Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt I C 859/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 8 kwietnia 2014 r.

Sąd Rejonowy w Ostrołęce I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

SSR Małgorzata Mikos-Bednarz

Protokolant:

Katarzyna Chaberek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 kwietnia 2014 r. w O.

sprawy z powództwa Z. D.

przeciwko (...) S.A. w G. w upadłości układowej

o zapłatę

orzeka:

1.  zasądza od pozwanej (...) S.A. w G. w upadłości układowej na rzecz powoda Z. D. kwotę 288,05 zł ( dwieście osiemdziesiąt osiem złotych 05/100 groszy) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 20.05.2013 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanej (...) S.A. w G. w upadłości układowej na rzecz powoda Z. D. kwotę 257,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu w tym kwotę 180,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

I C 859/13

UZASADNIENIE

Powód- Z. D. wystąpił z pozwem o zasądzenie od pozwanego- spółki (...) S.A. z siedzibą w S. kwoty 288,05 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty (k. 2- 8 oraz k. 50).

Uzasadniając powyższe żądanie powód wskazał, że w dniu 8 grudnia 2012 roku w sklepie przy ulicy (...)w O., zakupił od pozwanego Dekoder Telewizji (...)na kartę za kwotę 259,00 zł. Następnie, w dniu 16 grudnia 2012 roku powód aktywował przedmiotową kartę i od tego dnia do dnia 19 grudnia 2012 roku powód próbował uruchomić zakupiony dekoder i w tym celu 8- krotnie dzwonił na infolinię pozwanego.

W dniu 20 grudnia 2012 roku powód zgłosił wadę dekodera w sklepie, w którym zakupił towar. W trakcie zgłaszania wady stwierdzono, iż z przedmiotowego dekodera faktycznie nie można korzystać zgodnie z jego przeznaczeniem. Wobec powyższego powód chciał zwrócić ten dekoder oraz zażądał zwrotu ceny jaką zań zapłacił. Następnego dnia powód otrzymał od pozwanego odpowiedź, w której pozwany odmówił zwrotu ceny powodowi. W związku z powyższym, w dniu 3 stycznia 2013 roku powód zwrócił dekoder w sklepie przy ulicy (...)w celu sprawdzenia go w serwisie i złożył w tym sklepie reklamację, w której zażądał wymiany towaru na nowy, pozbawiony wad. W odpowiedzi na powyższe pozwany wskazał, że dekoder został doprowadzony do stanu wolnego od wad poprzez zainstalowanie stosownych aktualizacji oprogramowania, wobec czego nie może on uwzględnić żądania powoda. W dniu 21 stycznia 2013 roku powód wystosował do pozwanego kolejną reklamację, w której odstąpił od umowy i zażądał zwrotu ceny. Wobec braku reakcji pozwanego, na w/w pismo, w dniu 28 stycznia 2013 roku, powód wypełnił komplet reklamacji w Inspekcji Handlowej w O.dla Inspekcji Handlowej w K.. W dniu 25 lutego 2013 roku (...)poinformował powoda, że pozwany nie wyraził zgody na udział w postępowaniu mediacyjnym. 13 marca 2013 roku powód wystąpił ze sprawą do Stałego Polubownego Sądu Konsumenckiego, jednakże w dniu 3 kwietnia 2013 roku został poinformowany przez w/w sąd, iż pozwany nie wyraził zgody na udział w postępowaniu mediacyjnym.

W piśmie procesowym z dnia 30 listopada 2013 roku pełnomocnik powoda poparł powództwo w całości i jako podstawę prawną żądania pozwu wskazał art. 8 ust. 4 Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (k. 73).

Opierając się na wyżej opisanym stanie faktycznym sprawy, powód żąda od pozwanego zapłaty kwoty 288,05 zł, na którą składają się cena jaką powód zapłacił za przedmiotowy dekoder w kwocie 259,00 zł oraz koszty rozmów telefonicznych, które powód poniósł w związku z próbą uruchomienia dekodera w kwocie 29,05 zł.

W odpowiedzi na powyższe pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i wskazał, że roszczenie powoda nie jest zasadne gdyż pozwany uznał reklamację i naprawił sprzęt przed wytoczeniem powództwa. Z ostrożności procesowej pozwany podniósł , że powód dochodzi kwoty 288,05 zł podczas gdy wartość reklamowanego urządzenia to kwota 259,00 zł i skoro różnica pomiędzy kwotami to odszkodowanie to na powodzie ciąży obowiązek wykazania wysokości szkody faktu jej poniesienia i związku przyczynowego (k. 55- 58).

Sąd ustalił, co następuje:

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że powód nabył od pozwanego w sklepie sieciowym w O.przy ulicy (...) Dekoder Telewizji (...)(dowód: faktura zakupu, k. 9).

Poza przedmiotem sporu jest także fakt, iż zakupiony przez powoda dekoder był wadliwy, wobec czego powód nigdy nie skorzystał z tego dekodera zgodnie z jego przeznaczeniem (dowody: korespondencja wewnętrzna pracowników pozwanej spółki, k. 15- 20, przesłuchanie powoda, k. 101 -102).

Jak wynika z dowodu z korespondencji wewnętrznej pracowników pozwanej spółki (k. 15- 20) oraz z przesłuchania powoda (k. 101- 102), powód zakupił przedmiotowy dekoder m. in. w celu skorzystania z miesięcznej promocji oferowanej przez telewizję (...)- powód nie mógł skorzystać z tej promocji, gdyż w okresie owego miesiąca dekoder nie działał.

Sąd dał wiarę przebiegowi procesu reklamacyjnego opisanemu w pozwie, gdyż jest on zgodny z przedstawionymi przez powoda dowodami, a pozwany mu nie zaprzeczył.

Sąd ustalił, iż powód podjął szereg działań w celu polubownego załatwienia sprawy. W dniu 20 grudnia 2012 roku powód udał się z dekoderem do sklepu pozwanego, gdzie kierownik sklepu (...) wraz z pracownikiem sprawdzili przedmiotowy dekoder i stwierdzili, że jest on wadliwy. Powód chciał zwrócić dekoder i zażądał zwrotu jego ceny (dowód: podanie powoda, k. 10).

W dniu 21 grudnia 2012 roku powód otrzymał od pozwanego negatywną odpowiedź- pozwany nie zgodził się na przyjęcie dekodera i zwrot ceny powodowi (dowód: pismo pozwanego, k. 11).

Następnie, w dniu 3 stycznia 2013 roku powód zwrócił dekoder w sklepie przy ulicy (...)w celu sprawdzenia go w serwisie (dowód: przyjęcie zgłoszenia serwisowego, k. 12).

W tym samym dniu, Miejski Rzecznik Konsumentów udostępnił powodowi formularz do złożenia reklamacji, który po uprzednim uzupełnieniu powód złożył w sklepie pozwanego przy ulicy (...). W reklamacji tej powód zażądał wymiany dekodera na nowy, pozbawiony wad (dowód: reklamacja powoda, k. 13).

W dniu 21 stycznia 2013 roku powód otrzymał negatywną odpowiedź na reklamację. W uzasadnieniu tej odpowiedzi pozwany wskazał, że dekoder został doprowadzony do stanu wolnego od wad, poprzez zainstalowanie stosownych aktualizacji oprogramowania. Naprawa dekodera trwała 18 dni (dowód: pismo pozwanego, k. 14).

W odpowiedzi na powyższe, 21 stycznia 2013 roku powód wystosował do pozwanego kolejną reklamację, w której treści odstąpił od umowy i zażądał zwrotu ceny zapłaconej za dekoder (dowód: reklamacja, k. 21). Na pismo to pozwany nie odpowiedział.

Powód skierował dwa wnioski o wszczęcie mediacji- jeden do Inspekcji Handlowej, drugi zaś do Stałego Polubownego Sądu Konsumenckiego, w obu przypadkach pozwany odmówił uczestniczenia w mediacji (dowód: k. 22- 31).

Sąd dał wiarę także okoliczności, iż powód ośmiokrotnie telefonował na infolinię pozwanej spółki w celu pozyskania instrukcji odnośnie uruchomienia dekodera i poniósł koszt tych rozmów w łącznej wysokości 29,05 zł (dowód: zestawienia połączeń powoda, k. 33).

W trakcie niniejszego postępowania pozwana spółka została postanowiona w stan upadłości układowej, przy czym pozwanemu pozostawiono zarząd mieniem wchodzącym w skład masy upadłości (dowody; postanowienie k. 87 odpis z KRS k. 88-90, 92-94).

W oparciu o powyższe, Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie, z uwagi na fakt iż powód jest osobą fizyczną, która nabyła dekoder w celach niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub zawodową, natomiast pozwany sprzedał powodowi dekoder w zakresie działalności swojego przedsiębiorstwa, zastosowanie znajdą przepisy Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (por. art. 1 ust. 1 tejże Ustawy).

W świetle zgormadzonych w sprawie dowodów, a także treści odpowiedzi na pozew złożonej przez reprezentującego pozwaną spółkę profesjonalnego pełnomocnika, bezspornym jest, że zakupiony przez powoda u pozwanego dekoder był wadliwy w stopniu uniemożliwiającym wykorzystanie go zgodnie z jego przeznaczeniem- powód nie mógł tego dekodera uruchomić i prawidłowo zaprogramować, przy czym czynności tej nie udało się wykonać także pracownikom pozwanego, posiadającym w tym zakresie odpowiednie umiejętności. Fakt wadliwości dekodera został potwierdzony także w korespondencji wewnętrznej prowadzonej przez pracowników pozwanego (dowody: korespondencja wewnętrzna pracowników pozwanej spółki, k. 15- 20) jak i w pismach kierowanych przez pozwanego do powoda (k. 14, 32, 55- 58).

Procedura usuwania wad (licząc od dnia pozostawienia dekodera w sklepie pozwanego, więc od dnia 3 stycznia 2013 roku do dnia poinformowania powoda o usunięciu wad, tj. do dnia 21 stycznia 2013 roku), trwała 18 dni. Wskutek powyższego powód nie mógł wykorzystać przedmiotowego dekodera między innymi do skorzystania z trwającej jeden miesiąc promocji telewizji (...). Warto w tym miejscu wskazać, co napisał w korespondencji wewnętrznej pracownik pozwanej spółki- P. L.: „Klient nie mógł skorzystać z karty prawie przez miesiąc, a karta była na miesiąc” (k.19).

W piśmie procesowym z dnia 30 listopada 2013 roku pełnomocnik powoda wskazał jako podstawę prawną roszczenia powoda art. 8 ust. 4 Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego.

Przepis ten wprowadza, w przypadku wystąpienia wskazanych w nim przesłanek, uprawnienie dla kupującego do domagania się obniżenia ceny bądź odstąpienia od umowy.

Przesłankami dla skorzystania z rzeczonych uprawnień są: 1. niemożność skorzystania przez kupującego z uprawnienia do żądania wymiany bądź naprawy towaru, ze względu na negatywne przesłanki określone w art. 8 ust. 1; 2. okoliczność, że sprzedawca nie zdoła uczynić zadość żądaniu w odpowiednim czasie; 3. znaczne niedogodności, na które byłby narażony nabywca przez naprawę bądź wymianę.

Z powołanego wyżej pisma pełnomocnika powoda wynika, iż powód opiera swoje roszczenie na trzeciej z wymienionych wyżej przesłanek, tj. twierdzi iż w razie naprawy czy wymiany wadliwego sprzętu byłby narażony na znaczne niedogodności.

Jak przyjmuje się w doktrynie wskazana przesłanka jest klauzulą generalną i wprost przyznaje pierwszeństwo interesowi nabywcy, którym może być zmiana umowy bądź nawet jej unicestwienie, przed interesem sprzedawcy objawiającym się w postaci dążenia do utrzymania stanu powstałego na skutek zawarcia umowy (por. Komentarz do art. 8 ustawy o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego, M. Pecyna, Lex 70617).

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy Sąd stanął na stanowisku, że po stronie powoda zaistniała przesłanka, o której mowa w ust. 4 art. 8 Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego. Powód oczekiwał na usunięcie wad dekodera kilkanaście dni, w tym czasie nie mógł korzystać nie tylko z tego sprzętu, ale przede wszystkim z usług telewizji (...), dla których to usług powód faktycznie zakupił przedmiotowy dekoder. Sąd uważa, że w tej sytuacji interes powoda został naruszony, a powód miał prawo go chronić- sposobem na ochronę tego interesu było skorzystanie przez powoda z instytucji odstąpienia od umowy. Co więcej, fakt iż brak dekodera (spowodowany usuwaniem jego wad) był dla powoda dolegliwy i spowodował dalej idące dolegliwości niż tylko fizyczny brak zakupionego sprzętu, zauważyli także pracownicy pozwanego w korespondencji wewnętrznej (k. 18, 19). W tym miejscu Sąd jeszcze raz podkreśla, iż wskazana przez pełnomocnika powoda, a podzielona przez Sąd przesłanka z art. 8 ust. 4 Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego jest klauzulą generalną, więc nie ma żadnego katalogu sytuacji pozwalających na jej zastosowanie. O tym czy w danej sprawie kupujący w razie naprawy czy wymiany wadliwego sprzętu byłby narażony na znaczne niedogodności można orzec dopiero po zbadaniu charakteru danej sprawy i jej okoliczności. W niniejszej sprawie Sąd doszedł do przekonania, iż powód w razie naprawy czy wymiany wadliwego sprzętu był narażony na znaczne niedogodności, a więc zastosowanie znajduje rzeczony ust. 4 art. 8 Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego.

W konsekwencji powyższego Sąd doszedł do przekonania, że powód skutecznie odstąpił od umowy sprzedaży dekodera, co odniosło skutek jak gdyby umowa ta nigdy nie została zawarta, a strony powinny sobie zwrócić to co wzajemnie świadczyły. W świetle powyższego powód powinien był zwrócić pozwanemu zakupiony Dekoder Telewizji (...) (co uczynił), a pozwany powinien był zwrócić powodowi zapłaconą cenę tego dekodera (czego nie uczynił, a co jest przedmiotem żądanie powództwa). Tym samym całkowicie zasadne jest żądanie powoda aby pozwany zwrócił mu kwotę 259,00 zł zapłaconą tytułem ceny za przedmiotowy dekoder.

Powód, oprócz zwrotu kwoty 259,00 zł żąda od pozwanego także zapłaty kwoty 29,05 zł tytułem zwrotu kosztów, które powód poniósł na rozmowy telefoniczne z pracownikami pozwanego przeprowadzone w dniach od 16 do 19 grudnia 2012 roku odbyte w celu pozyskania informacji dot. uruchomienia wadliwego dekodera. Sąd stanął na stanowisku, że żądanie to znajduje podstawę prawną w art. 471 Kodeksu cywilnego.

Zdaniem Sądu, poprzez wydanie powodowi wadliwego dekodera pozwany wykonał umowę sprzedaży w sposób nienależyty-nie sprostał on bowiem umówionym oczekiwaniom powoda-więc powinien on naprawić szkodę jaką w związku z tym poniósł powód. Szkodą jaką powód poniósł w związku z nienależytym wykonaniem zobowiązania przez pozwanego bez wątpienia jest koszt rozmów telefonicznych z pracownikami pozwanego dotyczących pozyskania instrukcji uruchomienia i zaprogramowania wadliwego dekodera. Gdyby bowiem dekoder działał poprawnie, tj. był pozbawiony wad, powód nie musiałby dzwonić na infolinię pozwanego w celu uzyskania przedmiotowych informacji, ergo nie poniósłby on kosztu tych rozmów. Sąd nie ma też wątpliwości co do wysokości tej szkody- powód przedstawił przed Sądem wiarygodny dowód na tę okoliczności w postaci zestawienia połączeń w okresie od dnia 1 do dnia 31 grudnia 2012 roku, z którego wynika iż powód wykonał w tym okresie 8 połączeń na infolinię pozwanej spółki, za co zapłacił 29,05 zł (k. 68).

Niezależnie od powyższego Sąd zauważa także, że ogólne motywy regulacji Ustawy z dnia 27 lipca 2002 roku o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej sprowadzają się do tego aby kupujący nie ponosił żadnych kosztów związanych z usuwaniem wad zakupionego, a wadliwego towaru. W konsekwencji również ta okoliczność przemawia za koniecznością obciążenia pozwanej spółki kosztami przedmiotowych połączeń telefonicznych.

Z wyżej opisanych względów Sąd stanął na stanowisku, że powództwo jest w całości uzasadnione, a pozwany powinien zapłacić powodowi całą dochodzoną kwotę 288,05 zł wraz z odsetkami, które Sąd zasądził w wysokości ustawowej zgodnie z żądaniem pozwu, tj. od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Odnośnie faktu postawienia pozwanej spółki w stan upadłości układowej Sąd stwierdził brak przesłanki zawieszenia niniejszego postępowania, o której mowa w art. 174 § 1 pkt 4 Kodeksu postępowania cywilnego. Strona nie została bowiem pozbawiona prawa zarządu masą upadłości.

Wobec powyższego Sąd orzekł jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i § 3 Kodeksu postępowania cywilnego. Pozwanego należało uznać za stronę przegrywającą proces, co skutkowało obowiązkiem zwrotu powodowi kosztów procesu w postaci kosztów poniesionych tytułem opłaty sądowej od pozwu w wysokości 60,00 zł, kosztów zastępstwa procesowego w kwocie 180,00 zł oraz kwoty 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej uiszczonej od udzielonego w sprawie pełnomocnictwa. Koszty zastępstwa procesowego Sąd ustalił na podstawie rachunku pełnomocnika (dowód: rachunek, k. 77). O kosztach postępowania Sąd orzekł w pkt 2 wyroku.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w wyroku .

SSR Małgorzata Mikos - Bednarz

SSR Małgorzata Mikos-Bednarz