razem z babcią, która posiadała tytuł prawny do lokalu jako najemca. (bezsporne).

Pozwana (od chwili śmierci babci) od 2004 roku do maja 2011 roku bez tytułu prawnego zamieszkiwała w lokalu mieszkalnego nr (...) w budynku przy ul. (...) w W. (bezsporne).

Wyrokiem z dnia 26 września 2006 roku w sprawie o sygn. I C 1032/06 Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie nakazał pozwanej A. T.opróżnienie lokalu nr (...)przy ul. (...)w W.i wydanie go powodowi miastu (...). Orzekł także, że A. T.nie przysługuje uprawnienie do otrzymania lokalu socjalnego (wyroki - k.17, k.65 z akt. I C 1032/06)

W dniu 5 maja 2011 r. odbyło się wejście do lokalu zajmowanego przez pozwanego w ramach czynności egzekucyjnych eksmisji z ww. lokalu. (protokół – k. 41, bezsporne)

Miasto (...)w okresie od grudnia 2009 roku do marca 2010 roku stosowało stawkę odszkodowania za bezumowne korzystanie za m ² zajmowanej powierzchni lokalu w wysokości odpowiednio 13,84 zł (3% kwoty 5536,40 zł), w okresie od kwietnia 2010 roku do września 2010 roku w wysokości odpowiednio 14,78 zł (3% kwoty 5912 zł), w okresie od października 2010 roku do marca 2011 roku w wysokości odpowiednio 17,65 zł (3% kwoty 7060 zł) (pismo – k.71v-78).

Zaległości z tytułu świadczenia za media i odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego za lokal mieszkalny nr (...) w budynku przy ul. (...) w W. wynosiły odpowiednio:

1.  od grudnia 2009 roku do marca 2010 roku – po 909,03 zł miesięcznie ( w tym 127,76 złotych – zaliczkowe opłaty za świadczenia za media i kwota 781,27 zł - odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego 13,84 zł./m ² x 56,45 m ² )

2.  od kwietnia 2010 roku do września 2010 roku – po 962,09 zł miesięcznie (w tym 127,86 złotych – zaliczkowe opłaty za świadczenia za media i kwota 834,33 zł - odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego 14,78 zł./m ² x 56,45 m ² )

3.  od października 2010 roku do grudnia 2010 roku – po 1.124,10 zł miesięcznie (w tym w tym 127,76 złotych – zaliczkowe opłaty za świadczenia za media i kwota 996,34 zł - odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego 17,65 zł./m ² x 56,45 m ² )

4.  od stycznia 2011 roku do marca 2011 roku – po 1.125,29 zł miesięcznie ( w tym w tym 128,95 złotych – zaliczkowe opłaty za świadczenia za media i kwota 996,34 zł - odszkodowanie za bezumowne korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego 17,65 zł./m ² x 56,45 m ² )

Wysokość łączna zadłużenia A. T. za okres od grudnia 2009 r. do marca 2011 r. w kwocie 13.891,11 zł. Pozwana w tym okresie dokonała wpłat na kwotę 3680 zł. Powstała zaległość w kwocie 10.211,11 zł. Odsetki ustawowe od tej kwoty naliczane do dnia wniesienia powództwa wyniosły 1.659,48 zł. (wykaz – k. 54, zawiadomienia- k.55,56,57,58).

Czynsz rynkowy możliwy do osiągnięcia przez właściciela lokalu mieszkalnego za lokal nr (...) przy ul. (...) w okresie od 1 grudnia 2009 roku do 31 marca 2011 roku wynosił 13.150,56 zł. Kwota ta uwzględnia stan techniczny lokalu. (opinia biegłego k.113-122).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w aktach niniejszej sprawy dokumenty. Sąd dał im wiarę powołanym dokumentom, gdyż ich prawdziwość i wiarygodność w świetle wszechstronnego rozważenia zebranego materiału nie nasuwa żadnych wątpliwości i nie była kwestionowana przez żadną ze stron oraz nie ujawniły się wobec nich wątpliwości co do ich prawdziwości lub autentyczności.

Sąd oparł się na zeznaniach pozwanej A. T. (k.193,k. 95) w szczególności co do opisu stanu lokalu, co znajdowało odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym w sprawie.

Sąd oparł się również na okolicznościach przyznanych przez strony, które zgodnie z art. 229 k.p.c. nie wymagają przeprowadzenia dowodów.

Sąd obdarzył wiarą opinię biegłego (k.113-122) z zakresu wyceny nieruchomości. Jest zrozumiała, logiczna, zgodna ze wskazaniami wiedzy. Wnioski zawarte w opinii nie budzą wątpliwości i w tym stanie rzeczy Sąd nie znalazł żadnych podstaw, aby je zakwestionować. Zgodnie ze stwierdzeniem z opinii uzupełniającej z dnia 04 stycznia 2014 r. – „W wycenie przy określeniu czynszu stan lokalu został uwzględniony”.

Sąd nie wziął pod uwagę wniosków opinii uzupełniających biegłego (k.159,k.170), które to wnioski wychodziły poza zakres wyceny jakiej miał dokonać biegły i nie miały znaczenia dla sprawy.

Sąd oddalił wniosek dowodowy pełnomocnika pozwanej co do dopuszczenia dowodu z dodatkowej uzupełniającej opinii biegłego na okoliczność doprecyzowania kwot przyjętych w opinii uzupełniającej biegłego (k.170), albowiem tak zakreślona teza dowodowa była irrelewantna z punktu widzenia rozważań, co do zasadności powództwa, albowiem zebrane dowody stanowiły wystarczającą podstawę do wydania rozstrzygnięcia.

Oceniając jak wyżej materiał dowodowy Sąd uznał, że jest on wystarczający do rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W sprawie niniejszej poza sporem było, iż pozwana zajmowała bez tytułu prawnego lokal nr (...) znajdujący się w W. przy ul. (...).

Jednocześnie wobec sprecyzowania przez pełnomocnika powoda okresu za który dochodzone było roszczenie (od grudnia 2009 do marca 2011 roku) nie zasadna była teza o powadze rzeczy osądzonej w związku z wyrokiem tut. Sądu w sprawie I Nc 10761/09, kolejna sygn. akt: I C 289/10. Jak wynika bowiem z uzasadnienia wyroku w tej sprawie Sąd orzekał o odszkodowaniu za bezumowne korzystanie z lokalu za okres stycznia 2009 r. do dnia 30 listopada 2009 r. (k. 74 akt I C 289/10)

Przechodząc do rozważań prawnych na wstępie należy stwierdzić, iż pozwana jest byłym lokatorem, a w konsekwencji mają do niej zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

W myśl bowiem przepisu art. 18 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie kodeksu cywilnego ( Dz.U. z 2005 r., Nr 31, poz. 266) osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie (ust. 1); z zastrzeżeniem ust. 3, odszkodowanie, o którym mowa w ust. 1, odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby, o której mowa w ust. 1, odszkodowania uzupełniającego (ust. 2); osoby uprawnione do lokalu zamiennego albo socjalnego, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, opłacają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać, gdyby stosunek prawny nie wygasł (ust. 3).

Ponadto należy stwierdzić, iż zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Stosownie do treści art. 232 k.p.c. strony są zobowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Zgodnie zaś z art. 233 § 1 k.p.c. sąd ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania, na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału. Stąd też należy stwierdzić, iż jedną z podstawowych zasad procesu cywilnego jest zasada kontradyktoryjności. Oznacza to, iż sąd orzekający nie jest obciążony odpowiedzialnością za rezultat postępowania dowodowego, którego dysponentem są strony. Rola sądu nie polega bowiem na wykonywaniu obowiązków procesowych ciążących na stronach (por. wyrok s. apel. w Lublinie z dnia 27 listopada 1996 r., III Aua 26/96, OSNC 1997/1/4). W szczególności rzeczą sądu nie jest zarządzanie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też sąd nie jest zobowiązany do prowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. wyrok SN z dnia 17 grudnia 1996 r., I CKU 45/96, OSNC 1997/6-7/76).

W niniejszej sprawie pozwana przyznała, że w spornym okresie zamieszkiwała w przedmiotowym lokalu mieszkalnym. Powód na potwierdzenie zasadności swojego żądania przedstawił wykaz zaległości i kartotekę konta obejmujące sporny okres oraz zawiadomienia o wysokości opłat, wobec czego należy ocenić, że powód wykazał zasadność zgłoszonego żądania. Pozwana jedynie kwestionowała samą wysokości dochodzonego przez niego roszczenia- odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Należy zwrócić jednak uwagę, że przepis art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego jest jednoznaczny w swym brzmieniu, to znaczy nakłada na osoby zajmujące lokal mieszkalny bez tytułu prawnego obowiązek uiszczania co miesięcznego odszkodowania. Pozwana zatem, zobowiązana była jako osoba pełnoletnia zamieszkująca w spornym okresie w przedmiotowym lokalu mieszkalnym do zapłaty na rzecz powoda odszkodowania za korzystanie z lokalu bez tytułu prawnego w żądanej przez powoda wysokości. Wobec czego należało orzec jak w punkcie I.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że powód należycie wykazał zasadność wysokości roszczenia. Żądane odszkodowanie mieściło się w zakresie odpowiadającym wysokości czynszu jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu tj. kwoty 13.150,56 zł. (opinia biegłego k.113-122).

Sąd orzekł w zakresie odsetek ustawowych mając na uwadze treść art. 359 k.c. w zw. 481 k.c. Powód wnosił o zasądzenie odsetek od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty, dlatego też z uwagi na brak zaistnienia przesłanek do dyskwalifikacji tak sformułowanego roszczenia, Sąd orzekł zgodnie ze stanowiskiem powoda. Wobec powyższego Sąd zasądził w punkcie pierwszym wyroku w pełnym zakresie powództwa.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 98 k.p.c. Mając na uwadze stosunek dochodzonego roszczenia do zasądzonej kwoty wskazać należy, że powódka wygrała proces w 100%, ponosząc koszty procesu w kwocie 3.844 złotych (opłata sądowa od pozwu 544 zł + wynagrodzenie pełnomocnika 2400 zł + zaliczki na biegłego 900 zł), stąd należy mu się zwrot 3.844,- złotych, w tym 2400 zł tytułem wyodrębnionych kosztów zastępstwa procesowego. (por. pkt. 2 wyroku)

Z uwagi na fakt, iż należność biegłego za wydanie opinii wyniosła łącznie 1.275,3 zł ( w tym za wydanie opinii 1.179,69 zł, a za wydanie opinii uzupełniającej 95,91 zł) strona pozwana została zobowiązana do uiszczenia wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa w tym zakresie w kwocie 375,60 zł. (por. pkt. 3 wyroku)

Odnosząc się do punktu 4 wyroku Sąd orzekł o zwrocie kwoty 500 zł powodowi, tytułem zaliczki nienależnie wpłaconej na poczet wynagrodzenia biegłego.

Zarządzenie:

Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda oraz pełnomocnikowi pozwanego.