Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2014 roku

Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący – SSR Bogdan Wałachowski

Protokolant – sekr.sąd. Aneta Dybikowska

w obecności Prokuratora --------

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2014 roku sprawy

D. R. (1) s. J. i Z. z d. J., ur. (...) w G.

oskarżonego o to, że:

W dniu 05 października 2014 roku o godz. 14:20 w m. S. gmina G. droga K-63 znajdując się w stanie nietrzeźwości o zawartości 0,80 mg/l, 0,86 mg/l i 0,85 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu jechał i kierował motorowerem m-ki R. o nr rej. (...) w ruchu lądowym

tj. o czyn z art. 178a§1 kk

1.  Oskarżonego D. R. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za na podstawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i 2 kk i art. 35 § 1 kk skazuje go na karę 10 (dziesięć) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 ( dwadzieścia cztery) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 42 § 2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 ( dwa) lat.

3.  Na podstawie art. 49§2 kk orzeka wobec oskarżonego środek karny w postaci świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 200 ( dwieście) złotych.

4.  Zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) złotych tytułem opłaty sądowej oraz obciąża oskarżonego pozostałymi kosztami sądowymi w kwocie 70 ( siedemdziesiąt) złotych.

II K 425/14

UZASADNIENIE

D. R. (1) (lat 30) jest mieszkańcem K. w pobliżu G.. Posiada wykształcenie średnie techniczne. Aktualnie jest zatrudniony. Jest kawalerem, nie ma nikogo na utrzymaniu. Nie był w przeszłości karany ( protokół przesłuchania podejrzanego k. 12; karta karna k.13).

W dniu 05 października 2014r. oskarżony spożywał alkohol ze swoim kolegą w garażu w G.. Wypił ok. 6-7 piw oraz pół butelki szampana, następnie w godzinach popołudniowych postanowił pojechać motorowerem marki R. o nr rej. (...) należącym do jego matki do miejscowości K.. Mniej więcej w połowie drogi, bo w miejscowości S. został zatrzymany do kontroli drogowej przez funkcjonariuszy Policji. W trakcie badania stanu trzeźwości ujawniono, że D. R. (1) znajduje się w stanie nietrzeźwości. W krótkich odstępach czasu uzyskano wartości 0,80 mg/l, 0,86 mg/l, 0,85 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu (protokół użycia użycia alkometru k. 2,3, wyjaśnienia oskarżonego k. 12).

Okoliczności popełnienia przez D. R. (1) przypisanego mu czynu, zdaniem Sądu nie budzą wątpliwości. Oskarżony bowiem w wyjaśnieniach, jakie złożył w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Złożył stosowne wyjaśnienia k. 11-12.

Wyjaśnienia te należy zdaniem Sądu zaakceptować, bo są one zgodne z innymi dowodami, zwłaszcza protokołami na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu (k. 2,3), które w żadnym stopniu nie były przez oskarżonego kwestionowany w toku postępowania.

Sąd podzielił także pozostałe dowody przeprowadzone w przedmiotowej sprawie w postaci notatki z miejsca zdarzenia k. 1, zaświadczeń i innych. Dowody te nie budzą wątpliwości oraz nie były kwestionowane przez strony postępowania.

W świetle przeprowadzonej powyżej analizy materiału dowodowego nie ma zatem żadnych wątpliwości, że oskarżony D. R. (1) w 05 października 2014 r. dopuścił się zarzuconego mu czynu, wyczerpującego znamiona przestępstwa określonego w art. 178a§1kk.

Zdaniem Sądu wina oraz społeczna szkodliwość przypisanego oskarżonemu czynu są znaczne. Wskazuje na to analiza tak strony podmiotowej, jak i przedmiotowej tego czynu. Mowa zatem o takich okolicznościach jak czas, miejsce, sposób jego popełnienia, pobudki, motywy, jakimi kierował się oskarżony, wagę naruszonych przez oskarżonego obowiązków, postać zamiaru.

Omawiany występek ma charakter umyślny i może być popełniony w zamiarze bezpośrednim albo ewentualnym. Analiza elementów strony podmiotowej pozwala stwierdzić, że oskarżony popełnił zarzucany mu czyn w warunkach zamiaru, co najmniej ewentualnego, godząc się na możliwość popełnienia przestępstwa. Jednocześnie na dezaprobatę zasługuje motywacja oskarżonego, który prowadził pojazd z błahych pobudek. Sam oskarżony nie potrafił tak naprawdę wskazać, dlaczego wsiadł na motorower i jechał w kierunku K.. Sąd uwzględnił też tę okoliczność, że podróż odbywała się w porze dziennej, gdy natężenie ruchu było duże, a odległość jaką planował przebyć znaczna.

Sąd w pełni zaakceptował wniosek oskarżonego i prokuratora o wymierzenie oskarżonemu kary bez przeprowadzenia rozprawy w trybie tzw. dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej ( art. 335 § 1 kpk) jak wskazano bowiem wyżej okoliczności popełnienia przez oskarżonego czynu nie budzą wątpliwości, brak było też dowodów przeciwnych, które by w jakimkolwiek stopniu podważały możliwość popełnienia przez D. R. zarzucanego mu czynu. W tym celu skierował wniosek prokuratora na posiedzenie by orzec karę i środek karny w wymiarze uzgodnionym wcześniej między stronami.

Uznając oskarżonego za winnego Sąd na postawie art. 178a § 1 kk w zw. z art. 34 § 1 i 2 kk, 35 § 1 kk skazał go na karę ograniczenia wolności w wymiarze 10 miesięcy z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 24 godziny w stosunku miesięcznym. Nadto na podstawie art. 42 § 2 kk, który to przepis ma charakter obligatoryjny, mając na uwadze znaczny stan nietrzeźwości oskarżonego i związane z tym zagrożenie jakie stworzył w ruchu drogowym, Sąd orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres lat 2, przy czym intencją Sądu- jak wskazano wyżej- było uwzględnienie wniosku w całości, a więc również w tym zakresie, że orzeczony zakaz miał dotyczyć wyłącznie ruchu lądowego. Wskutek oczywistej omyłki pisarskiej (podobnie jak we wskazaniu daty czynu) ten zapis nie znalazł się w zredagowanym i ogłoszonym orzeczeniu.

Orzekając powyższą karę oraz środek karny Sąd miał na uwadze jako okoliczności obciążające znaczną społeczną szkodliwość wyrażającą się w rodzaju i charakterze naruszonego dobra, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji, sposobie i okolicznościach jego popełnienia oraz rodzaju naruszonych reguł ostrożności obowiązujących w ruchu lądowym, a także stopień ich naruszenia wynikający ze znacznego stanu nietrzeźwości.

Na korzyść oskarżonego Sąd uwzględnił jego dotychczasową niekaralność .

Zdaniem Sądu tak wymierzona kara ograniczenia wolności oraz orzeczony środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych są współmierne do stopnia zawinienia oskarżonego, szkodliwości społecznej czynu jakiego dopuścił się, a nadto winny osiągnąć cele w zakresie wychowawczego i zapobiegawczego oddziaływania na jego osobę jako sprawcy.

Kierując się celami, o których mowa wyżej, dla wzmocnienia funkcji kary, Sąd na podstawie art. 49 § 2 kk orzekł od oskarżonego na rzecz wskazanego w pkt 3 wyroku funduszu świadczenie pieniężne w kwocie 200 zł.

O opłacie i kosztach sądowych w pozostałym zakres orzeczono jak w pkt 4 wyroku nie znajdując podstaw do zwolnienia oskarżonego od obowiązku uiszczenia powyższych należności na rzecz Skarbu Państwa, zwłaszcza w świetle deklarowanych przez oskarżonego miesięcznych dochodów.